Ding-sdag 23
M e i 1871.
M 1882-
MOiMTninMrr.
Dit blad verschijnt de» Haandagt en Donderdag* *s avond*. Abonnementsprijs fi. 15 per 3 maanaen. Prijs der Advertentiën van 1 tot 6 regel* 60 Cis; elke regel meerder lOCts;
legale en ofliciëele Advertentiën per regel 15 Ct». Reclames per regel 20 cl». Aft. nummer» 5 cents dubbele grootte 10 cents. Bestellingen bij den Uitg. A. H. Cleeff te
Amersfoort Bureau dtntrtfoorltthe Courant, I.angestraat, WijkF,N°. 43, over de Oude Vischmarkle:i bij alle Boekbandelaren en Postdirecteuren in het Rijk. B.ieven franco.
KENNISGEVING.
Ds BURGEMEESTER en WETHOUDERS, tan
AMERSFOORT
Getien de aanschrijsiog van den heer Gommis*
saris des Konings in de provincie Uuecbt van den
0. Mei 1871n°. 2 N. M. en S. (prov. blad 71);
Gelet op art. 139 der vret van den 19. Augustus
1861 (Staatsblad u°. 72), betrekkelijk de uationale
militie;
Doen te wetendat aan bet gebouw de Manége
op Zaterdag, den 17. Juni aanstaande, 's voor-
uiidclags halfliendoor den Lt. koluoel Militie-
Commissaris tullen worden ondertocht alle VER
LOFGANGERS der militie te land die in deze
gemeente zjjn gevestigd en behooren tot de lichtingen
van 1867, 1808, 1809 en 1870, voorzooteel t(j
vóór den Isten April 1871 in het genot van ou-
bepaald verlof zijn gesteld.
Burgemeester en Wethouders herinneren den
belanghebbenden hunne verplichting oin, in uuifbrm
gekleed en voorzien van de kleedings- en uitrus
tingsstukken hun bjj bet vertrek inet verlof me
degegeven van hun zakboekje en verlofpas, op
tijd en plaats voormeld te verschijnen, en maken
hen levens opmerkzaam op het bij de wel be
paalde dat liet crimineel wetboek en bel reglement
van krijgstucht op de verlofgangers vao toepassing
zijn gedurende Let onderzoek en in het algemeen
wanneer dezen in uniform gekleed zijn.
Amersfoortden 22. Mei 1871.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
De Secretaris. A. G. W1JERS.
W. L. SCIIELTUS. V
Politieke Revue.
In de nationale vergadering te Versailles zijn dis
cussion gevoerd over het vrede-tractaat. De rapporteur
der commissie van onderzoekin wier handen het
ti actaat was gesteld, wijst er op, dat de bepalingde
ontruiming zal geschieden als de orde hersteld is
niet strookt niet de vrede-preliminairen van vroeger.
De commissie hoopt echter, dat de lijd der ontruiming
spoediger zal aanbreken, ook omdat de Minister van
Finantiën de verzekering gaf, dat de eerste 1500
millioen, door cenc enkele leening verkregen, te gelijk
gestort zullen worden.
De commissie stelt alzoo voor, ten eersten hot vrede-
tractaat te ralificeeren en ten anderen de ruil van
grondgebied goed te keuren.
Het eerste werd met eenparige stemmen aangenomen,
maar het tweede werd door Chanxy en andere sprekers
bestreden.
Thiers verdedigt de ruiling uit strategische en in
dustriële oogpunten en dekt de vrcde-onderhandelaars
met zijne verantwoordelijkheid.
Ook het tweede voorstel werd daarop goedgekeurd
«n wel met 440 tegen 98 stemmen en daarop het
gcheele tractaat aangenomen.
Parijs wordt steeds gebombardeerd schijnbaar
met weinig, althans met geen afdoend succes.
Ook zijn daar tal van Kroon-kijkers" en de dwee-
pers onder dezê zien reeds Napoleon III weder zitten
op den troon.
Anderen krooncn in gedachten den Graafvan Cham-
bordde mannaar hunne mceningverordineerd
om nog eens weder te heerschcn.
Heeft Europa ook stem in die Dynastischc kwcs.ic?
Zoo het ook kunnen gebeuren dat de notabclon
van het Rijk van Mammon een woord meespraken
als Frankrijk het Kcizer-spellclje weer mogt willen
beginnen, ook om Enropa op nieuw le plagen
Frankrijk heeft de tering, de vliegende tering en
meent men nudat de geldkoningen cr pleizier in
zullen hebben, om den grootrn maar doodzwakken
lijder weer op de hoon te helpen, zoodat hij op nieuw
als een overmoedige, razende Roeland in Tiundc slaat
en zelfs zijne geneesmeesters wondt
'lis te hopen dat zij kort en bondig te Versailles
deze waarschuwing of bedreiging laten hooien: «als
gij u op nieuw wilt verlustigen aan allerlei politieke
tinnegieleiij, dan krijgt gij op de Europecsche geld
markt de vijf milliard niet l"
Die taal zou naar 't hart" zijn der linke rzijde van
de Nationale Vergadering cn daar ook zij de Napole
ontische woelingen kent cn vreest, acht zij hel oogen-
hlik gekomen 0:n den cisch te laten hoorende
Nationale Vergadering verklaart, dal Frankrijk is cn
blijven zal cenc Republiek,"
Voor Duitschland kan men het vredefeit in weinig
woorden zamenvatten. Duitschland zou Mainz afstaan
cn verkreeg Metz en liet Frankrijk de kosten betalen
van den oorlog die hem (Duitschland) Metz verschaft.
En nu mogen eindelijk zijne kiijgsmannen huiswaarts
keeren en van alle prijzenwelke de overwinning
medebragt, is dit de prijs waarnaar de Duitsche
strijders het vurigst verlangden. Niemand kan betwij
felen dat de Duitschers een hoogst vredelievende
natie zijndat zij aan hun vaderlandaan de kunsten
des vredes en aan hun prozaïsch familieleven gehecht
zijn. Wel wordt gezegd dat zij zich als lammeren aan
de hand vau Bismarck en Moltke laten voerenen
dat men nog niet kan weten welke nieuwe vergroo-
tingsplannen in het brein van den rijkskanselier uit
gebroeid worden en geheel onjuist is deze meening
nietprins Bismarck toch is zeer vermetel en gaat
door dik en dun en men mag als zeker cn onbelwist-
baai aannemen dat hij geen andere politiek zal volgen
dan diewelke hij voor Duitschlands belangen het
meest geschikt achtmaar wat zijn eigenlijk de be
langen van Duitschland Deze vraag is waarlijk niet
gemakkelijk te beantwoorden, doch de natie is een
stemmig van gevoelendat Duitschland den vrede
moet handhaven. Do diep gewortelde overtuiging dat
Duitschland bestemd is hel voornaamste bolwerk van
den. vrede in Europa, te wordenheeft steeds^ weêr-
klank gevonden in al de toespraken van den prins-
rijkskanselier. Dezulkendie in hem den algcmcenen
vredeverstoorder van Europaden vijand van alle
kleine Staten en den krachtigsten bevorderaar van
den slechtsten militairen geest onder de officieren des
Pruissischen legers wiNen zien zullen natuurlijk geen
gewigt hechten aan de vele en dikwijls herhaalde waar
schuwingen welke hij aan zijne landgenootcn %egevcn
heeft tegen de aansluiting of inlijving van nict-Duitsche
bevolkingen. Evenwel is het zoo goed als ontwijfelbaar
dat hij zijne ware meening uitspreekt als hij zijne land
genootcn oeeischthunne oogen niet te sluiten, voor
de moeijelijkheden en bezwaren die aan de .inlijving
van den Elzas en Lotharingen verbonden zijn. Het is
ongeloofelijk dat hij des ondanks nog den wensch zou
koesteren, deze moeijelijkheden tienvoudig te vergrooten
door de inlijving van België, Nederland en Denemarkeu
tegen hunnen wil bij Duitscbland.
Zóó groot zal hij Praissenwant Duitschland is
eigenlijk in Pruisscn opgelost, niet willen maken en
ook Rusland, den rug van Pruissoa bedreigendezou
dal wel bclclicn.
Het Handelsblad behelst onder den titel Schutterij-
oefeningen een ingezonden stukvan een schutter die
vijf jaren deel uitmaakte der Amslerdamsche d.d.
Schutterijgeregeld aan de talrijke wapenoefeningen
enz. deelnam enna cene uitvoerige inleiding, daar
over het volgende schrijft:
Het is een feit, dat de schutters na 5 jaar dienst
even wijs in de .eservc worden overgebracht, als zij
waren toen zij bij de schutterij werden ingelijfd. Maa#
wanneer de regeering hieruit opmaaktdat het aantal
oefeningen volgens de tegenwoordige wet te gering
is, dan geeft zij m. i. blijk tot de ware oorzaak van
het verschijnsel, dat hare oogen bereikte, «gemis
aan kennis bij den schutter," niet volkomen te zijn
doorgedrongen.
Indien de oefeningen goed zijn ingericht, kan eer
lot hare vermindering dai> uitbreiding worden besloten.
Maar dan moeten dc oefeningen ook goed zijn inge
richt. cn dit is thans allerminst het geval. Men leert
hoegenaamd nietsomdat er .niets wordt onderwezen
en zijdie het onderwijs moeten geven op enkele
nauw te vermelden uitzonderingen nazeiven van de
zaak niets begrijpen. Het is mijn doel geenszins iets
te zeggen ten nadeele der officieren van dc A.nster-
damsche schutterij. Dc mccsten zijn mannen, die in
de samenleving alicr achting verdienen, cn vele van
hen leerde ik kennen als waarlijk humane lieden.
Maar hunne goede hoedanigheden van harten gemoed
mogen mij niet doen verzwijgendat zij als militaire
officieren ten cencnmalc misplaatst zijnwat trouwens
niet anders is te verwachten en door hen zeiven in
dc eerste pluals zal worden erkend. De minister van
oorlog schare zich eens op een zomerschen achtermiddag
incognito onder dc rijen der Ainsterdamschc schutters,
op het Funen opgesteld. Hij make de dusgenaamde
manoeuvres eens mede en vrage zich dan bij het uit
elkander gaan van den troep afof het mogelijk zij
op die wijze behoorlijk noch eenigermale geoefende
schutters te verkrijgen.
In den regel wordt zelfs een meer dan gewone
scherpte van gehoor vereischt, zullen de bevelen ver
staan worden door hen, die ze hooren moeten. De
kapiteins verstaan den majoor met en cp hunne beort
worden dikwerf de kapiteins niet verslaan door de
lagere officieren. Maar al weten deze wat er gecom
mandeerd is en dus wat er gebeuren moet, dan weten
zij nog volstrekt niet hoe het moet gebeuren. Meermalen
hoorde ik den sergeant-majoor of sergeant (die ge
meenlijk vroeger bij het leger hebben gediend) met
de meeste bescheidenheid zijn superieur onderrichten,
hoe te handelenom hem aldus op den weg te brengen.
Maar iederdie met militaire manoeuvres eenigszins
bekend isweet, dat dié bij de minste hapering on
mogelijk slagen kunnen. Ik heb dan ook soms hartelijk
gelagchen over die parodie op militaire oefeningen,
door de bijeenkomsten der schutterij bijna zoo dikwerf
zij plaats haddengeleverd.
Hiermede is nu in weinig woorden en zonder de
minste overdrijving blootgelegdwat de schutterij tot
op dit oogenbiik doet zijn een massa, hoogstens
bruikbjar voor parades, waar het pak meer effect
moet doen dan de kennis van den drager; voor brand,
waar de werkzaamheden slechts de bekwaamheden
van een politieagent eischenen voor evolnliën op het
Arasterdamsche Funen, waar geen andere vijand le
overwinnen is dan een sloot, wier droeve bestemming
schijnt te wezen schutterlijke manoeuvres in het water
te doen vallen. Wil men echter de schutterij ook
bruikbaar maken tegenover een heuschen vijand, dan
behoeft dal den lande geen 3J ton 'sjaars en den
bnrgersdie in de schutterij vallenniet meer tijd
te kosten dan tegenwoordig het geval is, Men make
de oefeningen slechts degelijk en begrijpelijkin ééa
woord: men breke met het tegenwoordig poppespel.
Wanneer de meester niet deugt, kan de school geen
goede leerlingen opleveren. Vóór alles is dus noodig
dat de schutter leere. wat hij te doen heeft, van
menschendie het zeiven weten. Men behoude desnoods
het tegenwoordig korps officieren voorparade en brand.
Waar Let echter aankomt, niet op vertooning, maar
op werkelijke wapenoefening, daar doe men de offi
cieren plaats nemen onder de schatters en geve aan
beiden meesters, die het vak verstaanwaartoe het
oog wel op niemand eer te vestigen is dan op de
officieren bij het staande leger. Men verdeele dan dea
lijdvoor de oefeningen bestemdin twee deeien.
Men wijde het een aan theoriehet ander aan de
praklyk cn ik ben overtuigd dat reeds na driejarigen
dienst manoeuvres, goed gekommandeerd door officieren,
wier stem door oefening den omvang kreeg noodig
om door den troep te v^rden gehoord, naar eiscü
zullen worden uitgevoerd.
De schutterij biedt een der groote voordeelcn aan,
welke men der algemeene dienstplichtigheid benijdt.
Alle klassen der maatschappij zijn namelijk in haar
vertegenwoordigd. Aan intelligentie ontbreekt het haar
dus niet en daaruit vloeit van zelve voort, dat zy
met veel minder inspanning dan het staand leger tot
een bruikbareja tot een bruikbaarder macht dan
dit, te vormen Is. Maar juist die vorming ontbreekt
thans ten eenenmale. Ik leerde in 20 dagendoor
dagelijks ruim i uur les te nemen bij een voormalig
onderofficier van he* leger, de handgrepen niet het ge
weer. Daarentegen heb :k gedurende 5 jaar de zooge
naamde oefeningen op het Funen meégemaakt en van
het ecne eind naar het andere gedraafdzonder
gedurende dien tijd iets hoegenaamd te hebben geleerd.
Zelfs de naam van één enkele manoeuvre kwam mij
niet ter ooro, veelmin dat mij haar strekking werd
medegedeeld of de wijze waarop zij moest worden uit
gevoerd. Alles ging zuiver machinaal le werk en dan
nog op een manier, die doet denken aan een werktuig,
dat op honderd plaatsen kapot is. Dat onder die
omstandigheden ieder even wijs bleef, al verrichtte
hij twintigmaal hetzelfde, ligt iu den aard der zaak.
De theorie ga vooraf. De praktijk strekke ter verduide
lijking der theorie en als proef of deze goed werd
begrepen.
Wanneer men het goede dal in ccne zaak is
misbruikt of er geen gebruik van maakt, dan is het niette
verwonderen, dal de vruchten miserabel zijn. Het
publiek lacht nu om de schutterij, als het haar in
golvende lijnen ziet voorbijniarchecrcnde schutters
lachen om hun superieurenevenals deze weder met