Ding-sdag 27 Ip^t Februarij 1872.
M 4965.
AMERSFBDSTSCHL
Nederlanpsche Centraal-Spoorweg. CI V T WC CI 1C T m
Vertrek van Amersfoort naar Utrecht I II II II M III III ™rgA.™7opl «r'.Ï "em",
9.17 1.42, 2.20, 8.06. M II I I VK LM I BI C naar Arnhem, UtrechtAmsterdam en
Vertrek van Amersfoort naar Zwolle M 11 I I I I I B I Ml M Rotterdamen namiddag 4.30.
9.142.34.198.25, II MM MJ MM I I I Ml M. m Van Amersfoort war Barneveld
NkP wunr ntm B IB A H s avonds 8J na aank. der laatste treio.
Dit blad verschijnt Maandag en Donderdagavond. Abonnementsprijs per k vartaal f I.franco per post 1.15 Prijs der Advertenliën ran I tot 6 regels 60 Ctselke regel
meerdrr 10 Cts; legale en oOiciëele Advertenliën per regel 15 Cts Kccl.imes per regel '20 cents. t\s. nummert 5 cents; Bestellingen bij den 'Jilg. J. van CUeffte
Amersfoort Dureou 4mers/oorlohe Courant. Langestraat. Wijk F, N® 43, over de Oude Vischmarkt en bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren in het Uijk. Brieven jraneo.
Publicatie.
De COMMI SSkRIS des KONINGS in de Provincie
UTRECHT
Gezien hei besluit van hceren Gedeputeerde Staten
der provincie Utrecht, dd. 15 Februarij 1872, n*. 39:
Gelet op art 11 der wel van 13 Junij 1857;
(Staatsblad n°. 87),
Biengt bij deze ter kennis van de belanghebbenden:
a. Dal de Visscherij binnen deze provincie wordt
gesloten van den tti. Maart tot en met den 18
Mei aanstaande: dat evenwel van die sluiting
is uitgezonderd het visschen op aal eu paling,
waartoe echter alleen zullen mogen gebezigd worden
fuiken, korven of netten, daartoe uitsluitend be
kwaam, terwijl de visscherij op spiering met het
kruisnel geoorloofd blijft tol den 20. April aan
staande, doch niet zal mogen worden uitgeoefend
dar. alleen builen de Waardbar-'ière te Utrecht, in
het water, gelegen lusscheu de Groote sluis en de
Roodebrug, en te Amersfoort, in het water vjn al de
Koppelpoort tot aan het gebouw, genaamd de Spijker,
en slechts van des middags 12 lot des avonds 10
ure; zijnde de bovenstaande bepalingen niet toepas-
sciijluop de rivieren den Rijn, bovcu Wijk bij
Duurstede, en de Lek, daarbeneden
b. l)al de sluiting is bepaald van het jagtbedrijf,
vermeld in art. 15, lilt K en f der voormelde
wet (liet vangen van eendvogels in eene eendenkooi
of een daarmede gelijkstaand toestel, en het vangen
van waterwild met slagu» tten)op Zaterdag den 9
Maart aanstaande van hel jagtbedrijfvermeld in
art. 15 l.'tt d (het schieten van waterwild)mede
op den 9 Maart aanstaande; terwijl liet schieten
van watersnippen geoorloofd blijft lot en met den
13 April 1872.
c Dat het Weispel van kwartelen met steekgaren en
vliegnet, bedoeld bij art 15, lilt, e van voormelde
wet. wordt opengesteld op 27 April en gesloten op
6 Jul ij aanstaande.
En, ten einde niemand eenige onwetendheid hiervan
voorwende, zal deze worden afgekondigd en aangeplakt,
waar zulks te doen gebruikelijk is.
Utrecht, den 20 Februarij 1872.
De Commissaris des Konings voornoemd
VAN DOORN.
KENNISGEVING.
De BURGEMEESTER en WETUUDERS 'an
AMERSFOORT
Gelet op art. 264 der gemeentewet
Doen te weten dat het oorspronkelijk kohier der
plaatselijke directe belasting op de HONDEN ovr het
dienstjaar 1672 vocrloopig vastgesteld is en gedurende
veertien dagen te rekenen van heden, alle werkdagen
van 10 tot 1 uur, op de Secretarie drr gemrente
voor eenieder ler lezing zal liggpn binnen wrlken
termijr. el* op het kohier aangeslagene bij den Raad
bezwaren tegen zijnen aanslag kan inbrengen.
Amersfoort, dan 26. Februari 1872.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
De SecretarisA. G. WIJERS,
W. L. SCilELTUS.
liet Boiiapnrlisimis.
Gedurende nagenoeg de twintig l.ia!*'e jaren wjs
er één sterveling, beheerscher van oenen Staat van 40
mihoen zielen, waarin zijne tvenken en wenschen als
wetten golden en op wien de potentaten en hel mcnschdom
staarden als op Jupiter in den 'Mynipns; db dagelijks
de attentie, de critiek, den lof. de afkcorng genoot
der pers naast zijne magt eene minstens even groote,
somlyds groolere magt; die aan of over een groot deel
des nienschdoms, al naar zijne inzigten waren,vrede of
oorlogwelvaart of ellende schonk of uitslingerde; dorh
B't, indien niet ietwat vergelenal lerft hij nogdan
nog maar zelden door bet publiek en de pers wordt
besproken.
En toch, hoe stil hij is en hoe stil de pers omtrent
hem is stille waters hebben diepe gronden
Napoleon III is een geoefend spelerdiozich ter
zijde houdendezijne tegenpartijen scherp bespiedt,
maar zijne troeven niet uitspeelthoe lang hij ook te
wachten heeft, zonder groote kansen van winnen.
Legitimisten, Orleanisten, Republikeinen en De
mocraten strijden om op elkander de overwinning te
behalen, doch zoodra zij genoegzaam afgemat en ver
zwakt zullen zijn. zal de man van Straatsburg, van
Boulogne, van 2 December maar ook van Sedan
vooruittreden en zeggen: hier ben ik, het vertegen
woordigende hoofd vao eendragtorde en rusten
zelfs met een front dairain zal hij zich het aureool
der glorie dui ven aanmatigen I
Et. welligl zullen millioenentol walgens toe ver
zadigd van de twisten der evengenoemde partijen, zich
voor den grooten politieken fortuinzoeker buigen en
hem weder als meester, -Is heerscher, als alleenheer-
scher begroeten, ten einde zich aan de onverdragelijke
pn verderfelijke aanmatigingen der vee/heerschers te
ontworstelen.
Juk tegen juk, draagt de groote hoop liever het juk
van één grootedan van tal van kleintjes.
En dit begrijpt Thiers ook. Hoe knap hij is en hoe
kn.ip hij zich gevoelt, hij weet dat Napoleon ni hem
in zijn zak zal steken, zoodra de strijd der partijen
zóó fel woedt, dat hij aan het wankelen raakt.
Ook de sommiteiten der tegen elkander woelende
partijen begrijpen het en dèt kan welligt eene crisis be
letten die Frankrijk weder aan de voeten van zijnen
gevallen Gesar zou doen knielen.
Hel bonapartismus is te Parijs twee jaren lang
uit de mode geweestreden genoeg dat het nu weder
als iets nieuws opgang begint te maken en uit den
afgrond van haat en verachting, waarin het voor altijd
scheen verzonken te zijn, herrijst. Reeds bewijst men
hel bonapartismus de eer het openlijk als een ernstig,
dreigend gevaar te beschouwen en iedere partij roept
dit spook te hulp als zij een andere partij lo'. ge
matigdheid, lot zillverloochening, tol toegevendheid
bewegen wil.
Het linker-centrum laat zijnen aandrang om naar
Parijs terug te kce*.t varen, en regtvaardigt zich
deswege door openlijk te bekennen dat hel uit vrees
voor het bonapartismus van zijn lievelingsplan afziet;
bij dc debatten over do wet Trevcneuc was de angst
voor het bonapartismus alweder de band die de
verschillende deelcnwaaruil de meerderheid zamen-
gestcld isten voordeel»; van dal ontwerp bij elkander
hield.
Geen wonder derhalve dat de imperialisten zich
krachtiger beginnen te gevoelen.
In Frankrijk geldt van ouds de spreuk: «aileskan
gebeuren", en in de tegenwoordige omstandigheden
bij de verstomping, de diepgezonkenheid der massa
heeft dit spreekwoord meer kans dan ooit een waar-
woord te zijn.
In de zitting van 21 dezer beklom dc Minister van
Binncnlandschc Zaken Lefranc de tribune en hwam
aldaar do vergadering met een wetsvoorstel verrassen
hetwelk hij urgont wenschte verklaard lo zien.
Het wetsvoorstel moet 'der regering de magt In
band geven om alle aanvallen tegen do reglen van
dc nationale vergaderiug of van het gouvernement,
en alle voorstellen, die moeten strekken om den
gevestigden staat van zaken omver te werpenof
een regering, die vervallen is verklaard, te verh. (Ten
of op te hemelen, te vervolgen overeenkomstig de
perswetten van 1819 en 1849. In den beginne
schenen de afgevaardigden niet te begrijpen dat het
wetsvoorstel legen de bonapartistische propaganda gengt
was. Van daar het groote tumult. Zoo meenden de
regterzijde en het regter centrum, dat de regering
zich wilde wapenen legen het monachale manifest,
dat tij denken uit te vaardigen. Toen de minister
al zijne consider alien had voorgelezen en een be
knopte geschiedenis had gegeven van de zamen-
stelling der nationale vergadering en heigeen zij gedaan
had, durfde niemand hel eerst stemmen, noch het
woord nemenmaar keken allen eikander vragend
aan. Eindelijk deed de markies de Mornay hel voorstal
om den volgenden dag te stemmen over de urgentie.
Dus d3cht hij zeker, zou tijd gewonnen zijn en kon
men eens overleggen wat de minister eigenlijk wilde.
Deze bleef echter op de urgentie aandringen en de
onmiddellijke stemming daarover. Daarop vroeg de heer
Baragnon, een monarchaal-gezinue, zonder het woord
Manifest te gebruikenof de regering zich nader
over de strekking van de gevraagde wel wilde «er-
klaren. Die vraag griefde den heer Lefranc zeer. «De
regering," zeide hij, «heeft in den tekst van het
voorstel, de nationale vergadering expres vóór zich
zelf geplaatst opdat er geen verkeerde bedoeling
aan zoude worden gegeven. De vrijheid der afge
vaardigden wil het wetsvoorstel in geenen deeJe
beperken. Bovendien weet gij zeer goed tegen wie
wij ons willen verdedigen."
Die woorden maakten een geweldigen indruk.
Iedereeo, zoowel linker- als regterzijde, was gerust
gesteld en de urgentie werd met bijna algeme-ne
stemmen (eenige Bonaparlisten uitgezonderd) aange
nomen.
Wal blijkt hieruit anders dan dat de vrees vaor
de propaganda der Bonaparlisten vrij sterk moet zijn 1
l'olitieke Revue.
Er is weinig nienws op de wereldmarkt.
Broeder Jonathan hoadt het oog nieuwsgierig op
het Grncefsch scheidsgeregt gevestigd terwijl dit Let
Engelsch Memorandum over de Alabama-kweslie leest
en herleest en vader John Buil bespiedt Jonathans
gelaat, als er gelezen wordt: «wij zijn onschuldige
schuldenaars en wenschen dour de burgers der Nieuwe
Wereld niet geschoren te worden."
Von Bismarck houdt nu de orthodoxe partij in
't oog eene partij die naar 't schijnt tegen de
Pruissische regering te velde wd trekkenonder het
commando van von Windlborst.
Alzoo twee partijen en ééne gedachte
Wij voorspellen dat bondgenootschap een kort leven,
omdat bij die partijen het «vurige kolen ophoepen"
niet erg in den smaak valt. Wij voorzien, dat beide,
zich op den polilieken ïieirweg bevindende, al zeer
spoedig aar een zijpaJ znllen komen, 't welk de eene
wil inslaan, terwijl dc ant'.re zegt: «ik Aan, ik mag
nicL"
Von Bismarck is staatsman genoeg, om daarop te
speculeeren.
In Frankrijk is maar ééne hoofdvraag aan de poli
tieke rol en wel deze: wil het volk eene Republiek
of eene Monarchie
Mogl hel antwoord zijn: «eene Monarchie" dao
komt de vraag: «onder de drieklcurvlag der Orleans
of onder de witte van den graaf van Chambord?"
Maar, den troon weder oplerigten tegenover d«
Republikeinen tegenover do mannendie niet gewoon
zjin alleen te zuchten, maar die durven toeslaan dat
zou nog ai et geraden zijn en daarom ageert de mo
narchale partij in de Nationale Vergadering nog slechts
en tirailleurdar r cerkondigd zij «onze leus is: de
Monarchie, maar de Conslitutionntele eu parlem$ntaire."\
Intnsschen 't zou weer de oude kibbelpartij wor
den over de toepassing van het bekende: tleroirlgnc
maisne gouverne pat f een gekibbel, dat onder Louis
Philippe, zooveel kwaad bleed zette; 't zou weer strijd
geven over loetckennen prerogatieven en het schenden
daarvan; 't zou weer eene aanleiding zijn tot de zoo
dikwijls gehoorde klagte: «de koning is het hoofd.
de constitutie de nek en de volksvertegenwoordiging
de wil, die bet hoofd doet draaijen naar hartenlutt!'
Dc Monarchale party wil een politiek Manifest
uitvaardigen, maar de redactie van zoodanig stuk baatt
haar veol zorg, trouwens kost betallyd vet4 moeite om
veel politieke koppen in een tak te krggen.
