M 2010. Y r ij d a g 9 jgSiS Augustus 1872. iiirsfoom! Zomerdio»! .«njtr.nj.a 1 Jun.j 1872. g^. BlLIGÏKCE-DlEKSTE» NEDF.RLANDSCHB CENTRAAL-SPOORWEG. MB Vertrek *ail Amersfoort naar Utrecht |1 fl II Lj A ÏÏI iTI ~SZ B.05,11.54 snelt, f en 2 kL, 2.37, 8.06. I II II liv III I naar Arnhem, Utrecht, Amsterdam en Vertrek van Aroerafoort naar Zwolle II li. M III I JoUenlam; en namiddag 6 nor. Ï.41, 1.51, 5.54 snelt.en 2 kl., 8.30. U A U A A Al Al ruSmU. Dit blad «enckijnt Maandag en Donderdagavond. AbonnemenUprij» per kwartaal f\.francoperp.it 1.15- Prij» der Adverteatiën van I tot 6 regelt 00 Cts; elke regel meerder 10 Ctilegale, officiëele en Mteigen. Adrertenliën per regel IS Cto. Reclame» per regel 20 cent». Aft. nummert 10 cent» Beitelli.geo bij den Uitg. A. H. aam CUeffte Amersfoort Uur earn Amert/oorttck* Courant, Langeitraat, Wijk F, N*. 43, .rer de Oude Titcbmarkt, en bij alle Boekbandelaren en Postdirecteuren in het Bijk. Brieven franco. Adrerteotiën voor dit blad nit Botterdam «orden aangenomen door het Algemeen Ad verten lub uraeu van Niicn en via Dim*Wijnstraat, Rotterdam. Spaarbank. Het Bestuur tal xijae eerstvolgende titling honden op MAANDAG 12 AUGUSTUS e. k. ten Raadhuite te Amersfoort, des namiddags van 12 Ut 1 ore A. i. BOSSecretarie. Politieke Revue. We tijn achteruitl En dat tegenwoordig, nu bijna allen zoo vlug vooruit willen. Achteruit zijn we met de politieke revuewe gens plaatsgebrek van bet vorig nummer tot dat van heden uitgesteld en 't welk thans regelma tigheids halve hier volgt: De zitting van het Fransche Parlement is gesloten. De leden en ook Thiert hebben nu vacanlie, maar bezwaarlijk zou de meerderheid der ver gadering op miserabier wijze hare hielen kun nen laten zien. De royalisten begeven zich naar hunne de partementen terugmet gebukte hoofden onverstaanbare excuses uitstotterende, zich ver nederende langs de mnren als boetelingen heensluipendedie van den president der republiek vergiffenis voor hunne parlementaire zonden kregenvergiffenis van hemdie van de hoogte zijner vijf-en-veertig milliarden, als met welgevallige gelukzaligheid, ziet hoe zij wegdraven. De zittingdie weder in November aanvangt, zal vermoedelijk kort van dnur zijn. Welligt zal zij eindigen met de ontbinding van dat Parlement. Immers, de partgen aldaar zijn veelvuldig en bestoken elkander, zonder nat, zonder heil voor Frankrijk. Wordt het Parlement ontbonden, dan volgt weder den binnenlandschen verkiezings-oorlog. 'i Schijnt dat de Franschen nog niet genoeg geleerd hebben, door de ongelukkendie Frank rijk troffen. Monte-Christo*s, Perus en tndies schatten-glans verbleekt bij den geldglans der fransche leening. Men duizelt van het miraculeus cijfer der milioenen, die voor deze leening werden inge schreven. Voor de majesteit van dit cijfer heeft de taal geen woorden. Zclft in Duitschland was de inschrijvings- rage als wonderdadig. Één bankiershuis te Frankfort schreef in voor vier duizend millioen; Bleichröder te Berlijn voor 500 millioenen Oppenheim te Keulen voor 490 millioen. De chef eener Gnancieële firma, die een paar millioen beneden de 400 millioen inschreef, trok zich bijna de haren uit het hoofd en vloog als in wanhoop over zijne kale inschrijving van de beurs. Bat is geen geld. Spreekt uit het duizelingwekkend cijfer van ruim vier en veertig maal duizend millioen de wezen lijke grootte van Frankrijk's crediet? Fluistert ook uit dien schat, op dit oogenblik nog maar op 't papier te aanschouwen«gij hebt voor u eene reusachtige speculatie en dc sluyer, die haar omgeeft, verbergt finantie-gehei- zaendie gij niet of niet juist kent Zegt niet het onverbiddelijk proza der cijfers, 't welk in oogcnblikken van opgewondenheid dikwijls slechts vlugtige lezers vindtnu reeds wissels die waarde hebben, door het crcdiet 'twelk de onderteekening geniet spelen in deze finantiele operatie eene groole rol en daaromals gij een waarachtige maatstaf wilt hebben van Frankrijk* credietheb dan geduld tot dat het fonds van hand tol hand gekomen is bg renteniersbij de lieden die effecten koopen voor geldbelegging, 'l Zou kunnen ge beuren dat de prijs der Fransche fondsen dan niet meer zoo hoog is als op dit oogenblik 1" De Fransche Nationale Vergadering beeft met 313 tegen 159 stemmen aangenomen het ont werp van wet, waarbij aan den Staat wordt toegekend het monopolie van den handel in lucifer». 's Is wel curieus dat republikeinen het zoo duur moeten beulen om zich vlammetje» te maken tot het verkrijgen van verlichting. Alweder kraamnieuwtzijnde thans de kroon prinses van Benemarken bevallen van een' zoon, welke tijding per telegraaf wereldkundig is ge maakt. Vorsten, diplomaten en veel andere politieke personen zijn thans op spoorwegreizen of aan de badenvan daar ook dat bet wereldnieuws tegenwoordig seer vlugtig of waterach tig i». (Vervolg hierachter.) Helden en slagtoffers. Praten en handelen De fransche publicist Saint-Genest geeft onder het opschriftHelden en slagtoffer»een nieuw bewijs van politieke eerlijkheid en van zgn on- beneveld gezond verstand. Saint-Genestdie even plastisch toestanden weet voor te stellenals ze streng logisch te beredeneren, schrijft thans aldus «Dezer dagen passeerde ik een der voorstedenen zag een grooten oploop van volk. Ik werd nieuwsgierig en drong meê vooruit om in het centrum ie komen. Een colporteur stond daar met de Ré- publique frangaise in de handen las een woedend artikel tegen Jules Favre voor. Be menigte juichte die heftige Ual in de grootste opgewondenheid toe, en naauwelijks waren de woorden «verraad" en «verraders," de schering en inslag van het artikel, uitgesproken, of 9e massa kende palen noch perken van wel voege] ijkheid meer. Niet alleen tegen Jules Favre, maar tegen al de mannen van 4 September brak het verzamelde volk m beleedigingen en verwenschingen los. De colporteur werd overschreeuwd en Trochu, Ferry, Picard, PicardSimon, allen werden op de meest verbitterde wijs door duizend mon den beschimpt en uitgekreten." «Ik dacht," gaat Saint-Genest voort, «terwijl ik al die uitbarstingen van den haat gadesloeg, hoe ik diezelfde mannen, welke daar nu zoo door het volk werden bespuwdop dien onge- lukkigen 4 September en aanvankelijk daarna had zien toejuichen bewierooken en vergoden. Ik had bunnen triomf bijgewoondgelijk thans hunne vernederinghunne executieen ik die meer dan eens in levensgevaar geweest was en met de laagste scheldnamen was begioet gewordenomdat ik in de clubs en op de straat niet in de geestdrift, destijds, voor de mannen van 4 September, welke ik als rampen voor het vaderland beschouwdewilde of kon deelen ik kreeg toen medelijden met de slagtoffers der volksverblinding. «Maar wat hebt ge hun dan toch te verwijten f Wat hebt ge dan nu toch tegen hen F" vroeg ik eindelijk aan een schreeuwer diebijna met het schuim op de lippen, naast mij stond. Wat, vraagt ge dat nog f" kreeg ik ten antwoord. «Dat weet ge immers nog veel beter dan ik; zij hebben ons verraden de canailles 1" Ik ging mijns weegs. Verraden, verraden, en nog eens verradendat is altijd het groote woord. Neende mannen van 4 September hebben het volk niet verraden integendeel zy zijn zoo goed als hnn woord geweest en zgn zich gelijk gebleven. Zij hebben zich met Ijjf en ziel aan de zaak des volks overgegeven. Maarwij moeten elkander goed verstaan. Hnn vak, hun dagelyksch bedrijf, hunne sterke zijde, hun eenig talent, hunne eenige kracht was: redevoeren en dagbladartikelen schrijven zij waren advocaten en journalisten. «Welnn, het volk wist het, want het hoorde hen dagelijks oreten en las dagelijks hunne artikelen. Zij bedrogen het volk niet, door zich voor iets anders uit te geven dan zij waren. Zg hebben zich niet aan het volk voorgedaan of opgedragen als mannen van ondervinding in staatszakenals mannen gewoon te kandelen en de practnk der regering op hunnen daim kennende. Neen, zij zijn opgetreden als niets anders dan wat zg werkelijk waren: sprekers, wier dagelyksch beroep was altyd en altijd weer hen te critseren, die de magt in handen hadden. «En het volk vond dat mooi en goed. Het volk heeft gewild dat die prater» en niemand anders 's lands zaken zouden besturen. Dat was zoo de souvereine wil van het sonvereine volk. Wat heeft het volk hun dan nu te ver wijten F De mannen van 4 September hebben niet meer, niet minder en niet anders gedaan dan datgene wat zij konden doen en wat men van hen verwachten kon. Zij zijn ellendige ministère geweest 1 krijscht de een. Zij hebben de staalshulk op de klippen ge stuurd 1 verwijt een ander. Maar wat zouden zy anders hebben kunnen doen, vraag ik. Waar zouden die parleurt het regeren geleerd hebben Hoe zouden zij die niets dan club-helden, tribune-bestormers, wijd monden en kraaijende dagbladschrijvers waren, aaa de noodige praclische kennis, om de zaken des lands te besturengekomen zijn «Jules Favre heeft de vredesonderhandelingen niet als een wakker en bekwaam diplomaat, maar als een sukkel gevoerd; hij-heeft dejam- merlijkste flaters begaan. Maar wat hadt gij anders van hem kunnen verwachten F Hoe en waar zou hij hel wezen der diplomatiezoowel als het krijgswezen hebben geleerd F Hij heeft gedaan wat hg kon. Hij was een bewonderens waardig redenaar, en net volk heeft hem op grond zijner fraaije discoursen gekozen en ver heven. Welnu hg heeft prachtige ontiën gehouden als minister; hg heeft zijnen roem als spreker gehandhaafdwaarlijk. Maar meer mogt het volk van hem niet vergen niet ver gen niet verwachtenwant hg had zich nooit anders dan als redenaar doen kennen. Hij was nooit iels anders geweest. Wat spreekt gij dan van «verraad" Saint-Genest gaat aldus met onverbiddelijke logica voort de mannen van 4 September te monsteren. Zij waren allen van één deeg maar dit was waarlijk niet hel deeg waarvan de echte staatsman gekneed wordt. Doch het volk heeft dat gewetenalthans kon het weten. Het heeft fraaije pratersstuurlién aan den wal gekozenhet heeft mooije woordenprocla- mariën enz. enz. in overvloed gekregen, en is

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1872 | | pagina 1