vincie tekent oj» P.uijs. Dat is een dubbele
dwaling! Pafijs heeft een goed leger om een
sterkte te verdedigen, maar dat in liet open
veld geen stand zal kunnen houden, omdat
het nocli artillerie, noch cavalerie heelt,omdat
het, iu één woord, organisatie mist.
«Wat de provincie betreft, sedert we naar
Orleans r.ijn gegaan, weten we waaraan ons te
h uiden lin t betrekking tot hel Loire-leger
dat bestaat >!ccht> uit overblijfsels, die onderling
niet vereenig 1 kunnen vvoiden. In de departe
menten lu-giut met» het moede te worden dat
het land nier vviaaJpleegd wordt. In het Noorden
beslaat alleen te Rijssel nog een krijgshaftige
geest tnaar i»« de kanten van Kouaan en
Havre waai heen we troepen hebben gezonden,
i» de vo'ksgeest niet tot weèrstand geneigd. In
verscheiden steden wordt de politie-diensl ge
zamenlijk door onze troepen en door de burgerij
vervuld."
Slavenhandel.
Daily Xtws schrijft omtrent den Alrikaanschen
-slavenhandel: «Ongeveer van den equator at
-lot aan kaap Deigadoop 10 ZB.staal de
kust vau Afrika onder de heerschappij van den
sultan van Zanzibar die op 't eiland vau dien
naam door een kanaal van ca. 25 Eng. mijlen
breedte van 't vasteland gescheidenzijn setel
heeft. Geheel dit parasitische rijk van Zanzibar
-nu kan gezegd worden te leven van den roof
der binnenlanden. Te Zanzibar zelf is een sla
venmarkt, waarop duizenden negers jaarlijks
verkocht worden tot exporlalie naar Arabië
•Perzië en Muscat. I)ie ongelukkigen worden door
Arabieren in massa gestolen op 't vasteland.
Ziebier op welke wijze
De meest gewone tactiek van de menschen-
roovers is een dorp in brand te steken en van
de verwarring gebruik te maken om de inwoners
-te vatten. De aldus opgevangen negers worden
in troepen naar de kust gedrevende mannen
met houten jukken aan elkander gehechtde
vrouwen en kinderen niet riemen zaamgebonden.
Elke poging lot ontsnappen wordt met onmid-
dellijken dood gestraft. De zieken worden een-
voudig op den weg achtergelaten - zoodat
't spoor van een slavenkaravaan immer bestrooid
is met lijken en geraamten, Negen tienden
bezwijken tóó op marscb. En wie sterk genoeg
waren om aan de vermoeienissen van den
logt weerstand te bieden, die worden te Zanzibar
of te Quiloa ingescheept op Arabische vaartuigen.
Als pakgoederen opeengestuwd in een eng
scheepshol, begint voor ben dan eerst't bitterst
lijden. De slavenhaler ligt 'tanker onder de
kanonnen van de Biitsche oorlogschepen die
dank zij een traciaat met den sultan, onbevoegd
zijn om hem aan te houden. - Men ziel 't
Een herhaling van al de gruwelendie een
vorig geslacht van Engelschen deden besluiten
om, 't mogt kosten wat 't wilde, den slavenhandel
aan de Westkust te fnuiken
•Oft lang-zóó zou kunnen blijven, zelf vonder
Brilsche iniervententiedit zou men mogen
betwijfelen. En wel om een teer eenvoudige
reden, 't Zou spoedig niet aan slavenhandelaars,
maar aan slaven gaan onibrekeu. Geheel de
rijke landstreek bezuiden 't meer Nyassa —zóó
verzekert de majoor-generaal fiigbyvoormalig
Britsch consul tc Zanziber begint ontvolkt
te geraken. Dr. Livingstone reisde eenigc jaren
geleden door 't land der Manganyaswaar een
vreedzame bevolking zich toelegde op 'l planten
en bewerken van katoen; nimmer bad hij zulk
prachtig katoen, nimmer een zoo vruchtbaren
grond gezien. Toen hij 't onlangs bezocht, was
'teeu wildernis geworden; geen sporen van nij
verheid meer; dc doipen tot puinhopen verkeerd;
lijken overal. Wat er gebeurd was, behoefde hij
niet te vragen De kinderen waren als slaven weg
gevoerd geworden; de volwassenen vermoord.
Ditzelfde vernielingswerk breidt zich nil over den
gcheelen broeden gordel tusechcn dc groote
binnenmeren en de zee. Immer dringt de roover
dieper 't land indaar hij steeds verder zijn
prooi tc zoeken heelt Majoor-generaal Rigby
l>eschrijll een district, dat voor twee jaren
letterlijk niet dorpen bezaaid was; thans is
die ganschc streek, over ecne lengte van 120
Eng mijlen een eenzame woestenij geworden.
»E.n even spoedig als krachtdadig optreden
dus nciodig wil men niet te laat komen."
Allerlei.
Men kent de schilderij van Victor Girand
altlnns uit de gravure, die er van gemaakt is:
/Va h<n ft:;k in extremis. Donderdag morgen heeft
ui- i m het klooster Sle.-Augustine te Versailles
I, a-n doenlijke onderwerp van dal kunstwerk
i*i V-'tjkheid zien voorgesteld. Henri, mar
kies dc llocliclortgraaf dc Lucay heeft daar
de stervende Maric Anaslasie llenaud gehuwd
om zijne bij hair verwekte kinderen te wettigen.
Door dal huwelijk heeft een der mannen, die
onder dc commune en overwegende rul hebben
gespeeld, eikend dat burgerlijke en keikelijke
wetten en voorschriften geen ijdele formaliteiten
zijn. De vier getuigen zijn geweest Francois
Victor Hugo, de eenige overgebleven zoon van
den dichter Ernest Blum, vaudevillist en redac
teur van den Rappel, Destienx oud-redacteur
der Marseillaisse en Albert Jolydie Rocbefort
verdedigd beeft voor den krijgsraad. Van 9 tot
9} ure hebben de heeren dor politie, die na
tuurlijk de gelieele picgtigheid hadden geregeld,
Kochelort alleen gelaten met de moeder zijner
kindeien, die door de zusters van liet klooster
in biuidsgewaad was gelooid en door een stapel
van kussens zoo goed mogelijk regtop werd
gehouden. Het uuderhoud scheen de vrouw
die nog slechts eenige dagen kan leven, volgens
getuigenis der doctoren, gesterkt te hebben
ttocheiorl daarentegen scheen gebroken. De maire
van Versailles, de heer Rameauging nu over
tot de gebruikelijke formaliteiten en toen Rocbe
fort op de vraag, of hij jufvrouw Renaud tot
vrouw nam het ja met krachtige stem uitsprak,
heeft de chroniqueur op de bleeke lippen der
zieke een glimlach zien komen, terwijl zij zelve
hel jawoord met een zucht van verligting uitstiet.
Daarna kwam de kerkelijke plegtiglieid, die door
Rocbefort zeer stipt werd gevolgd. Hij heeft
den huwelijksring aan den vinger van Marie
Renaud gestokengeurige bloemen uit een vaas
op den schoorsteen genomen en op haar bed
gelegd en baar voorhoofd gekust. Daarmeè was
alles afgeloopeu. Mevrouw Rociieforl viel van
vermoeidheid in zwym en haar man werd naar
de gevangenis teruggebragtvan waar hij reeds
gisteren avond weèr naar het eiland St.-Martin-
de-Ré is getransporteerd. Zoo heelt de schrijver
der Lanterne ten minste ééne van zijn vele fouten
hersteld.
De «Kdnig Wilhelm", een Duitsch gepantserd
fregat, was te Wilhelrashaven bij vloed binnen-
geloopen. Toen er nn bevel kwam dat het
schip zee moest kiezen, kon aan deze order geen
gevolg worden gegevenomdat onze Konig
Wilhelm" een echt Pruissisch soldaat, zoo stijf
als een paal in den grond zat, en onwrikbaar
bleef, in spijt van alle aangewende pogingen.
Volgens de verklaring der ingenieurs, is het ten
gevolge van verzanding, onmogelijk hel schip
in zee te brengen.
Dit schip heeft wel is waar drie millioen
thaler gekost, maar Frankrijk is er goed
voor 1
Bij breed gemotiveerd arrest heeft dc Hooge
Raad (kamer van strafzaken) verl. week uitspraak
gedaau op bet beroep in cassatie vau den proc.-
gen. bij het bof in Noord-Hollandtegen een
arrest van dat hof, waarbij bevestigd is een
vonnis der regtbank te Amsterdamhoudende
vrijspraak van L. Paerleffecten- en loten-
handelaar aldaar beklaagd van het aanleggen
cn houden eener hinnenlandsche loterij door het
uilgeven vau certificaten op eigen naam voor
kansen in dc nostenrijksche premie-leening-loterij.
De Hooge Raad heeft de ten deze gegeven
vrijspraak als een ontslag van regtsvervolging
beschouwd waartegen het beroep in cassatie
niet is uilgesloten en o. a. overwogen dat de
verkoop van aandeelen in bedoelde premie-
leening- loterij gecne andere strekking had dan
afhankelijk te stelles de kans óf den koopprijs
óf eeue som als prijs te erlangen; dat dit moet
worden aangemerkt als hel aanleggen en con
tinueren eener verboden loterij en dat het
houden van premie- of negotialieloteiijen alleen
aan sleden of corporatiën is toegelaten maar
niet aan particulieren. Op deze gronden heelt
de Raad het arrest van hel hef vernietigden
ten principale regtdoende het ten laste gelegde
bewezen verklaardden gerequireerde B. L
Paerl schuldig verklaard aan het aanleggen en
houden eener particuliere bij de wet verboden
loterij en hem veroordeeld tot een maand een
zame opsluiting en ^50 boete of subs, gevan
genisstraf van een dag mede in eenzame opslui
ting tc ondergaan.
De Académie de mêdecine te Parijs benoemde
-ten vorigen jare een commissie lot onderzoek
van de middelen om het van jaar tol jaar zoo
vele toenemend misbruik van sterke dranken
voornamelijk brandewijn, tegen te gaan. Aan
deze commissie werden o. a. door dr. Jeannel,
-inspecteur-generaal der krankzinnigen-gestichten,
dr. Lunier, en dr. Roussel, lid der nationale
vergadering, rapporten ingediend, handelende
over de -beperking van het drankgebruik bij
het leger, over wettelijke bepalingen om dit bij
bel volk m het algemeen tegen te gaan, cn
ook over de wei king van alcoholische dranken
tot bevordering van den waanzin. Di. Bergeron
lid der commissie, heeft over dit onderwerp een
uitvoerig opstel geplaatst in de Julij-aflcvcring
der Annalet d'hygiène publique Daaraan ontleenen
wij dc volgende feiteu: In hel eerste vierde
deel eeuw waren wijn, bier en most schier uit
sluitend als geestrijke dranken in gebruik op
het platte land toen echter de bereiding vau
korenbrandewijn, en met de beeiworlelindusirie
die van beetwortelbrandewijn in zwang kwamen
en zich snel uitbreidden; toen de wet van 1824
dc onbepaalde alcoholisalie der wijnen, zouder
te letten op den oorsprong van den wijngeest,
toeliet, en verder redenen van onderscheiden
aard de publieke moraliteit voortdurend schok
ten, wies liet gebruik van brandewijn aller
geweldigst aan, en hoewel het gebruik van slap
pere geestrijke dranken eveneen is toegenomen
is het toch wel bijna alleen aan den brandewijn
toe te schrijven dat de gevallen van zuipers-
waanzin, delirium tremens en alle vormen van
alcoholismus zoo zijn vermeerderd en dat de
demoralisatie van het leger in 18701872 zoo
zeer in het oog liep (welke reeds in 1859 zich
uit dezelfde oorzaken voordeed.) Hoe het ge
bruik is toegenomen blijkt uit de volgende
cijfers. Te Parijs is het verbruik van brandewijn
van 8 liters per hoofd der bevolking in 1839,
gestegen tot 28 in 1864; te Marseille steeg het
aantal debitanten van liqueurs van 148 op 443,
die van vint vau 362 tol 756. In het departe
ment de la Sarlhe is hel aantal gevallen van
zuipers-waanzin van 1856 1869 van 5 lot
15 pel. vermeerderd, terwijl dc wijnconsumtic
is verdubbeld, die van brandewijn verviervou
digd. In bet departement Mayenne is het gebruik
vau 1847 1869 meer dan verdnbbeld en
zyn de waanzingevallen van 3.54 pel. tol 27
pet. gestegen in 1868 1870; in Morbihan.
in gelijk tijdsbestek van 8,87 pet. tot 18 pet.;
in Cóles du Nord van 10,61 pet. tot 25 pet.;
in liet laaslgenoemde waren 21 pet. van alle
opgenomen krankzinnige vrouwen ten gevolge
van zuiperij eveneens in Fioisterre, waar van
1857 1859 slechts 2 pet. der opgenomen
vrouwen aan delirium tremens leden en in
1867 1869 12.5 pet. Zelfmoorden uit dron
kenschap telde men in 1848 over geheel Frank
rijk slechts 141, in 1866 reeds 401.
Politieke Kerue.
Grant bleef staande.
Greeley is gevallen.
De eerste blijft president, de laatste werd,
na candidaat-president te zijn geweest, weder
journalisthebbende de booid-redactie van de
New York Tribune op nieuw op zich genomen.
Zijn er weinig Unie-presidenten geweest, die
als zoodanig, na bunnen diensttijd, werdeu
herkozen, bij deze verkiezing was dit wel denk
baar, want tegenover Grantkrijgsman en kort
en bondig in spreken en schrijven, en nog in
den zetel zijnde, stond Greeley veelschrijver cn
veelspreker, en zelfs in de Unie kan een jour
nalist geen voldoende sympathie vinden voor
eene betrekking, die door zooveel hooiden moet
worden toegekend en kan hij daarvoor nog gcca
voldoende populariteit erlangen-
Wat de een iu den journalist prijst, wordt
door den ander gelaakt.
Deze werkkring is eene der ondankbaarste in
dit tranendal.
Met de magt en de kracht van hel geschreven
woord oordeelende over veel zaken en menschcn
staat bij daar als individuwiens oordeel door
duizenden soms millioenen mensclien dikwijls
wordt veroordeeld en, al oordeelde hij eerlijk
en juist, door hen wordt hij gevonnisd en gestraft,
al is het mecrendeel daaronder daartoe intel
lectueel onbevoegd.
Dal is bijna altijd het lothet loonvan
den hooggeplaatslcn journalistmaar nog te
meer of steeds vail hem die, in meer be
scheiden werkkringte worstelen heelt tegen
kleingeestige veroordeelingen en wiaakoefenin-
gen op zijn meer beperkt publiek terrein.
Wat hij in de opinie van velen, waaronder
lal van onwetende beoordeelaarsmisdoet als
journalistwordt hem ook als menschburger
als anderszins ten kwade aangerekend en vergol
den.
Met welke zelfverloochening hij als journalist
zijn pligl doet, zijn publiek oordeelt en ver
oordeelt hem bijna geheel geleid door drijf-
veeren van zelfzucht.
Het geweten van hel publiek kent cn gevoelt
veelal deze waarheid hier ter neder geschreven
maar het egoïsme van het publiek blijft onver-
murwd.
Von Bismarck heeft er slag van om iemand
gemoedelijk de waarheid te zeggen.
Niet alleen reikt hij zijne vijanden de hand,
gestoken in grof lederen oorlogshandschocnen
toe soms biedt hij die aan in fijn glacé.
Zoo laat hij nu een officieus orgaan der
Regering zeggen: «als dc Regering gebruik
inaakt van baar regt om een Hoerenhuis te
scheppen dat de Kreisordnung aanneemt dan
heeft zij daarmede geen ander doel dan het
Huis vrij te waren voor verloochening vau zijne
roeping en voor invloed vau buitcu.','
