het verhoor niel staan kon en stierf vijf minuten
vóór de strafuitoefening die op 's ochtends ten
8 ure bepaald was. Een verzoek oui gratie, door
dertigduizend personenwaaronder de parle
mentsleden van Bristolgeteekend verniogt
niets bij den minister van binneulandsche zaken,
die den regter geraadpleegd had.
Verleden week is hier het proces begonnen
tegen de zoogenaamde étrangleurs de la Seine
individus, die in zoovel re nog verschrikkelijker
zijn dan de londensche garotten, dat zij hunne
slagtofi'ers wurgen tol er de dood op volgt.
Vooral hebben zij het op oude en alleen wonende
vrouwen gemunt en reeds menigeen gedood en
bestolen. Eiudelijk is het der politie gelukt
enkele van die misdadigers te pakken en zij
staau thans leregt. Ontzettend is de bijzonder
heid dat zij den moord pleegden met een
blaauwe-zijden dasdien zij vervolgens weèr
om hun eigen hals deden. Jammer, dal de
geheele bende dier blaauwdassen nog niet gepakt
is, om onder de guillotine te kunnen worden
gebragt.
Ook de hier te lande welbekende luchtschipper,
de heer Godardwil internationale wedstrijd
luchtreizen organiseren die op het plein voor
hel Hótel des invalides te Parijs zullen aanvan
gen Prijzen zullen ten deel vallen aan hen
die het verst gaan het langst in de lucht blijven
en het diglst neerkomen bij een stad door een
jury, met het oog op de windrigting, aange
geven.
Indien de toestemming verkregen wordtdan
zal de eerste wedstrijd gehouden worden ten
voordeele van de nagelaten betrekkingen van de
heeren Sivel en Spinelli.
In Engeland beslaan met zijne vasthondend-
heid aan oude wetten en gewoonten nog tal
van bepalingendie lijniegt aandruischen te
gen den geest van den tegenwoordigen tijd.
Zoo is in de laatste dagen weer de aandacht
gevestigd op eene overoude wet die de toela
ting van hel publiek in de vergaderzalen van
bet parlement verbiedt en de verwijdering der
vreemdelingen" gelast, zoodra de voorzitter
op hnnne aanwezigheid wordt opmerkzaam ge
maakt.
Het publiek werd dus slechts bij oogluiking
geduld in dat land der openbaarheid bij de
beraadslagingen van de wetgevende magt. Aan
dien tegenstrijdigen toestand wil men nu een
einde maken maar de wijzewaarop dit ge
schiedt is ook weer eigenaardig Engelsch. Er
wordt geen voorstel gedaan tot intrekking der
oude wetdie door niemand meer in bescher
ming wordt genomen maar integendeel wordt,
opdat hel onhoudbare van den toestand te
meer ia 'l oog springe de nadrukkelijke toe
passing van die wet geëischt.
Zoo vestigde ia de zitting van II. Dinsdag
de heer liiggar een fersch afgevaardigdede
aandacht van den voorzitter op de aanwezig
heid van «vreemdelingen" op de tribunes. Zijne
woorden wekten algemeene verontwaardiging,
want er zou juist eene zaak behandeld worden,
die den Engelschtnan na aan 't harte ligtdcu
toestand van het paardenras namelijk.
Intusschen moest de voorzitter den gegeven
wenk wel opvolgen Na een paar seconden het
zwijgen te hebben bewaard, zeide hij «Versta
ik hel geachte lid voor Cavan wel en is hel
zijn voornemen de vreemdelingen op te mer«
ken «Zoo is het mijnheer de voorzit
ter." »In dal gevalantwoordde laatstge
noemde«rest mij geen andere keuze dan te
bevelendat de vreemdelingen zich moeten
verwijderen."
De galerijen waren digt bezet. In die der
pairs bevond zich de prins van Wal eide Üuit-
sche gezant cn tal van nolabiiiieiten. Zij vielen
allen in de termen van «vreemdelingen" en
waren dus verpligl heen te gaan. Slechts aan
de dames was hel veroorlooid te blijven, waar
zij zich bevonden.
Zoodra de galerijen ontruimd en alle deuren
gesloten waren naderde de heer Disraeli de
tafel en werd hij met luide toejuichingen
ontvangen. Hij laakte in strenge bewoordingen
de handelwijze van den heer Diggar die door
riet» gereglvaardigd was. Onder anderen zeide
hij, dal dit voorstel heihuis, dat, behoudens
een of twee uitzonderingen uil gentlemen be
staat tol !oneer strekte. Ook de heer Sullivan
en lord Hartington sloten zich bij dit protest
aan; waarop de heer Diggar antwooidde dat
hij er toe was overgegaan «in het belang van
de pers." Later verklaarde hij «eiken avond
zulk een voorstel te zullen doen." Na eene
scherpe woordenwisseling werd het voorstel
gedaan om de «vreemdelingen" weder toe te
laten, en onder luide toejuichingen werd het
«ingenomen.
Verleden week is, tengevolge van een ninklagt
door den secretaris der vereeniging tol bescher
ming van dieren, een huiszoeking gedaan btj
zekere mevrouw Cliantrell te Rotlingdean bij
Brighton. Sedert langen lijd liep namelijk hel
gerucht, dat die dame bonden en katten van
gebrek liet omkomen. De politie was genood
zaakt de deur open te breken daar zij met
groote steenen en planken gebarricadeerd was.
Mevrouw Chantrell verscheen daarop zelve,
gewapend met een stok en een pookzij wilde
niemand toelaten. Eindelijk gelukte het de furie
te verwijderen maar nergens voud men levende
dieren; wel daarentegen lal van blijken in
vertrekken die men eveneens met geweld moest
openen daar mevr. Chantrell zeide de sleutels
er van verloren te hebben. Na veel zoeken
ontdekte men in een naburige huisje levende
katten de ongelukkige diereu waren zoo vree-
selijk mager en verzwakt dal tij zich ter
naauwernood op de been konden honden. Ve
len waren reeds van honger dood gegaan; de
anderen kermden op een allerakeligste manier.
In de kast lagen de geraamten van meer dan
vijftig katten opgehoopt; verder ontdekte men
ook houden maar eveneens in zulk een deer-
niswaardigen toestand, zwart van magerte tn
geheel uitgeput, dat de veearts die de politie
vergezelde verklaarde, dal het een wreedheid
zou zijn, die dieren nog langer in het leven
le sparen. Van een dooden honddie door de
anderen verslonden was bleef slechts de rugge-
graat over. Een wijfje, dat juist hare jongen
wierp tijdens het bezoek dei overheidspersonen,
at onmiddelijk haar jongen op. Een vreeselijke
sliijd ontstond er toen men brood cn vleesch
le midden dier alzigielijke wezens wierp. Er
werd besloten, de arme dieren le dooden. Nu
evenwel greep er een ander tooneel plaats
mevrouw Chantrell verzette zichluidkeels
schreeuwendelegen dat vonnis. Daarop kreeg
men met de inmiddels voor het huis zaamge-
schoolde menigte te doen. liet volk eischic
dal men de ongelukkige dieren van hun lijden
zou verlossen en wilde de woning binnendrin
gen. De politie belette dit en ging vervolgeus
tot het voltrekken van het doodvonnis over.
Men bragt eene genoegzame hoeveelheid vergit,
dal allen op twee na die men wenscbie te
behouden den dood gaf.
Reeds langer dan drie jaren liet mevr. Chan
trell honden en katten in hare woning van
honger omkomen hetzij dan uit achteloosheid,
hetzij uil manie. T weemaal had zij reeds onaan
gename kennis gemaakt met de vereeniging lot
bescherming van dieren.
De heer Jesse Lavertyeen grondeigenaar te
Pcnnsborough in Bensylvanie werd sedert ee-
nigen tijd erg geplaagd door ralten, die uit een
naburigen korenmolen tot hem overkwamen
en groote opruiming hielden onder zijne eijeren,
die hij te vprgeefs tegen hunne roofzucht zocht
te beveiligen. Zij drongen ten laatste ook zijn
graanschuur binnen waar zij niet minder ver
woesting aanrigtten. Bij nader onderzoek ont
dekte de heer Laverty het gat, waardoor de
ongenoodigde gasten de schuur binnenkwamen
waarop hij besloot hun slag te leveren. Hij begon
met een goeden voorraad tarwemeel op den
grond te strooijen en een uur later het gat
in den wand der schuur digt le spijkeren
daarop riep hij zijn hond en toog met een
knods gewapend ten oorlog. De deur der schuur
weid gesloten door een houten boom, die dwars
over de deur in een ijzeren haak viel en kon
alleen aan de buitenzijde worden geopend. Bin
nentredende trok hij met kracht de deur achter
zich toe en boeiende hoe de boom digi viel
juichte hij reeds bij voorbaat over de slagting,
die hij onder zijne vijanden zou aanriglen
welke hem niet konden ontsnappen. Doch hoe
zag hij zich bedrogen toen hij hel getal dier
vijanden oveizag en dit zijne verwachtingen
verre overtrof. Het duurde dan ook niel lang,
of de ralten, die door hun aantal stoutmoedig
waren omringden hunnen belager, die met zijn
knods dapper op hen lossloeg en het spoedig
even als zijn hond hard te veianlwoorden kreeg,
daar de ralten geen uitweg vindende, woedend
op hem en zijn bondgenoot aanvielen. Een zijner
welgemikte slagen trof in plaats van een rat
zijn eigen hond, met zulk een kracht, dat hij
dood ter aarde viel. Nu werd goede raad duur.
Laverty zou gaarne de vlugt hebben genomen,
maar bij had zichzelven de vlugt afgesneden eu
het eenige wat hem overschoot was hulp te
roepen, in de hoop dat zijne huisgeriooten zijn
geroep zouden hooren. Intusschen drongen zijn
viervoetige vijanden met verdubbelde hevigheid
op hem aan zij sprongen tegen zijne beenen
op hechtten zich aan zijne kleederen beten
hem in de handenjaeen die stouter was
dan zijne kameraden ontzag zich niet hem in
den neus te bijten. Wie weet hoe de thans
ongelijke strijd zou zjju afgcloopenals niet
gelukkig ccn huurman het geraas cn geroep had
vernomen en den benardcu Laverty was te hulp
gekomen. Bij zijne bevrijding zag hij er treurig
uit, zijn gelaal en handen waren met bloed
bedekt en zijne kleederen aan flarden geieten.
Na zich gewasschen en versteikl le hebben
kwam hij op den inval om den strijd, die hij
zelf had moeten opgeven aan een aantal katten
over te dragen. Terstond ging hij bij de buren
rond en had tegen den avond een dozijn dier
rattcnverdelgers bijeen welke hij in zijn schuur
opsloot. Den volgenden morgen deed hij onder
zoek naar den afloop en bleek dat van de twaalf
katten er tien gesneuveld waren waaronder
een die beide oogen en twee die ieder een oog
hadden verloren. Slechts twee waren onbescha
digdhoewei doodelijk vermoeid van den lellen
strijd. De ratten hadden echter eene zware
nederlaag geleden, want niet minder dan 119
raltenlijken bedekten den vloer. Van den ge-
duoden bond was niets meer overig dan de
beenderen cn eenig haar. Terwijl Laverty zjjn
katten bijeenverzamelde hadden de ratten het
ligchaam van den hond schoon opgegeten.
AMERSFOORT 3 Mei 1875.
Dingsdag 20 Julij e. k. zal de verkiezing ge
schieden van 5 leden voor den gemeenteraad
van Amersfoortzijnde op den 7 September
e. k. aan de beurt van aftreding de Heeren
Mr. A. Wijers, Mr. S. J. A. van Walchren,
W. A. Croockewit en P. Meihorst Jr.zoomede
wordt alsdan een lid gekozen ter vervulling dei-
plaats van den Heer L. E. Lagertveij, die on
langs ontslag heeft genomen en wiens plaats
mede op voormelden datum periodiek openvalt.
Dingsdag 8 Junij e. k. zal in het hoofdkies
district Amersfoort de verkiezing geschieden
van een lid voor de Tweede Kamer der Sta ten-
Generaal ter. einde te voorzien in de vervulling
der plaats van den Heer Jhr. Mr. M. M. van
Asch van Wijckdie op 20 September e. k.
aan de beurt van aftreding is.
Zaturdagavond jl. is aan den Heer F. F.
Sleenberghe bij gelegenheid zijner bevordering
van majoor tot luitenant-kolonel bij het regiment
rijdende artillerie Ie Amersfoortdoor de officie
ren met het muziekcorps van gemeld regiment
eene serenade gebragt.
Bij de Se batterij van het regiment rijdende
artilleriete Roermond in garnizoenis de
paarden-arls ."Je klasse IV. J. P. van Oppentaaij
van het, 2e regiment bussarenthans te 's Bosch
in garnizoen gedetacheerd teneinde bij voorn,
batterij de dienst van paardenarts waar te nemen.
De Heer L. C. Dudok de Wit heeft in den
nacht van Vrijdag op Zaturdag 1 ,Mei Amster
dam verlaten, om de wandelreis naar Weencn
te makenzijnde ccn voetreis van 270 uren
die hij denkt in 40 a 45 dagen met acht uren
per dag te wandelente kunnen afleggen.
Vergezeld van den Heer M. C. lias solt is hij
Zaturdag in het Hótel Mulder te Amersfoort
aangekomenzijnde deze Heeren wandellief
hebbers Zondagochtend 2 Mei te vier uren naar
Apeldoorn gemarcheerdalwaar zij den nacht
doorbrengen, om Maandagochtend 3 Mei van
daar naar Zutnhen hunne schreden te rigten.
De lieer llassolt gaat mee tot Munster;
van Munster tot Weencn is de Heer A. Ketlner
wandelcompagnon.
Het Utr. Dagblad meldt zeer deftig;
«In drie opvolgende dagen is er eene Amers-
foortsche kat van een viertal jongen bevallen."
Tot nu toe konden wij niet opsporen ten
wiens huize te Amersfoort dit merkwaardig
poesje is bevallen. Gaarne vernemen en pufali-
cceren wij ditopdat belangstellenden bij Mama
en telgjes kraamvisites kunnen afleggen.
Maandag avond hcerschtc in het café-con-
ceit Amblard te Parijs een hevige ontsteltenis,
's Avonds halfnegen trad de jeugdige zangeres
Theièae Berlin, 18 ja~r oud, voor het publiek
op, doch kwam te digi bij liet voetlicht, waai-
door haic lichte kleeding dadelijk vuur vatte
en zij weldra in vlammen stond. Niettegenstaande
alle dadelijk aangebragte hulp mogl men er niet
in slagen haar in bel leven te behouden.
De minister van marine in l-'rankrijk heeft
san de marine-officieren hel dragen van knevels
en van de «inouche" onder de onderlip verboden
en voorschriften gegeven onitrent#de wijze
waarop zij bel liaar geknipt cn hunne bakke
baarden dragen moeten.
Het ongelukkige voorval in den avond van
1 14 Augustus 1874 nabij bet station Warmond
op den llollaridsclic ijzeren spoorweg, was Zulur-
