te matten, fin kwam echter met het hoofd op
de mils en bleef daar zwaar gekwetst bewus
teloos liggen, lot men hem opraapte om hem
naar een hospitaal te brengen. Zijn makker
werd in hechtenis genomen.
In een theater te Linz is onlangs een degen
slikker het slagtoffer van zijn gewaagden loer
geworden. Toen hg, zooals hij reeds meermalen
gedaan had, een bajonet tot aan het heft in
zijn keel liet glijdenvloeide er tot grooten
schrik van het publiek plotseling een stroom
bloed uit zijn inonden zonk hg bewusteloos
neder. Hij heeft zich met de bajonet inwendig
zwaar verwond en verkeert in hedenkelijken
toestand.
Een Duitsch handelsreiziger te Londendie
zich bij het scheren in de hand sneedlegde
ten stukje rood vloeipapier op de wond om het
bloeden te stelpen. Maar weldra begonnen zijn
hand en arm hevig op te zwellenen de ge
neesheer, -die «en er bij haaldeverklaarde
dat er door hel roode papier een bloedvergifti
ging had plaats gevonden. De hand en 't onderste
gedeelte van den arm moesten algezet worden.
Bij het onweder dat boven Bergen-op-Zoom
losbarstesloeg de bliksem in het telegraaf!oestel
van het Staatsspoor. Een gedeelte werd onder
een vreesclijken knal stuk geslagen. Persoon
lijke ongelukken hadden niet plaats. Ook werd
een telegraaf paal getroffende daaraan beves
tigde isolatoren zijn beschadigd.
Fr komt reeds «roerigheid" onder de jagers
in Drenthe.
De geweren worden nagezienkmit en hagel
besteld en er wordt nu en dan ook al handel
gedreven in honden.
De Drent is geboren jager. De bewoners van
deze landstreek waren dal reeds in de 10de en
11de eeuw, toen er jagt werd gemaakt op herten,
beerenwilde geitenwilde zwijnen enz.
De bisschoppen van Utrecht waren toen eige
naars van de jagt op de dierendie tot de
«hooge jagt" behooren en de landzaten deden
dienst als jagers.
Al dp dierenzoo even genoemdwerden
«eetbaar" geacht
Er waren nok wolvendie tot het «grof
roofgedierte" behoorden.
In 't begin der 17de eeuw werd in Drenthe
nog jagt gemaakt op deze «ongure gasten"
waartoe de geheele bevolking (I of 2 weerbare
mannen uit elk huisgezin) werden opgeroepen.
Wen trok te velde met trommen en ander geraas
makende voorwerpen waaronder de Koehoorn
een voorname plaats innam. De kosten werden
betaald uit 's landschaps kas. In 1006 werden
er 15 wolven gescholen en daarvoor 150 aan
de jagers, als premie, betaald. Een paar jaren
later werden er weder 9 wolven afgemaakt.
In 1857 werden in Drenthe 205 jagt-acten.
2e soort, afgegeven en in 't vorige jaar geschoten
of op eene andere wijze onschadelijk gemaakt
28 moervossen, 15 rekel vossen 190 niet vol
wassen vossen12 marters450 bunsings 8
hermelijnen10:11 wezels, 2 arenden, 518
valken en 8 havikken.
Daarvoor werden aan preraiën eene som be
taald van f811.40.
In 1878 zijn er uitgegeven 405 groote jagt-
acten 2c soortwaarvan de opbrengst met het
zegel f8616.75 bedroeg.
In 20 jaren tijds is alzoo het getal jagers in
Drenthe verdubbeld en bijna elk jaar wordt het
grooter.
De liefhebbers van de jagt zien dit met leed
wezen, omdat zij voor uil putting van hetjagt-
veld vreezen en de harUtogtaliikste onder hen
zouden er daarom niet tegen hebbenals er eens
een jaar niet mogt worden gejaagd.
Gisterennaoht ten 12 ure had te Utrecht een
treurig ongeluk plaats. Dc zoon van den heer
11., die zien lieden ten huwelijk zou begeven
had des avonds een partijtje aangelegd WMf
lievige twist ontstond, ten gevolge waarvan de
bruid de deur werd gewezen. Deze had zich
naauwelijks verwijderd of de bruidegom ging
haar naom haar terug te halenmaar kon
haar niet vindenthuis komende ondervond hij
weder onaangenaamheden en gaf daarop zijn
voornemen te kennen zich te verdrinken. 11 ij
voegde de daad bij het woord en liep in aller
ijl de Bregittenstraat uit, de trap af en liet
water in. De bejaarde vader liep hem zoo snel
mogelijk na en stortte zich ook in het water,
waarschijnlijk met 't doel zijn zoon te redden
maar beiden moesten het met den dood be-
koopen. Hulp was onmiddellijk bij de hand.
De inspecteur van politiede heer Goelst
eenige nachtwakers en agenten deden met be
daardheid ernstige pogingen om de levensgees
ten weder op te wekken. Het kistje met mid
delen daartoe was aanwezig en in goeden staat.
Dr. Onnen kwam toesnellenmaar kon alleen
den dood constalceren. Van de bruid heeft men
niets naders vernomen.
De ontvanger R. uit Goes is naar de gevan
genis overgubragt als verdacht van verduistering
van rijksgeld en valschheid in geschriften.
De vader van een meisje te Sappemeerdat
verdacht wordt het kind waarvan zij heimelijk
is bevallenom het leven te hebben gebragl
is met achterlating van zijn overige kinderen
(zijne vrouw is overleden) van zijne woonplaats
vertrokkenzonder de bestemming zijner reis
te hebben opgegeven.
Rustig ziet het er in Ierland nog lang niet
uit11. Zondag reisde een regterlijk ambtenaar
de heer Boydmet zijne twee zonen in het
graafschap Kilkennytoen plotseling eenige ge
maskerde personen te voorschijn schoten en dc
drie reizigers aanvielen, die zich dapper ver
dedigden, maar toch het onderspit delfden.
De heer Boyd is doodelijk gewondeen zijner
zonen zeer ernstig.
Dr. Tanner heeft zijne vrijwillige marteling
doorstaanveertig dagen lang heelt hij zich van
alle voedsel onthoudenhoewel hij te over
vloediger gedronken heeft. Zalurdagmiddag ein
digde zijn vasten.
De 40sle dag moet voor hem de kwaadste
geweest zijn. «Als hij niet slaapt (zoo meldde
een telegram aan de Times) brengt hij zijn tijd
door met brakenterwijl zijn oppassers hem
inwrijven met mosterd en water. Zijn toestand
is akelig."
Wetenschappelijke waarde wordt door des
kundigen aan Tanner's proefneming ontzegd
de waarborg tegen bedrog moet ie wensclien
hebben overgelatenen de waarnemers waren
als medici onbevoegd. Tanner zelfde man,
eerst rijtuigmakerlater kwakzalveris even
min doctor. Tanner zelf beweert dat hij zijne
maag tegen het vasten gehard heeft door een
overmatig gebruik van kalkhoudend bronwater.
Dr. Tanner is Zaturdagmet klokslag twaalf,
zonder een oogwenk te verliezen aan het eten
geslagen. Hij begon met eene perzik een glas
melk en eene magl van meloenen verorberd te
midden van de protesten der ommeslaande ge
neeskundigen en de bravo's der toeschouwers.
Daarna verzonken, in snelle opeenvolging, aan
zienlijke hoeveelheden biefstuk aardappelen
vleeschnatappelen brood wijn en pale ale
in het holle Dinnensle van den merkwaardi-
gen man.
Hoe Tanner's wonderbare maag al dit eten
verdroeg, is nog onbegrijpelijker, dan hoe zij
het vasten uithield.
Nu Or. Tanner's proeftijd ten einde iskomen
van alle zijden beng ten van personen die de
zelfde volharding in hel hongerlijden hebben
getoond. De Duilschc bladen maken melding
van zekeren Ernst Maimereen zonderling
die telkens weer 40 dagen ging vasten en dan
uitsluitend water en wat citroensap gebruikte.
Die man scheen trouwens tegen alle ontberingen
bestandkoude deerde hem al evenmin als hon
ger. Zomer en winter liep hij in een langen
kaftan met laag uitgesneden halszoodat hij in
de stralen van Berlijn heel wa. opzien verwekte.
Hij beweerde dat men zijn ligchnam horden
kon tegen alles. Hoever het bij dat 40 dagen
hongerlijden eerlijk toeging, kan niet met
zekerheid gezegd worden maar dat koude hem
werkelijk geheel onverschillig lietbewees hij
eenmaal door zich zoo luchtig mogelijk gekleed
op een groote ijsschots een eind den Rijn af
te laten varen.
De moordenaar van den aartsbisschop van
Parijs heette Laforcewas uit België afkomstig
kastenmaker van beroep en woonde in den
Faubourg St. Antoine.
In Jung 1848 wierp hij als zoo velendoor
de beloften der volksmenners en opruijers belust
gemaaktzijn gereedschap weg en nam hel ge
weer op. Maar te laf om zich op een barricade
te wagenverschuilde hij zich op den zolder
van een huisle Singe vert genaamden van
waar hijzonder zelf 't ininste gevaar te loopen,
op de Place Saint Antoine vuren kon. Uil dat
zolderraam uiikte hij op den aartsbisschop Monsr.
Affre en trof hein doodelijk.
Daar hij zich verscholen hadontsnapte hij
aan de vervolging tegen de insurgentencn
keerde nadat de orde hersteld wasals ware
er niets gebeurdnaar zijn werkplaats terug.
Hij zou onbekend gebleven zijn, als hij zich
niet op zekeren dag tegen eenige kameraden
op den gruwel, door hem bedreven, beroemd
had. Hij werd niet verklapt maar weggejaagd en
kon nergens elders werk vindenvermoedelijk
tengevolge van geheime onderhandschc waar
schuwingen. Na veel armoede en ellende geleden
te hebben gelukte hel hem niet zijn zoon een
jongeling van achttien jaarnaar Amerika te
komen. Hij wilde in Galiiornië goud gaan zoeken.
Acht jaar later, in 1856, meldde zich bij den
voormaligcn patroon van Laforce een jonkman
aanmaar voor den tijd verouderd vervallen
en vergrijsd. Hij was de zoon van Lalóice,
doodarmin de grootste ellende naar Frankrijk
teruggekeerd cn hoopte werk te vinden bij den
gewezen patroon zijns vadersbij wien ook hij
als Ieeijongcn begonnen was. Ondervraagd wat
er van Laforce geworden wasverhaalde hij
dat men een jaar te voren zijn lijk gevonden
bad op den openharen weg te San Francisco.
Nadat hel hem gelukt was goud le verzamelen
had dc moordenaar van den aartsbisschop van
Parijs getracht eene haven te bereiken, om
naar Frankrijk terug te kceren. Hij was door
een bende roovers, die de moeite en dc ont
beringen van 't gouddelven niet nemenmaar
zich liever van don buit meester' makenen
die daarom juist op de havenplaatsen hun slagt
offere wachten, vermoord, beroofd, en zijn lijk
op den openharen weg geworpenaan de rond
dwalende honden ter prooi, /ijn zoondie le
San Francisco werkte, was cr van onderrigt
dat hij komen zouwilde hom te gemoet gaan
en ontdekte het reeds half verslonden lijk zijns
vadersDit schouwspel trof hem derwijze
dat zijne haren er eensklaps van vergrijsden
dag en nacht bleef het vreeselijke gezicht hem
bij, en zijne geestvermogens werden er door
aangedaan. Twee maanden na zijn terugkomst
moest dc ongelukkige zoon van den moordenaar
des aartsbisschops van Parijs in een krankzin
nigengesticht worden opgenomen cn hij is er
gestorven.
AMERSFOORT, 12 Augustus 1880.
Het Koninklijk besluit tot invoering der nieuwe
onderwijswet op 1 November a. s. is thans in
de Staatscourant verschenen.
Ten vervolge op het berigl in dc Staals-G.ourant
van 31 Julij jl.nopens de krijgsverrigtingen
die in Samalangan noodig zijn gewordenkan
worden medegedeeld dat, blijkens een telegr.
van don Gouv.-Gen. van N.-lndic dd. 5 dezer
de onderhandelingenwaarvan in het laatste
gedeelte van bedoeld berigt sprake waszijn
afgesprongen zoodat dc strijd weder hervat
heeft moeten worden. Den 1sten Augustus zijn
onze troepen op nieuw tegen de sleenen hoold-
verslerking des vijands opgerukt. Er ontstond
een lievig gevecht en de versterking werd met
zwaar geschut beschoten, maar de \ijand hield
stand. Aan onze zijde vielen 17 dooden cn
werden 46 man gewond.
De Gouverneur cn militaire bevelhebber stelde
nam teeder afscheid van zijne bezorgde vrouw
-cn bezwoer haar gerust le zijnde zaak zou
zich natuurlijk tengevolge zijner persoonlijke
verklaring dadelijk ophelderen. Vervolgens kustle
hij zgne kinderen en belooldeom, vóór dat hij
van het gerecht naar zijn kantoor zou gaan,
«nog «ens thuis te komen lot het doen van
zoodis hij stellig hooptegeruststellende me
dedelingen.
De lokalen tol onderzoek waren denkelijk
wegens gemis a»n ruimte in het politiegebouw
in het buis van arrest der stad. Ofschoon die
omstandigheid op zich zelve niets opvallends
opleverdezoo kon echter Waldner een pijnlijk
gevoel niet onderdrukkentoen hij door
sterk met wachten bezette deur trad. Door een
hearubte werd hij naar de verhoorkamer van
den rechter van instructie geleid. Dezeeen
n->g jong manontving Waldner ernstig en
afgemetenen na raededeeling dat hij ven de
postadministratie da aanUaahl omtrent de be-
wuste zaak had ontvangen vorderde hij van
Waldner openlegging van de ganschc omstan
digheid en om voor alles getrouw aan de waar
heid te blijven.
Waldner voldeed daaraan en verhaalde open
hartig alles wat wij reeds weten. Kicschheids-
halvc verheelde hij echter zijne moegelijke
positie en zijne stemming ten tijde der ontvangst
van der brief. Ten slotte zeide hij nog dat de
briefbestellerdie toch welbekend waszich
omtrent den brief en wal er mede was gebeurd
moést uitlaten.
De rechter van instructie volgde de gansche
mededeeling opmerkzaam en zijn oog had scherp
cn doordringend den spreker gadegeslagen. Toen
deze beslootvroeg hij hem nogmaals of zijne
verklaring de geheelevolle waarheid behelsde
en of hij bereid was het daarvan door een
schrijver opteinaken protokol te onderleekcncn.
Waldner antwoorddo daarop dadelijk: «ja."
Wordt vervolgd.
