Dingsdag 13 September 1881. m 2971. FEUILLETON. BE VERLOVINGSREIS. Uitgever A. H. VAN CLEEFF te Amersfoort Dit bltd verschijnt Vaandag en Donderdagavond. Abonnementsprijs per 8 maanden 11—Franco per post /1.15. Prijs der Advertentién1—8 regels 60 Cta. elke regel meer 10 Ct»; legale, offlcieêle en onteigen. Adf. per regel 15 ots. Reclames per regel 85 cta. Aftonderlijke nummert 10 cta. Bureau MUURHUIZEN hoek KortegrachtWijk B 60. Politieke Revue. Gambetta sprak weder Ic llonfleur en zoide dat hij niet is een vijand van den Senaatmaar wel afkeurt den tegenstand en het verzet waarvan dit staatsligchaam blijk geelt en die belcedigcnd zijn voor de natie, llij voegde er bij dal de tijd dringt en gehandeld moest worden. Daags te voren sprak bij de bevolking van Evreux toe. Na baar voor de hem ten deel gevallen hartelijke ontvangst dank betuigd te hebbenzeide bij o. a.«Zorgen wij dat wij ons niet laten mede slepen door zekere stroomingen die nu en dan door de menigte gaan. Men moet den moed hebben aan bel volk de waarheid te zeggen want men kan zeker zijn op den grond des harten altoos de voorlichting van het gezond verstand en van de vaderlandsliefde te vinden om te weten wat regt, waar en reglvaardig is." Deze woorden geven een blad aanleiding lot de opmerking dat Gambella blijkbaar de politiek van den onverzoenlijken afkeurt en dan bovendien loochent wal hij zeil in een vroegere I redevoering verkondigd heelt. Het blad vraagt nl. ol niet hij zelf, zijns ondankszich door een der door hem bedoelde stroomingen liet mede slepen toen hij te Tours de grondwetsher- I ziening voorstelde, en toen hij te Parijs een inkomstenbelasting als een der dringend ver- eischte hervormingen op zijn verkiezingspro gramma plaatste? «Bedriegen wij ons niet," laat het er opvolgen, «dan wil Gambetta, hoe meer het oogenblik der werkelijke verantwoor delijkheid voor hem nadert, zich van alle bagage van den volkstribuun ontdoen. Wal ons aangaat, wij zullen hem er geen verwijt van maken." In Engeland hebben de vrijhandelsbeginselen door Gambetta te llonileur gehuldigdzeer de aandacht getrokken en algeuieene voldoening verwekt. Men put er niet zonder reden de hoop uit dat een handelsverdrag met Frankrijk op eenigszins vrijzinnigen voet nog altijd tot de mogelijkheden zal behooren, te meer daar ook de minister van Koophandel, eveneens teHon- I llcurzich in gelijken geest als Gauibelta uitliet. «Twee vrede-duiven zijn uit de politieke arke I gelaten «Geheel Europa verheuge zich De Keizer van Rusland en de Keizer van Duitschland spraken elkander op de wateren in de nabijheid van Danlzig ziedaar het schit terend bewijsdat de duurzaamheid van de I aigeineene rust, ja wcreldrust verzekerd is Wie heft den herzang aan? vraagt ieder met groote nieuwsgierigheid. Humoreske. (Slot.) «Ik heb nog nooit iets van George von Schönbcrg gehoord zeide Doratoen zij den inhoud van den brief baars broeders vernam. «Ik bon zeker als Eduard weetdat ik slechts met u gelukkig kan worden, hij mij alsdan geen anderen man zal opdringen." «Dierbaar meisje, gij maakt mij nu nog ge lukkiger dan gij mij ooit hebt gemaakt." «Gij zijl steeds zoo vriendelijk en vertrouwe- rlykvervolgde Dorawaarop Wermuth haar vorschend aanzag. «Zoo grootmoedig en openharlig," een wolk verduisterde zijn gelaal «zoodat ik vast overtuigd ben weldra te ontwaren dat gij met Eduard en alle roodo huzaren bevriend zult zijnwant naar ik vernamzijn het zeer be schaafde lieden. Het zal ons veel genoegen doen indien hij ecnige zijner kameraden medebrengt." «Ik hoop, dat hij dit niet zal doen; doch duid het mij niet ten kwadedierbaarste Dorade verzekering uwer toegenegenheid was I alles wat ik wcnschte en nu lach ik over de aanmatiging van een geheel regiment roode De Arnhemsehe Courant behelst het volgende: «De eedsallcgging door de nieuw gekozen leden van onzen Gemeenteraad heeft in Arnhem geen bisbilles te weeg gebragl; al de heeren hebben gezworen volgens het voorgeschreven formulier. Uit Amersfoort is echter reeds berigt ontvangen dat ook daar een der benoemdende heer Gerritsenhetzelfde bezwaar maakt als de heer llartogh Ileijs van Zouievecn. Of de voorzitter van den Amersloorischen Raad met zijn ambt genoot te Assen van oordeel zal wezendat nu ook de nieuw gekozene geen zitting kan nemen meldt hel berigt nog niet. «De lijd is voorbij toen de president van een Geregtshof tot een getuigedie bezwaar maakte hel formulier uil te spi ekenop grond «dat hij niet geloofde aan God," hem toevoegde: «dat doet er niet toeje moet zwerenwaarop de getuige onthutst onraiddelijk den eed op de gewone wijze aflegde. Presidenten en leden van gemeenteraden staan dan ook op een anderen voet tegenover elkander; maar wenschelijk ware hetdat van Regeringswege deze kwestie werd uitgemaakt en niet aan de persoonlijke inziglen van de burgemeesters werd overgelaten. Daarop schijnt ook uilzigl te beslaan. Althans de Minister van Justitie heeft in de Tweede Kamer verklaard dat de Regering er niet tegen opzag de geheele eedskwestie onder de oogen te zien. In afwach ting daarvan moesten de bezwaarden maar blij ven zweren, zooals zij twintig of dertig jaar lang gezworen hebben." Reeds het vorig nummer der Amersf. GL behelstdat het berigt uit Amersfoortwaar uit bovenst, redenering der Arnhemsehe CL vloeideonjuist was. Allerlei. Bij de vele oude klokken welke in ons vaderland om hunne oudheid bekend zijnmag ook wel gerekend worden die welke in den bouwvalligen toren te Deil hangt Volgens haar opschrift is zij gegoten in het jaar 1024 Het onderzoek naar de oorzaak van de spoor wegramp te Charenton heelt bewezen dat het sein voor onveilig slecht werkte de snelle aan komst van den trein verklaarde de ongelukkige wisselwachter weénendhad hem geen tijd gelaten de schijf in beweging te brengen, die steeds zeer mocijelijk te hanteeren was. Vrouwen onderwerpen zich gewoonlijk met veel gelatenheid aan alle grillen der mode, huzarenzij kunnen nu komenals zij willen." Hij was verheugd over de waarheidlievend heid en den eenvoud zijner ongekunstelde Dora en gingmeer tevreden dan vroeger met haar en met zich zeiven terug naar Berlijn. Maar na eene overwegingdie minstens drie dagen duurde, zag hij in, dat het tusschen hein en zijn medeminnaar tot eene verklaring moest komen. Het was voor zijne eigenwaarde noodig dat hij dezen heer bewees hoezeer hij hen verachtte en daarom schreef hij eenen belee- digenden brief aan dien officier. Toen hij dien brief ter post wilde doen kwam zijn bediende binnengaf hem een kaartje over en zeide «Een heer wacht in de voorkamer." Wermuth las op het kaartje den naam van George von Schönbcrg. «Laat hem binnenkomenzeide hij De bezoeker was een hupschbloeiend en aantrekkelijk man van zoowat 23 jaren. «Gij zijl verrast mij hier te zienmijnheer Wermuthzeide de kapitein met een fijn lachje, «maar ik hield liet voor noodig lot eene openlijke verklaring te komen." «Ikwenschleditook, mynheer," antwoordde Wermuth zich op de lippen bijtend. «Mijn vriend Eduard is te vleiend in dc bc- oordeeling mijner verdiensten vervolgde de kapitein. «Zooals gij weelwil hij mij de hand zijner zuster schenken en stelde inij twee dagen maar of de dwaasheid die de Engelsche dames in hel leven hebben geroepen wel veel navolging zal vinden valt zeer te betwijfelen. Daar begin nen de dames het haar kort te knippen en dragen het even als de mannen. Voor het ge raak is het zeker aantebevelenmaar de vrouwen zullen zich toch liever de moeite van het kappen getroosten dan steeds met zulk een kaal ge schoren kopje te moeten loopen. Uit Atjeh weder teleurstellend nieuws. Wat 22 Mei te Penajoeng gepoogd is2 Junij te Lambaroe gedeeltelijk slaagde een overval van de Chineesche kampong is 17 Julij 's nachts te Anagaloëng gelukL De daarbij gelegen Chineesche kampong werd verbrand. Vijf Chi- neezen en één vrouw werden daar vermoord, en drie zóó zwaar gewonddat zij spoedig overleden zijn. Bij het vuurgevecht tegen onze versterking, een groote redoute met 2 cirkel bastions en bezet door 2 Europeesche compag nieën van het 2e bataljon, werden aan onze zijde geen gewonden gemaakthetgeen én aan de versterking waarachter de troepen lagenèn aan de duisternis moet worden toegeschreven. Slechts één soldaat kreeg door een matten kogel een lichte blessuur. De Aljehneezen waren ge wapend met Beaumont-geweeren en patronen, waarvan de hulzen den volgenden dag in groote menigte gevonden werden. De door hen gebruikte patronen waren blijkbaar zelf gemaakt. De een schat hen op 150 a 200, de ander op 300 man. Zij behoorden, tot een goed georganiseerde bende, 600 man sterk, die hooger op in het gebergte een zeer sterke benting heeft. Verder is onlangs door een troep van 100 man weder beproefd vee te stelen te Glé Karabing; en te Djerir is door 150 manin hinderlaag opge steld een poging gedaanom de dagelijksche patrouille te overvallenwat echter mislukte daar deze dien dag niet uitrukte. Het laatste feit van oorlogszugligen aard is de op den 10 Julij gedane aanval van circa 80 Atjehers op een van Panteh Karang komend transport. Die aanval werd echter algeslagen en de Atjehers trokken zich spoedig in hun kampong terug voor hel snelvuur uit onze Beaumonts. Het transport, door luitenant Ingcnluyffgecom mandeerd was 20 man sterk en liepgelijk alle transporten daar tegenwoordigmei geladen geweren. De misdadiger, die te Rijsel de helsche ma chines verzondwas niet naar België gevlugt geleden aan haar voor. Ik beken dat het een bekoorlijk meisje isonschuldig zeer schoon en aangezien hare tante zeer rijk is, een erf gename indien de tante hare keus goedkeurt. Ik durf wel hopen, dat mijne oplettendheid, gesteund door dc vriendschap haars broeders mij mettertijd in staat stellen een gunsligcn indruk op haar hart te maken maar ik wil het niet beproeven ik doe van alle aanspraken op haar oin uwentwil afstand en ben vast over tuigd dat gij Dora gelukkig zult maken. Goeden morgen." Alvorens Wermuth zich van zijne verbazing kon herstellenwas zijn bezoeker verdwenen. «llij laat mij niet eens tijd, om hem wegens zijn gedrag op het perron rekenschap te vragen want het was Harlingers reisgenootbromde hij; «maar het is een nette knaap, open, edel en zeer hupsch. Waarom wil hij zijn geluk niet met Dora beproeven? Is er wellicht een gemeene Strephon met zijne herdersfluit bij betrokken. Mij is dat niet aangenaam. Hij lachte toen hij mijn kamer verlietcn lachtetoen hij de straat overging. Hij wil haar niet hebben daarvoor moet hij eene reden hebben." Na drie uren overweging pakte hij zijne zaken hijeennam een pas en reisde drie jaar lang brommend en twistziek door Frankrijk en Italië. Na dien tijd keerde hij weder terug. Aan hel Hamburger station te Berlijn zag hy

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1881 | | pagina 1