Dingsdag 26 gagg September 1882.
F E U I L I.ETON.
Een Kasteel aan Zee.
M 3094. ggiu.,
Uitgever
A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Uit klad verarlii'int Mamdaj t
poit/1.16. AdverU-nli'-n1 0
pl.utUruimte «oor randen en ai
(iflii.ieéle en onleiifen. Adv. ;.«r r
Dnndtrdagavond. Abonnement per 3 maanden f 1.—Franco per
resell 00 Cta.elke re|(el meer 10 Ct» groote l«U*r« naar
lere eatra inrigting gewliiedt boogere prij»l.ereken,nir Legale
gel IS Cta. Reclame» per regel SS Cta. A/e. nnmmTt 10 '4
Bureau
MUURHUIZEN
hoek EortegraohtWijk B 00.
Politieke Itevue.
In Cairo openbaart zich nu en dan onderdo
lage volksklassen een vijandige geest tegen de
redders van het landen bij een van die gele
genheden toen een oploop was ontslaan inoet
generaal Wolseley gedreigd hebben hel vuur
van de citadel le openen indien de ongeregeld
heden herhaald mogten worden. In de nabijheid
der hoofdstad maken de Bedouinen hel den
Kngelschen lastig zooals nog ondei vonden werd
door eenige officieren die de pyramiden wil
den bezoeken enna te zijn aangevallenge
noodzaakt waren naar Cairo terug te keeren.
Bij voortduring worden in de stad handlangers
van Arahi in hechtenis genomen onder hen
bevindt zich de lieer Ninetde Zwitserdie
een der vertrouwelingen van Arahi en ook zijn
particulieren secretaris was. Be ex-dictator zelf
vreest voor sluipmoord en nuttigt geen ander
voedsel dan dat hetwelk door zijne bloedver
wanten is bereid.
Ook Bainanhur en andere plaatsen waren het
tooneel van buitensporigheden, die het bewijs
leveren dat de vijandelijke gezindheid d< r be
volking legen de Kuiopeam-n nog niet lot liet
verledene behoort, in bainanhurmei ver van
Kalr-el-Dowar was Ibrahim Bey Teluik gouver
neur, doch Arahi had hem ontslagen en nu is
hij door den Khedive in zijn ambt hersteld, her
waarts teruggekeerd, werd hij door het gepeupel
smadelijk bejegenden bij deze gelegenheid
verloren drie Europeanen die toevallig zich in
de nabijheid van den gouverneur bevonden
het leven.
Wal de tegenover Egypte te volgen politiek
bctrell, een telegram ui'l kon^lantmopel zegt,
dat «de Porte dienaangaande nog niet tol eenig
besluit is gekomen maar afwacht wal Engeland
doen zal." In den Kranschen ministerraad ver
klaarde de lieer Du< lerc dat hel denkbeeld van
een congresdoor Buitscliland en Busland ge
opperd nu geheel was opgegeven en dat de
mogendheden liever de zaak direct zouden
regelen.
Aanvankelijk bestond het voornemendat
geen gevangenedoor de Kngelschen aan de
Kgyptische autoriteiten overgeleverd zou wor
den ter dood gebragt zonder toestemming van
Engeland. Hiervan is men teruggekomen en nu
is bepaald dat de Kngelsche hoofdofficieren zul
len zitting nemen in de krijgsraden le Cairo.
Een decreet van den Khedive iverschenen
waarhij een commissie benoemd wordtwelke
in last heeft een onderzoek in te stellen met
betrekking lol de moordenplunderingen en
brandstichtingen te Alexandria gepleegd van 11
tot 10 Junij |l. De commissie bi-Maat uit Euro
peanen en inboorlingen, haar voorzitter is een
der laatstgenoemden Be commissie zal ook te
Tantah werkzaam zijn, wal b'-trcll de misdaden
in hel overige gedeelte van Kgvplc tijdens den
Opstand bedreven.
liet decreet, waarhij het Kgyptische leger
ontbonden wordt. i« algekondigd. Aangaande
een toekomstig nieuw leger moet nog niets be
slist zijn, maar hel voornemen is niet, Kngel
schen met de gendarmerie te belasten«daar
men zegt I'all Mali begrijpt dat het corps
door zulk een maatregel een KngcUcli corps
zou worden."
Ken telegram van den Gouverneur-Generaal
van Nederlandsrh-lndié hij onze Begering ont
vangen. meldt dat op l'l September le Sama-
langjn door de (linke houding van leger en vloot
een belangrijk succes behaald is op de Aljehers.
Be vijand wiens getalsterkte zeer aanzienlijk
wa«. werd met groole verliezen uil zijne stelling
verdreven. Onzerzijds telde men 10 gekwetsten.
Samalangani'a>sangan en Palenk werden door
onze marine getuchtigd. In Grool-Atjeh werd
de bende van het oproerige lioold Njakassar
door een patrouille van ons uiteengedreven en
hij zelf zwaar gewond. Be vijand riuglle met
achterlating van f> dooden terwijl de patrouille
zes gewonden telde. Be toestand is over het
geheel door de betoonde dapperheid veel ver
beterd.
Allerlei.
Ben 20 Julij jl. huwde een jong notaris tc
Branssal zijn nichtje en ging voor zijn huwelijks-
reisje naar Parijs. Baar hadden zij een vriend wo
nen. Het drietal amuseerde zich uitstekend, vooral
de jonge echtgenootdie wel een beetje wat
5)
Marion vond in hare droefheid eene vriendin
die haar vol liefde tegemoet kwam die Marion
geloofde verongelijkt tc hehhen hoewel builen
nare schuld. Dal lieve meisje was de voor
llenri Larochc bestemde bruid Clara du Plessis
eene zeer bekoorlijke jonge damewelke llenri
met die innige liefde beminde, welke tot het
brengen der grootste offers in staat ismits
de gehelde man sleehls daardoor gelukkig is.
En nu zag zijdat Marion hem hare weder
liefde niet kon schenken en dat Larochc daar
onder leed Zij beproefde Marions vertrouwen
te winnen om daardoor al hel mogelijke in het
werk te stellen om Marionhaar wijzende op
llenri's goede hoedanigheden, van besluit te
doen veranderen. Wat het meisje gevoelde
wanneer zij zulks beproefdekan men gemak
kelijk begrijpendoch waarloc is ware liefde
niet in staal?
Op zekeren dag ontving Marion het bevel
om hij de koningin tc komen. Deze zeide tot
het bevende meisjedat liet haar uitdrukkelijke
wil was dat binnen twee dagen hare verloving
met graal Larochc gevierd zou worden terwijl
zij ook tot graal Lamarquc eenige uren later
haren wensch te kennen gaf, dat ook zijne
verloving met gravin Célia weldra plaats zou
hehhen. Do wenschcn der koningin waren be
velen voor hare onderdanen, dus zij moesten
gehoorzamen. Maria Antoinette was niet bard-
men noemt een bon vivantwas, en zich, toen
men der. 27aten Julij hij Aullier was, zeer op
zijn gemak gi-voelde en niettegenstaande du
tegenwoordigheid zijner vrouwmet verschei
dene mannelijke en vrouwelijke bezoekers van
verdacht allooi kennis aanknoopte. Toch had
mevrouw ook heel veel pleizier gehad en uiterst
voldaan over hel uitstapje, zou hel jonge echt
paar den volgenden middag Parijs verlaten,
s Morgensterwijl mevrouw no" te bed lag
ging mijnheer een eindje wandelen en hij
kuijerl nog Tevergeefs zijn alle nasporingen
geweest; men vreest dal hij naar zijn vrienden
n vriendinnen van den vorigen avond gewan
deld en daaimede in handen van deugnieten ge-
vullen is. Hij had veel geld in zijne portefeuille.
Heeds normalen werd er op gewezen hoe
wini. de Belgische rfegering zich bekreunt orn
«ie oud-slrijdei- van Itf.'JU. Ken correspondent,
die zrgl Hollander le zijnschrijft aan de Gazette
van Brussel, dal hij le Luikin de passage Le-
uionnit r. een goed gekleed grijsaard ontmoet
heeltdie het herinneringskruis van 1&K) droeg
i hem een aalmoes vroeg en zeide dat hij een ge-
I wezen officier was van het eerste Belgische
legeren door den nood gedwongen was thans
de openbare liefdadigheid in le roepen.
De ezeldie in het eerste bedrijf van la Kille
du Tambour Major optreedtweigerde Maan-
dagavond te 's-llage den hein toegedachten drank
i ie gebruiken. De gevierde zanger De Beer wist
er dadelijk een aardigheid op en fluisterde
I graauwijc toe: «Wees maar niet bang, wc
hebben vergunning." Toevallig slorpte langoor
daarop hei vocht naar binnen onder luid gelagch
van hel publiek.
De Duitsche referendaris L. is verl. week in
den nacht van Zondag op Maandag door een
hond uit een groot gevaar gered.
De jonge inan kwam tegen elf uren des avonds
te huisstak een sigaar op en ging nog een
uurtje werken. Vervolgens begaf hij zich ter
ruste en sliep in. Omstreeks 3 uren ontwaakte
hij plotseling en voelde nog slaapdronken
langs zijn gelaat iets vochtigs strijken. Terstond
vochtigo neenzij verheugde zichwanneer
zij de lijdenden vertroosten konwanneer zij
anderen gelukkig kon maken doch alleen slechts
wanneer zij in eene goede luim was.
Eenige dagen later wandelde graal Lamarquc
in den slottuin. In eene der lanen bemciklc
hij zijne bruid Célia. Een plan kwain hem voor
den geest en haar ijlings naderendevraagde
hij haar lachend verlof om eenige dagen na.ir
Parijs te mogen vertrekken. Célia stond hem
zulks gaarne ;oete meerdaar zij geloofde
dat hij geschenken te Parijs voor haar wilde
koopen om haar met het aanslaande hoffeest
daarmede tc verrassen.
Hij wilde nog denzelfden avond vertrekken
doch voor dien tijd begaf hij zich naar die zijde
van den tuinwaar Marions vertrekken waren.
Het meisje hield sedert eenige dagen wegens
eene lichte ongesteldheid hare kamer. Zij zat
aan het venster droefgeestig te peinzentoen
zij eensklaps de Lamarque bemerktedie op
eene opvallende wijze naar een rozeknopjo wees.
Daarop vervolgde hij zijne wandeling alsof hij
voor niets oogen had dan voor den prachligen
aanleg der vele bloemperken.
Marion had zijne beweging gezien. Hoe zou
zij echter dat bloempje in haar bezit krijgen.
Daar kwam een plan bij haar op. Zij schelde
hare kamenier, die eenige oogenhlikkcn later
verscheen.
«Annagij moest hij den tuinier eens een
bouquet rozen voor mij halen."
«Ik zoude het zeer gaarne doengravindoch
u weel, slechts de koningin alleen"...
«Hier hebt gij eenige gaudslukkengeef den
tuinier de helft van liet geldbehoudt gij de
rest en ik weddat ik binnen een kwartier
eenige zeer fraaie rozen zal hebben"zeide
Marion lachend.
Het meisje nam het geld aan, en werkelijk
na eenen korten tijd trad zij binnen met eene
kleine doch prachtige bouquet van de begeerde
bloemen.
Marion verzocht Anna om haar te klecden en
weldra verliet zij hare kamer, schooner d;.n
ooit, de rozen in de hand houdende, om zkh
naar den tuin te begeven. Aan den ing.uig stond
haren broederdie verwonderd op haar loetrad.
«Hé. Marion, gij hier! Men zeide mij«lat
gij ziek waarttoen ik u gisteren avond wilde
bezoeken. Wat beduidt zulks?"
«Niets anders, lieve broeder," antwoordde
Marion onbevangen, «dan dal ik mij vetlbeter
gevoel en mij zoo dadelijk bij do koningin aan
melden zal laten." Inlusschen waren zij verder
gewandeld en hadden zij nu de plaats bereikt
waar het door Marion zoo vurig hegeerde rozo-
knopje lag.
«0. wee, Arthur," riep zij eensklaps ver
schrikt uit«daar gaal hel handje van mijnen
bouquet los. Zie daar liggen al mijne heerlijke
rozen reeds op den grond." Arthur bukte zich
dadelijk oin lien op te rapen en nam daarbij
natuurlijk ook het bewuste rozeknopje op.
Marion dankte hem voor zijne vriendelijkheid.'
Ilij vraagde haar, terwijl hij haar zijne hand
toestak: «Liet zusje, gij ziel bleek; ik geloof,
dal een verblijf bij Tante Aurora u goed zoude
doen. Zeg 't gerustlief kindwilt gij gaan
Arthuruw plan lacht mij wel toe doch