m 5509. Vrijdag- 22 Augustus 1884 UMOOEMHE OODSAIT. Uitgever b'^ «enchijut Maanilaj en VoHtlerdajavoni. Abonnement per S nnumilon Vruil00 per Bureau it VAN PT E1PPP port/1.16. Ad»ertenti»n1--0 regeli AO CU.elke regel meer 10 Cu.groote letten near M IT TT R IT II T 7 f 11 VAW CyL.fc.fcjf fc plMUrui.ute; v„ur rendeu en imdere r.tr. ioHgtia« geeehiedt Im**** pmeberekeoin* Legnle"U U I» te Amersfoort. ollicietle en onteigen AJr per regal 1ft C'U. lUcU'eee per reyel S6 Cta. A/t.nuamtr* 10 Cta. hOOlC KortOgrSCht W ijk fi 80. Spaarban k. Hel Bestuur zal zijne eerstvolgende zitting houden op MAANDAG 25 AUGUSTUS e. k. ten Raadhuize te Amersfoort, des namiddags van 12 tot 1 ure. A. J. BOS, Secretaris. Politieke Hevue. De heer Naquet heeft bij de Fransche Kamer ■van Algevaardigden een voorstel ingediend om de beide Kamers in één paleis te laten verga deren. Hij geelt hiervoor drie wegen aande verplaatsing van hel Parlement naar Versailles hel bouwen van een Parlementsgebouw op de plaatswaar vroeger hel paleis der Tuilerieën gestaan heelt, en de vergrooting van het paleis Bourbon door toevoeging van het naastgelegen ministerie van buitenlandsche zakendat naar het paleis Luxemburg kon verplaats worden waar tegenwoordig de Senaat vergadert. Kr was geen bevestiging van het berigt van de Times, dal China den oorlog aan Frankrijk zou verklaard hebben. Het Chineesche gouvernement heeft daarentegen 14 dezer bij het corps diplo ma! ique geprotesteerd tegen de handelwijze van Frankrijk en de lusschenkomsl der mogend heden ingeroepen om tot een vriendschappelijke oplossing te komen. De toonwaarin deze me- dedeeling was vervatluidde zeer vredelievend. Later zijn omtrent China de telegrammen ont- vangen die op de 2e bladz. voorkomen. Voor dat de Senaatszilling gesloten werd heeft de minister van justitie nog het ontwerp ingediend regelende de Senaatsverkiezingen die vastgesteld moeten worden ingevolge een door het Congres genomen besluit tot grond wetsherziening. Dit ontwerp zal eerst door den Senaat en daarna door de Kamer van Afgevaar digden behandeld worden. Naar aanleiding van de berigten der buiten landsche bladen over de ontdekking van een complot te Warschau deelt het Journal de St. Pelersbourg mededat werkelijk te Warschau een gereglclijk onderzoek is ingesteld legen eene veroeniging, die zich de verspreiding der re- volutionnaire denkbeelden ten doel stelt. Twce-en-dertig personen zijn in hechtenis genomen. Bij de huiszoekingen vond de politie noch dynamiet noch wapensmaar alleen ver FEUILLETON. Vergeef ons onse Schulden, 2) DOOR E. MENNKi De vroolijke toon zijner stem stelde haar vol komen gerust en met een vriendelijken glimlach hernam zij «En, lieve man, hebben wij niet eene lange schoone lente met vele bloemen en veel zonne schijn gekend Was de daaropvolgende zomer niet eveneens heerlijkvol arbeid wel is waar maar ook vol zegen en geluk Nu is do herfst voor ons aangebroken, de winter zal ook wel komen maar wij zijn toch jong van harte jong in onze kinderen. Gij ziet in Bernard, ik in Liesbeth de dagen onzer jeugd terug." «Ja, gij hebt evenals altijd gelijk, Geertrui, en ik ben den goeden God innig dankbaar voor zulk eene vrouw. Jaonze kinderen voltooien ons geluk, liet hart gaat mij openals ik aan Bernard denk. Zoo'n gezonde flinke knaapde lieveling zijner meestershij zal een degelijk houtvester worden. Maar Liesbeth baart mij in de laatste weken veel zorg. Zij is niet meer zoo vroolijkzoo blijmoedig als vroeger. Toen zong zij als een nachtegaaltjewas dartel als een jong paardjedoch nu uren lang staart zij naar buiten, naar den heinel met oogen vol tranen zonder een enkel woord te uiten Als ik haar aldus aanziedan vergelijk ik haar on willekeurig bij een gevangen vogeltjedat uil verdriet over het gemis zijner vrijheidde vleu gels laat hangen." «En als zulks eens het geval ware, Grunau, dachte publicatiesproclamaties en andere stukken, in een woordden gewonen inventaris van alle revolulionnaiie vereenigingen. Volgens Daily Telegraph zou de Engelsche expeditie naar Khartoem zich uitsluitend bepalen tot hel onzet van Gordon en niet tot bestrijding van den Mahdi. Slechts verdedigingerwijs zou de expeditie te werk gaanwanneer zij raogt aangevallen worden. De Nineteenth Century beval uitvoerige me- dedeelingen omtrent hel leven der Russische ver oordeelden in de arbeid-koloniën en gevange nissen van Siberië van de hand van vorst Kra- otkin, die er verscheidene jaren als veroordeelde eeft doorgebragt. Hij schrijft o. a. Algemeen bekend is de verschrikkelijke scheurbuik epidemie, die in 1857 in de goud mijnen te Kara uitbrak en waarbijnaar officieele berigten, van de17.U00 veroordeelden duizend in den loop van één zomer stierveneven zeer is het bekend dat toen de autoriteiten ont waarden dat niemand in staat was ®m de «hon derd pud" uit te gravende arbeiders zoozeer werden voorlgezweept, dat ontelbare personen er dood bij nedervielen. Later vond eene derge lijke epidemie plaatsdie aan honderden hel leven kostte. In sommige opzigten is ecnige verandering gekomenmaar de hoofdzaak «de Katerga" is lot op onze dagen blijven beslaan. In de laatste twintig jaar vonden in hel stel sel van den dwangarbeid wijzigingen plaats sommige groeven leverden met meer op en werden veriatende goudwasscherijen gaven geen winst meer en sommigen er van werden aan particuliere ondernemingen afgestaanterwijl t gouvernement slechts enkelen aan zich behield en de regering inoesl anderen arbeid voor de veroordeelden trachten te vinden. De uitvinding der cenlraal-gevangenissen was er hel gevolg vande veroordeelden blijven er ongeveer het derde gedeelte van hun straftijd en 'l getal dezer ongelukkigen. die de «Kalorga" in Siberië nog als eene uitkomst beschouwen bedraagt ongeveer vijfduizend. Het let der gevangenen in de Russische cen- traal-gevangenissen is zeer harden even hard als dat van de arbeiders in de geudmijnen te Kara. Reeds twintig jaren geledea werd de ge als zij werkelijk eens een gevangen vogeltje was dat vruchteloos naar zijne vrijheid verlangt, om te kunnen liefhebben en zich tot hemwiens beeld in hare ziel leeftte kunnen begeven Was er ook niet eens een tijd, dal ook ik, de vroolijke Geertrui, treurig gestemd was, dat ook ik naar iets verlangdedat mij nu eens in snikken deed uitbarsten, dan weer met eene onbeschrijfelijke zaligheid vervulde?" De houtvester blikte zijne vrouw verwonderd aan. «Wat bedoelt gij eigenlijk, Geertrui?" «Ik bedoel niets, manlief, ik weet alles. Gelooft gijdal Liesbeth geheimen voor hare moeder heeft «Dus wel voor haren vader?" Ontevreden legde Grunau zijne pijp neer en liep met groot e stappen heen en weer. Geertrui stond op en hare liand op zijnen 6chouder leggende sprak zij zacht «Waller, waar zal de dochter anders haar vol gemoed lucht gevenof zich in haar geluk verheugen als aan de trouwe borst harer moeder? Wie kan het maagdelijk hart met zijne honder den verschillende gewaarwordingen eerst recht begrijpen Slechts die zells een meisje geweest is, die zelfs als meisje gedacht, gevoeld, geweend, gejubeld heeft slechts de moeder vermag het de vader niet. Maar genoeg daarover, gij moogi door geen enkel woord Liesbeth loten bemerken dot ik u iels omtrent haar verteld heb." «Wel, wel," bromde de houtvester met hel hoofd knikkende «doch gij beweert dal ik alles weet en ik weel ei'jenlyk nog nietwie mijn zangvogeltje zoo stil gemaakt heelt?" Geertrui antwoordde niet en zag peinzend vangenis te Opper-Kara in officieele berigten een oud bouwvallig gebouw, op moerassigcn grond staandegenoemd en er werd van ge tuigd dat het eene opeenhooping van vuilnis be vatte en afgebroken moest worden. Toch bestaat die gevangenis nog en bevat het dubbele getal gevangenen dat er in behoort zij slapen in drie boven elkander liggende lagen en de ongelukkigen der onderste laag, die op den vuilen en sinerigen bodem liggen moeten hunne natte en walglijk vieze kleederen te ge lijkertijd als matras en als deken gebruiken. Eene andere gevangenis die reeds in 18(53 van ambtswege vermolmd en smerig werd genoemd en waar wind en sneeuw vrijon toegang had den bestaat evenzeer nog onveranderd en eene derdedie voor een paar jaren gerestaureerd werdis wederom even smerig geworden als de beide anderen. De veroordeelden blyven zes tol twaalf maan den in deze gebouwen zonder eenige bezigheid te hebben en men kan dus nagaan welke zonden er onderrigt worden en welke demoralisatie van eene dergelijke opsluiting het gevolg is. De arbeid in de goudwasscherijendie in open lucht geschiedtis zeer zwaarde arbei ders staan er tol aan de knieën en soms lot aan de maagstreek in ijskoud water en moeten, wanneer zij na gedanen arbeid in de gevangenis lerugkeercn in de natte kleederen slapen daar zij natuurlijk geen andere kleederen ryk zijn. YVel is waar wordt dezelfde arbeid in de was- scerhijen ook door zoogenaamde vrije arbeiders verrigt, maar deze worden op dezelfde wijze aangeworven als in de 17de eeuw met soldaten gebeurde; zij worden eenvoudig dronken ge maakt en tcekenen dan in hun roes een soort van contract, waarby zij zich tot den arbeid verbinden. Moord te 's Gravenhage. Tot de bevolking van hel Lamgroenin de volkstaal «Het Lammetje Groen," te 's Graven- hage, behoort ook de draaimolenhouder Roos die midden in de straat woonteen breedge schouderd man van een forschc figuur en buiten gewone lengte. Gewoon de meeste kermissen met zijn draai molen te bezoekenwas Roos mei zijn caroussel naar den grond. «Nuvrouw wie «Krans, de zoon van den molenaar," ant woordde zij eindelijk aarzelend. «Watde zoon van den molenaarherhaalde Grunau met eenen diepen zuchL Meer voegde hij er niet bijhg had in het bosch geleerd om te kunnen zwijgen. De boomen laten immers toch ook geen enkelen kreet hooi en als de bijl des houthakkers diep in hunnen stam dringtof als een stormwind hen ontwortelt. Eene minuut ging voorbijeene minuut is kort, maar zy kan ook lang, zeer lang duren. «Geertrui," zeide Grunau ten laaisle, «geef mij hoed en stok en laat Nimiod los ik wil hel woud eens ingaan, ik gevoel behoefte u<u mei de boomen alleen te zijn." Geertrui begreep hemhij hooptedat de kalme natuur vrede in zijne ziel zou doen dalen en zij haastte zich aan zijn verlangen te voldoen, zonder zich een oogenblik gekrenkt legevoelen, dat hij de zaak niet met haar overlegde. Neen ze wist, dat hij haar toch zou raadplegen maar in de eerste oogenblikken was hij liever alleen alleen met zijne boomendie lol iieiu spraken zonder dal lig eenige klanken vernam. «In een groot hall uur, ben ik weer terug, vrouw," sprak hyhaar de hand lui afscheid reikende. Geertrui keek hem mul tranen in de oogen naterwyl zij fl'»istorde «Goede God, heb medelijden met onze Lies beth, met ons goed, lief kind." Dam op i rad zij het huis binnen om eenige kleine huishou delijke bezigheden te verrichten. Het begon reeds le schemerenen nog steeds

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1884 | | pagina 1