Donderdag 9 September 1886. jYi 5355. Uitgever A. H. VAN CLEEPP te Amersfoort. l)it lilad Teracliijnl Maaituag ro l>undtrnajmfi<lay AliuniiMiiiinl per 3 m.Linden f 1.- Fran.» pri port 1.16. Advertentie 1--0 reirela 00 Cu. «Ike regel iutvr 10 Cta. gru»t« IrtteM muu plutoruimtevoor randen en andere eitrm inrigting Keechiedr hoogtre prijvberekening. Legale oScieAle en onteigen. Adr. per regel I6 Cu Reclame» ver regel 35 CU. Aft. nummert 10 Ch. Bureau MUURÜUIZEN hoek KorlograchtWijk U 60. SPAARBANK Het bestuur zal zijne eerstvolgende zitting houden op MAANDAG 1.1 SEPTEMBE R e. k. ten Raadliuize te Amersfoortdes na middags van 12 lot 2 ure terwijl belangheb benden worden uilgenoodigd om hunne boekjes tol het bijschrijven der Renten hetzij in die Zitting, hetzij vooraf, ten huize van een der Coinmissaiissen in te zenden. A. J. ROSSecretaris. HULPBANK te AMERSFOORT. Tot het geven van gelden ter leen zal eene Commissie uit het bestuur op MAANDAG, den 30. AUGUSTUS aanstaande 's namiddags van iialftwee tot HAi.FDitiEzitting houden in een der localen van het Raadhuisalwaar de be langhebbenden zich kunnen aanmelden, ook voor het teruggeven van gelden. J C. LEINWKBER Secretaris. Politieke Revue. Hel is in de wereld meermalen de Traag niet enkel wat wordt gedaanmaar ook som* welwie hel doet. Stel eensdat in Petersburg eenige gene raals eene samenzwering makendoor Bis marck geprotegeerdom den Keizer aller Russen lol afstand van den troon te dwingen De samen/wering gelukt en de Keizer wordt uil het land verdreven. De Russengehecht aan hunnen Keizer nemen later de samenzweerders gevangen en de Keizer komt terugonder gejubel zijner onderdanen Neenzegt Rismarck gij rijt en blijft van den troon ontzet en zoo gij niet weder heen gaatzullen de legers van Oostenrijk, Duitsch- land en Turkije u door een inval in uw land dwingen weder heen te gaan. Zou men die inmenging niet allerleelijkst vinden Maar wal heeft de Keizer van Rusland dan anders gedaan omtrent Vorst Alexander van Bulgarije FEUILLETON. 22) NELLY. Oorspronkelijke Novelle door S Een weinig aarzelend kwam hij de zaal bin nen want hij was bevreesd voor de taal der oogen zijner vrouw. Maar tot zijne verwon dering deed zij niets blijken zij was nog steeds omringd door jongelieden entoen zij baren echtgenoot bemerkte riep zij hem vroolijk toe «Arme manik beklaag udat cavaliers- plichten u zoolang uit ons midden verwijderd hebben gehoudendaar eenige jonge dames mij verrast hebben door het opvoeren van tableaux vivants. Verhaal ons nu echter iets van de woning der zangeres en wat zij u al- zoo verteld heeft, want het discours van der gelijke dames is gewoonlijk nog al onderhou dend omdat zij veel gereisd en gezien hebben." «t Spiit mij, Cornéliedat ik uwe nieuws gierigheid niet bevredigen kan. Madame Lucini heell zich aan mij niet doen kennen als de geestige vrouw van de wereld, doch wel als de teederc moeder, die in angst en zorg verkeerde omtrent haar ziek kind." Nadat hij dit op ironischen toon ten antwoord gegeven hadwendde hij zich tot een in zijne nabij heid slaanden generaal en knoopte met hem een gesprek aan waarbij hij echter met moeite zijne gedachten kon bepalen. Hij meende nog telkens het beeld dier jonge vrouw voor zich tc zien en als een dissonant trof iiem nu en dan den wel eenigszins te luiden lach fijner En de andere groole mogendheden verroeren geen vin om zijn aanblijven le verdedigen om hel ergelijk onrecht van den Russischen Keizer te beletten. De ontvangst in zijn hoofdstad is zoo goed geweest als Vorst Alexander kon wenschen. Alle onderlinge partijschap in Bulgarije is overigens opgehouden en de Bulgaren stellen zich als één man ter beschikking van hun vorst In hoeverre echter die toewijding den vorst zou helpen was aanvankelijk de vraag. Nu is vastgesteld dat zij Alexander tot geen practisch nul was want de vorst geeft aan den aandrang van Rusland gehoor en doel van den troon afstand. De vorst moet naar Bulgarije teruggekeerd zijnde overtuiging met zicli dragende dal zijn verblijf daar le lande niet van iangen duur zou zijn llij kende toch den afkeer van Rusland legen hem en de onverschilligheid der andere Eu ropcesche mogend heden Volgens de Central New»is Vorst Alexander op de reis naar Philippopol huna hel slacht offer van een aanslag geweest. Tusschen Tiniova en Seimenli waren op de rail? 5 dwarsbalken gelegdorn den trein te doen derailleeren Gelukkig zag de stoker bet in lijds en deed den trein sloppen. De Spaansche Epoca schrijft: «Menigmaal hebben wij reed* gelegenheid gehad om de werkeloosheid te betreuren tegenover aanslagen welke ten onzent dikwerf met verwonderlijke straffeloosheid plaats hebben Nu eens plundert men een trein voor de poorten van Madrid dan weder wordt gemeld dat in den omtrek van Jaen twintig hoeven zijn afgebrand een andermaal wordt berichtdat rooverbenden in den omtrek van Cordova hare helden laden verrichten zonder te worden lastig gevallen of wederom dat er opstand is uitgebroken in eene gevangenisthans vernemen wijdat hel dvnamiel van zich doet spreken le Barcelona Dit feit is van onbetwistbaar ernsligen aard want er spreekt een toestand van ontevredenheid uitwelke in daden van geweld zich begint lucht te geven. De overheid behoort zooveel mogelijk te waken dat tot dergelijke hande lingen geene aanleiding worde gegeven." Blijkens de op 2 September verschenen offi- ciëele lijstzijn door de aardbeving te Charleston 3:3 rnenschen gedood en lOO gekwetst. De schade wordt thans op vijf millioen begroot. De met selaars eischen vijf dollars daags Reeds zijn zeer aanzienlijke sommen bijeengebracht lol leniging van den nood der slacntoff rs. Een bekwaam architect heeft verklaard, dat de gebouwen niet opervlakkig beschadigd, maar lol in hunne grond vesten geschokt zijn zoodal aan herstellings werken niet te denken valtmaai alles wal is slaan gebleven omvergehaald moet worden b.v. is den toren van de Si. Micbaelskerkin wezen, maar op een gevaarlijken boekomdat drie van de s« hoormuren tol de lundeering ge barsten zijn. Het gebouw van den Freundschafis- bund vei toont zich voor hei oog van den be schouwer als ongedeerdd<vh bet dak is tus- scben twee muren gezonkenen zal dus al I meer zakken. Volgens bericht uil Charleston is die stad dooi nieuwe schokken van aardbeving en door 1 een regen van kiezelsteenen geteisterd. De be volking verkeert in den grootelen angst het vertrouwendal eenigszins begon te her leven is weder volkomen verdwenen. Er zijn ingenieurs gezonden om een onderaoek le doen I naar de gebouwen en een onderkomen ie be zorgen aan hen die van dak beroofd zijn Er beslaat vrees voor de Bermuda eilanden die j zich rechtstreeks bevinden in de lïctuingwelke de aardbeving neemt. De jongste aflevering van «Onze hedendaagsche letterkundigen," met bijschriften van dr. Jan ten Brink, is gewijd aan dr. II J. A. M. Schaep- man. 'l Is met deze woorden dat dr. Ten Brink zijn studie aanvangt Een Nederlansch priestereen Nederlandsch dichtereen Nederlandsch geleerde een spreker, een improvisator, een pleitbezorger j der hem toevertrouwde belangen een rede- naar met koper in de stem en met dien «ko peren kop welken de Gé nestel zoo gaarne voor zijn armgevoelig hoofd had willen rui len een strijder voor de oude Moederkerk een moderne kruisridder met hel zwaard van Behemondo in de gespierde vuist, een Hercu lisch vleugelman in het leger van Rome vrouwdie na zijne woorden nog vroolijker geworden was. Niemand had bemerkt hoe daarbij eene doodelijke bleekheid haar gelaat overtogen hadwel duurde dit slechts een oogenblikwant in het volgende hief zij hel hoofd trotsch op en richtte zich met eene wat gewaagde opmerking tot een der jongelieden die haar eerst verwonderd aanstaarde en haar vervolgens lachend op fluisterenden toon ant woordde. Die heer noemde zich Emil de Clian- dreuilwas 28 jaar en had een belangwekkend uiterlijk hoewel op zijne gelaatstrekken eene onverschillige uitdrukking niet te miskennen viel. Hij leefde op grooten voetdeed iedereen spreken over zijne dwaze invallen doch scheen koud te blijven voor alle blikken der schoone jonkvrouwen wier moeders vooral hem gaarne tot schoonzoon hadden. Hij was echter zeer hoffelijk jegens de dames en zijne schoone sprekende oogen vertelden dikwijls meer, dan zijn hart gevoelde, en vooral ten opzichte der gehuwde vrouwen deed hij zijne blikken geen dwang aan want bij deze ,-on hij toch nooit gevaar loopen om wenschen op le wekkenwelke hij in liet minst niet dacht te bevredigen. Gravin Markstein kende zijn karakter nagenoeg en tot op heden avond had zij zich steeds op eenen alstand van dien ge vaarlijken gewelenloozen man gehoudenmaar nu scheen zij geheel en al al te wijken van hare gedragslijn. Zij lachte en schertste met hembeantwoordde z'qne gloeiende blikken op een coquette wijze. Kortom het was duidelijk, zij zocht vergetelheid tol eiken prijs, ja zells tot dien van haar vrouwelijk gevoel van kiesch- heid. En was zij schuldig te noemen In zoo verre stellig nietdaar de omstandigheden haar wel daartoe aangezet hadden. Velen zullen be weren dal zij sterk had moeten zijn maar ochverplaatst u eens in haren toestand Zij was tot de ontdekking gekomendal haar echtgenoot haar gehuwd had uit eigenbelang; zij was jong en schoon omgeven door hen die haar door woord en blik le kennen gaven, wat zij nooit van de lippen van haren man zou vernemen was hel bij dat alles wonder dat zij zich zelve vergaldal zij inet eene koortsachtige gejaagdheid alles aangreep wat haar bedwelmde. En daardoor gevoelde zij nog meer ledigheid daarbinnen daardoor waande zij zich nog meer verongelijkt door hemdie haar aau het altaar trouw zwoer. Toen het feest afgeloopen wasnadat de gasten met de verzekering hunner oprechte vriendschap afscheid genomen hadden en zij zich alleen in haar boudoir bevondtoen loslle de zenuwachtige spanning van de afge loopen uren zich in een tranenvloed op. Ware Rudolf in dit oogenblik tot haar geko men met een zacht vermanend woorddan had zij hel hoofd berouwvol op zijnen schouder gelegd en wellicht ware er vei zoening gevolgd Maar in plaats daarvan, trad hij driftig het ver trek binnen en vraagde haar op kw etsenden toon, wat haar gedragdat bijna de palen dei etiquette te buiten was gegaante beduiden had? Het griefde haar diep om op die wijze tol verantwoording geroepen te worden, te meer daar zij zich bewust wasdat zij wel schuld hadmaar hij de aanleiding daartoe geweest was. Een trotschbits bescheid was het dan ook, dal van hare lippen klonk hetgeen Rudolf

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1886 | | pagina 1