Miiandaar 6 Juni 1887. m 5618. ftti7i i.i.kton. Uitgever A.. VAN CLKEFF te A rijernfourt. Uit bind v.wehiint Mamtutoy linnilrniMfmiiUay AhnnsiriTinnt p*rmk-.||H«n Fianno pout 1.1st. A'l»t.rw.|ii)»n I--0 reif«i« (ill CV; «Ine rein-l w«r Ui Cu.ifrmttê kuen plnhliriumtevnor rftndra en :mii*rn our* inrictiutr u»»cliie<lt ntuwrre |tr.j»l» rekt-niii»r. J.IR ortiriaKle on onietyi'it Ail», (ter reirel 16 CU. ItcclaniM Iter rnfel 36 Cu. dft. Hummers Bureau IDDUliUIZEN i hoek KorLograchtWijk IJ (J?) Politieke Revue. Heeds vóór dal de komkommertijd in de natuur en in de affaires aanbreekt, is de kom kommertijd in liet politiek wereldnieuws aan gebroken. Dat is wel gelukkig Wel niet extra plei/.ierig voorde penvoerders in de journalistiek, maar zeer verkwikkelijk voor het algemeen wereldpubliekomdat daar door ook geen berichten van oorlogsvrees die in den jongslen winter de gemoederen be angst maakten opdoemen Blijft de vrcdepoliliek gehandhaafd, dan gaat men een hoogst genocgelijken zomer Ie geinoet. Rn al zijn er nu soldalen en kanonnen meer dan le veel in Kuropa als /e maar niet lot vechten worden gebruikt dan hebben ze ook soms hunne aangename zijde. Parades worden overal gaarne gezien Hij nicuwsgebrek is er altijd nog wel wat uitlevinden dal de couranten attractief en tevens dnliig kan vullen Daaronder neemt in de laatste jaren hel «inlei viewen allengs politieke mode geworden, eene groole plaats in Ken der redacteuren van de Figaro, die op dii oogenblik te Herlijn vertoeft heelt met een hooggeplaatst persoon een onderhoud g-had, dat hij iu zi|u blad meedeelt en waaraan liet volgende wordt ontleend De Duitsche staatsman wees er op, dal de Fransclien ongelijk hadden met steeds le spreken van de politiek van prins Kismarck De prins, zeide liij, voert geen persoonlijke poliliek, maar een Duilsctie politiek. Gij, Fransclien, liebl steeds behoelle uw poliliek op te hangen aan den kap stok van een persoon Gij doet aan Gambellis- tisclie en Boulangisiisdie. maar nooit aan Fran- sclie politiek. Gij houdt u t lielsl bezig met de politieke tinnegieters in het parlement en in de dagbladen, en eerst daarna denkt ge aan uw land. Dat is belachelijk. Prins Hismarck denkt slecht aan Duitschland, de keizer komt in de tweede plaats. Thans nu de verhouding tusschen de beide landen wat gunstiger is. kunnen we hel wel zeggen, dat een openlijke breuk tusschen de beide landen zeer nabij i: geweest, meer nabij 9) des levens strijd door S. Toen de beide oudste meisjes hare moeder 's avonds «goeden nacht» wenschlen, zeide deze tot haar, da hel tijd begon le worden om den dokier to antwoorden«overlegt samen," ver volgde zij, «wal u le doen slaat; overweegt alles nauwkeurig, en deelt mij morgenochtend uw besluit mede. Iloe liet luiden mogehel zal steeds mijne goedkeuring wegdragen. Toen gij kinderen waarthebben uw vader en ik voor u gehandeld, doch nu is de tijd aange broken, dat gij die taak zeiven vervullen moet. Gaat nu naar boven. Met ernstig gelaat betraden zij het vertrek dat door de drie zusters bewoond werd. Dora had zich reeds een uur vroeger naar bed be geven, doch hoewel zij onbewegelijk met ge sloten oogeu lag, sliep zij toch niet, hetgeen Julie echter wel gelooide, toen zij zich over haar boog. «Slaapt Dora vraagde Fernande, terwijl zij haar nachttoilet maakte. «Ja, Fer, en nu kunnen wij eens rustig pralen," antwoordde Julia, het voorbeeld barer zuster volgende. Hebt gij lust om de betrekking bij de gra vin le vervullen «Och, ja, maar ik laat haar u gaarne over, als gij er bijzonder veel neiging cn roeping toe gevoelt. Dat is nu bij mij volstrekt niet het geval," «Och, bij mij ook niet, maar het beeld van dan menigeen ia Duitschland geloofd en ge weten heeft. Meent ge, dat het den grijzer. Duitschen kei zer aangenaam ware geweest, indien hij zijn volk hel «voorwaarts» had moeten toeroepen En loch had hij het gedaan, indien prins Bis marck den oorlog noodzakelijk had gebonden. Want ook hierin vergist gij u. door le denken, dat de keizer tot eiken prijs den vrede wil. De keizer zal oorlog voeren als het moei en hij zal met zijn leger meetrekken, dal verze ker ik u. Neen, niet de honge leeftijd van den keizer, maar een zeer bedachtzame politiek is een waar borg voor den vrede. En die bedachtzaamheid heelt nog al eens aan deFransche poliliek ont- hroken. Wij wenschen staatslieden, die niet altijd aan het verleden denken, die niet alle gebeurtenissen van 1887 bekijken onder hel licht van 1870. Wij zijn overwinnaars geble ven maar tol welken prijs? Dat weel G"d alleen Ge kunt toch niet verlangen dal wij vrijwillig afstand zullen doen van hetgeen de overwinning ons heeft gebiachi? Ik spreek nu niet alleen van Elzas-Lolharingen maar ook van den spijtdien ge niet kunt verbergen over hel verlies van uwen overwegenden in vloed in Europa Wij zijn trouwens niet gelukkig met onze buren gij denkt slechts aan het verleden en de Russen slechts aan de toekomst In al uwe nota's cn dépêches staat tusschen de regels le lezen «Ach waren we nog maar de natie van vroeger," en in die der Russen heet het: «Ach, waren we maar wat we zullen zijn Ge kunt u voor stellen welk een indruk dit maakt op prins Bixmarck den man die zich alleen met het heden bezighoudt. Over Rusland sprekend betreurde de Duitsche staatsman i.etdat graaf Schouwalofï uil Bet lijn was teruggeroepen. De graaf mag Duitschland gaarne lijden en kent de denkbeelden van prins Bismarck. Hij zal de oorlogspartij dan ook niet steunen, tenzij hij toegeeft aan de publieke opinie want let wel juist in hel land zonder vrijheid waar het despotisme den scepter zwaait gelijk uwe radicalen en onze progressisten beweren in dal land ontwikkelt het volk den meesten in- onze toekomst, dat mama met zulke juiste kleuren ons voor oogen geschilderd heelt bezit ook weinig bekoorlijkheid Dora, dat neuswijze kind," een verdacht geritsel achter de gordijnen van een ledikant zou de aandacht van de spreekster stellig getrokken hebben, als zij zich niet omgewend had. «biengt ons elk oogenblik in andere onaangenaamheden, en bovendien worden wij zoo langzamerhand ouder. De kans om een goed huwelijk te doen is overal en vooral in ons klein stadje, zeer gering." «Als Dora dat hoorde, zou zij je stellig te genspreken," viel Fer haar- spotachtig in de rede, «\ergeet je dan geheel en al mijn pre tendent, den heer van Zanten met den liel'e- lijken bijnaam van den «krokodil metdeschel- vischoogen,» hem door Dora geschonken «Zoudt gij er ooit toe kunnen besluiten om dien man te huwen vraagde Julia. «Neen, nooit, nimmer." klonk het vast van Fernande's lippen, terwijl zij hare zuster met de groo'e, zielvolle oogen ernstig aanstaarde, «ik beschouw het huwelijk als ie heilig, te verheven dan om het slechts ter wille van rijkdom cn aanzien le sluiten. Voor menig meisje zijn dat in den tegenwoordigen tijd vooral, twee machtige factoren, maar het is mijne vaste overtuiging dal eene echlverecni- ging, slechts daarop gebaseerd, dikwijls of wel licht steeds altijd ongelukkig is. Daarom be hoeven man en vrouw niet altijd die poëtische liefde voor elkander te koesteren zooals dichters en schrijvers ons willen diets maken, neen, maar in de eetsle plaats dient men elkaar te achten, en dan is ae grondslag reeds gelegd. Dan gevoelt men lust om elkaar nader te willen vloed en duet het der regeering de meeste fouten begaan. Een kabinet zal niet licht een oorlog maken Het schrikt terug voor de ver antwoordelijkheid die het daardoor op zich laadt; maar het volk of, liever het plebs der groole steden, kent die verantwoordelijkheid niet. Wal wij vieezen is, daleenigeschreeuwers Strasbourg' zullen aanheffen en dal de Fran sclien zich zullen laten meeslepen. Maar dien dag zult ge ons gereed vinden om ons land te verdedigen tot den laaisten man. Wij zoeken den Oorlog niet maar vreezen hem evenmin. Of wij zullen trachten u vóór te zijnwanneer wij ziendat het bij u ernst wordtkan ik niet beslissen. Dal is de zaak van Moltke. Ik kan u niets meer zeggen alleen nog dit spreek nooit meer van «de poliliek van den kan selier," of van «den vrede, die verzekerd is zoolang de keizer leeft." Er is slechts één politiek en dal is de Duitsche en om deze te doen zege vieren is de keizer tot alle offers bereid. «Op dit oogenblik, zegt de Köln. Zeitung, is de werkkring van alle Duitsche autoriteiten in Elzas-Lolharingen in verreweg de meeste gevallen eene onaangename. Hel over de grenzen zetten van personen het ontbinden van ver- eenigingen het bestraffen van onruststokers die door oproerige kreten ol teekenendoor beschimping van de Duitsche vlag enz.tegen de lucht en de orde zondigdendal alles zijn geen z.iken die sympathie voor Duitschland kunnen wekken. Ook de scherpe bepalingen waarbij het uitreiken van jachlaclen is verboden en het verblijf van Franschen in de rijkstanden op allerlei wijze is bemoeilijkthebbenmet het oog op de ontelbare betrekkingen tusschen Elzas-Lolharingen en Frankrijk, op de bevolking een zeer onaangenamen indruk gemaakt. «Wanneer men waarheid wil spreken, dan moet men erkennendat de stemming in de inheetnsche kringen tegenwoordig geprikkeld en verbitterd is veel vijandelijker tegen Duitsch land dan in de jaren 1873 en 1874. Maar dat kan niet opeens worden veranderd. Eer de wonden zijn blootgelegdkan de arts niet met de genezing beginnen Üe toestand is ernstig, maar niet hopeloos. Tijd vastberadenheid en voorzichtigheid zullen ons nader brengen aan kennen, mpn leert elkaar verdragen, en het is met een tevreden gevoel dat het meisje haar hoofd op den schouder van den aanstaanden echtgenoot legt. terwijl deze gelukkig is, dat hem een wezen in het vervolg ter zijde staat, dat lief en leed met hem deelen wil. En zoo wordt het huwelijk gesloten, en nooit heb ik juister opmerking gehoord dan van een mijner kennis.en die beweerde, dat het eeiste jaar van hel huwelijk, het laatste is van de op voeding der vrouwwant vooral in hare hand ligt de toekomst. Vergelijkt men de man bij het hoofd des huisgezinsdan zou ik de vrouw gaarne den bals noemen, waar op dat hoofd rust en waardoor diens bewe gingen geregeld worden met andere woorden het is de taak der vrouw om alles te schik ken en te behandelen naar haar beste in zichten zonder den man te laten bemerken dat zij dal doet. 't Is de kunst om h e m in de mecniog te laten dal z ij n e woorden wet zijnterwijl zij in werkelijkheid de vrouw niets zijn als zij haar niet recht en billijk schijnen." «Volgens deze bewering Fersjuii men eene overeenkomst. Doch hoe of het ook zijals men u zoo hoort redeneeren, kan men liet bijna- niet gelooven dat er in dat beefdschoonu kopje zulke ernstige, ja, prozaïsche gedachten wonen I uw uiterlijk is zoozeer in tegenspraak met uwe I woorden, dunkt mij." «Vindt gij. zusjeliefMaar denk ook niet, dal die ideën er altijd in geweest ztjn of dat ik er naar zal handelen Zooeven liet ik het versland aan het woord, terwijl ik liefde en gevoel buiten rekening liet. Meen echter niet

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1887 | | pagina 1