Miiandaar 6
Juni 1887.
m 5618.
ftti7i i.i.kton.
Uitgever
A.. VAN CLKEFF
te A rijernfourt.
Uit bind v.wehiint Mamtutoy linnilrniMfmiiUay AhnnsiriTinnt p*rmk-.||H«n Fianno
pout 1.1st. A'l»t.rw.|ii)»n I--0 reif«i« (ill CV; «Ine rein-l w«r Ui Cu.ifrmttê kuen
plnhliriumtevnor rftndra en :mii*rn our* inrictiutr u»»cliie<lt ntuwrre |tr.j»l» rekt-niii»r. J.IR
ortiriaKle on onietyi'it Ail», (ter reirel 16 CU. ItcclaniM Iter rnfel 36 Cu. dft. Hummers
Bureau
IDDUliUIZEN i
hoek KorLograchtWijk IJ (J?)
Politieke Revue.
Heeds vóór dal de komkommertijd in de
natuur en in de affaires aanbreekt, is de kom
kommertijd in liet politiek wereldnieuws aan
gebroken.
Dat is wel gelukkig
Wel niet extra plei/.ierig voorde penvoerders
in de journalistiek, maar zeer verkwikkelijk
voor het algemeen wereldpubliekomdat daar
door ook geen berichten van oorlogsvrees
die in den jongslen winter de gemoederen be
angst maakten opdoemen
Blijft de vrcdepoliliek gehandhaafd, dan gaat
men een hoogst genocgelijken zomer Ie geinoet.
Rn al zijn er nu soldalen en kanonnen meer
dan le veel in Kuropa als /e maar niet lot
vechten worden gebruikt dan hebben ze ook
soms hunne aangename zijde.
Parades worden overal gaarne gezien
Hij nicuwsgebrek is er altijd nog wel wat
uitlevinden dal de couranten attractief en
tevens dnliig kan vullen
Daaronder neemt in de laatste jaren hel
«inlei viewen allengs politieke mode geworden,
eene groole plaats in
Ken der redacteuren van de Figaro, die op
dii oogenblik te Herlijn vertoeft heelt met een
hooggeplaatst persoon een onderhoud g-had,
dat hij iu zi|u blad meedeelt en waaraan liet
volgende wordt ontleend
De Duitsche staatsman wees er op, dal de
Fransclien ongelijk hadden met steeds le spreken
van de politiek van prins Kismarck De prins,
zeide liij, voert geen persoonlijke poliliek, maar
een Duilsctie politiek. Gij, Fransclien, liebl steeds
behoelle uw poliliek op te hangen aan den kap
stok van een persoon Gij doet aan Gambellis-
tisclie en Boulangisiisdie. maar nooit aan Fran-
sclie politiek. Gij houdt u t lielsl bezig met de
politieke tinnegieters in het parlement en in de
dagbladen, en eerst daarna denkt ge aan uw land.
Dat is belachelijk.
Prins Hismarck denkt slecht aan Duitschland,
de keizer komt in de tweede plaats.
Thans nu de verhouding tusschen de beide
landen wat gunstiger is. kunnen we hel wel
zeggen, dat een openlijke breuk tusschen de
beide landen zeer nabij i: geweest, meer nabij
9) des levens strijd
door S.
Toen de beide oudste meisjes hare moeder
's avonds «goeden nacht» wenschlen, zeide deze
tot haar, da hel tijd begon le worden om den
dokier to antwoorden«overlegt samen," ver
volgde zij, «wal u le doen slaat; overweegt
alles nauwkeurig, en deelt mij morgenochtend
uw besluit mede. Iloe liet luiden mogehel zal
steeds mijne goedkeuring wegdragen. Toen
gij kinderen waarthebben uw vader en ik
voor u gehandeld, doch nu is de tijd aange
broken, dat gij die taak zeiven vervullen moet.
Gaat nu naar boven.
Met ernstig gelaat betraden zij het vertrek
dat door de drie zusters bewoond werd. Dora
had zich reeds een uur vroeger naar bed be
geven, doch hoewel zij onbewegelijk met ge
sloten oogeu lag, sliep zij toch niet, hetgeen
Julie echter wel gelooide, toen zij zich over
haar boog.
«Slaapt Dora vraagde Fernande, terwijl zij
haar nachttoilet maakte.
«Ja, Fer, en nu kunnen wij eens rustig
pralen," antwoordde Julia, het voorbeeld barer
zuster volgende.
Hebt gij lust om de betrekking bij de gra
vin le vervullen
«Och, ja, maar ik laat haar u gaarne over,
als gij er bijzonder veel neiging cn roeping
toe gevoelt. Dat is nu bij mij volstrekt niet
het geval,"
«Och, bij mij ook niet, maar het beeld van
dan menigeen ia Duitschland geloofd en ge
weten heeft.
Meent ge, dat het den grijzer. Duitschen kei
zer aangenaam ware geweest, indien hij zijn
volk hel «voorwaarts» had moeten toeroepen
En loch had hij het gedaan, indien prins Bis
marck den oorlog noodzakelijk had gebonden.
Want ook hierin vergist gij u. door le denken,
dat de keizer tot eiken prijs den vrede wil.
De keizer zal oorlog voeren als het moei en
hij zal met zijn leger meetrekken, dal verze
ker ik u.
Neen, niet de honge leeftijd van den keizer,
maar een zeer bedachtzame politiek is een waar
borg voor den vrede. En die bedachtzaamheid
heelt nog al eens aan deFransche poliliek ont-
hroken. Wij wenschen staatslieden, die niet
altijd aan het verleden denken, die niet alle
gebeurtenissen van 1887 bekijken onder hel
licht van 1870. Wij zijn overwinnaars geble
ven maar tol welken prijs? Dat weel G"d
alleen Ge kunt toch niet verlangen dal wij
vrijwillig afstand zullen doen van hetgeen de
overwinning ons heeft gebiachi? Ik spreek nu
niet alleen van Elzas-Lolharingen maar ook
van den spijtdien ge niet kunt verbergen
over hel verlies van uwen overwegenden in
vloed in Europa
Wij zijn trouwens niet gelukkig met onze
buren gij denkt slechts aan het verleden en de
Russen slechts aan de toekomst In al uwe nota's
cn dépêches staat tusschen de regels le lezen
«Ach waren we nog maar de natie van vroeger,"
en in die der Russen heet het: «Ach, waren
we maar wat we zullen zijn Ge kunt u voor
stellen welk een indruk dit maakt op prins
Bixmarck den man die zich alleen met het
heden bezighoudt.
Over Rusland sprekend betreurde de Duitsche
staatsman i.etdat graaf Schouwalofï uil Bet lijn
was teruggeroepen. De graaf mag Duitschland
gaarne lijden en kent de denkbeelden van prins
Bismarck.
Hij zal de oorlogspartij dan ook niet steunen,
tenzij hij toegeeft aan de publieke opinie want
let wel juist in hel land zonder vrijheid waar
het despotisme den scepter zwaait gelijk uwe
radicalen en onze progressisten beweren in
dal land ontwikkelt het volk den meesten in-
onze toekomst, dat mama met zulke juiste
kleuren ons voor oogen geschilderd heelt bezit
ook weinig bekoorlijkheid Dora, dat neuswijze
kind," een verdacht geritsel achter de gordijnen
van een ledikant zou de aandacht van de
spreekster stellig getrokken hebben, als zij zich
niet omgewend had. «biengt ons elk oogenblik
in andere onaangenaamheden, en bovendien
worden wij zoo langzamerhand ouder. De
kans om een goed huwelijk te doen is overal
en vooral in ons klein stadje, zeer gering."
«Als Dora dat hoorde, zou zij je stellig te
genspreken," viel Fer haar- spotachtig in de
rede, «\ergeet je dan geheel en al mijn pre
tendent, den heer van Zanten met den liel'e-
lijken bijnaam van den «krokodil metdeschel-
vischoogen,» hem door Dora geschonken
«Zoudt gij er ooit toe kunnen besluiten om
dien man te huwen vraagde Julia.
«Neen, nooit, nimmer." klonk het vast van
Fernande's lippen, terwijl zij hare zuster met
de groo'e, zielvolle oogen ernstig aanstaarde,
«ik beschouw het huwelijk als ie heilig, te
verheven dan om het slechts ter wille van
rijkdom cn aanzien le sluiten. Voor menig
meisje zijn dat in den tegenwoordigen tijd
vooral, twee machtige factoren, maar het is
mijne vaste overtuiging dal eene echlverecni-
ging, slechts daarop gebaseerd, dikwijls of wel
licht steeds altijd ongelukkig is. Daarom be
hoeven man en vrouw niet altijd die poëtische
liefde voor elkander te koesteren zooals dichters
en schrijvers ons willen diets maken, neen,
maar in de eetsle plaats dient men elkaar te
achten, en dan is ae grondslag reeds gelegd.
Dan gevoelt men lust om elkaar nader te willen
vloed en duet het der regeering de meeste
fouten begaan. Een kabinet zal niet licht een
oorlog maken Het schrikt terug voor de ver
antwoordelijkheid die het daardoor op zich
laadt; maar het volk of, liever het plebs der
groole steden, kent die verantwoordelijkheid niet.
Wal wij vieezen is, daleenigeschreeuwers
Strasbourg' zullen aanheffen en dal de Fran
sclien zich zullen laten meeslepen.
Maar dien dag zult ge ons gereed vinden
om ons land te verdedigen tot den laaisten
man. Wij zoeken den Oorlog niet maar vreezen
hem evenmin. Of wij zullen trachten u vóór te
zijnwanneer wij ziendat het bij u ernst
wordtkan ik niet beslissen. Dal is de zaak
van Moltke.
Ik kan u niets meer zeggen alleen nog dit
spreek nooit meer van «de poliliek van den kan
selier," of van «den vrede, die verzekerd is
zoolang de keizer leeft." Er is slechts één politiek
en dal is de Duitsche en om deze te doen zege
vieren is de keizer tot alle offers bereid.
«Op dit oogenblik, zegt de Köln. Zeitung,
is de werkkring van alle Duitsche autoriteiten
in Elzas-Lolharingen in verreweg de meeste
gevallen eene onaangename. Hel over de grenzen
zetten van personen het ontbinden van ver-
eenigingen het bestraffen van onruststokers
die door oproerige kreten ol teekenendoor
beschimping van de Duitsche vlag enz.tegen
de lucht en de orde zondigdendal alles
zijn geen z.iken die sympathie voor Duitschland
kunnen wekken. Ook de scherpe bepalingen
waarbij het uitreiken van jachlaclen is verboden
en het verblijf van Franschen in de rijkstanden
op allerlei wijze is bemoeilijkthebbenmet
het oog op de ontelbare betrekkingen tusschen
Elzas-Lolharingen en Frankrijk, op de bevolking
een zeer onaangenamen indruk gemaakt.
«Wanneer men waarheid wil spreken, dan
moet men erkennendat de stemming in de
inheetnsche kringen tegenwoordig geprikkeld
en verbitterd is veel vijandelijker tegen Duitsch
land dan in de jaren 1873 en 1874. Maar dat
kan niet opeens worden veranderd. Eer de
wonden zijn blootgelegdkan de arts niet met
de genezing beginnen Üe toestand is ernstig,
maar niet hopeloos. Tijd vastberadenheid en
voorzichtigheid zullen ons nader brengen aan
kennen, mpn leert elkaar verdragen, en het
is met een tevreden gevoel dat het meisje haar
hoofd op den schouder van den aanstaanden
echtgenoot legt. terwijl deze gelukkig is, dat
hem een wezen in het vervolg ter zijde staat,
dat lief en leed met hem deelen wil. En zoo
wordt het huwelijk gesloten, en nooit heb ik
juister opmerking gehoord dan van een mijner
kennis.en die beweerde, dat het eeiste jaar
van hel huwelijk, het laatste is van de op
voeding der vrouwwant vooral in hare hand
ligt de toekomst. Vergelijkt men de man
bij het hoofd des huisgezinsdan zou ik
de vrouw gaarne den bals noemen, waar
op dat hoofd rust en waardoor diens bewe
gingen geregeld worden met andere woorden
het is de taak der vrouw om alles te schik
ken en te behandelen naar haar beste in
zichten zonder den man te laten bemerken
dat zij dal doet. 't Is de kunst om h e m in de
mecniog te laten dal z ij n e woorden wet
zijnterwijl zij in werkelijkheid de vrouw
niets zijn als zij haar niet recht en billijk
schijnen."
«Volgens deze bewering Fersjuii men eene
overeenkomst. Doch hoe of het ook zijals men
u zoo hoort redeneeren, kan men liet bijna-
niet gelooven dat er in dat beefdschoonu kopje
zulke ernstige, ja, prozaïsche gedachten wonen
I uw uiterlijk is zoozeer in tegenspraak met uwe
I woorden, dunkt mij."
«Vindt gij. zusjeliefMaar denk ook niet,
dal die ideën er altijd in geweest ztjn of dat
ik er naar zal handelen Zooeven liet ik het
versland aan het woord, terwijl ik liefde en
gevoel buiten rekening liet. Meen echter niet