Donderdag 13
October 1887.
M 5655.
Politieke Revue.
FEUILLETON.
TOONEEL en WERELD.
Uitgever
H. VAN CLE EPF
te Amersfoort.
Dit blad Y.rachijnl Vaan Jay an DonderdagmitUf. Abonnrmeot par 8 manndrn f
poat ƒ1.16. Advcrtentifn1-6 regel* 60 CU.elke regel meer 10 Cta. g.
plaatsruimte »onr randen en andere extra inrigting g «hielt hoog-re prijih r
imteigen. Ad*, per regel 15 Ct*. lteel.nnea par regel 25 Cts. Af:.
Tr-neo per
ite letter, n.iar
in ut. hoek Kortegractat
Bureau
MUÖRBUIZBN
Wijk B «O
K en ii i s e v i Hg.
De BURGEMEESTER on WETHOUDERS van
AMERSFOORT.
Gelet opart 204 der gemeentewetgewijzigd
bij de wet van 28 Juni 1881 (Staatsblad No 102),
Doen Io welen, dal liet le nanvullings-koliicr
der plaatselijke directe belasting (llooldelijke
omslag) over liet dienstjaar 1887 goedgekeurd
door Gedeputeerde Stalen vin Utrechtin af
srlirilt gedurende vijf maanden op de Secretarie
der gemeente voor eenieder ter lezing ligt.
Amersfoort, den 8 October 1887.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De burgemeester
T. A. J. VAN ASCII VAN WIJCK.
De Secretaris
\V. L SCIIELTUS.
De keizer van Marocco leeft nog.
Zooveel te gelukkiger voor hem en voor de
politieke toekomst van zijn land.
liet groo'ste deel der mogendheden die in
1881 de Maroceaansche zaken regelden op de
M<idrid>rlie conferentieverklaren zich voor
bel behoud van een statu quoopdat geen
hunner oenigen invloed uiloclene op de keuze
van een nieuwen keizer.
Natuurlijk niet nu te kiezen maar als de
tegenwoordige keizer dood is
Toch lieersclit nu reeds groote gisting onder
de Moliamedaansciie bevolking van Marocco.
Wederom een Fransch militair schandaaltje
AU er wel een paar «lagen rust is omtrent
Fransclie toestanden «lan moet er altijd weder
wat nieuws opilagen«lat de aandacht der
gaiis«-he wereld trekt.
Wal thans publiciteit erlangde is nog al kras-
interessant.
liet luid reeds geruiinen tijd de aandacht
getrokken «lat de Fransche generaal Caffarel
in geldverlegenheid was, ofschoon zijn vrouw
hem 800.000 francs had medegebracht. Helslot
ervan wasdat een onderzoek werd ingesteld
waaruit bleek dal hij door allerlei ongemorloolde
middelen in zijne uitspattingen voorzag. Hierin
werd hij bijgestaan door een dameLimousin
genaamd, die een Duitschen baron Kreilmayer
(41 door S.
«Welnu, dat zij zoo." hernam Ange, terwijl
zij zich opgewonden van hare zitplaats verhief,
«het zij zoo, laat die vlam mij verteren, ten
verderve voeren, dan heb ik tenminste geleefd
en.genoten. Vlammen geven licht en
warmte.nu, ik smacht naar die beide.
dal het licht worde in mijne ziel.en daar
door spruit misschien de warmte voort, waaraan
ik zoozeer behoefte heb. Wij spraken zooeven
over liefde mijne liefde behoort de kunst alleen;
geen trouweloos, geen wispelturig mannenhart
zal de tnijne winnen, hoe zoet de hengelaar
ook moge fluiten.zij is en blijft mijner
kunst gewijd en niemand, dat zweer ik u, zal
mijn hart met haar deelcn."
«Zweer niet, Ange, gij weet niet, wat de
toekomst voor u verborgen houdt en ge moogt
baar niet tarten. Uwe theoriën over het hu
welijk waren
«Slechts uitvloeisels van mijn versland, dat
ik schier altijd aan liet woord laat. De toekomst
echter, wat /.ij inij ook bieden zal.het altaar,
«lat ik voor de kunst in mijne ziel opgericht
heb, /.al zich daar eeuwig verheffen. Geene
valsclie algoden kunnen liet vernietigenen
mogen hunne verlokkende stemmen het voor
«•ene wijle in de schaduw stellen, verdrijven
kunnen zij liet nooit, en vol berouw keer ik
wcor lol mijne godheid terug. Neen, nooit
word ik u, mijne kunst, ontrouw, en het al
lerminst voor de egoïstische liefde van «lcn man."
tot medehelper had. Dit agentschap verleende
zijne hulp bij de schandelijke contra ten welk
het verleenen van decoralièn of liet toewijzen
van leveringen ten doel hadilenen waai hij
generaal Caffarel een belangrijke rol speelde.
Weldra bleek de medeplichtigheid van laatst
genoemde op overtuigende wijze, want bijviel
in een strik welke hem gespannen werd. Aan
een polilie-agent was opgedragen de rol te
spelen van koopman uit de provinciedie ver
zot was op het verkrijgen van een ordeleeken,
en verklaarde daarvoor 30,000 frs over te heb
ben. Het bedoelde agentschap bracht hem in
aanraking met generaal CafTarel zoodat aan
do schuld van dezen niet getwijfeld wordt.
Onder de personen die bij deze droevige zaak
zijn betrokken noemt men den generaal d" And I
lau lid van den Senaat.
Generaal Caffarel heeft een eerste verhoor
ondergaan. Ook mad. Limousin is ondervraagd
Zij betuigde levendig hare onschuld en die van
generaal Caffareltegen wiennaar zij be
weerde, eene verfoeilijke samenspanning zou j
bestaan. Daarentegen beschuldigde zij ten sterkste
generaal d' Andlau den senator.
Eene commissie uit generaals bestaande zal
heiast worden met een onderzoek naar hetgeen
aan generaal Caffarel wordt ten laste gelegd.
Worden de beschuldigingen gegrond bevonden
dan zal hij voor een krijgsraad terecht slaan
Dij de behandeling dezer zaak zal ook wel aan
liet licht komen of de Figaio aan Caffarel het
mobilisatie-plan te danken heetl geluid.
Tot de personen, die in de zaak Cafl.irel
betrokken zijn behoort ook de schoonzoon van
den president der republiek, Wilson. Onder de
papieren, welke bij madame Limousin zijn ge
vondenwas ook een schrijven van den heer
Wilson tengevolge waai van de rechter van in
structie het noodig oordeelde ook hem te hooien.
Dehalve de twee generaals worden in «leze zaak
nog twee prinsen genoemd. Volgens de I n-
transigeant zijn deze vorstelijke personen
de prins van Hannoverdie dikwijls bij mad.
Limousin kwam, en de hertog van Scvilladie
met de veelgenoemde dame over een leening
onderhandelde. Vier arrestaties hebben later
opnieuw plaats gehad waaronder twee vrouwen.
Deze zaak schijnt velen achterdochtig gemaakt
te hebben. De hooge raad van hel legioen van
En zooals zij daar stond, het hoofd trotsch
opgericht, geleek zij zelve de priesteres der
kunst, doordrongen van het heilig vuurdat
het genie stempelt.
Annie zag bewonderend tot haar op, want
al kon zij de vriendin niet geheel begrijpen,
zij gevoelde, dat zij hier slon«1 voor de uiting
van eene macht, welke men vereeren moet.
«En denkt gij, dat de kunst u vergoeden
zal, wat gij voor haar opgeeftvraagde liet
meisje eindelijk schuchter, terwijl zij, als zelve
verbaasd over hare stoutheid, hel oog neersloeg
«Dat weet ik niet," hernam Ange, «en wat
vraag ik daarnaar? Ik wil met, ik wil voor
haar leven, hetzij zij mij een hemel opent, of
naar den afgrond voert. Moet het zijn, welnu
dan werp ik mij gelaten daarin ik hel)
geleefd, en aan haar, mijne kunst, zal mijne
laatste gedachte gewijd zijn."
Als vermoeid zonk zij op haren stoel neder,
terwijl zij het gelaat met beide handen be
dekte. In hare opgewondenheid had zij even
min als Annie vernomen, dat er iemand do
achterste kamer der suite binnengetreden was;
de halve schemering, welke daar heerschte,
beletten haar om de beide mannengesiaiten lo
onderscheiden, die luisterend waren blijven
staan. Een medelijdend glimlachje vloog over
beider gelaat, toen Annie hernam:
«Beste Ange. laat u niet door uwe lanlaisie
medevoeren. Ik kan mij niet hegrijpen wat
u zoo spreken doet. Wie mag ol wil_ cr op
uwen leeftijd aan den dood denken? Foei, ik
heef cr van. Wees vroolijk en zie de toekomst
niet donker inwie weel, hoeveel schoons en
goeds zij nog voor u verborgen houdt. Kom,
eer heelt een onderzoek ingesteld naar de per
sonen die in den laatsten tijd de ord>- v.ui
liet legioen van eer ontvangen hebben Dom-dezen
is aan twintig personen verboden het ordeleeken
te dragen d.»ar zij het niet waardig zijn Waar
schijnlijk zijn hieronder wel ecnige ciicnlen van
madame Limousin.
Het Ie St. Gallen gehouden sociaal-democra
tische congres waar de partij van den op
stand de overhand behield hoven de gematigder
elementen, waartoe «Ie Duitsche riikjdagle-len
De hel en Licbkneeht met «Ie meeslen hunner
so«:iaal-deinocratische ambtgenooten behoorden
geeft aan de Kölnische Zeitung de volgende
opmerkingen in de pen
«Tegen «Ie sociaal democratische leden van den
rijksdag daaronder zelfs Bebel en Liebknecht
werd op het congres te St. Gallen het verwijt
gericht van met andere partijen gerneene zaak
gemaakt en zoo de afhankelijkheid en liet rev >-
lolionnaire karakter der socialistisclie beweging
benadeeld Ie hebben. Als de sociaaldemocratische
afgevaardigden in hel algeloopen ziltinpstijdperk
van driejaren een belangrijk bestanddeel geweest
zijn van de l«>en in «len rijksdag beslaande meer
derheid Windlhorst-Richier-Bebel en zoowel recht
streeks als zijdelings herhaaldelijk hebben hijge-
d agen tol de parlementaire overwinningen van
hei drievoudig verbond dan is het toch inoeielijk
in te zien hoe daarin van een so« iaal dein no ra lis, h
standpunt een misdrijf gezien kan worden. Men
zal toch niet gewild hebben «lal «Ie hoeren Bi-hel
en Liebbnechl inel de «nationale partijenstem
den 01 is liet verwijl meer hiertegen gericht
d it bij enkelesociaal-democraliscliea'gevaordigden
af en toe de neiging voor «len dag kwam mede
te werken aan het verwezenlijken der pogingen
tot sociale hervormingen, door «le regeering en «Ie
meerderheid van «len rijksdag in liet werk geslelil?
Dat zij enkele aanloopjes deden om op den grond
slag der tegenwoordige staatsorde en wetgeving
iels voor de arbeidersbelangen te bereiken? Al
le ijverigen positieven arbeid in den rijksdag
kan men den sociaal «lemocratischen afgevaar
digden toch waarlijk niet verwijten maar het
schijntdat reeds die geringe neiging tot iets
positiefs als eene verloochening van «hel revo-
luiionnairc karakter" der beweging veroordeeld
wordL De waarde der parlementsverkiezingen
I toon mij nu weder uw lief, kalm gezicht en
j wees weer mijn lief verstandig moedertje, die
j mij, het wilde, onbezonneh kind, van zoo tne-
nige dwaasheid terughoudt." Én zij lende
I liefdevol den arm om de slanke taille der oudere
j vriendin, langs wier mond reeds weder een
glimlachje, al was hel dan ook ietwat smarte
lijk. speelde,
j Op dal oogenblik verschenen beide mannen.
op een teeken van den oudste in 'l vertrek, waar
de beide meisjes zich bevonden. Met e«-n
I verschrikt «wie is daar?" verhief Annie zicli
uit hare knielende houding, om zich lachend
I achter het theeblad te plaatsen, toen zij be
merkte wie hel waren
I «Hè, papaatje, komt gij ons heden avord reeds
i zoo vroeg gezelschap houden, ol hebben wij
I dat genoegen te danken aan de komst van
I dokter Draun Neem plaats, dokter, daar naast
I Ange staal een stoel, terwijl mijn goed vadertje
nergens liever zit als naast zijn ondeugend
1 mciskc, wel eindigde zij met een scïialksclicn
I blik tol «len ouden heer, die haar met blijkbaar
welgevallen gadesloeg.
Nadat itokler Draum beide meisjes op eene
wijze begroet had, welke duidelijk te kennen
gal dal hij haar dikwijls ontmoette, voldeed
hij aan Annies verlangen, en nadat deze beide
liecrcn voorzien had \an een kopje met het
Chinccsche vocht, werd hel gesprek algemeen.
En hoe bevindt zich uwe mama tegen
woordig vraagde de professor aan Ange.
«Och. tamelijk wel, professor. Nu en dan
heelt mama echter hevige pijnen, welke baar
zeer utiuatten. Dat verontrust mij somtijds
zeer.