Mjmndag' 21 U' Januari 1889.
EEN' UIT VELEN!
ju 5792.
Uitgever
H. VAN CLE RPF
te Amersfoort.
Dit bind t
pont /I 16.
pliiataraimU
Adri-rt«nti*n
foor ranilrn
'DotiJfirJegrnidday. Abn
-« rnjfnl. Au CU.; alk*
1 p«r S wxAniira f\.I
inrer 10 Ut*. groot»
H Cu. Aft. lamme
Bureau
HDDRÜUIZKN
nu hnek KortegrachtWijle B 80
K o li u i s e v i ii 2 o 11
De BURGEMEESTER van AMF.RSFOORT
Brengt ter kannis van de ingezetenen dezer
gemeente, dat liet door den provincialen Inspec
teur van 's rijks directe belas'ingen enz in Noord-
Holland en l'lrerht ex minor verklaard koliier
van de GRONDBELASTING "*er hel diens'jaar
1889 aan den Ontvanger van 'srjks directe
belastingen alhier is ter hand gesteld aan wien
ieder verplicht is zijnen aanslag op den bij de
wei bepaalden voet te voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaatsen
aangeplakt le Amersfoort, den 17. Januari 1889.
De Burgemeester voornoem I
T. A. J. v.in ASCII van VVIJCK.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT
Gezien art. 5 dei" wet tol regeling van den
kleinhandel in sterken drank en lol beteugeling
van openbare dronkenschap
Brengen Ier openbare kennis dal een ver
zoekschrift om vergunning lol verkoop van
sterken drank in hei klein hij hen is ingekomen
van J. VAN l)ER WILDE, in het perceel wijk
F. n°. .120.
Amersfoort, den 19. Januari 1889
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester.
T. A. J. VAN ASCII VAN WIJCK.
De Secretaris
W. L. SCIIKLTUS.
Politieks Revue
Bismarck heelt weder parlementair gesproken
en doel dus weder van zich spieken
Aan de orde waren in den Duilschen Rijks
dag credietcn voor de bezoldiging van ambte
naren in Oost-Al'ika en nauwelijks wts mei
Richter de discussie begonnen of de rijks
kanselier Bisinarck kwam de zaal binnen De
Duitsclic bladen constaleeren eenstemmig dan
hij er veel beter uitzag dan inen op grond van
de verhalen zijner omgeving had verwacht.
liet merkwaardige van de discussie was niet
.alleen dat de rijkskanselier telkens ingreep in
hel debatmaar dat dit ten slotte over geheel
andere zaken liep dan over de gevraagde en
natuurlijk toegestane credieten. Men had hel
F EUt L LET ON.
5) Slot. Vrij vertaald door S...
't Middernachtsuur had reeds lang geslagen,
toen Frans naar huis kwam. Zijne vrouw lag
nog steeds nevens het kind geknield ten prooi
aan de grievendste smart. Want beslaat er wel
pijnlijker gewaarwording voor eene vrouw dan
de ontdekkingdat hijvoor wien zij alles
opofferthare liefde met ontrouw loont 1
Nauwelijks hoorde Marie Frans' onzekere
voetstappen ol zij rees haastig op en stak de
lamp aan De jonge man was verbaasd haar
nog wakende te vinden en staarde haar ver
wonderd aan, tetwijl zij de kamer op en neer
liep. Het woelde en bruiste in haar en hoeveel
moeite zij ook deed om zich te bedwingen die
inwendige gloed liet zich niet sussen deze ver
langde eindelijk een uilwog. Met tranen in de
oogen en nauw hoorbare slem vertelde de diep
beledigde vrouw hem wal zij vernomen had,
op welke wijze hij hare zorgen en opofferingen
vergold. Voor hein neerknielende smeekte zij
hem oin die slechte vrouw te verlatenzoo
niei toi wille van haar dm om hun kind.
Frans, die reeds opgewonden door den
wijn was. antwoordde haar op ruwe wijze Hij
kende haar het reelit nie' toe om hein op zijne
plichten te wijzen en verklaarde dal iiijKula
zoo dikwijls bezoeken zouals hij ln>t li >d.
Eene hel'ig looneel volgde, tranen van de zijde
der vrouw, vorwijiingen van die des mans;
druk over de peis, met name over de Duit-eh-
vrijzinnige pers en de houding van Richters
partiigenoolen over 't g-heol. Een debat vol
stekeligheid en speldeprikken
Bamberger vooral is van zekere kracht in
1 dezen kleinen oorlog. «De lieer rijkskan elier,
zeide li ij b v. «schijnt grooie behoefte te ge-
j voelen om altijd de algevaardigden aan deze zijde
in T ongelijk <t stellen 'k ken een doctor theo-
logiae der universiteit Giessen (men weel dat
j deze universiteit onlangs Bismarck tot doctor in
de theologie promoveerde), «die gezegd heelt,
dat naar male men ouder wordt men des te
j beter de meeningen van andersdenkenden leert
eerbiedigen. Met dien doctor mag de rijkskan
selier wel eens een praatje maken als hij straks
te huis komt.»
Inderdaad zou zulk een praaije vorst Bismarck
geen kwaad doen. Hij verscheen geharnast in
den rijksdaggewapend voor een gevecht
waarin men de andersdenkenden niet spaart.
Dit belooft iets voor hel vervolg van de begonnen
koloniale discussie.
Voor 't overige teekenl men nog aandat
Bismarck met waardeering sprak van Nederland
als koloniale mogendheid Een voorbeeld meen
de hijvan Gennaansche volharding
De rijkskanselier herinnert zich dal de Ne
derlanders van goed Germaansch bloed zijn.
Dat vergeet men meermaleu in Duilschland
en somtijds in Nederland en het doet geen
goed aan de verhouding der buren.
De afgevaardigde Laurdie het dezer dagen
met Floquel in de couloirs der Fransche Kamer
aan den s!ok heelt gehad komt in de Presse
van Woensdag op de quaestie der geheime fondsen
terug en zoekt opnieuw s'rijd met den minister-
piesidenl over een krediet van 30.000 francs,
welke som bestemd is voor 70 ambtenaren aan
het ministei ie van hinnenlandsche zaken waar
door de minister de gunst van de ambtenaren wil
winnen Floquel zal zich wel wachten op deze
nieuwe beschuldiging te antwoorden.
In de commissie voorde grondwetsherziening
he-Tt de heer Révillon zijn verslag voorgelezen.
Hij gaal alle herzieningsplannen ook dut der
regeering. zorgvuldig ni. bespreekt de discussiën
en besluiten der commissie en wijst er opdat
ten slotte verklaarde, hijdat hij zijn huwelijk
als eene kelen beschouwde die hij niet langer
wilde dragen en van zich afwierp cn zonder
er iets meer bij te voegenijlde hij heen.
En hij keerde niet weder en ten laatste liet
Marie ook alle hoop op zijne terugkomst varen.
Ook Karia had het huis verlaten... waar zij
gegaan waswist niemand. Een oogenblik kwam
zelfs hij de ongelukkige Marie liet denkbeeld
op zich lot haar te wendenom Frans aan
zijne vrouw en kind terug te geven maar haar
vrouwelijke trots verzei ie zich legen deze verooi-
moeding welke misschien nog schipbreuk lijden
zou tegenover Karla's lichtzinnigheid. En daar
enboven h ij wilde toch ook van die keten
bevrijd wordendus het was haar wil niet
alleen.
Evenmin wilde Marie de politie in die zaak
mengen om haren man tot zijn plicht le brengen
en voor hun levensonderhoud te zorgen. Zij
schroomde er voor om een ander deelgenoot van
hare ellende te maken, hoewel deze, tegen haren
wil weldra in de buurt hekend was.
De opwinding en de zorgen wierpen haar op
hel ziekbed, de buurvrouwen verpleegden haar
met voorbeeldige zorgvuldigheid. Nu drie dagen
geleden was zij weder geheel hersteld en deed
alle moeite om werk te verkrijgen vruchte
loos De zieke vrouw durfde niemand arbeid
geven Het laatste overgebleven stuk huisraad
was verkocht gewordenliet laatste geld was
uitgegeven het laatste brood opgebruikt.
Daar kwam gilleren nog de kelloer uit het
cafó chantantwaarin G >ra Sehmellini optrad
liaa" de afscheidsgroeten brengen van hel m usje
en een zekeren heer F raus Beiden hadden
deze hel 't beste vond om de herziening te doen
plaats hebben door een constituante en de nieuwe
grondwet aan een volksstemming te onderwerpen.
Tot den 27 Jan., den dag der verkiezing te
Parijs van een lid der kamer heef' Frankrijk
alleen oogen en ooren voorde candidatuur Yan
Boulanger. Voor den onpartijdigen toeschouwer
begint hel bluffen en schelden bij ,d!e verkie
zingen gebruikelijk maar ditmaal tut tiet uiterste
gevoerd erg vervelen'! te worden te wo'den
en ook de duelsdie er hel gevolg vim zijn
trekken nauwelijks nog de aandio lr Ook de
minister-president is uitgedaagd maar hij is
ditmaal niet dwaas genoeg gewees- Je uitdaging
aan te nemen. Hel is te hopen maar wel niet
le verwachten dal anderen uit «lat voorbeeld
moed zullen putten, dueh al te wijzen die wel
meestal niet gevaarlijk zijn maar »o- ii bij on
geluk noodlottig kunnen afl ïopen en gerekend
kunnen worden lol de slechte ol belachelijke
gewoonten le behooren.
Paul Poirson beveelt in de Figaro een wijzi
ging in het toekennen van het stemrecht aan.
Zijn voorstel komt hierop neer dat elk meet der
jarig burger kiezer en verkiesbaar is zoo hij
is gehuwd krijgt hij een slem meer en voor
elk kind nog een stem meer; voor een univer-
silairen graad of wal daarmede gelijk staatzou
hij nog een stem en naar gelang van de som
der belastingen die hij betaalteen of meer slem-
men er bij krijgen Er zou te voren e< n maximum
stemmen moeten worden bepaalddat in geen
geval zou mogen worden overschteden.
Uit Antwerpen vertrok Zondagmiddag Je Duit-
sche stoomboot «Baltimore» naar Buenos-Ayres
met 700 landverhuizers. Den 26n zullen er nog
1300 vertrekken en in Charleroi maken zich
110 rniinwerkers reisvaardig om hun geluk in
Argentina te beproeven. Voor «de Baltimore»
waren ingeschreven 1300 man doch velen heb-
ben van de reis afgezien. De meeste landver
huizers waren afkomstig uit dorpen in Oost-
Vlaanderen die ongeveer alle aanbachlen uit-
oelenen.
Een ooggetuige verhaalt een hartroerend
tooneeldat kort voor hel vertrek van «de Bal-
timore» plaats had.
Een man mei een matras op het hoofd sleurde
Berlijn verlaten.
Du kellner schrikte over de uitwerking welke
zijne woorden op Marie haddenalso! hij haar
een doodsbericht was komen brengen. Zij
kon niet meer schreien, zij had geen tranen meer.
Zij kon niet meer geregeld denken het was
of die lijding haar geest geschokt had.
En vervolgens brak die lange, lange nacht
aan waarin zij niet slapen kon en waarin zij
steeds aan haar kind dacht. Dat wichtje zou het
eigenlijk in hel Weeshuis veel beter hebben,
dan hij haar, bij haar moest het van honger
en gebrek omkomen en de vader wilde niets
van hel onschuldige wezen welenwant het
was immers een schakel van die gehate keten.
Maar zoolang zij, de moeder leeldewerd het
niet in het weeshuis opgenomen; zij was dus de
hinderpaal voor het geluk en de gezondheid
van haar kind Als zij eens niet meer tol deze
wereld behoordeja dan en zoo peinsde
en peinsde de arme vrouw voorttotdat zij
naar lichaam en ziel vermoeid insluimerde.
Met liet aanbreken van den dag schrikte zij
wakker en haastig stond zij op. In eene lade
had zij Frans eerste geschenk hel bloemen
mandje bewaard waarin de rozen verdroogd
lagen Och deze waren niet spoediger verwelkt
dan haar geluk vergaan was
Vervolgens zocht zij alle kleinigheden op
die Frans haar eens geschonken had, bond
zijne blieven te zamen en verbrandde daarop
alles met een brandend oog o hoe snel
was dat alles door het vuur verleerd een
hoopje asrhwas alles, water oveihhmf
van haar geluk resile, nog minder ni-ts n •-•
Daarna kleedde Mat ie het kind v. t; ,»n
