II. MICHELE PESSA.
Uitgever Dit blad ytrschijnt Uaondaj en I«UrdagmiidegAbonnement por 3 maanden f\,France p»r BU1'0&11
A. H. VAN CLEEPF 0>t Adv«rtentifn 1—8 regel» 80 Ct».elk» regel meer 10 Ct«. Qroote letter» sur MUU RHUIZEN
plaatsruimte; roor randen ea andere extra inrigtiag getehiedt hnoger prijsberekening. Legale
te Amerstoort. officieffle e» onteigen Ad», per regel IS Ct». Kerlame» per regel 16 Ct». - Af$. •vnmtri 10 Ct». hOOk Kortegracht Vljk B #0
eenige departementen roor een verkiezingsveld-
tocht ten behoeve van hel Boulangisrne. Zoo
zijn zij ie Bordeaux on Përigueux geweestwaar
zij echter weinig wille van de reis gehad heb
ben want zij hebben er veel tegenstand |gevon-
den xoodat het gejubel jder vrienden geimoord
werd door afkeurende kreten en gefluit en ge
sis. Geen plaats waar zij verschijnen of men
vindt er twee vijandige kampen en stormach
tige ontmoetingendie de lusschankornsl der
poÜtie noodig maken.
Hoe meer'het aanstaande hawelijk van prin
ses Louise van Walesoudste dochter van deD
prins van Walesmet lord Fife sympathie bij
het Engelsche volk verwerftdes te minder in
genomen loont-men zich met hetjhuwelijksplan
van prins Albert Victor, oudsten zoon van den
prins van Walesmet prinses Victoria van Pruisen,
zuster van den Duitschen keizer. Men zegt aan
het hof, dat prins Albert Victor over dit huwe
lijksplan dat anderen voor hem gemaakt heb
ben woedend is, en dal hij voor zijn nichtde
voormalige verloofde van den vorst van Balten-
berg nog nooit eeniga liefde heeft gevoeld.
Wanneer dit waar is is het arme bruidje te
beklagen Een echtgenootdie haar en dien zij
lief heeft, wordt haar geweigerd, en een die
haar niet liel heeftwordt haar opgedrongen.
Treurige toekomst?
Uil Berlijn schrijft men aan de Indépendanco
Beige «Wij waren gewoon ons trotsch te beroe
men op de onwankelbare eerlijkheid op de smet-
telooze goede irouw van onze ambtenaren. De
Duitsche monarchisten geeselden onbarmhartig
en met verontwaardiging het Amerikaansche
bederf, het republikeinschc bederf en het libe
rale bederf, waarbij zelfs het bederf onder de
Russische ambtenaren niet kon vergeleken wor
den meenden zij En zij wenschten zich zelf
geluk dat zijook daarin .n'een uilzondering
bleven. En toch worden er ook bij ons schur
ken gevonden zoo goed als elders. De geschiede
nis van oen procesdat dezer dagen eindigde
met de veroordeeling van twee leveranciers van
het legerheeft op dit punt stichtelijke onthul
lingen gedaan Hel merkwaardigste is zeker wel
dat de kiemen van het bederf bij onshel eerst
ontdekt zijn in het leger en dat onze mili
tairen van den minister van oorlog tot den
nederigsten landweer-luitenant steeds aan den
Rijksdag het recht ontzegden op hunne .han
delingen contróle uit te oeleien.
Dat twee leveranciers bekend hebben de een
dat hij negentien, de andere dat hij twaull leger
beambten had getracht te verleiden tol oneerlijk
heid is nog niet het ergste in deze zaak Ook
niet dat deze pogingen langen lijd gelukt zijn
en dat loopende geruchten tot de ontdekking
hebben geleid.
Maar wat wèl erg isis de verklaring der
leveranciersdal de dingen waarvoor zij nu
gestraft zijn reeds lang gewoonte waren ge*
worden dat zij juist hadden gedaan als ieder
een en dat zij de leveringen kwijt waren geraakt
als zij anders had-len willen doen. Al hebben
de legerbeambten niet direct steun in de kwestie
der leverancierszij kennen toch alle officieren
en hun invloed is groot genoeg om te voor
komen dat leveringen worden gedaan door
mannen, die weigerden de gebruikelijke «schat
ting» te betalen. De voornaamste beschuldigde,
Hagemannwerd tol vijf jaar gevangenisstraf
veroordeeld en vijl jaren vei vallen verklaard van
zijn burgerschapsrechten.
De schuldige betaalmeesters zijn voor den
militairen rechter gedagvaard waar hun zaak
met gesloten deuren behandeld is. Al wal uien
er van weetisdat zij vrijgesproken zijn op
grond der verklaringen van de leveranciers.
De toestand van den Russischen landbouw is
zeer zorgelijk. Als de oogst van dit jaar niet
meevalt zal de zoogenaamde «Adelsbank» het
druk krijgen. Die bank is opgericht om adellijke
grondeigenaars geldelijk te ondersteunen. Zij
heelt dit krachtig gedaan en meer dan twee
honderd millioenen roebels op landerijen geleend.
Ma^r de adellijke grondeigenaars zijn slordige
landbouwers en volstrekt geene boekhouders.
Zij leenen inaar betalen bij voorkeur niet, zelfs
geen interest. Het is thans zoover gekomen
dat de bank moeilijk langer geduld kan oefe
nen wil zij aan hare verplichtingen voldoen.
Zij kan de landerijen der schuldenaars verkoopen;
maar volgens hare statuten mag zij die slecht i
verkaopen aan adellijke heeren. Deze nu zijn
vrij wel getdeloos. Waarschijnlijk zal de bank
menig landgoed in beslag moeten nemen ea
door hare ambtenaren laten besturen. Maar op
die wijze wordt zij de grootste grondeigenares
van Rusland.
Kennisgeving;.
Do BURGEMEESTER van AMERSFOORT
Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer
•gemeente dat het door den provincialen Inspec
teur van 's rijks directe belastingen enz. in Noord-
Rolland en Utrecht execuioor verklaard kohier
No. 1 van de PERSONEELE BELASTING over
hei dienstjaar 1889 90 (wijken A, B, C, D en E)
aan den Ontvanger van 's i ijks directe belastingen
alhier is Ier hand gesteld aan wien ieder ver
plicht is zijnen aanshig op den bij de wet be
paalden voet te voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaatsen
aangeplakt te Amersfoort, den 10. Juli 1889.
De Burgemeester voornoemd
T. A. J. VAN ASCII VAN WIJGK.
Politieke Revue.
De nieuwe legerwet is door de Fransche
kamer aangenomen. De eer hiervan komt toe
aan den minister van oorlog. De heer De Freyci-
net hield een schitterende redevoeringwelke
met stormachtige toejuichingen werd begroet en
op voorstel van een der leden in het geheels
land zal worden aangeplakt.
De minister drong er kiachlig op aan dat de
kamer in dit geval zou toegeven aan den senaat
en zich zou tevreden stelles met eanjarigen
diensttijd voor seminaristen en het gebruik van
geest.dijken voor den verplegingsdienst in plaats
van ook voor hen den gewonen driejarigen
diensltjpl (e. ejschengelijk de radicalen wilden.
Immers, 'döór "de invoering der nieuwe regeling,
welke zoo eenigsxinj mogelijk reed» den lsten
October in werking zal treden zou Frankrijk
in plaat» van 2 000.0003.090,000 geoeiends
soldaten in liet veld kunnen brengen. «En dit,
zei de heer de Freycinetis noodig want ieder
die bekend is met den tegenwoordigen staat van
zaken in Europa, geeft toe, dat een leger van
2,900,000 man niet meer aan de behoeften
voldoet
Niet alleen helleger, maar ook de vlooi moet
versterkt worden betoogde de Parijsche af
gevaardigde de Lanessan in de volgende zitting
en vond daarbij een krachtig bondgenoot in den
vice admiraal Peyron.
De afgevaardigden Laguerre en Paul Dérou-
lède zijn sedert verscheidene dagen op reis in
FEUILLETON.
Slot) Naar Duitsch door S
Onder luid geschreeuw trok de bande zich
terug. De passagiers beslegen bevend het rijtuig.
De nacht was duister en de woudbloemen
geurden heerlijk.
Het was een angstige tijd voor Italië. Jozef
Bonaparte streedgeholpen door zijn broeder
om hel koninkrijk Italië aan diens rechlmattgen
bezitter te ontrukken, leder moedig man vond
welwillende opname in zijn leger.
Signura Marollide scboone weduwe van
den dapperen overste des Bourbons konings
woonde te Napels zeer eenvoudig, doch was de
lievelinge van het hol. In hare salons ontmoette
men de dragers van oud adellijke namen en de
aanzienlijkste waardigheidsbekleders van den
lande.
En zij hoorde en las dagelijks van de moedige
schitterende wapenfeitenwelke de bekeerde
rooverhooidman Fra Oiavola in het leger des
konings volbracht. Door zijue vermetelheid
door zijne koelbloedigheid wekte hij elks be
wondering op en T duurde niet lang of hij
word lot overste benoemd.
In zijn schitterende uniform trad hij op ze
keren dag het salon van Signora Marolli binnen,
waar zich een uitgelezen gezelschap bijeen be
vond. Men ontving den held met luide toe
juichingen en haastte zich om hem te begroeten.
Hij was een schoon man, niet alleen schoon
door zijno lorsch ontwikkelde gestalte, maar
bovenal door den manlijken ernstwelke op
zijn edel gevormd gelaat verspreid lag Hij na
derde de schoone gastvrouw haastigdie hem
hartelijk de beide handen reikte en hem toe
fluisterde
«Zoo is hel goed.»
Een floers verduisterde eensklaps den glans
zijner oogen zijne wangen kleurden zich don
kerrood. De held de gevierde held had moeite
om zijne tranen te weerhoudentoen hij de
hand der schoone vrouw in de zijne voeldaen
hem met een zalig, trot9ch bewustzijn vervulde,
zooals hij zelfs bij het ontvangen zijner orde-
teekenen niet ondervonden had.
Hij bleolzelfs nog nadat de laatste gast zich
verwijderd had Toen hij zroh dan eindelijk met
Signoia Marolli alleen bevondzelte hij zich
op een lagen sloel aan hare voeten.
«Gij veracht mij dus niet meer?» vraagde hij
fluisterend.
En builen schitterden duizenden sterren aan
het luchtruim en de bloemen geurden heerlijk.
«Ik u verachten, heer overste.» antwoordde
de Signora met een zacht glimlachje, «integen
deel ik bewonder u
«En nu heb ik dan toch immers wel het
recht om u te mogen zeggen, dal ik u liefheb,»
fluisterde hij hartstochtelijke met, schier a.igstigen
blik tot haa. opziende
Zij onttrok hem haastig hare hand cn ernstig
klonk hare stem waarmede zij xeide
«Dal had ik niet verwacht, heer overste.»
Hij lachte haar geiuststelleud toe.
«Wel, waarom zou ik geworden zijn, wat
ik nu ben als het niet om uwentwille was
Welk nul, welk genet geven mij A die eere-
kruisenal* zij mij niet het bewustzijn ver
leenden dat ik u naderen mochtdal ik u
toefluisteren mag: «Ik bemin u, ik hen tol u
gekomen om van u den prijs te ontvangen
«Van mij?» hervatte zij rustig. «Is liet u dan
geen loon genoeg dat gij uw verachtelijk hand
werk hebt opgeven dat gij door allen geëerd
en hooggeschat wordtdat gij u eene waar
dige plaats in de maatschappij verworven hebt
Het verheugt mij dat mijne woorden destijds
de aanleiding geweest zijn om u lot andere
inzichten te brengen.»
«Dan hebt gij mij bedrogen!» riep hij ver
wijtend uit.»
«Ik u bedrogen,v herhaalde zij trotsch.
«Ja en nieman l dan gij, Signora Wat geldt
mij eer en roemIk heb nooit bemindvoor
dat ik u ontmoette. Wat waren mij de vrouwen,
die mij kusten en liefkoosden op bevel? Gij
alleen wektet al wat goed was in mij op. En nu
stool gij mij terug.»
«Gij vergist u, Signor. ïk bejammerde het,
dat zooveel moed, zooveel dapperheid verloren
moest gaan Maar ik beminde u niet ik ben de
bruid ven een dapper officier; onze liofd u
wederkeerig en binnen korten tijd honp ik zijne
vrouw ie worden.»
«Gij zult dus weldra een ander loehehooren 1
begrijpt gij dan niet dat gij mij daardoor weder
in den algrond stortgevoelt gij dan nietdat
ik dan weder terugke* ven moet tot hetgeen ik
was een mensch zonder eerzonder geweten,
een dier gelijk?»
«Doe wat gij wilt,» reide zij doodshleek,
maar op vasten toon Dcch gij kunt, gjj wilt
zeil niet meer leiugkeeten, -- gij moet u toch