Maandao* 8
September 1890.
EET 7EMINGSBAD.
jis 5964.
Uitgever
H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Dit blad uiraohijnl Maandag en DondgrtUgmiMagAbonnement pat 3 maanden f\,— Franco pet
poat ƒ1,15. Advertentie 1--U regelt 80 ©U.; nlke regel «eer 10 Ct*. Groote letters naar
plaatsruimtevoor randen en nadere ei tra inrigtiag genebiedt knoger pr^akerokening. Legale
officieüleen onteigen. Ad*, per regel IS Cts. Reclames per regel «S (lts. - Aft. numman 10 Cts. hoek KortegTBCht, Wfjk B 0O
Bureau
MUURHUIZEN
Politieke Revue.
In de Parijsche uitgave van den New-York
Herald wordt het een en ander medegedeeld
•omtrent een onderhoud dat een correspondent
Tan dit blad te Sofia met vorst Ferdinand van
liulgarije heelt gehad. De vorst zoo verhaalt
•de correspondent heeft met zijn rijlaarzen «n
«ijne hooge gestalte geheel het voorkomen van
-een Oostenrijksch cavalericofficier. Op de renbaan
te Parijs zou men hem een «beau blond» noe
men. Hel regeeren heelt voor hem eene grootc
aantrekkelijkheid. Hij is tiotsch op zijn volk
n»aar voornamelijk daaropdal hij zich reeds
drie jaren lang heelt kunnen handhaven. Hij
weel. dat, zoolang de tegenwoordige czar leell,
Rutland's politiek geen verandering zal onder
gaan maar toch schijnt het lotdal zijn voor
ganger, den Bat ten bergerheelt getroffen,
hem niet te verontrusten.
Kort voor het onderhoud, dal de vorst aan
den correspondent ran het Amerikaansehe blad
verleende, was de diplomatieke vertagenwoor-
diger van Engeland door hem ontvangen. Deze
schoen omtrent de erkenning van den vorst
goede berichlen te hebben gegeven en hem
daardoor in een zeer goeden luim tc hebben
gebracht.
«Men beschouwt te Sofia» zoo vernemen
wij verder «deze ontmoeting (tussrhen vorst
Ferdinand en den Kngelschen diplomaat) als
«ene belangrijke gebeurlenismaar de hofbe-
berichtcn maken in 't geheel geen melding van
de audiëntie, welke door haar discreet karakter
eon contrast vormde met de bezoeken van den
Oostenrijkschen zaakgalasiigde Uurian van
welke aliijd veel drukte wordt gemaakt Vorst
Ferdinand schijnt zich uitsluitend met de bui-
tenlandsche staatkunde te bemoeien en de
binnenlandsche aangelegenheden over te laten
aan den heer Stamhoeloff. Enkele incidenten en
zelfstandige daden van den vorst doen echter
vermoeden dat hij zich vroeger ol later van
den invloed van zijn minister president zal
vrijmaken.
Omtrent de verhouding tnsschen Wilhelm I
en zijn kanselier zijn in «ia laatste weken allerlei
onthullingen gedaan ter bewijze dal naast hel
vertrouwen't welk de keizer in zijn minister
steldeeen niet geringe mate van gevoeligheid
stond wegens do gioote populariteit van Bismarck.
Dat deze daarmede zeer goed hekend was blijkt
FEUILLETON.
6) Vrij naar 't Duilsch door S..i
«Ja ik begrijp zeer goed dat je dit van
nut is bij «juffrouw Onversaagd,» maar minder
duidelijk is 't mijwelk voordeel je zulks ten
opzichte van je vrouw schenkt.»
«Dal zal ik je eens uitleggen, Rectow on-
noozel lam. Jij, ongehuwd heerschap, hebt er
blijkbaar geen begrip vanwat oene jaloersche
vrouw soms doen kan. Daar is gewoonlijk op
zoe'n badplaats wel eene tante, een nichtje,
of eene goede vriendin aanwezig, ja, menigmaal
zelfs de grootmoeder van die goede vriendin
welke het haar plicht acht om een klein weinig
de echtgenonten der afwezige kennissen of vrien
dinnen te bespieden. Nu zal er hierop Wes-
terland ook wel zulk een heminlijk wezen zijn,
zelfs zonder dat ik vermoed in welk gewaad
zij steekt. En zie je, omdat jij nu de geheim
raad Erksdorff bent en oene der dames met
een blik verwaardigt, zal het mijne vrouw
nimmer ter oore komendal haar echtgenoot...
nu ja voor eene wijle er niet altijd aan denkt,
dat hij jarenlang reeds voor het echtaltaar trad.
Mijn wijlje bereidt mij nu bij mijne tehuis
komst eene aangename ontvangst, zonder bed
sermoenen! bless inc-stopl» En de spreker
trok den arm zijns vriends haastig in den
zijnenen wees hom op eene zandhoogle
waartegen in eene holto eene vrouwelijke ge?
statiein diepen slaap gedompeldlag. Een
uit heigeen hij volgens de Frankf. Zeil.
eens aan eenige vrienden verhaalde Tijdens den
oorlog met Frankrijk hield een treinwaarin
dc koning cn Bismarck zich bevondenstil aan
een station. Op het perron waren juist eenige
Duitschers in luid gespr-k en wel o»er de vraag,
ol de Duiischo troepen op zekere plaats waren
aangekomen «J.iwel, de Bisinarckcis zijn inder
daad al zoo ver!» riep een van de praters,
die niet wisten wie in de nabijheid alles konden
hooren «Wal bedoelen die menschen toch?»
vroeg koning Wilhelmmaar Bismarck zeide
niet recht verslaan te hebben Kenigc oogen
blikken zweeg de koning en zeide loen«Het
volk moest toch welen dat hel mijne en niet
uwe soldaten zijn Sedert zoo ging Bismarck
voort heeft mijn vrouw mij hij herhaling
dal voorval herinneid, en zoo dikwijls ik door
een of ander de gevoeligheid van den ouden
heer kon kwetsen waarschuwde zij mij «Denk
aan de Bistnarckers
Sinds het proces betredende hel boulangisme
voor de rochibnnk der openbare mecning is ge
bracht zijn de wedcrzijdsche beschuldigingen
steeds talrijker geworden en hebben nu ten lan
gen leste zulk een omvang aangenomendal
men 't zells te Parijs geducht vervelend begint
te vinden. Allen, die er bij betrokken waren,
radicalen, monarchisten, bonaparlisien en zuiveie
boulangistenkomen in den breede vertellen
welke rol zij gespeeld hebben in het drama met
het loffelijk doel zich zooveel mogelijk schoon
te wasschen zooveel mogelijk alles buiten hun
verantwoordelijkheid te brengen
't Zou vermakelijk zijn als 't niet zoo treurig
was en zulk een treurig beeld gaf van de polilick
in 't algemeenvan d« Franscbe polick in 't
bijzonder 't is een wedstrijd wie den ander 't
meest met slijk zal bespanenom zelt wat
minder gecompromitieerd te schijnen. Be vivisec
tie van hel boulangisme wekt meer de belang
stelling van de rechtstreeks betrokkenen dan van
de groole massa, die al de aantijgingen, tegen
do voornaamste politieke persoonlijkheden ge
richt koeltjes opneemtals liep dat alles over
gebeurtenissendie met het tegenwoordige in
geen verband staan als gold 't sprookjes.
Kochcfert alleen toont den moed der over
tuiging hij is een van de honderd vrienden io
den noodwaarvan er volgens het bekende
spreekwoord honderd in een lood gaan. Aan
een redacteur der XIX Stècle heeft hij verteld,
dat de onthullingen betrekkelijk hel boulangisme
geen verandering brengen in zijn gevoelens
hij is immer Boulanger's vriend geweest en zal
del blijven.
In Oostenrijk en Rusland hebben opnieuw
hevige branden gewoed. In Hongarije staan al
eenige dagen de rijkswouden bij Ogradrna ia
brand alle pogingen tol blüssching bleven dus
ver tevergeefs. Ook op andere plaatsen zijn hosch-
branden voorgekomen. Groote schade is veroor
zaakt en veel gezinnen zijn geheel te gioude
gericht. Inzamelingen worden voor hen gedaan.
Te Bory>law hel middenpunt van de Gallicische
aai dw3snijverheid is in een raijnbrand ontslaan.
80 man die aan hel werk warenzijn geslikt I
Men oppert het plan om de politieagenten te
Amsterdam in kazernes te huisvesten, teneinde
de eerbied voor de politie te verhoogen.
De gewone politieagent behoort onttrokken
te worden aan de schadelijke invloedendie ia
vele gevallen op hem werkenzoodra hij zich
uitbel bureau naar zijn woning bcgceltw*lkd
meestal in de achterbuurten is geb'gen. De man,
die als vertegenwoordiger van het gezag t- pen-
over de menigte moet optredenmoet in zijn
eigen en in dat van hel algemeen belang van
de menigte gescheiden worden.
De kazerneering van de politie beslaat reeds
in verscheiden groote buitenlandsche steden en
werkt uitmuntend Dit stelsel beeft vooral «en
roote uitgebreidheid gekregen te Chicago, alwaar
o politie evenals de brandweer opgebeld kan
worden. Daardoor is 'l mogelijk om hmnen zeer
korten lijd een groote politiemacht op ëén punt
bijeen te brengen, waardoor ongeregeldheden in
de geboorte gesmoord worden. Bij hel hier be
staande stelsel gebeurt 't maar al te dikwijls
dal er groote vechtpartijen plaatshebben, zonder
dat zich een agent vertoont. Hoe grooter macht
de politie ten allen tijde en op elk punt van
de stad kan ontwikkelendes tc meer is het
mogelijk haar te laten voldoen aan het schoon.-te
gedeelte van haar laakdal is ongeregeldheden
te voorkomenzooals 't thans ismoet zij ze
meestal onderdrukken.
De overstroomingen in het gebied van den
Bovenrijn nemen steeds grootere afmetingen aan.
Het meer van Gonstanz is van Bregenz tot Ro-
wil zomerkleedje met rose bloemen liet een
gedeelte van den voel onbedekt, welke gestoken
was in een sierlijk schoentje met veelkleurige
linten en strikken versierd. Een bonte shawl
was bevallig om haar hoold geslingerd een
boek was tore hand en diens langedunne
vingers ontgleden terwijl de roode parasol
welke tevoren het gezicht der slaapster bescha
duwd hadnevens haar in het zand gerold was.
«Buctow, dat is juffrouw Bach
«Maar wie is dan dat menschelijke wezen,
dat als een bakerkind in plaids gewikkeld
onbeweeglijk naast haar ligt 1»
«Waarschijnlijk een waardig pendant van «de
Morgenstond.» Doch twee «oude jongejuffrou
wen» hel hof te maken is mij wel wat al
machtig O, kwam er maar eens e«n« wind
vlaag, die de plaids ontvouwde!»
Nieuwsgierig staarden beide hoeren naar dc
slanke gestalte naast Sidonie Bach. Een groote
parasol werd door eene kleineblanke hand
stevig vastgehoudenhetgeen natuurlijk dadelijk
door Erksdorff opgemerkt werd.
«Dat bekoorlijke handje maakt voel goed;»
riep hij vol geestdrift uil, «dat tweedeantiqui-
teitje bezit tenminste iets moois en haar toilet
bewijst trouwens ookdat zij tenminste meer
versland heeft dan hare gezellin
«Je ziet voorloopig echter niets meer dan
plaids en oen parasol...»
«En een hoed... kijk, daar ligt hij, naast
haar in 't zand een waardig matrozenmo-
delletje met een zwart fluweelen lint versierd.»
«Jadeze hoedjes worden gewoonlijk slechts
door kinderen af zeer jonge meisjes gedragen.»
«Dal doel er niets loc; hel is eenvoudig en
dat beteekent reeds veel. Dat handje met dien
gladden gouden ring aan den middelvinger
is goed gevormd.
«Arme Sidonie, je ridder is je reeds on
trouw geworden.»
«Waarachtig niet, Rectow, ja, als die an
dere oude jongejuffrouw verstandig is dan zal
ik haar alle achting en eerbied bctoonen. waarop
zij als vrouw aanspraak heeftterwijl de on
uitstaanbare coquetterie en verwaandheid van
«de Morgenstond» mij prikkelt om haar eens
een lesje te geven.»
«Moeten wij hier nog langer, in aanbidding
verzonken, blijven staan?» vraagde Rectow
ongeduldig.
«Neen ik zal mijne Dulcinea op eene tee-
dere poëtische wijze wekken door haar deze
roos uit mijn knoopsgat toe te werpen. Dat
beschouwt zij natuurlijk als eene «verbloemde»
liefdesverklaring en zij is voldoende om haar
eenige uren als in den zevenden hemel t« doen
doorbrengen.»
«Doe dal niet, Erksdorff, je beidesclioonen
zullen op eene geheel andere wijzo in haren
slaap gestoord worden mits ie nog een paar
minuten geduld hebt. Zie je aan nietdat do
vloed steads meer en racer wast Over een
paar seconden heeft hij de beide dames be
reikt cn 't zilte nat zal haar dan in water-*
nymphen herscheppen.»
Dc geheimraad knikte goedkeurend naai
hel hootd.
«Jadat zat eene kolossale grap opleveren*
jubelde hij, «dat moet ik zien. Wat, daarzija
de golven reeds..o hemel, jelzt geht es toil
Prachtigheerlijk
