Donderdag1 29 Januari 1891. jMi 4006. Politieke Revue. FEUILLETON. A.. Uitgever pit blad *etach(jiit Maandag on Donder'agtniddag«konen oent per S maanden fl,— Franeo pei VAN CLEEPF P0,t /LH- Ad**rt»nli«ii 1--ö rogol» AO Gt».»lker»;el meer 10 Ct«. Groote lettere naai te Amersfoort. Bureau MUUR HUIZEN plaatsruimtemor randen en andere eitrn inlifliag g *ehiedt hooger prfj.berekeoinjr. Legale oficieftleen onteigen. Ad*, per regel 15 Cte. Realamee per regel SS Cte. Af* mammen 10 Cte. llOOlt KOrtGPMCut. WIJ K B 0O In verband mot do adresbeweging liet de Duilsche rijkskanselier den burgemeester van Kiel walendat de scheiding van Slees wijk en llolsiein in twee provinciën, de goedkeuring der regeering niet zou kunnen wegd'-agen. Ken aangenamen indruk heelt het gemaakt dal de czaar de uilgaven voor de uitgebreide kazernenbouw in Wolhyniëzoomede voor de geheele uilvoering der vestingwerken bij itowno en Dubnogebracht heeft onder de uil te stellen posten. De bijzetting van het stoffelijk overschot van prins Botidew'jn van België is bepaald op heden Donderdag. De kerkelijke plechtigheid zal plaats hebben 's ochtends te 11 uur in de St. fiudu lakerk. Na afloop van den kerkdienst word: hei lijk bijgezet in den koninklijken grafkelder der kerk te Laeken De Belgische bladen die allen in rouwrand zijn verschenen getuigen allen van den diepen indruk dien het plotseling overlijden van prins Boudcwijn in het geheele land heeft gemaakt. Clericalen en liberalen Vlamingen en Walen allen zijn verplet door de onverwachte dood stijding. Zoo o a zegt hel Vlaamsche Handels blad van Antwerpen «Bemind was prins Roudewijn door hel volk. om zijn ronden en loyalen aard; bemind vooral door de Vlamingen die in hem een Vlaamschen prins begroetten en dus ook een Vlaainsch sprekenden koningde eerste die over ben regneren zou. VV'ie gedenkt zijn triomfantelijk optreden niet te Brugge, waar hij, de jongste vorst, het volk toesprak in de taal van Breydcl en de f.oninckWat berstte de geestdrift los in heel hel land, toen de dagbladen verkondigden: «De prins smeekt de taal des volks!» Overat zocht liet oog des Vlamings, in de lees elijklieden den prins en begroette hem mot hand stem en hart «Ons prinske» noemde uien hem, en voorwaar, met hart en ziel was incn hem genegen en tol der dood toe was men hem verkleefd ja hij was do lieveling van ons volk; in hem zagen de Vlamingen hel einde van een tijdvak van rechtsmiskenninglot welker herstel onze tegenwoordice koning. Leopold II, lof en eer zij hem zooveel eu zoo doorzichtig heoll bij- 8) Naar 't Duitsch door S. VI In Romezoo hadden zij bij hun vertrek afgesprokenzouden z;j hun huwelijk door een priester laten inzegenen. on Johannes dacht er op dien regenachligen middag aan dat zij reeds voor zes weken de Eeuwige stad betreden haddenterwijl nog geen van beiden een woord over hun voornemen gerept had. Hij had zooveel gezien, genoten en zooveel schoons in zich opgenomendal hij zich naar lichaam en geert een weinig afgemat gevoelde. Hij bezat thans een weelderig ingericht atelier, waarin hij zich dagelijks menig uur ophield en met geestdrift een prachtig Madonnabeeld schilderde, liet zonnige zuiden had het genie in hem wakker gekust, de ketenenwelke het omkneld hieldwaren verbrokende nood, de vijandin der kunstwas verjaagd geworden. En dal alles dankte hij die vrouw, welke daar, zwijgend en in gedachten verzonken nevens hem zat en wie hij nimmernimmer zou kunnen vergelden wat zy voor hein gedaan hadEn hij wilde niet eens voor haar doen wat er zijne macht stond en wat zoo weinig beteekende Waarom heelde hij er voor terug om liet woord uit te sprekenwaarop zij hoogstwaarschijnlijk reeds laag heimelijk wachtte Waarom zeide hij haar niet, ja waarom had hij niet reeds lang tol haar gezegd gedragen. Prins Boudewijn was een veelbelovende geest; hij had goéde studiën gedaan toonde daarin een zeer open en helder versland had een vroom gemoed en leidde een stil en ordelijk leven de lessen zijner moeder hadden vruchten gedragen. Hij was de liefde de oogappel zijner ouders, fill MM de koning en de koningin hadden op hern hunne hoop gevestigd, zooals ook hel vader land Begrijpe wie kan wat slag in de vorstelijke familie, reeds zoo zwaar beproeldis gevallen. God moge den graaf en de gravis van Ylaan- deren den vader en de moeder, troost geven in de verschrikkelijke ramp dien hen IrelL Het Vlaamsche volk deelt in het lijden dal hunne vorsten ondergaan en het vaderland bidt met hen mee opdat de slagen eindelijk van ons «laiuhuis en van hel land mogen worden alge wend Volgens de laatste bench'en uit Chili neemt de opstand in omvang toe. Een deel der troepen tot nu toe trouw aan de regeetiog heeft zich bij dn opsiandelingen gevoegd. De regeerings- bladcn in'.usschcn zijn zeer optimistisch en deel en o. a. mededal de regeeringstroepen de op standelingen in een gevecht bij Pisagra hebben geslagen. Maar de regeeringsbladen van alle landen zijn optimistisch en dan de Zuid-meri- kaansche!Zij zeggen altijd nog meer dan hun is voorgeschreven. Bij keizerlijk decreet is Zondag de Oosten- rijkscbe Rijksraad ontbonden omdat men eigen lijk niet wist wat men er aan had er was geen bepaalde meerderheid dan slingerde men naar rechts en dan naar links en met een kleurloos parlement is hel al even moeielijk zaken van belang tot stand ie brengen als hel bezwaarlijk is inet onwillige honden hazen te verschalken. Het gekst van de zaak is, dat de Rijksraaddie in den a s. zomer toch zou hebben uitgediend nog peen budget heelt vastgesteldmaar de regeering kon 'l met zoo'n kleurlooze of eigen lijk veelkleurige massa toch ook niet af. Dc opp tsiiie zal wel niet stilzitten en wie weet of de regeering zoo nog niet van den wal in de sloot is terecht gekomen en genoodzaakt wordt wat nieuw bloed in zich op te nemen met andere woorden eenige nieuwe mannen in hel bezit te stellen van portefeuilles. «kom, laat ons één zijn in naam zooals wij één zijn in 'l hartin de liefde Jawaarom deed hij niet 't eenige, dat haar eenige vergoeding schonk voor al hare opof feringen? «Wera,» begon hij dof. Zij wendde het hoofd om. «Zullen wij niet wat uitgaan?» vervolgde hij, bare hand valt ende. Ontkennend schudde zij het hoold. «Ik ben zoo moe,» zeide zij. «Wij hebben in den laatslen tijd zoovele tochtjes gemaakt en zagen zooveeldatik zou liever eens 'n paar dagen willen uitrusten.# Ilij antwoordde nietsdoch liefkoosde hare vingers. Wanneer jij echter lust heb' om uil te gaan, laat je dan door mij niet weerhouden. Jij bent sterker dan ikjij hebt er behoefte aan om voortdurend nieuwe indrukken in je op te ne men en elk uurdal je ongebruikt laat ver strijken schijnt jou een verloren toe. In verge lijking met jou ben ik koud en gevoelloos. Het is mij niet ontgaandal hel je ontstemtals ik je geestdrift niet deelen kan't is mijne schuld niet. Ik zie zelve indat ik niet de rechte gezellin voor je ontdekkingsreizen te Rome ben.Daarom zou ik gaarne hebben dat je alleen gingt... dan kan je zijn. zooals je wilt... zonder dal ik een storenden invloed uitoefen.» Dat ailes klonk hem als een bedekt verwijt in do oorenwellicht juist daarom wijl bet groolendeels waarheid bevatte. Hij liet hare hand vallen, cn stond zwijgend nevens haar. «Nu, ga je niol?» vraagde zij, hel hoofd Eenige dugen geleden weid liet Volgende geschreven Hel dooiweder is ingevallen, en 't «chiint nu waarlijk ernst ie zijn liet is een wshc uitkomst voor duizenden in geheel ons we«eldde'-l die door de in boeien gelegüe r-troomen zich de middelen ontnomen zagen cm in liet onderhoud van henzeiven cn hun gezin te voonien Md3r wat zoovelen een juichkreet ontlokt, i.s voor minstens even zoovele anderen een bron van ang3t en zorg wij bedoelen voor de oeverbe woners der groote rivieren en haar zij' kken Reeds komen de eerste berichten van mmpen en ongelukken, de plotseling ingevallen stëike dooi doet hel ijs al te spoedig afnemen bieede scheuren ontstaan door het met geweld zich opwerkende water er onts'aal ijsgangen wal dal beteekent voor allendie aan of in de onmiddellijke nabijheid van tuieren wonen, voornamelijk aan de bochten en krommingen vraag hel den bewoners van onze zoo schoone en welvarende Betuwevan hen die het land van Maas en Waal tot hun woonplaat? hebben gekozen. De overvloedig gevallen sneeuw heeft den toestand noch hachelijker gemaakt en de regen is ook niet will -n 3- hlerblij»en. De Rijn slijpt in DuitsehUnd uiiei v.egcn schrik barend allerwegen komt er pang in de ijs massa'suil Mannheim (dovern jn. mei-hi'- men Zaterdag een was van 14 irmt-.r. Hel .(bijtijs is ovcivloedig en zeer zwaar lle' ijs in de zijri vieren als Main, Roer. Si»g Neckar. enz is eveneens los gekomen en allnwegen ismen voor overstroomingen van hoogst emsligen aard be ducht Reeds zijn hier en daar landstreken over stroomd, zoo b.v. te GeUenkii chen zes straten, meest door werklieden bewoondte Munster een groot deel der sladzoodat bet verkeer ge stremd is en uit het Roergebied worden over- stiooraingen uil Witten. Duisburg, Ruhrórt, Steele en Hassingen gemeld. Alle maatregelen zijn genomen afdeelingen pioniers zijn op ver schillende punten gestation nee rdvoorzien van de noodige middelen (dynamiet enz) en op eenige punten is men reeds beginnen vcisi .p. pingdoor de groote schotsen ti.di^ te vorkomen. In Oostenrijk is men ook niet gerust Cn in Frankrijk evenmin; uit de provincie woi icn reeds overstroomingen genu ld. te St. -ban'zijn twee buizen door overstroom in g :..ges'.it, in Lievia staal hel water 9 meter boog in du voornaamste straten. afwendende. «Ben je boos op mij?» zeide hij op on- zekeren toon. «Neenwaarom Ik verlang slechtsdal je je in mijn bijzijn vrij zult gevoelen. Ik wil je niet bemoeilijken in hetgeen waartoe jij lust gevoeltJohannesDoe ik dit ooitantwoord mij eerlijk. Misschien kan dit veranderd worden. «Neen Werariep hij uitzich aan hare voetende zettende. «Ik begrijp niet, hoe je op dal denkbeeld komt. «Wel, je bent zoo stil geworden,» zeide zij, met hare hand lielkoozend over zijne lukken strijkende. «Als je aileen bij me bent en geen indrukken van buiten op je inwerkendan schijnt alle levenslust bij je verdwenen. Je bent dan zoo droefgeestig en somber.» «Evenals jij, Wera,» hernam hij glimlachend. «Moet ik alleen dan lachen en vroolijk zijn Jij spreekt niet veel!» «Dat is waar, mijn vriend, maar dal ligt zoo in mijn aard. Ik ben nooit anders geweest «Wat heeft jc dan zoo ernstig g maakt?» vraagde hij verstrooidzijn hoofd legen hare knie vleiende. «Niets en alles. WijRussen zijn een zie kelijk volk vooral degenen die lol d'* zoo genaamde beschaafde wereld behooren Wij beproeven allesdoch vinden nooit het rechte; wij willen ons land helpen en zijn er niet loc in staal. Onze liefde onze gedichtenalles is droefgeestig evenals wij zeiven en ons verlangen naar hel onbereikbare, is even grenzenloos als onze steppen Lees masr eens iets uit onze LetterkundeDo dichter hangen ine' eene zie kelijke toewijding aan hun land en ziju toch

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1891 | | pagina 1