Donderdag1 29
Januari 1891.
jMi 4006.
Politieke Revue.
FEUILLETON.
A..
Uitgever pit blad *etach(jiit Maandag on Donder'agtniddag«konen oent per S maanden fl,— Franeo pei
VAN CLEEPF P0,t /LH- Ad**rt»nli«ii 1--ö rogol» AO Gt».»lker»;el meer 10 Ct«. Groote lettere naai
te Amersfoort.
Bureau
MUUR HUIZEN
plaatsruimtemor randen en andere eitrn inlifliag g *ehiedt hooger prfj.berekeoinjr. Legale
oficieftleen onteigen. Ad*, per regel 15 Cte. Realamee per regel SS Cte. Af* mammen 10 Cte. llOOlt KOrtGPMCut. WIJ K B 0O
In verband mot do adresbeweging liet de
Duilsche rijkskanselier den burgemeester van
Kiel walendat de scheiding van Slees wijk
en llolsiein in twee provinciën, de goedkeuring
der regeering niet zou kunnen wegd'-agen.
Ken aangenamen indruk heelt het gemaakt
dal de czaar de uilgaven voor de uitgebreide
kazernenbouw in Wolhyniëzoomede voor de
geheele uilvoering der vestingwerken bij itowno
en Dubnogebracht heeft onder de uil te
stellen posten.
De bijzetting van het stoffelijk overschot van
prins Botidew'jn van België is bepaald op heden
Donderdag. De kerkelijke plechtigheid zal plaats
hebben 's ochtends te 11 uur in de St. fiudu
lakerk. Na afloop van den kerkdienst word: hei
lijk bijgezet in den koninklijken grafkelder der
kerk te Laeken
De Belgische bladen die allen in rouwrand
zijn verschenen getuigen allen van den diepen
indruk dien het plotseling overlijden van prins
Boudcwijn in het geheele land heeft gemaakt.
Clericalen en liberalen Vlamingen en Walen
allen zijn verplet door de onverwachte dood
stijding. Zoo o a zegt hel Vlaamsche Handels
blad van Antwerpen
«Bemind was prins Roudewijn door hel volk.
om zijn ronden en loyalen aard; bemind vooral
door de Vlamingen die in hem een Vlaamschen
prins begroetten en dus ook een Vlaainsch
sprekenden koningde eerste die over ben
regneren zou.
VV'ie gedenkt zijn triomfantelijk optreden niet
te Brugge, waar hij, de jongste vorst, het
volk toesprak in de taal van Breydcl en de
f.oninckWat berstte de geestdrift los in heel
hel land, toen de dagbladen verkondigden: «De
prins smeekt de taal des volks!»
Overat zocht liet oog des Vlamings, in de
lees elijklieden den prins en begroette hem
mot hand stem en hart «Ons prinske» noemde
uien hem, en voorwaar, met hart en ziel was
incn hem genegen en tol der dood toe was
men hem verkleefd
ja hij was do lieveling van ons volk; in hem
zagen de Vlamingen hel einde van een tijdvak
van rechtsmiskenninglot welker herstel onze
tegenwoordice koning. Leopold II, lof en eer
zij hem zooveel eu zoo doorzichtig heoll bij-
8)
Naar 't Duitsch door S.
VI
In Romezoo hadden zij bij hun vertrek
afgesprokenzouden z;j hun huwelijk door
een priester laten inzegenen. on Johannes
dacht er op dien regenachligen middag aan
dat zij reeds voor zes weken de Eeuwige stad
betreden haddenterwijl nog geen van beiden
een woord over hun voornemen gerept had.
Hij had zooveel gezien, genoten en zooveel
schoons in zich opgenomendal hij zich naar
lichaam en geert een weinig afgemat gevoelde.
Hij bezat thans een weelderig ingericht atelier,
waarin hij zich dagelijks menig uur ophield
en met geestdrift een prachtig Madonnabeeld
schilderde, liet zonnige zuiden had het genie
in hem wakker gekust, de ketenenwelke het
omkneld hieldwaren verbrokende nood, de
vijandin der kunstwas verjaagd geworden.
En dal alles dankte hij die vrouw, welke daar,
zwijgend en in gedachten verzonken nevens
hem zat en wie hij nimmernimmer zou
kunnen vergelden wat zy voor hein gedaan
hadEn hij wilde niet eens voor haar
doen wat er zijne macht stond en wat zoo
weinig beteekende Waarom heelde hij er voor
terug om liet woord uit te sprekenwaarop
zij hoogstwaarschijnlijk reeds laag heimelijk
wachtte Waarom zeide hij haar niet, ja waarom
had hij niet reeds lang tol haar gezegd
gedragen.
Prins Boudewijn was een veelbelovende geest;
hij had goéde studiën gedaan toonde daarin
een zeer open en helder versland had een
vroom gemoed en leidde een stil en ordelijk
leven de lessen zijner moeder hadden vruchten
gedragen.
Hij was de liefde de oogappel zijner ouders,
fill MM de koning en de koningin hadden op
hern hunne hoop gevestigd, zooals ook hel vader
land Begrijpe wie kan wat slag in de vorstelijke
familie, reeds zoo zwaar beproeldis gevallen.
God moge den graaf en de gravis van Ylaan-
deren den vader en de moeder, troost geven
in de verschrikkelijke ramp dien hen IrelL
Het Vlaamsche volk deelt in het lijden dal
hunne vorsten ondergaan en het vaderland
bidt met hen mee opdat de slagen eindelijk
van ons «laiuhuis en van hel land mogen worden
alge wend
Volgens de laatste bench'en uit Chili neemt
de opstand in omvang toe. Een deel der troepen
tot nu toe trouw aan de regeetiog heeft zich
bij dn opsiandelingen gevoegd. De regeerings-
bladcn in'.usschcn zijn zeer optimistisch en deel en
o. a. mededal de regeeringstroepen de op
standelingen in een gevecht bij Pisagra hebben
geslagen. Maar de regeeringsbladen van alle
landen zijn optimistisch en dan de Zuid-meri-
kaansche!Zij zeggen altijd nog meer dan
hun is voorgeschreven.
Bij keizerlijk decreet is Zondag de Oosten-
rijkscbe Rijksraad ontbonden omdat men eigen
lijk niet wist wat men er aan had er was geen
bepaalde meerderheid dan slingerde men naar
rechts en dan naar links en met een kleurloos
parlement is hel al even moeielijk zaken van
belang tot stand ie brengen als hel bezwaarlijk
is inet onwillige honden hazen te verschalken.
Het gekst van de zaak is, dat de Rijksraaddie
in den a s. zomer toch zou hebben uitgediend
nog peen budget heelt vastgesteldmaar de
regeering kon 'l met zoo'n kleurlooze of eigen
lijk veelkleurige massa toch ook niet af.
Dc opp tsiiie zal wel niet stilzitten en wie
weet of de regeering zoo nog niet van den wal
in de sloot is terecht gekomen en genoodzaakt
wordt wat nieuw bloed in zich op te nemen
met andere woorden eenige nieuwe mannen in
hel bezit te stellen van portefeuilles.
«kom, laat ons één zijn in naam zooals wij
één zijn in 'l hartin de liefde
Jawaarom deed hij niet 't eenige, dat haar
eenige vergoeding schonk voor al hare opof
feringen?
«Wera,» begon hij dof. Zij wendde het
hoofd om.
«Zullen wij niet wat uitgaan?» vervolgde hij,
bare hand valt ende. Ontkennend schudde zij
het hoold.
«Ik ben zoo moe,» zeide zij. «Wij hebben
in den laatslen tijd zoovele tochtjes gemaakt
en zagen zooveeldatik zou liever eens 'n
paar dagen willen uitrusten.#
Ilij antwoordde nietsdoch liefkoosde hare
vingers.
Wanneer jij echter lust heb' om uil te gaan,
laat je dan door mij niet weerhouden. Jij bent
sterker dan ikjij hebt er behoefte aan om
voortdurend nieuwe indrukken in je op te ne
men en elk uurdal je ongebruikt laat ver
strijken schijnt jou een verloren toe. In verge
lijking met jou ben ik koud en gevoelloos. Het
is mij niet ontgaandal hel je ontstemtals
ik je geestdrift niet deelen kan't is mijne
schuld niet. Ik zie zelve indat ik niet de
rechte gezellin voor je ontdekkingsreizen te
Rome ben.Daarom zou ik gaarne hebben
dat je alleen gingt... dan kan je zijn. zooals
je wilt... zonder dal ik een storenden invloed
uitoefen.»
Dat ailes klonk hem als een bedekt verwijt
in do oorenwellicht juist daarom wijl bet
groolendeels waarheid bevatte. Hij liet hare
hand vallen, cn stond zwijgend nevens haar.
«Nu, ga je niol?» vraagde zij, hel hoofd
Eenige dugen geleden weid liet Volgende
geschreven
Hel dooiweder is ingevallen, en 't «chiint nu
waarlijk ernst ie zijn liet is een wshc uitkomst
voor duizenden in geheel ons we«eldde'-l die
door de in boeien gelegüe r-troomen zich de
middelen ontnomen zagen cm in liet onderhoud
van henzeiven cn hun gezin te voonien Md3r
wat zoovelen een juichkreet ontlokt, i.s voor
minstens even zoovele anderen een bron van
ang3t en zorg wij bedoelen voor de oeverbe
woners der groote rivieren en haar zij' kken
Reeds komen de eerste berichten van mmpen
en ongelukken, de plotseling ingevallen stëike
dooi doet hel ijs al te spoedig afnemen bieede
scheuren ontstaan door het met geweld zich
opwerkende water er onts'aal ijsgangen
wal dal beteekent voor allendie aan of in de
onmiddellijke nabijheid van tuieren wonen,
voornamelijk aan de bochten en krommingen
vraag hel den bewoners van onze zoo schoone
en welvarende Betuwevan hen die het land
van Maas en Waal tot hun woonplaat? hebben
gekozen. De overvloedig gevallen sneeuw heeft
den toestand noch hachelijker gemaakt en de
regen is ook niet will -n 3- hlerblij»en.
De Rijn slijpt in DuitsehUnd uiiei v.egcn schrik
barend allerwegen komt er pang in de ijs
massa'suil Mannheim (dovern jn. mei-hi'- men
Zaterdag een was van 14 irmt-.r. Hel .(bijtijs is
ovcivloedig en zeer zwaar lle' ijs in de zijri
vieren als Main, Roer. Si»g Neckar. enz is
eveneens los gekomen en allnwegen ismen voor
overstroomingen van hoogst emsligen aard be
ducht Reeds zijn hier en daar landstreken over
stroomd, zoo b.v. te GeUenkii chen zes straten,
meest door werklieden bewoondte Munster
een groot deel der sladzoodat bet verkeer ge
stremd is en uit het Roergebied worden over-
stiooraingen uil Witten. Duisburg, Ruhrórt,
Steele en Hassingen gemeld. Alle maatregelen
zijn genomen afdeelingen pioniers zijn op ver
schillende punten gestation nee rdvoorzien van
de noodige middelen (dynamiet enz) en op
eenige punten is men reeds beginnen vcisi .p.
pingdoor de groote schotsen ti.di^ te vorkomen.
In Oostenrijk is men ook niet gerust Cn in
Frankrijk evenmin; uit de provincie woi icn
reeds overstroomingen genu ld. te St. -ban'zijn
twee buizen door overstroom in g :..ges'.it, in
Lievia staal hel water 9 meter boog in du
voornaamste straten.
afwendende.
«Ben je boos op mij?» zeide hij op on-
zekeren toon.
«Neenwaarom Ik verlang slechtsdal je
je in mijn bijzijn vrij zult gevoelen. Ik wil je
niet bemoeilijken in hetgeen waartoe jij lust
gevoeltJohannesDoe ik dit ooitantwoord
mij eerlijk. Misschien kan dit veranderd worden.
«Neen Werariep hij uitzich aan hare
voetende zettende. «Ik begrijp niet, hoe je op
dal denkbeeld komt.
«Wel, je bent zoo stil geworden,» zeide zij,
met hare hand lielkoozend over zijne lukken
strijkende. «Als je aileen bij me bent en geen
indrukken van buiten op je inwerkendan
schijnt alle levenslust bij je verdwenen. Je
bent dan zoo droefgeestig en somber.»
«Evenals jij, Wera,» hernam hij glimlachend.
«Moet ik alleen dan lachen en vroolijk zijn
Jij spreekt niet veel!»
«Dat is waar, mijn vriend, maar dal ligt
zoo in mijn aard. Ik ben nooit anders geweest
«Wat heeft jc dan zoo ernstig g maakt?»
vraagde hij verstrooidzijn hoofd legen hare
knie vleiende.
«Niets en alles. WijRussen zijn een zie
kelijk volk vooral degenen die lol d'* zoo
genaamde beschaafde wereld behooren Wij
beproeven allesdoch vinden nooit het rechte;
wij willen ons land helpen en zijn er niet loc
in staal. Onze liefde onze gedichtenalles is
droefgeestig evenals wij zeiven en ons verlangen
naar hel onbereikbare, is even grenzenloos als
onze steppen Lees masr eens iets uit onze
LetterkundeDo dichter hangen ine' eene zie
kelijke toewijding aan hun land en ziju toch