4007
Maandag- 2 5 Februari 1891.
NOOBSERLICRT.
Politieke Revue.
FEUILLETON.
mm coram
Uitgever DU bl*4 rimkHit Maandag Donderdagmiddagkboiimut ft I I,—. friiM («I BlirOiU
A. H. VAN OLlirr A4*«rt«BtiêB l-.# rogali «0 CU.; «Ik* r.g.l a«*r 10 Cl». Qroot* l.tUr. HDD RHU1ZRK
J. mi mill trim «it™ iarffftiag [«Hkidl k««|tr rffikmkniii. L.g.1.
te Amersfoort. •■•iasiata ntii^n. ur. r„ r.g.i 1» cu. r««u*» par -.«.i u cu. - a/», •mmmtr, 10 cu. hoek Kortegraoht.WUk B6O
En nu deugt weer het ontwerp over de Sperr-
gelder volstrekt niet. Men zou zeggen dat Mis.
marcks bladen liefst over dit punt moesten
zwijgen: de Culiuurkampt en de larielweitea
zijn juist geene eer voor de slualkunde van
den vroegeren kanselier.
▼olgens berichten uit Athene verkeert de
bevolking in een onrustige stemming omdat
de Turken bezig zijn in de aan Griekenland
grenzende districten verschansingen op te wer
pen forten te bouwen en op andere wijze zich
le versterken. De Turken zouden verstandiger
handelen als zij zich meer bezig hielden met
het herstellen van het evenwicht hunner financiën.
De financieele toestand van Italië schijnt beter
le zijn als eerst werd gemeld. De Minister van
financiën heeft in de Kamer den geldelijken
staet des lands uiteengezet. Op den dienst van
189i/3, zal het tekort 43 millioen zijn Om
hierin te voorzien zal de regeering voortaan
de buitengewone uitgaven beperken tot 35
millioen. De Minister wees op den slechten
oogst en het opzeggen van het handelstractaat
met Frankrijk als de 001 taken van het vermin
deren van Italie's productieve krachten. Deze
rede heeft tamelijk indruk gemaakt.
Uit Atjeh is le Batavia aangebracht een luite
nant der infanterie, onder verdenking vanon-
Seoorloolden handel le hebben gedreven met
e Aijehars. De verdenking moet zijn ontstaan,
doordat de firma Kauffinan en Co. te Oleh-leh
hem per telefoon zou gevraagd hebben «of hij
reeds de wapenen had verkochL» Deze tele
fonische vraag zou zijn gedaan terwijl niet de
luitenant D. in de benling aan het toestel stond,
maar een zijner minderen. Dit heelt aanleiding
gegeven tot de verdenkingdat de luitenant
aan Aljehers wapenen verkocht voor rekening
der firma K.en bij het daarop gevolgd on
derzoek is hij in arrest genomen. Volgens een
bericht uit Kolla-Radja aan de Locomotief wordt
hij verdacht van twee revolvers en een groot
factuur zwart katoen aan Aljehers te hebben
verkochten zou hij deswege voor een krijgs
raad worden gebracht.
De heeren Berlin en Picq hebben thans te
Paiijs een proef genomen met een nieuw ge
neesmiddel legen tuberculose inspuiting met
geitenbloed. De uitslag was zeer bevredigend
De twee patiënten, longlijders van 17 en 31
jaren, werden met 15 gmn geitenbloed inge
spoten in de onderhuidsche weelsels der ach
terzijde van de dij en na verloop van eenigt
uren werd hunne tempeialuurwelke vóór do
operatie te boog wasnormaal en bleef zoo.
Zij geven minder op, zien er kalm uit en hebben
weder eetlusL
Een monstervisch- Door de bemanning van
de sloom-visschersboot May Queen uil Leith werd
Zaterdag II. een haai gevangen op dertig mijlen
afatands van het eiland May. aan de kust van
Engeland. Hel dier werd onmiddellijk gedood en
naar den wal gebrachtwaarbij men bevond dal
de visch eene lengte had van bijna twaalf voet.
Toen men de maag van den visch opende, vond
men er twee dozijn scbelvisschen in.
Door den Minister van Oorlog is bepaald dat
bij alle garnizoensdiensten te voet de cavalerie
alleen met den sabel zal zijn gewapend. Voorts
dat cavaleristen, die als eereposten voor vorste-
lijken personen worden opgesteld met de kara
bijn zullen gewapend behooren te zijn.
Francis Magnard schrijft in da Figaro
Indien de heer Lissagaray morgen den minister
Conslans het hooid van Sardou vroegdan zon
de minister zich met zijne amMgenooten ver
staan om hel hem haastig te brengen op eene
zilveren schaal- Leve de heer Lis*agaray en
zijne doorluchtige familie I
Wal de houding des ministers vooral ergerlijk
maaktis hel armzalige voorwendselachter
hetwelk hij zich verschuilt
De ware reden van zijn gedragde intrige
is dat hij zich al te wel ae diensten herinnerde
die hem bewezen zijntoen hij den duivel aee
den staart trokden minister Bourgeois ten val
wil brengen.
Er wordt in het drama gezegd dat Robes
pierre een schoeltje was en Saint Just een fielt,
dal lleron zijne huishuur niet betaaldeen dal
verscheidene duizenden onschuldigen opgeofferd
zijn aan de dolzinnige hersenschim van het
schrikbewind Dèl is hetdét alleenwal de
militair Freycinet (de minister-president wordt
spottend zoo genoemdomdat hij een civiel
minister van oorlog is) en Conslans. de Mszaria
Met nog meer praeht dan den doop van zijn
jongsten zoon heeft de Duitsche Keizer zijnen
drieëndertigsten verjaardag gevierd. De gewone
feestelijkheden ditmaal in vollen glans gevierd
want er was voor hel eerst geen hofrouw op
's keizers verjaardagwerden nog opgeluisterd
door eens militaire vertooning. De keizer schonk
aan de compagniedie geregeld de wacht op
het slot betrekt, een vaandel, geheel gelijk aan
dat 't welk zij vioeger van Frederik II ver
kreeg, maar dal in de handen van Napoleons
soldalen is gevallen. Hij deed het met etnige
van die woordendieuit een vorstelijken
mond komendezooveel indruk maken op 't
gemeed van oud gedienden als waaruit de «slot-
garde» bestaat
De bladen vindenover 'l geheeldat de
keizer met opgewektheid zijnen verjaardag mocht
vieren, omdat hij een welbesteed jaar achter
den rug heeft, tiet beeld van den jongen vorst
slaat thans in scherpe trekken voor ons. Hij heelt
zich zeiven geteekend. Hij is eene onafhankelijke
natuur hij heeft eerzuchthij is werkzaam en hij
durlt. De schaduwzijde van die goede eigen
schappen is, dat hij misschien te veel tegelijk
wil doendal hij soms te veel zegtdal bij
begrijpelijke lichtgevoeligheid weinig ontziet.
l)eze schaduw wordt zwart gekleurd in de
bladen van het ancien régime gelijk men lang
zamerhand de overblijfselen van de Bismarck-
partij zal beginnen le noemen. Zij cn daarom
fielen wij met een «over 't geheel» straks ruimte
voor eene uilzondering zij vindendat de
keizer het atgeloopen jaar inaar zeer middelmatig
heelt besteed. Zij schijnen niets meer te vreezen
dan dal de keizer populair zal worden ten koste
van de gevallen grootheid. De Harab. Nachr.
en een paar kleinere organen van de oude
partij hebben op alles iels aan te merken. De
conventie met Engeland over Afrika was diplo
matisch broddelwerk en het bezit van Helgoland
X' rider beleekenis. De onderhandelingen met
Oostenrijk ftvi r een handelsverdrag worden slecht
genoemd. Zelfs de ontdekking van Koch, die
ongelukkig niet onder Bismarck gedaan is, wordt
belachelijk gemaaktwantaldus oreeren de
Hauib. N.tclii*.: «wezenlijk historische verdienste
wordt niil behaald met hel microscoop, maar
met groote staalkundige daden.»
9) Naar 't Duitsch door S.
VI
«En wat ben ik u?» fluisterde hij schier
angstig.
«Jij 7 Jij bent mijn groot kinddat mij een
weinig met mijn bestaan verzoentja zelfs
de zonnestraal in mijn levenDochga nu
uit en bekommer je niet om mijeindigde
Wera op haar gewonen kouden toon. «Ik heb
nog een brief aan Fedor te schrijvenhet
verontrust mijdat ik in zulk een langen tyd
niets van hem vernam.
Toen Johannes 's avonds Iaat te huis kwam
vond hii Weramet de lamp in de hand, voor
het hall voltooide beeld der Madonna staan.
«Het belooft zeer schoon le worden,» zeide
zij bewonderend. «Hel is, alsof zij glimlacht I»
Ontroerd en verheugd omvatte hij haar met
beide ai menwaarna zy het hoofd tegen zijne
borst vlijde.
«Waur ben je geweest, rayn vriend?» fluis
terde zij hem teeder toe.
Hij vertelde haar ziine zwerftochten en
beschreef l.aar al hot schoonedat hij gezien
had. Met halfgesloten oogen en een glimlachje
om de lippen luisterde zij zwijgend.
«Mijn geliefde, mijn groote kunstenaar,»
riep zij eensklaps hartstochtelijk uit, «ik dank
jedat je mi*,ueen weinig lielhebt
0, deze deemoedige woorden, welke uil
'tdiepst harer ziel kwamen, ze hadden hem
moeten doen vermoeden, hoe innig zij hem
beminde l Hij begreep dat eersttoen het te
laat was!
VII
En toch was hel, ondanks alles, een heerlijke
tijd. Op zekeren morgen ontwaakte hij als een
beroemd manhoe hij dat geworden was
wist hij zelf niet. Zijn Madonnabeeld, dat hij
naar München gezonden hadwas met den
eersten prijs bekroond geworden. Men over
laadde hem met geluk wenschen en eerhewy-
zingen. Nu eerst gevoelde hij zich gelukkig
eindelijk had hij dan zijn doel bereikt.
«Dat heb ik aan Italië le danken,» riep hy
88nhoudend. «Onder hare zononder haar
zuidelijken hemel mooi hel genie in den roensch
wel tol ontwikkeling komenGod zegene u
schoon land
Eene Ilaliaansche lentehy begreep thans
niethoe iemand daarzonder leven kon I llij
en Wera wandelden eens builen en ontmoetten
twee kinderen, die, al spelendeeen kruis op-
richlten. Onwillekeurig inoest men de sierlijke
bewegingen der beide kleinen bewonderen.
Eensklaps nam het blozende gezichtje van 't
kleine meisje eene ernstige uitdrukking aan
zij knielde voor '1 kruis en terwijl de knaap
na eenige aarzeling haar voorbeeld volgde, bad
zij luid«Ti saluloMaria piena di grazia
«Zie eens,» zeide Johannes opgewonden,
«in den beginne was het slechts kinderlijk
spelen, maar thans heefl de heiligheid des
kruises indruk op hen gemaakt Zij hebben
vergelendal zij 't zeiven opgericht hebben
en zien nu slechts een kruis, dal, uls 'lwarQ
plotseling uit de aarde oprijzendevoor licn
slaat en hen noopt om het te aanbidden I
Zoo iets treffendszoo iets reins kan men
slechts in Italië aanschouwenWeraliefste
Wera, dat beeld moet ik op doek brengen!»
eindigde hy haastig zijn schetsboek te voor
schijn halende, waarna hij in losse omtrekken
'l tooneel op papier bracht.
De kinderendie niets daarvan vermoedden,
stonden eindelyk opJohannes naderde hen
hief het kleine meisje op zijn armhaar geUal
met kussen bedekkende. Wal hij van haar
verlangdebegreep zy nietmaar toen bij
haar vraagde om hein naar hare moeder te
voeren knikte zy toestemmend en liet zich
door hein geleiden. Wera had hy geheel ver
gelen zwijgend volgde zij hem met den kleinen
knaap.
De moeder der kleinen was eene arme wascit-
vrouw die er gaarne in toestemdedal Jo
hannes hare lievelingen schilderen zou.
«Waar woont u, Si^nor? vraagde zij. (ly
schreef zijn adres op. Zy bloosde even wel
licht kon zij niet lezen.
«Signorina Franceses zal de kinderen by u
brengenSignorik zelve heb er geen tyd
toe. De Signorina woont bij ons en is een zeer
liet meisje
Hij keurde die schikking goed, waarop hy,
na de kinderen gekust te hebben wel Wera
het armoedige huisje verliet. Zijne gedachten
verwijlden bij het werk, dat hij op 'l punt stond
te ondernemenzoodat hij geheel vergal om
't woord tol zijne zwijgende gezellin le richten.
Te huis gekomenbegaf hij zich dadelijk
naar zijn atelier om alles voor den arbeiu.
