Maandag 29
Juni 1891.
NIET BESKEPEN!
M 4049.
Politieke Revue.
FEUILLETON.
Uitgever
Dit blad verschijnt Maand*] en Donderdagmiddag. Abonnement per 8 maanden f 1.Franco per
pp V A. N C LiE E F P f01' Zbl!»- Advertonti?n t8 regels 80 Cta. elke regel meer 10 Cts. Groote tetters naar
plaatsruimtevoor randen eu andere extra inrigting geschiedt hooger prijsberekening. Legale
offieiorleeu onteigen. Adv por regel 16 Ctl. Reclames per regel 26 Ctn. Afs, nummert 10 Cts. hOök KortOgraohtWjjk B 60
Bureau
HUURHUIZEN
te Amersfoort
In Engeland is 't het voorstel betrekkelijk de
gratis-verschaffing van lager onderwijsof liever
van gedeeltelijk gesubsidieerd schoolonderwijs
dal de aandacht trekt. Geheel gratis zal het
onderwijs daar worden waar de subsidie van den
Staat gelijkstaat inel de som die tot dusver door
de ouders werd bijeengebracht, in de andore scho
len zal liet door de ouders hij te dragene ge
lijkstaan met het verschil lussctien de subsidie
en hel lot heden betaalde. Men heelt 't reeds
zoo ver gebrachtdat heide partijen 'l over het
beginsel der wet eens zijn en de regeering hoopt
dal de discussiën zich niet in at te ruime mate
rekken zoodal hel ontwerp nog wel kan worden
vóór de sluiting der zitting ultimo Juli of be
gin Augustus.
Toch zijn er nog verschillende punten die
aanleiding kunnen geven lol geagiteerde debatten
en zoo zou de oppositie etende eetlust krijgende
ol liever discussieerende ohstrucliegeeslde wet
wel weer eens tot 't najaar kunnen worden
verschoven. Men heelt 't in liet Lagerhuis gehad
over de rol, welke den belastingplichtigen toe
komt op liet punl der conlióle en hel toezicht
over de scholen De regeering wil in dit opzicht
o«>k de Kerk niet gansch en al passeerenzij
moet slem in hel kapittel hebbenomdat zij
zich tegenover hel onderwijs menigwerl ver
dienstelijk heelt gemaakt in linancieelen zin.
Alweer de dubbeltjes quaestie dus En 't is
op grond der dtihhclljes-quaesiie alzoodat de
regeciïng zich kanl legen hel neutraal school-
onderwijs, terwijl bovendien de steun der An-
glicaansche geestelijkheid niet valt te verachten.
He liberale partij zal wel ja en amen moeten
zeggenzich natuurlijk voorbehoudende als zij
lieer en meester iszeil te gaan wijzigen en
hervormen. Voor 't oogenhlik zal de liberale
partij wijs doen tot de invoering der wet mede
te werkendie de goedkeuring der openbare
meening wegdraagt.
Prins Bismarck heeft weer eens een rede
voering gehoudenen wel tot liet bestuur van
de verceniging van Sleenlabrikiinlendie de
modcl-steenlabriek van dt-n gewezen kanselier
te Kricdriohsruhe kwamen bezichtigen. Bismarck
verteldedat hij reeds sedert jaren steenen en
pannen had gebakkenmaar zonder daarmeé
32) Vrij gevolgd naar 't Duitsch door S.
«Onze liefde hebben wij begraven,» had hij
eens lol haar gezegd. Neen, hij had haar niet
begraven zij kiemde en tierde onder de
woekerplanten der herinnering dal sprak
uit ieder woord van zijn korten brief en die
ontdekking deed haar bijna jubelen van vreugde
en zaligheid.
Eindelijk was dan hel oogenhlik aangebroken,
waarop zij reeds zoo lang hare hoop gevestigd
had. Haar antwoord aan Krabbe was eene
langelange bekentenis. Zij onthulde hem elke
gedachte hij moest haar geheel kennen
voordal zij elkander ontmoetten en dan
eerst kon hij naar waarheid oordeelen.
«Wat scheelt je toch heden, Esther? Ik
word zenuwachtig van jou onrustigheid ver
wacht je iemand vraagde Lili haar een weinig
wrevelig.
«Neen, ik zie of er nog geen brievenbe
steller komt.»
«Maar Esther, wat kon Krabbedie je eiken
dag schrijftje heden voor bijzonders mede te
deelen hebben?
«Ook zonder dat zijn zij steeds zeer interes
sant voor mij zij bevatten altijd iets nieuws,»
antwoordde de jonge vrouw op kalmen toon.
Lili richtte zich op en sprong vlug uit de
hangmat, waarin zij den geheelcn voormiddag
iets te verdienen. Nu echter had hij zijn model-
fabriek op groote schaal ingericht en daarvan
had hij de beste verwachtingen Ten slotte
eindigde Bismarck zijn toespraak met een herin
nering aan zijn verdiensten jegens den Euro-
pccschcn vrede.
De opstand in Yemen is nog niet gedempt en
wordt in Turkije zelfs gevaarlijk geacht De
Assyrs zijn de machtigste stam in de provincie
en hol is niet onmogelijkdat de andere stam
men die ook het khalifaat van den sultan niel
erkennen met hen gemeene zaak maken. In de
oogen der Turken zijn zij ketters en de gods
diensthaat heeft reeds meermalen aanleiding
gegeven tot bloedvergieten.
De sultan schijnt inderdaad te meenendal
Engeland den opstand heelt aangestookthet
bewijs daarvoor ziet hij in liet feil, dat de
opstandelingen van wapenen uil Engelsche la-
brieken zijn voorzien. In den eersten schrik
beval de sultan alle beschikbare troepen min
stens 10,000 man, naar Yemen te zenden,
maar later werd dit bevel herroepen.
De rooverbende van Athanasdie den spoor-
wegroof te KiikKelisse in Turkije pleegdelaat
opnieuw van zich hooren. Vijllien manonder
aanvoering van een onderhoofdmanhebben
te Adrianopel een aanval gewaagd en verschei
dene voorname burgers van een der voorsteden
gevangen genomen om een hoog losgeld voor
hen te eischen. Een afdeeling soldaten vervolgde
echter de roovers. Deze wisten in het gebergte
te ontkomenmaar zij moesten hunne gevan
genen achterlaten.
Het gerucht, dat de hoofdman Athanas ge
vangen zou zijn, ió ongegrond gebleken.
De heer Rhodes begint de sympathie van den
Afrikaander Bond in de Kaapkolonie te verliezen.
In de Patriothet blad dal le Paarl in de
zoogenaamde «Ai'rikaansche taal» wordt uitge
geven kwam bijv. het volgende voor
«Di tyd is daar dat di regie Bondsmanne sal
moet uitstapom ons broers in naburige State
te toon dal ons nog an hulie wil getrouw bly.
Laat dan di Bhodes-Bondsmanne hom navolg"
mar ons gaat uit met ons Bondsmanneouder
ons ou mottoLiefde ver ons volkgetrouheid
an ons nasi; eerlik en opreg met suster Re-
publike.
had doorgebracht.
«Ik verwacht ook een brief, Esther, dat
behoort er zoo bij. Tot heden toe is hij echter
nog niet verschenen. De eene dag na den
anderen gaat voorbij en men wordt inlusschen
oud en moedeloos, zonder geleefd te hebben,»
zeide Lili uehlendterwijl zij naar de kinderen
ging, die aan het strand speelden.
Esther zette zich aan tafel om aan een jurkje
te naaien.
«Vandaag is er geen brief voor u, mevrouw,»
hoorde zij eensklaps eene stem nevens zich
zeggen en zich omwendende zag zij den post
bode voor zich staan. De man reikte haar
echter toch een brief toe het was er een
voor Lili. Eindelijk
«Geen brief voor haar.» Esther was doodsbleek
geworden.
Wat moest dat te beteekenen hebben tot
heden toehad zij geregeld eiken dag iets van
Krabbe vernomen Had hare openhartige be
kentenis hem wellicht zoo pijnlijk getroffen
dat hij zich van haar afwendde Kon hij niet
vermoeden in welk eene spanning zij zijn ant
woord tegemoet zag!»
Lili keerde na een half uur met de kinderen
van het strand terug. Zij wierp zich hijgend
in een leuningstoel.
«Neen, nu kan ik niet meer plaaggeesten,
het is veel te warm,» riep zij lachend uit, de
handen afwerend tegen de kinderschaar uit
strekkende welke haar omringde.
«Ach, nog maar een kwartiertjetante Lili,
u speelt altijd zoo prettig met ons,» hielden
de kleinen aan.
«Neen, nu moet mama mijne plaats maar
Ja dit bind ons as broeders saam
As Afrikaners, werd ons naam.
Laat Mnr. Hofmeyr mar gaan met syn boesem-
viind Rhodes; ons het daar nou genoeg van.»
De Volksstem van Pretoria spreekt naar aan
leiding van een en ander van
De reactiewelke in onze zusterkolonie be
gint plaats te grijpen ten opzichte van de hou
ding tegenover de vrije trekkers naar het noor
den. liet bedreigen van president Kruger, het
zenden van Britsche soldalen naar Mafeking,
het posteeren van gewapende ïuiters langs de
drillen van den Limpopo, het uitzenden van
oorlogsschepen langs de Porlugeesche kust, het
uitlokken van strijd lusschen blankendat alles
en nog andere dingen meer bevalt de Afri
kaners maar weinig en het getal dergenen, die
aan de gevolgen van een zoodanig optreden
willen meedoenzal wel niel hij den dag
grooter worden, doch eerder verkleinen.»
Eenigen tijd geleden werd in China 't stoom
schip Samoa door zeeroovers aangevallende
kapitein en een der officieren werden gedood
en het vaartuig geplunderd. De roovers werden
gegrepen en drie der hoofden ter dood veroor
deeld tegelijk met vijllien andere misdadigers.
Een talrijke menige woonde de terechtstelling
bij. De gevangenen werden aangevoerd de han
den op den rug gebonden en begroet door een
luid gejuich uit 't publiek. De heul legde een
hand op den schouder van LouAtsal, 't opper
hoofd der zeeroovers, en sprak:
«Met jou zullen we maar beginnen.»
«Uitstekendik ben steeds nummer één
antwoordde Lou Alsat.
Do rooverhoofdman werd naar voren geleid
terwijl de andere veroordeelden in een gelid
stonden geschaard. Aandachtig sloeg Atsat den
heul gadedie de snede van zijn sabel onder
zocht, rekte toen den hals uit en sprak:
«Gij kunt me gerust doodeo maar ik kom
toch terug!»
De beul trok de schouders op en greep den
veroordeelde bij zijn haarstaart.
«Niemand kan zijn noodlot ontlo"pen zucliUd
de roover en onmiddellijk daarop rolde zijn
hoofd in 't zand.
Er waren er die sidderden bij de aanraking
van den sabeldoch de beul stelde hen gerust
met de opmerking
eens innemen. Nu wat heeft je man je fan-
daag geschreven? Was zijn brief weer zoo in
teressant?» vraagde zij hare zuster plagend.
«Ik heb heden geen brief van hem ontvangen,»
antwoordde Esther nauw hoorbaar.
«Je ziel er ook melancolick uit je be
schouwt het zeker als een groot ongeluk niet
waar?» spotte Lili oninededoogloos. «Ikwacht
al twee volle jaren op een brief, neem je toch
een voorbeeld aan mijne wijsgeerige kalmte ea
geef mij tol troost thans maar eens de courant
aan. Niets verdrijft de onrust en de sombere
gedachten meer dan politieke beschouwingen,»
besloot zij schouderophalend.
Toen zij het dagblad opende viel cr haar
brief uit, welke Esther haar geheel vergelen
had te geven. Zij nam hem haastig, blikte
eenige oogenblikken sprakeloos op het couvert
ora hem vervolgens jubelend in de hoogte le
houden.
«Esther daar heb je hel nu mijn wensch
is eindelijk vervuld geworden h*l heelt lang
genoeg geduurd ookdoch zoo ziet mendat
alles een einde neemt, liet wonderbare is dan
ten laatste toch gekomen oik ben zoo
gelukkig, Esther,» en opstaande ijlde zij naar
hare kamer waar zij verder den geheelen dag
bleefniettegenstaande listher haar meermalen
dringend verzocht om zich bij haar te voegen.
Toen de kinderen 's avonds naar bed waren,
besloot Esther om zich nogmaals tot het jonge
meisje te begeven. Hare afzondering bevreemdde
en verontrustte haardaar zoo iels geheel in
strijd was met Lilis levemlust on vrool ij ken aard.
Zonder aan te kloppen trad zij eensklaps
haar zusters kamer binnen en zette zich naast