Maandag- 17
Augustus 1891»
EEN VEKE05HT LEVEN!
40f>3.
Uitgever flit bind'Wschljnt Maamlaj «a Donderdagmiddag. Aboimnmont per 3 maanden f 1.—Franco per Bureau
H. VAN C LE EPF P0'1 7bj5- A'dvértélitllta1—8 reffftli do Cta. «Ike re*el mner 10 Cle. Clroiito lottere nair MÜU R H [JIf B If
plaatsruimte 'voor randen 'en antlern extra inritjtitiir geacliieilt hooker prijsberekening. Legale
te Amersfoort, öfllciceleeu onteigen. Adv p«tr legel 16 CU. Koclames per regel 25 Cts. - Afz. nummert 10 Cte. hOök EortOgraOht Wijk B ®0
Politieke Revue.
Heeds latigs hielden de vooruitzichten van
'den graanoogst in Rusland duizenden eti nog
eens duizenden in spanning en geleidelijk kwam
'men tot de vaste overtuiging dat de opbrengst
van den oogst dit jaar onvoldoende nou zijn.
'Dal was dus een feitwaarmede men rekening
moest houden en ter bezwering van welks nood
lottige en onvermijdelijke gevolgen, naar afdoende
•■maatregelen moest worden omgezien Moest de
handelsvrijheid in deze de vrijheid tot uit
voer worden beperkt, of moest men gestreng
vasthouden aan sommige beginselenhoewel
heilig overtuigddat die beginselvastheid nood
lottig zou zijn 7 Natuurlijk gebood de economische
politiekbreken met het beginsel van vrijen
uitvoer en een ukase was in deze de eenige
uitweg.
Die ukase is dan ook verschenen en het gevolg
van dezen maatregel voor het cza ren rijk dient
afgewacht te wordendoch in Duitschland is
'men er zwaar door getroffenin Duitschland
dat voor 9/10 gedeelte zijn rogge in Rusland
koopt. En in datzelfde Duitschland zijn de graan
prijzen reeds zoo hoog. Doch «elkeen is zich
zelf het naast» en Rusland is volkomen in zijn
rechtterwijl hijdie in den maatregel een
samenzwering tegen Duitschland moclu zien
de plank glad mis zou zijn. Rusland staat voor
een gedeeltelijke hongersnood en daarin te voor
zien is zijn dure, zijn heilige plicht, zonder in
de noodzakelijkheid te verkcoren eerst rond te
zien ol een of andere bevriende, of zelfs minder
bevriende mogendheid er schade door zou kun
nen lijden.
Indien het als een kenteeken van oorlog geldt
•wanneer de eene partij 't er op aanlegt de andere
nitlehongerendan heeft Rusland aan Duitschland
■den oorlog verklaard en allicht komt men lot
de meening dat deze maatregel de eerste slap
is op den weg tol een offensief verbond tusschen
Rusland en Frankrijk doch gelukkig bat men
ook in Duitschland, de kalme ovei weging zege-
•vicr.cn over de heilige agitatie van het oogenblik.
Berichten uit Panama loopende tot den 4en
dezer, behelzen dat de Chileensche mailstoom
boot er de tijding heeft gebracht van twee veld
slagen bij een waarvan de troepen der con
grespartij Goronel bezet hebbenterwijl zij bij
den anderen daarentegen uil Vallenar verdreven
FEUILLETON
Eenc schets uil de grootc wereld.
7) Naar 't Duilsch door S.
Den volgenden dag hadden wij zeer vele
gasten. De een gal tien ander de deur in de
hand. De groote tafel in de eetzaal stond als
overladen met allerlei koude spijzen. Mijne
moeder moestrijk uitgedosttol elk der
binnenlrcdcneh een passend woord spreken cn
ieder hunner een glas wijn met oen stuk koek
reiken. Vader verlangde dal zoo en sloeg haar
aanhoudend scherp gade. Niet één oogenblik
vond ik om met haar te spreken, om haar mijn
geluk te vertellen zoodat zij geheel onvoorbe
reid wastoen Konny 's middags verscheen. De
gewoonte om zich te laten aandienen was in
ons huis vreemd en vooral in dezen lijd, waarin
een ieder welkom is en waarin onze dienst
boden het zich lot plicht rekenden om reeds
's morgens vroeg te veel geestrijk vocht ge
dronken te hebben. Zoo verliep er wel een uur
voordal Konny gelegenheid had om zijn naam
te noemen. Vader was ongewoon genadig; om
ringd door een half dozijn vrienden, dionk hij
do eene Bosch wijn na de andere, terwijl mijne
moeder zich martelde om met driein stijve
zijde uitgedoste koopmansvrouwen een ge
sprek gaande te houden. Ik zat meer dood dan
levend in mijn lioekj onophoudelijk preve
lende: «Sta mij bij, Hooi', wees ook mijn
Verlosser,
♦verden door de troepen van Balmaeeda. Bij
Vallener had den 18cn Juli een gevecht plsais
tusschen 500 man iroepen der congresparlij en
300 soldaten van Bahnaceda. Zeventig der eerst-
genoemden sneavelden.
Figaro drijft braaf den spot fnet de uitge
latenheid der Russenvrienden en hunfie buiten
sporige manifestaties. Het blad gèeft eene reeks
van «telegrammen» in deze manier «Kvreux
Eene indrak wekkende manifestatie heeft hiel
den 10 deZer voor het huis van den boekhan
delaar Alfred plaats gehad. Een voor de glazen
uitgestalde atlas liet de kaart van Rusland zien.
De kaart werd onmiddellijk door meer dan vijf
honderd personen omringd die den duizend
maal herhaalden kreet aanhieven: «Leve Rus
land!»
Uit Montauban«Den tO dezer speelden in
het Café du Commerce twee personen écarté.
Daar keerde een hunnerde adjunct-raaire
klaverenaas om en riep: «Alexander!» Dadelijk
stonden alle aanwezigen op en zongen het
Russische volkslied. Het partijtje écarié werd
onder eftne onbeschrijfelijke opgewondenheid
voortgezet.
Uit Périgueu*«Een hartverheffend voorval
(une scène des plus émouvantes) had hier den
lOden aan de lable d'hóte van het Grand llótel
du Périgord plaats. De knecht bracht eene Rus
sische sjarlotle opallen aten die staande en
riepen: «Leve Rusland 'Onmiddellijk daarna
werden petits Gervais opgedischt Eenc dame
zette zich toen aan de piano en speelde de
Marseillaise.»
Uit Cahors: «Een rustig burger wandelde in
de Rue des Moulins. Plotseling haalt hij zijn
sigarenkoker uit den zak. Tientwintig, dertig
personen werpen zich op den manontrukken
hem den koker en omhelzen hem, al roepende
«Leve de Czaarl» De sigarenkoker was van
Russisch leder, 's Avonds was de stad geïllumi
neerd.»
«X in het Grieksche alphabet de veer
tiende, in 't Latijrtsche de 21ste, in 't onze de
24ste letter. Als Romeinsch getal tien. In de
wiskunde eene onbekende grootheid.» Aldus
het woordenboek.
in het levenin het openbaarin het staat
kundig leven is X een persoon. ilij is ook hier
de onbekende, maar slechts zelden eene groot.
Eindelijkeindelijk verwijderden Zich de
gasten en kon Konny zijn aanzoek lot mijne
ouders te richten. Mijn vader scheen als van
den donder getroffenmijne moeder vouwde
de handen en blikte dankbaar hemelwaarts. En
ik maar onze vreugde mocht niet lang
duren. Roe zal ik u onzen schrik beschrijven,
toen mijn vaderplotseling weer zijn gewonen
barschen toon aannemende, Konny antwoordde,
dal hij andere plannen inet mij had en dus diens
aanzoek weigeren moest. Mijne goede moeder
waagde hel om daartegen iets te zeggendat
als eene bede om toegevendheid klonk;
Doch daarmede was zij aan hel rechte kantoor.
Toornig beval vader haar te zwijgenuilroe-
pende dat hij en hij alleen het recht had om
over zijne dochter te beschik ken. Ik wierp mij
weenend voor hem op de knieën, hem smee-
kende om mij niet ongelukkig te maken. Konny
hief mij liefdevol op oogenschijnlijk rustig lot
mijn vader zeggende dal hij bedaard zou al-
wachten of deze misschien nog tot andere ge
dachten zou komen. Vervolgens drukte hij een
kus op mijne hand mij loetluisterendc dat ik
geduld moest uitoefenen, daar hij wel middelen
20U weten te vinden om mijn vader te over
reden of hein tol toestemmen te dwingen. Ein
delijk vertrok hij.
Sidderend verwachtten Wij nu eene der woe
dende uitbarstingenwaarbij mijn vader nlle
bezinning verloor «n dikwijls zoo ver ging om
ons, weerlooze vrouwen, te mishandelen. Ril-
maal gebeurde er niets van dat alles.
«Met jelui zal ik later wel een hartig woo-dj"
spreken,» was alles, wat. hij zcid ha,;>!tg
hot vertrok verlatende.
beid. In den regel'eene quantité négligeable alf
persoondoel hij toch zijn best om tot eenigê
beieekonis te komen, wat hem soms gelukt, dank
zij de geheimzinnigheid van zijn optreden.
De Xdie wij hier dikwijls ontmoetenis
een nabestaande van «Men.» De laatste spreekt
alleen. «Men zegt.» Maar X schrijft. Hij schrijft
over alle mogelijke onderwerpen. De staatkunde
heeft voor hem geene geheimen, flij is bedreven
in allerlei iiiteenloopende vakken van wetenschap
en kunst. Zoo schrijft hij heden eene beschouwing
over den melkweg en morgen over het boter-
maken. Ook is hij van zekere kracht in voor
spellingen. De beroemde don Antonio Magino
van de oude almanakken en de nauwelijks minder
beroemde Waelput zijn kortzichtige snkkels in
vergelijking van X. Hij ziet in den loop der
tijden de woeling der volken en raadt de ge
dachten der vorsten. Als profeet citeert hij gaarne
de gemeenplaats van de kleine oorzakendie
groote gevolgen hebben. Over 't geheel is hij
geen vijand van gemeenplaatsen. Dat verraadt
zijne familiebetrekking met «Men.» Hat is bé-
hend dal de laatste zich gaarne in algemeen
heden beweegt. Als hij iemand wil verdacht
maken wat hem dikwijls gebeurt, zegt «Men.k
dat geene vlekkelooze koe bont genoemd wordt.
Zoo doet X. Want hij heeft hoegenaamd gcenc
verantwoordelijkheid. Hij neemteen andere
Proteusallerlei geslallen aan en is slechts
zelden te vangen, liet gebeurt soms dal X iii
't openbaar oorlog voert met eene andere letter-
van 't alphabetterwijl de ingewijde weetdat
X en A of B dezelfde persoon is. Don Quyota
vocht tegen windmolensX wisselt lansslooteu
met zich zeiven, want hij heeft opgemcrlu.dat
het publiek gaarne een steekspel aanschouwt
ook als de strijders hardnekkig gemaskerd blijven.
Het valt niet te ontkennen, dal X soms met
zijne altijd vaardige pen goede zaken steunt en
slechte verhindert. Niet iedereen is onafhankelijk
genoeg om in hel openbaar met zijnen naam
voor zijne meening te kunnen uitkomen Ook
is er nog bescheidenheid op aarde, hoewel «men*
beweert dat de voorraad opraakt.
Perronkaarljes I
In antwoord op de door enkele Kamel-s vart
Koophandel aan den minister van waterstaat
kenbaar gemaakte bezwaren tegen de afsluiting
voor nietreizigers van de perrons op de stations
der Exploitatie-Maatschappijis aan die Kamers
Eerst laat in den nacht hoorden wij heat
te huis komen. Mijne inoeder wilde snel uit
mijne kamer, waarin hij zich bevond, ijlen en
zich vlug te bed begevendoch hij liet haar
daartoe geen tijd. Wij bemerkten dadelijk, dat
hij erger dan ooit beschonken was. Zijne oogert
rolden en zijne lippen waren gezwollen t-n
blauw. Ilij leunde zich legen de deur aan out
niet te vallen .en zeide op afgebroken doch
kalmen loon
«Luister, voorname dochter, wat Ik je té
bevelen heb. Ik heb je lang genoeg de ko6t
gegeven 't wordt thans tijd dal ik daarvodr
ccnigc vergoeding ontvang. Van je armen mil-
naar bchocl ik nieis te verwachten. Ik ben zod
goed als geruïneerdik heb duizenden aas
duizenden noodig en slechts een kan mij daaraart
helpen en hij zal het ook doenals jij zijné
vrouw wordt. Mazzati schenkt mijwal ik be
hoef enik heb hein zooöven beloofddat jjj
hem tocbehoorcn zult
«Nimmer,» riep ik wanhopig uit, «nimmcl-,
vader! Ik laat nut niet vei koopen. Ik ben acht
tien jaar oudik wil liever dienstbode wor
den dan de vrouw van dien ouden, afschuwe
lijken Griek.»
Dat was te veel voor mijn vader. Half krank
zinnig van woede sleurde hij mij bij dc haren.
I «Wat7» gilde hij, «wal, waag jij '1 om je legen
mij te verzetten plichtvergoten schepsel Bij
Godhet zal je duur te staan komenals je
I mij niet gchoomaamt.»
Mijne tnoedér wilde mij uil zijne handen
I bevrijden, doch hij slingerde de zwakke vrouw
met zoovuol kracht weg, dal zij bewegingloos
op den grond liggen bleef. Mij sleepte hij lot
