Maandag- 31 Augustus 1891.
LEVEN!
EEN VE
ju 4067. JSCs
inn com.
°'4 fWithijat M—mUj en toxrUrdagmuuiag Abonnement p«r 3 mundou f 1.Franco per üuroail
H. V A N C LE E F F J""4 S1'11- Adr.rte.ti*.l-« ao Ct.. elke regel meer 10 CU. Groete letter* .ur MTTTTRTirTT7Plf
*A pUnl.rn.mU; roor rude. a. nndere e.trn i.rigting psckiedt koeger prij.b.rek.ning. Legale
AmOrBIOOrt.oifiaeéio.n onteige». Air per .eg* II CU. Reel.m.e per regel SI CU. - Aft. n.mmtrt 10 CU. hOOfc Kortegraoht Wijk B «O
Kennisffcf in
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT
Gezien arlikel 41 der gemeentewet
Brengt ter kennis van de ingezetenen dal
de Raad dezer gemeente zal vergaderen op
Dinsdag, den 1. September aanslaande, des
namiddags halllwee.
Amersloorlden 28. Augustus 1891.
De Burgemeester voornoemd
F. SCH1MMELPENNINCK
Politieke Revue.
De Engelschc Standard schrijft liet volgende
Olschoon de gastvrijheid niet het monopolie
is van een enkelen staal cn ofschoon de Fransch
vloot overal een goede ontvangst heeft genotene
is toch onze ontvangst hoogelijk gewaardeerd.
Er was niets overdrevens inmaar 'l was ook
niet noodig dat zij overdreven was om in over
eenstemming te zijn met de gevoelens van we-
dcrkeeiigc achting der heide natiën, gevoelens
die door niemand in twijfel zijn getrokken.
Wanneer de indrukdien wij op onze gasten
hebben gemaakt, even goed is als die welke
zij hij ons hebben achtergelatenzullen wij
geheel en al voldaan zijn.
Nu Frankrijk uil zijn isolement le voorschijn
is getreden en in de wereld de plaats weer
heeft ingenomen, die haar toekomt, zal hel
Ruropeesch evenwicht des te heter verzekerd
y.ijn. liet bezoek van admiraal Gervais heelt aan
dit resultaat medegewerkt. Wij zouden wcnschen
dat Frankrijk zich kon overtuigendal niet
alleen Engeland maar alle Europeesche mogend
heden gelukkig zouden zijn wanneer zij Z3gen,
dal Frankrijk hetwelk zoo edel zijn ongelukken
heelt welen te dragen en te herstellenzich
zelf rechtvaardigheid beweesdoor rechtvaai
digheid aan anderen te bewijzen.»
Met deze vadeilijke vermaning laat de Standard
de Franschen in zee steken.
Elk der «familiesdie over Frankrijk geregeerd
hebben,» zooals hare offirieele en wettige be
naming luidtbezit een prinsdie hartstochtelijke
beoefenaars der aardrijkskunde zijn. IJeide lief
hebber-geografen prins Roland Bonaparic en
prins Hendrik van Orleansnamen deel aan hel
dezer dagen te Genève gehouden aardrijkskundig
congres en, wel verre van elkander vijandig ge
zind te zijn vielen zij elkander om den hals en
FEUILLETON.
Eene schets uit de groote wereld.
11) Naar 'l Duitsch door S.
Een kwartier later zag ik van uit eene zij
zaal dal zij beiden vertrokken hij had den
arm om hare slanke gestalte gelegd en onder
steunde op deze wijze de arme vrouw, die zich
nauwelijks vermocht slaande te houden. Ik
staarde hen weemoedigmet een traan in het
oog naze waren heiden nog zoo jong, zoo
in den vollen bloei van het leven en binnen
eene maand eene huivering doortrilde mij
als ik aan Imn verschrikkelijk lot dacht.
Spoedig na dien avond moest ik Petersburg
verlaten. Familieaangelegenheden vereisclilen
mijne tegenwoordigheid in het buitenland en
te midden mijner vele en gewichtige bezigheden,
onder den indruk van allerlei smartelijke en
aangename gebeurtenissen had ik het jonge
echtpaar bijna vergeten.
Eerst na anderhall jaar, toen ik tnij weer
in de Russische hooldslad te midden van allerlei
bekenden bevond, herinnerde ik mij opnieuw 't
gebeurde van dien nacht. Ik deed onderzoek
wat er van VVera en haar man geworden was
cn wederom was het de luitenant der huzaren,
graaf B.die mij op de hoogte bracht.
«Ochotchinsky is reeds een jaar dood,» ver-
lelde hij mij. «Hij stierf plotseling hij Borel
aan eene harlsverlammingzooals de dokters
beweren. De levensverzekeringmaatschappij be
sloten innige vriend.-chap uit liefde voor de
aardrijkskunde.
Waartoe de wetenschap al niet leiden kan!
Hel Russische Volkslieddat legenwoordig
in Frankrijk, nog meer dan in het Rijk van den
Ezaar wordt gehoordis niet ouder dan hel
jaar 183.1.
Toen Czaar Nicobas in dal jaar eene reis naar
Pruisen en Oostenrijk ondernam meest hij daar
ontvangen worden met het Pruisische en het
Oostenrijksche Volkslied, omdat Rusland geen
Volkslied bleek le bezitten. De Czaar was daar
door getroffen en droeg hij zijne terugkomst
te Petersburg den componist Alexis Fedorowics
Lwoff de laak op in die leemte te voorzien. Deze
was spoedig gereed de tekst van het lied «God
zij des Keizers schild» was hein verschaft door
den dichter Schukowsky Op 21 November 1833
werd het voor de eerste maal uitgevoerd door
het keizerlijke kooren de Czaar verhiel hel
bij ukase van 4 December tot het Russische
Volkslied. De componist Lwoff vei kreeg van den
Czaar verlol de hierboven vermelde eerste woor
den van hel lied als wapenspreuk in zijn ge
slachtswapen op tc nemen.
Het Journal des Üéhats geeft van het ontstaan
van dat Volkslied eene afwijkende lezing Op
grond van particuliere rnededeelingen verzekert
dit blad, dat kapitein Lwoff hel lied geïmpro
viseerd heeft in 1832 op eene soiiée te Peters-
huig ten huize van eeue gravin Sinirnofldie
den hierboven vermelden dichter met den com
ponist Glinka en andere gasten ten haient had
vereenigd.
Men sprak over Volksliederen en over hel gemis
van een Russisch nationaal lied en verlangde
van Glinka ,dat hij er een nan zijn land zou geven.
Maar Glinka verontschuldigde zich onder ver-
wijzing'naar Lwoff Deze liet zich niet lang bidden,
ging aan hel klavier, inspireerde zich door het
spelen van een paar roclodiën van llaydn en
Handel en ging toen over in eene melodie, welke
door alle aanwezigen zeer werd toegejuicht.
Eenige dagen later kwam hetzelfde gezelschap
hijeen en Lwoff had toen zijne improvisatie uit-
geweikt en op het p.vpier gebracht, die thans
als hel Russisch Volkslied hekend is.
Men zalzoo besluit de schrijver van deze
regelen in hel Journal des Débats de compositie
v3n Lwoff analyscerende daarin ook werkelijk
herinneringen aan llaydn en Handel tegenkomen
loogde, dal hij vergiftigd was en begon een
proces tegen den bezitter van de poliseen
zekeren Nordheim een schurk van de eerste
klasse. Ik heb eens een zaakje met hem gehad-
God beware iedereendie onder zijne handen
komt.
«Ik weet het ik weet het,» riep ik onge
duldig uit«ook ik ken dien schelm maar
vertel mijindien ge wiltde verdere bijzon
derheden van hel proces.»
«Nordheim had een slim, listig advocaat ge
nomen die in een pleidooidal Wee volle
uren duurde beweesdal de aanspraken van
zijn cliënt geldig waren.
«En Wera kreeg dus de geheelo som uitbe
taald,» riep ik bevredigd uit.
«'t Mocht wat,» riep hij uit, «dan kent gij
Nordheim slecht. YVien deze eenmaal vast heeft,
laat hij niet los. Bovendien maakte Wera die
maanden lang ernstig ziek geweest isdaarop
ook volstrekt gecne aanspraak. Alleen hare
woning heeft zij behouden dat was alles.
De levensverzekeringsmaatschappij betaalde Nord
heim 30000 Mark!»
«En wat is cr van Wera geworden leeft
zij nog
«Jawaarom zou zij nietantwoordde
graaf B verwonderd. «Ik geloof werkelijk, dal
gij gedacht hebtdat Wera zich van hel leven
zou benomen hebben om ook in den dood met
haar Konny vereenigd te zijn. Wij wonen
echter niet in lndië waar de weduwen ver
brand worden. Wie sterft er legenwoordig nog
aan een gebroken hart t En eene Wera zeker
niet. Zij leeft vergenoegd, is schoener dan
ooit... haar tweede huwelijk heeft daarin gcene
Gehoorzamend aan den drang en den nood
der omstandigheden heelt Rusland dan uitvoer
vet boden van een der eerste levensbehoeften
der arme moejiks, heeft men dus een maat
regel genomen van beslist economischen aard.
Sinds gisteren is bedoelde ukase in werking
getreden en juist gedurende do laatste dagen,
terwijl de uitvoer lot een enorme hoogte was
gestegenhebben zich in enkele districtenals
Kowno en Wilnatooneelen voorgedaan die
met alle beschrijving spotten, 't Is dan ook hard
honderden wagenladingen rogge le zien ver
trekken naar 't buitenlandterwijl men zelf
kommer en gebrek tegemoet gaal!Gansche wagen
ladingen werden aangehouden en in Wilehsk
Dunabrug Griffa en Polotsk waren 't vrouwen
en kinderen, die eiken trein nauwkeurig gade
sloegen zakken koren uit de waggons sleepten
en den inhoud over den weg verspreidden.
Alleen in Koningsbergen in Oost Pruisen kwamen
aan, Maandag 475, Dinsdag 471 en Woensdag
415 waggons met rogge.
De Kóln. Ztg. bevat weer «en artikel waarin
hel blad als haar meening openbaart, dat Rus-
lands uitvoer verbod alleen was de prijzen op te
drijven, door hel huiienland sein ik aan te jagen
cn tevens wijl hel Llad de horge graanprijzen
aan de beursspeculatie, Biel 't minst evenwel
aan de invoerrechten.
Bij de hervalling der werkzaamheden in het
laatst van September ol in de eerste week van
October zal de Bondsraad zich htl eerst met
de staatsbegiooting en vervolgens tnei de drank
wet bezig te houden hebben. De regeering ver
wacht een omvangrijke kritiek over hel wets
ontwerp bi-treffende de laatste zaak, om er bij
de beraadslagingen gebruik van te kunnen maken.
Men is voornemens het bedoelde wetsontwerp
en de bcgioohng onmiddellijk bij de samenkomst
vah den Rijksdag in te dienen.
Dat kleine oorzaken menigmaal groolc gevolgen
kunnen hebben, bewijzen de zaken inRumenië.
De liefdesioman van den kroonprins van dien
siaat met de dichtende cn dichterlijke juffrouw
Vacarescu zou nu zelfs aanleiding kunnen geven
tot een niinisterieele crisis en tegenover zoo'n
politiek feit is een aangelegenheid als de liefde
toch maar een kleinigheid le noemen. Zelfs
's konings troon zou aan 't wankelen kunnen
geraken ingevolge de houding van koningin
Elisabeth die in een scheiding tusschen twee
verandering gebracht.»
«Haar tweede huwelijkherhaalde ik ver
baasd «haar tweede huwelijk 7 Dat is immers
onmogelijk! En met witn is zij thans getrouwd?»
«Jadat is juist hel fijne van de zaak.
Nu raad eens
«Dat kan ik niet. Ik hen in geen anderhalfjaar
hier geweest en weel dus niet met wien.»
«Ja dat is zoo ik zal u dan maar niet
langer op de pijnbank stellen. Nordheim
is hel
«Wat, Nordheim... hij... ach, gij schertst...
het kan niet wezen.»
«Werkelijk nietgij zijl trouwens niet de
ecnigcdie verbluft slaat over dal huwelijk.
Wij allenwelke den armen Ochotchinsky
gekend en zijne razende lielde voor Wera
aanschouwd hebben wij waren allen versteend
van schrik. Ik zou wel eens willen weten, wal
zij in dien ellendeling gezien liccfL.. hij schijnt
echter in zijne cncl goud gekochte vrouw dol
verliefd le zijn.»
«Nu cn hoe leven zij mol elkander?» vraagde
ik nieuwsgierig.
«O zeer gelukkig tenniinslo het schijnt
zoo! Haar echtgenoot moei echter innorlijk
gierig als hij ishare builcngewono luxe niel
kunnen verdragen, dunkt mij. Ze leeft op zulk
een grootcn voel dat zells hij dit niet lang
meer zal kunnen volhouden t
«En de wereld... in w.lkc vei houding staat
deze lot Wera Komt zij in gezelschappen
neemt men haar daarin op?»
«Eigenlijk niel! Nordheim wordt in onze
kringen natuurlijk niel toegelaten cn, wij jonge
lui vrienden geweest zijnde van denvroolijken.'
