Maandag 21 Wm September 1891.
SOÜDEN KE8BN!
jk 4075. f9Üt~
Politieke Revue.
FEUILLETON.
MSFOORTSCHE COURAIT.
üit blnd Ter,l!,1Dnt WartaJa/ tra DattdertlajtauUdj, Ab'oimofnont f,er 3 maanden f 1Franco nftr 13 UF tLlll
A. H. VAN CLEEFF pnrt /l.'S. A Jvert.nti.n1—0 rogols 36 Ót».cite rcgèlmeec 10 Cta. Grnote letter, naar »nniAATt>a
tB Amnrsfonrt phnlerninn.vodr rand.h en andere e.fra inrfgllnj j.„hi«dt prlj.Wek.ninn. Legal. HLUUKHUIZEN
IB a-mareioort. °m„e".m, Ad, ..,.11B o. n.,u«,. perr^i a ct.. - ü/r. l0 cu. hóek Kortegrachc, Wiik B 60
Rroedcr Michel prat op zijne Éuropeësche
'overwinningen, van Leipzig en Waiorloo af tot
'en met Sedanheelt thans in Afrika biltere
ingemaakte zuurkool gegeten.
Het Duilsche rijkzegevierend op de slag-
^véiilen 'van Europaheelt in Oost-Afrika eene
'nederlaag geledendie grooten indruk maak».
De Oost-Alrikaansche bezittingen van het Duil
sche rijk liggen aan de kust tegenover Zanibar.
"Vooral door de energie ■van Wissman is hier
■een gebied gewonnenruim Zoo groot als het
■gehi-ele Duilsche rijk. Een traclaat van 1 Juli
1800 verzekerde aan Duitsrhlawd de. bezittingen
•door Wisstnann veroverd. Zij schenen zoo geheel
onderworpenzoo goed verzekerddal men
meende te kunnen oveigaan van het militair
;lol hel burgerlijk bestuureen overgangdie
voor 't overige zelden zonder gevaar 'is. Majoor
Wisstnann vertrok naar Düitschland om v«r
"vangen te worden door baron Soden Een land
van melk en honig uaar veler voorstellingeen
uitweg voor de overbevolking en een bron van
'rijke 'inkomsten. Hel overwinnehjkc rijk had
zich voor goed verzekerd van land en volkhet
'li.td in weinig lijds verwerven wat aan andere
volken jaren 'langen strijd kost, vele menschcn-
'levensschatten en geld.
•Die schoone drootnen zijn plotseling verstoort
dooor de YVa he he. Deze interessante negers
die onverwacht hunnen naam met bloed schrij-en
'in de geschiedenis van den dagwaren aan
Wissmann nog nauwelijks hekend. Hij had vooral
'te doen gehau met de Mafiiidie zichtoen
hij met een expeditiecorps naderde, in tie on
dóordi ingb.tre bosschen terugtrokken, flet schijnt,
'dat de YVa-he he tienmaal gevaat lijker dan zij
en de meesters der Mafiti zijn. Zij behooren naar
het heet, tolde, zooals men woel, zeerkrijgs-
haltige Zoeloe-stammen en hadJen zich in den
laaisten lijd gevestigd ten zuiden vam het Duilsche
gebied. Weldra vernam men hier van hen. Zij
deden groote rooftochtenen op den zuidelijk
sten karavanenweg vooi tdringendevielen /.ij
Oesagnra aan. In de buurt zijn zendelingsstations.
De zendelingen in gevaar verkeerenderiepen
de hulp in van de autoriteiten. De chel van een
■der Duilsche posten hij wordt in de berichten
voortdurend «de chef Ramsay» genoemd
liegon met de Wa he he te onderhandelen. Hel
'is gevaarlijk onderhandelen met de inboorlingen
van Afrika.
De vrede werd met plechtige éeden be
zworen. Maar de YVa he he dachten er niet aan
hun woord te houden. De rooftochten begonnen
opnieuw. De Itïi'lenani Zalewski werd met twee,
drie kompagnieën inlandsche troepenonder
Europeesche ollicieren en onderofficieren, tegen
hen uitgezonden. Den 17den Augustus stuitte
de expedite op den vijand. Een bloedig geTechl
begon en de Duitschers verloren. Misschien
overdrijven de telegrammendie van driehon
derd dnoden en gekwetsten aan Duilsche zijde
spreken. Maar de nederlaag was in elk geval
volkoinm Van de olficieren en onderofficieren
zijn slechts vier gered; de aanvoerder der ex
peditie is gesneuveld.
De Parijsche correspondent der Times ver
neemt nil vertrouwbare brondat eerst sedert
do laatste manoeuvres in Hongarije lüsschen de
keizers is bepialdwanneer zich een «casus
belli» voor lw drievoudig verbond voordoet. De
keizer van Oostenrijk had drie gevallen voorge
steld: indien Italië door Frankrijk, Düitschland
door Frankrijk ol OoslcnVijk door Rusland werd
aangevallen.
Dezeifde correspondent verneemt, dat de Rus
sische icgeeiing aan Turkije een gedeelte der
oorlogsschatting heelt kwijtgescholden.
Lezers die reeds kruit geroken hebben, kunnen
gerust zijn De mogendheden bepalen zich voor-
ioopig slechts hij 't maken van manoeuvres. Al'lè
gevaar voor oorlog is weer geweken. De Engel-
sohen hebben thans eerlijk verklaard, dat't be
zeilen van Milylinrè een aardigheidje is geweest
van de Engelsche soldaten -, en dat de torpedo's,
die in de baai van Sigri lagengeen echte tor
pedo's zijn geweesl. É'r zijn erdie deze John
Duilsche aardigheid een fi-mwe aardigheid vinden
en die niets in hun humeur zijndat men hun
zoo'n sehiik op "llijf heelt gejaagd.
Als de berichten, juist Zijii dan hebben zich
bij de Fransche legefoeleningen éen paar kluch
lige gevallen voorgedaan.
Zoo heelt een escudro'ri* gelegenheid gezien
om den opperbèvelhehbergeneraal Saussier
die zich te ver vooruil begalte omsingelen en
gevangen te nörnen De generaal trok zijn sabel
en stelde zich te wéérmaar in de werkelijkheid
4) Naar hel Duitseh door S.
«Ik zal je in huis dragenkom hier
lief kind
Zij schudde collier energisch hel hoofd.
«Neen, neen,» riep zij beslist uit, «dal Iron
niet.»
«Maar je voet dient verbonden te worden...
wees nu niet koppig.»
«Ik kan werkelijk niet, mijnheer.»
«YVaatotn dan niet?»
«Ik moet zoo spoedig mogelijk naar huis om
deze bloemen aan mijne moeder te brengen.»
«Dien gouden regen.»
«Ja, juist, mijnheer.»
«Dien kan ik haar laten hrertgen, als zij dien
dadelijk hebben moet!»
«Neendank u. Ik moet zc haar zelve brengen,
ik zelve
«Maar je voel, mijn kind.»
«O, .ja, dal is waar ook... ik kan niet
loopen. Nu dan zal ik liet beproeven... dan gaal
het misschien
Rij deze woorden ontsnapte het kind aan dc
beschermende annenwelke het reeds omvat
hielden en beproefde zich te verwijderen, maar,
oweede verstuikte voet weigerde hel den
dienst.
«Ziet ge welkoppig meisjedat gij niet
alleen loopen kun*. Weet je watwe zullen je
moeder lier laten komen. Den je ian lerrcdcn?»
«NefcUdat kan niet, mijnheer, moeder ligt
ziek te bed.»
«Ja weldat is jammer.*
«Ja zij is heel erg ziek. Daaróm heb ik dien
gouden regen voor haar gehaald
«Daarvoor?» vraagde de heer verbaasd.
«Na'Uurltjk. Moeder gaat nooit uit, ze ziet
nooit bloemen en de dokter heeft gezegd dat
eon gouden regen haar helpen kon. En, omdat
er in uw tuin die behoort immers u, niet
waar
«Jazeker
«Nu, omdat er in üw tuin zulke mooie
gouden regen bloeideben ik hier gekomen
om dien voör uloéder te halennu is zij
immers geholpen. Begrijpt het
Ja de heer begreep het nog beter dan zij
die hel hein vórlelde. Hare onschuld haar
kinderlijk vertrouwen trof hem diep.
«Is je moeder reeds lang ziek, klein meisje?»
«0, al maanden, jaren lang en dat komt,
omdat zij altijd nooit en nooit kan uitgaan;»
«Is zij dan arm
«0. ja, mijnheer, heel arm.»
Geril a zeide dit op zulk een treurigen toon
en zij keek den vrager zoo smeekond aandat
hij zich diep bewogen gevoelde.
Zij had ook iets hulpeloos over zichdat
kleine meisje en juist dat trok hem aan. Boven
dien scheen zij hevige pijn aaii den voel te
hebben heviger dan zij wel erkennen wilde.
Plotseling viel den heer eene goede gedachte
in en hij aarzelde ook geen oogenblik om haar
uit te voeren.
«YVacht even, kleine, ik zal laten inspannen
en rijd u dan zeil naar huis. Dat vindt je toch
zo'ü hij gevankelijk zijn meegevoerd.
Daarentegen reed een dot volgende dageA
een ordonnans mël eëh geschreven order van
den generaal der tegenpartij wal dicht langs den
'staf van generaal Saussierdie hem door een
paar ruiters deed nazettenzoodal hij wei d
ingerekend. Voor den opperbevelhebber gebracht
en ondervraagd werd hem door dezen bevolen
zijn dépêches óver te geven Maar hel was ver-
geelöche moeite, want de O'donnans veiklaardè
met groote leukheid dat hij ze had ingeslikt.
Een goede belooning van den kommandant
voor deze ditmaal wel overbodige rnaar toch
weldooidachte daad werd den wakkeren soldaat
niet onthouden.
Twee berdchle kwartjesvinders, le Amsterdam,
hadden Dinsdag een erg ongelukkigen dag. In
den vooravond hadden zij in een Calé in de
Nes, aldaar, bij het kaartspel hetongeluk.dat,
nadat zij iemand ruim tien gulden hadden laten
winnen óm hem te lokkendeze bedaard de
winst opstreek en weigerde door te spelen.
Toen Zij daarop ruzie begonnen te maken en
du kastelein ontdekte wat 'ivoor heen waren,
werden zij zoó rnaisch bejegenddal ze zoo
spoedig mogelijk hun biezen pakten.
Omstreeks 12 uur hun spel herhalend ineen
inrichtihg 'in de. Waimöèsslraatwas iemand
hun Ongeveer 116 schuldig. De/e die iels le
laat begreepmet wie hij ie doen had hield
het geld vóst i'n zijn vuist en iheigde, als zc
het met geweld wilden nemen'hij getuigen
zou ï'óepën om te constateren dal hij bestolen
was. Hierin hadden de bedriegers geen zin en
zij moesten door de houding van de aanwe
zigen gedwongen wel opstappen.
«Una de menschëlijke vlieg die dezer dagen
in een theater te Grimsbyin Engeland ten
aanschomve Van eenige honderden tegen dert
zoldèr liep, deed een ïhisstap, zoodal hij naar
beneden slorlle eii met een geweldigen slag op
'den Vloèr terecht kwam. Hij was nagenoeg ter
stond dooddaar zijn schedel te pletter was
gestóotcn. Una's ware naam was Sydney Bird
en hij Was nog maar een jóngen van zestien jaar.
Zondag werd. te Liverpool eene verbouwde
Baptistcnkerk door de gemeente opnieüw in
gebruik genomeu. Onder de aangebrachte ver
góed
01 ze 't goed vond 1
Een kwartier later was zij tegenover nem iA
het prachtige rijtuig gezeten. Den lieer kwamen
allerlei beelden voor den geestwaarvoor hij
tót heden toe geen oog gehad had verge-
lijkirigen tussehen rijk en arm ongelijkmatige
verdeeling van geluk Waarom moest dal be
koorlijke kind nnn en treurig zijnterwijl het
leven, hei toëval hem rijkdom en vreugde als
'l Ware in den schoot wierp.
Verdiende zij liet minder i! was hij liet
waardiger? Hij geloofde hel niet. Hij inoest vari
de kleine omtrent haar lot meer vernemenja,
indien hel kon alles.
«Wie heelt je mijn tuin aangewezenlief
kind
Zij staarde hem verwonderd aan.
«Wie!» herhaalde zij verlegen, «wel, wie
anders dan de goede God.»
Een vreemd antwoord een oogenblik kwant
't in den jongen man op om het kind voor
gemaakt naif te beschouwen.
«Ken je dan den lieven God?»
«O, neen,» hernam zij schuchter, «dien Icenl
immers niemand.»
Welnuhoe heeft llij je dan mijn tuin ge
wezen
s Nachts heb ik ei" v;<n gedroomd, foere
mijn moeder eens heel ziek was en daarna héb
ik zoolang gezochttoidal ik eindelijk dien
zelfden tuin gevonden had en dat was de uwe.»
«En moest je gouden regen gaan plukken.».
«Ja
«Dat weel dus ook de lieve God.»
«Janatuurlijk
