Maandag 12
October 1891.
M 4079.
Uitgever
H. VAN CLE EPF
te Amersfoort.
Dit blad T»rachi)Dt Vatndug en Dvnderdajniddtf. Abunneinonk per 3 tnaauden f\.—. Franco per
post 1,16. AdvertenWn1-8 regola 80 Cu. elke rogol «eer 10 Cw. Groote letters n»«
iurigtiiig geschiedt hoeger prijsberekening. Legale
egel 35 Cte. - Afz. mmmert 10 Cte. h06k Kortegracht Wijk B 60
pluutwiiimtn
olficieêlci
nden en andere extra
rigcn. Adv per tegel 15 Cte. Reclames
Bureau
MUÜRHUIZ EN
Politieks Revue.
Knrel IKoning van Wurlembergis overleden.
Ilij was, wal zijn kaiakter betreft, een «goed
man. Ilij had goene buitengewone eigenschappen.
Voor een held ontbrak hem de slof. Als kiooh-
jirins onderscheidde hij xicli onder dc Duitse he
prinsen door zijne geringe neiging voor mil'uaire
zaken. Ilij hield zich als dilettant bezig met
■wetenschap en kunst. l)e naam van zijne secretaris
zegt alles omtrent de eigenaaidige richting,
waarin hij zich bewoog Die secretaris was de
romaneske reiziger llacklander.
Hij was somtijds zwak en in de korteMevens
beschrijving in 't vorig nummer is herinnerd,
hoe buiieniandsche ialriganicn van die zwakheid
een oogenblik misbruik dreigden te maken. Hij
had geene kinderen en verschafte nog verleden
jaar aan vijftienhonderd vlijlige sclioolgangcra
een feest, waarbij de «Poppenfce» werd opge-
voeid Zulke daden maken de vorsten populair,
karei 1 was een populair man. Dat pleit voor
hem als men lel op de impopulariteit van zijnen
voorganger en de moeilijke omstandigheden
onder wvlko bij. in 1804, dc regeering aan
vuarddc. Het is bekend dal zijn vader, Wilhelm
1 een reactionnair was van den ouden stempel.
Hij was delanösvaderdie in elke mecning
strijdig melde zijne een misdadig opzet zag.
die bel vei langen naar Uuilsclilands eenheid
beschouwde naar hij in 1850 zeidc als
tie gevaarlijkste van alle hersenschimmen.
liet Noordsche telegraaf agentschap deelt van
authentieke zijde mede dal Rusland niet voor
ncmens is een besluit te neincn lot verbod van
uitvoer van tarwe. Rusland is in staat nu nog
200 millioon pud tarwe uil te voeren De be
richten omtrent een maatregel tot verbod van
uitvoer zijn alle uit de lucht gegrepen.
Dc Hengearsche minister van financiënvan
den slaat der financiën sprekende zeide dat
<le begrooting op de meest nauwgezette wijze
in evenwicht gebracht is; maar men mag zich
niet aan overdreven optimisme overgeven, want
die voorgestelde hervormingen zullen groote
offers noodig maken.
Met algemecne stemmen is door de Kamer
tiet wetsontwerp aangenomen betreffende de
FEUILLETON.
2) Naar liet Duitsch door S
Maar toen dc avond aanbrak werd liet haar
toch zwaar om hel hartwant den volgenden
dag moest haar man zijne plichten waarnemen,
ilecds vroeg, reeds om vijl uur 's morgens
moest hij reeds vertrekken en twoe gehcele
dagen zou hij wegblijven. Zij vond hel eene
verschrikkelijke gedachte om zoo lang alleen te
zijn. Maar dat had zij toch geweten. Wnar was
haar moed gebleven Zij deed den ganschen
nacht geen oog dichthet was haar te moede,
alsof haar iels verschrikkelijks iets treurigs
boven het hooltl hing, een gevaar haar dreigde.
Zij verweet zich zelve hare kleingeestigheid,
tnaar te vergeefs. Bleek en vermoeid stond zij
tegen' den morgen op verheugd dal zij hare
legerstedewaarop zij toch geene rust kon
vinden verlaten mocht.
Zwijgend bereidde zij de koffie en zette het
ontbijt klaar, 't Kostte zoowel Baumert als zijne
jonge vrouw moeite om iets te nuttigen. Toen
liij eindelijk opstond om afscheid van haar te
nemen sloeg zij dc armen om zijn halsals
wilde zij hem niet laten gaan. Ilij moest zich
met zacht geweld van haar losrukken terwijl
luj op half leederen, hall verwijtenden toon
zeide
«Mijne Annie, mijne moedige, sterke Annie,
vergeet nietwat je mij beloofd hebtmaak
mij dc scheiding nog niet zwaarderals zij inij
maatregelenwe'lke dienen genomen te worden
om te gemoet ie komen aan het gebrek aan
officieren hij «Je llongaaische landweer.
De «Columbian World's Fair»de wereld
tentoonstelling die in 1893 ter eere van de
ontdekking van Amerika door Columbus te
Chicago woidt gehouden, zal zeker honderd
duizenden ja milliocncn uil alle oorden der
wereld naar de wonderstad aan het Michigan
meer trekken. Want een wonderstad is het,
dit Chicago, dal in 18'}.» nog slechts 500 in
woners lelde en welks bevolking dit jaar op de
11 i. jnillioeu zielen zal komen. Do- stad strekt
zich over eene lengte van 22 Eng. mijlen langs
hel Michigan-meer uit. In 1890 kwamen 18.472
vaartuigen inet 83/t luillioen tonneninhoud al
en aan.
Het «achterland» van Chicago naar het westen
noordwesten en zuiden wordt gerekend bijna
even uitgestrekt te zijn als geheel Europa, liet
beslaat voor hel grootste deel door den land
bouw maar ook uitgestrekte wouden en mijn
streken worden er aangetroffen zoodat aan de
uitbreiding \an hei handelsverkeer geen einde
te zien is. Hel meeste wat het land voortbrengt
gaat naar Chicago, waar in 1890 voor eene
waarde van meer dan 3'/* milliard verhandeld
werd.
De straten van Chicago zijn 00 lot 100 voet
breed dc hooldslra.it, Slate sireet, ineel 125,
de Drexei boulevard, de groote weg naar South-
Park, 200 voet De stiatcn loopen kaarsrecht,
slaan rechthoekig op elkaaren liggen nagenoeg
volkomen vlak De stad is trotsch op het be/it
van twintig parken, die met groote zorg en kosten
op den vlakken prairie-grond aangelegd zijn en
in do behoefte aan natuurschoon voorzien waar
mede de omtrek sclraars bedeeld is, waarin alleen
lrct uitzielU over den grenzenloozen waterspiegel
aenige al wisseling brengt, Voor de buitengewone
inrichting der paiken bij gelegenheid der wereld
tentoonstelling is een crediet van bijna vijf
rnillioen gulden geopend. Twee parken, het
Washington- en hei Jackson park en de Midway-
Plaisancedie deze twee verbindtgezamenlijk
ter grootte van 1037 acres zijn voor de «World's
Fair» aangewezen.
Tegenwoordig zijn er «nog slechts» 1400 hotels
in Chicago, die 170,000 reizigers nachtverblijf
kunnen verleencn men richt er zich nu even-
reeds valt. Morgen avond ben ik zoo God wil,
weer hij u. Kom kind droog je tranenje
wist toch immers, dal ik je dikwijls alleen zou
moeten laten.»
En na haar nog meermalen feeder omhelsd
te hebben lag hij de hall bewustlooze vrouw
op de sola Er moest wel een sterk, krachtig
besel van plicht in de ziel van dien man wonen,
dat hij zoo vertrekken kon.
Een kwartiertjenadat Bauinert zich ver
wijderd had, kwam Annie weer tot haar zelve,
Zij knielde voor het Moedergodsbeeldje neer en
had God om haar geliefden man te behoeden
en haar zelve kracht te schenken om te be
rusten in hetgeen haar thans nog zwaarder
viel.
Merkbaar verlicht stond zij op en bezorgde
haar klein huishoudentje.
Den namiddag bracht zij niet het echtpaar
Kunert doorspeelde met de kinderen in den
tuin. Zij was rustiger gewordenhoewel zij
hare gewone kinderlijke vroolijkheid niet terug
vinden kon. Zoo gingen de Vrijdag cn de Za
terdag spoediger en gezelliger voorbij dan Annie
zich voorgesteld had.
De laatste uren vielen haar echter liet zwaarst...
zij schenen niet om te komen. Met bevende
handen trachtte zij met breien zich den tijd 1c
verkorten, doch het bloed jaagde haar door de
aderen. Hare oogen stonden vol tranen en nog
immer weerklonk het Huilen niethet leeken,
dal de trein was aangekomen.
liet was reeds tien minuten voor midder
nacht.
j Daar vernam zij hel signaal. Schel en schril
drong hel haar lol merg en been. Zij ijlde naar
wel al »p in dal tijdens de wereld tentoonstel
ling dagelijks 300,000 gasien kunnen geher
bergd worden.
In de dagbladen kornl het bericht voordat
over het afgeloopen kwartaal 1006 vreemdelingen
over de grenzen zijn gebracht.
Nu zou men allicht meenen daaruit te moeten
opmaken dat het politietoezicht op vreemde
lingen bizonder scherp is Dit is juist niet het
resultaat van dat groote aantal Hel aantal meisjes
meest kellnerinnen en vrouwen van verdachte
zeden is legiodieaangehoudenals vreemde
lingen zonder middel van bestaan over de
grenzen worden gezel.
Maar op welke wijze geschiedt dit
Men brengt ze tot aan den grens, en daar
zijn ze in vrijheidbehalve iH het gevaldat
de vreemde overheid de uitlevering wegens mis
drijf heelt verzocht. Nauwelijks op de grens van
hun land gekomenkomen zij met de volgende
spoorgelegenheid ol eenige dagen later weer in
ons land terug. En dit geschiedt met éên persoon
meermalen 't Gebeurt dikwerf, d.il zij met de
geleiders in denzelfden trein retour nem en
Waarom worden die lieden nietevenals de
Nederlandersals landloupers behandeldcn
veroordeeld om gedurende renig^n tijd in een
wei kin richting te verblijven. Nu bezoeken zij,
op kosien van onzen Staat hun land en keeren
dan weer terug zoo vrij als elk ander.
Wanneer gelijkheid voor de wet werd toe
gepastzou dal heel wal transportkosten be
sparen, en nntreloos werk vei meden worden.
Noord in Snrinatne.
Den 16en September is op de cacao-plantage
Jagllust in het district Beneden'Suriname een
vreeselijke moord geplengd op den directeur,
den heer A. J. Lionarons.
Deze heer begal zich 's ochtends naar hel veld
toen hij dicht bij zijn woonhuis werd aange
vallen door een Britsch Indischen koelie, die
wraak jegens hem koesterde omdat hij door
aanklacht des heeren Lionarons was veroordeeld
geweest wegens luiheid.
De koelie viel den directeur aan bracht hem
eerst met een scherpen houwer een slag op
handen, rug en hoold toe en'sneed hem toen
het hoofd van den romp.
Bij den eersten slag riep de aangevallene orü
de huisdeur en spoedig daarop vernam zij
Hermans welbekenden stap.
c Annie, HermanOnder dezen uitroep vielen
zij in elkanders annen, Een naamlooze zaligheid
doortrilde hen het bewustzijn dat zij weer bij
elkander waren, wischte de geleden smart van
de scheiding uit.
Langzaam wond Annie zich uit zijne omar
ming loszij wilde voor Hermon een een
voudig avondmaal klaarzetten. Ilij hield haar
tegen en toen eerst bemerkte zij nu het licht
der lamp ten volle zijn gelaat bescheendat
hij er bleek er ontdaan uitzag.
«Herman, om Godswil, wat is er met je
gebeurd,» riep de jonge vrouw verschrikt uit.
«Ben je ziek of is je een ongeluk overkomen.
0 zeg het mij 1»
«Het is niets, mijn kind, je behoeft je niets
ongerust te maken. Ik ben heel wel en vroolijk.
«Neen, Herman, dat zeg je maar om mij
gerust te stellen. Ik zie echter duidelijk dar
je iets hindert. Waarom wil je 't mij niet ver
tellen. Je denkt misschien dal ik erg schrikken
zaltnaar lieve manik verzeker je dal die
onzekerheid me meer martelt dan dat de waar
heid me schaden kan Hebben wij niet beloofd
dat wij trouw alles met elkander dragen zouden,
zoowel vreugde als smart en wil jij nu de
eerste zijndie deze belofte verbreekt
«Nu goed, Annie, je hebt eigenlijk gelijk.
Ja, ik ben niet de oude Herman, een klein,
onaangenaam voorval hindert me meer dan
eigenlijk noodig is. Ik zal je later wel de bij
zonderheden roede deden 'l Is nu reeds laat
ik ben doodmoe en verlang naar rust. Morgen
moet ik weer vroeg aan den arbfeid.»
