Maandag' 23
uux% November 1891.
m
M 4091.
Politieke Revue.
FE UI L LET ON.
Uitgever
A. H. VAN CLEEFP
te Amersfoort.
Dit blad verschijnt Maandag en Donderdagmiddag. Abenaeneat per 8 maanden f\.—. Franco per
poet 1,16. Advertehti'nt—8 regels M Cl».; «lko regel meer 10 Cts. Groote letters aaar
plaatsruimte; voor raitdeh en andere ertra iarigtiag gesehiedt hooger prijsberekening. 'Legale
bfÜcieSlceu onteigen. Adv per tegel 16 Cte. fceolamee per regel 25 Ots. Aft. nnnmert 10 Cts. hOOk Kortegraoht Wfjk B 60
Bureau
MUURHUIZEN
Kennisgeving.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT
Gelet op eene missive van den heer Cóm-
missaris der Koningin in do provincie Ulreclil,
van den 18. November 1801 No. 2. N M Sc S;
Gezien art 144 der wel van den 19. Augustus
1801 (Staatsblad n°. 72), betrekkelijk de nationale
'militie
Brengt ter kennis van de milicien-verlofgan
gers ALBERTUS BEKBERGEN en JÖHvNNBS
CHRlSTlAAN ALBERTUS 0LT1IUIS, buide op-
getreden voor de gemeente Amersfoort en be-
boorende respectievelijk lol de lichtingen van
1886 en 1888, dat hel bun verleend verlof
wordt ingetrokken en roept hun bij deze op
om, voorzien van bunnen verlofpas en van
al de voorwerpen van kleeding en uitrusting
door ben bij bun vertrek mei groot verlof mede
genomen wegens het niet- verschijnen voor
den Militie-commissaris overeenkomstig artikel
143 der mililiewet, voor dun lijd van drie
maanden onder de wapenen ie komen en
daartoe zich op Maandagden 7 December
aanstaande vóór 4 uren des namiddags, aan
te melden bij bet detachement van het le loge
ment vesting-artillerie, te Zwolle in garnizoen.
Amersfoort, dun 20 November 1891.
l)e Burgemeester voornoemd
F. SCI 11MMELPENNf N'CK\
De Duilsche Rijksdag heelt Dinsdag zijn zittin
gen hervat met een toespraak van den voorzitter
gewijd aan de nagedachtenis van Koning Karei
van VVur tem burg en aan die van de onlangs
gestorven leden Aan de orde was de eerste
lezing van bet ontwerphetwelk straf bedreigt
tegen het uitoefenen van den slavenhandel. Op
de vraag van prins Arumbergwal er waar is
in het bericht in de bladen dat de slavenhandel
door Duilsche ambtenaren geduld ja zelfs be
vorderd werd heult de chef van bet koloniale
bureau de heer Kaisergeantwoord dal dit
bericht geheel uit de lucht begrepen is. Het
ontwerp is in handen gesteld van eene commissie
van 14 leden.
De gewezen Rijkskanselier Prins Bismarck die,
xooals men weet, zich oen plaats in den Rijks
dag heelt uitgekozen, zal volgens de «Hambur
ger Naehrichionovereenkomstig den wmsch
zij lier geneesheerenvoorshands geen deel aan
O
Naar hel Duitsch door S
Zijne moeder was even rein even liefelijk
geweest als de madonna van Rafael. Hij
kon zich haar nog heel goed voorstellen
hij zag haar weemoedig glimlachje dun ern-
siigen en toch zoo onbeschrijfelijk ziel vollen
blik harer blauwe oogenhet weelderige,
blonde haar, waarover de sombere wedüwesluier
als een floers hing. Zóó stond haar beeld hem
onveranderlijk voor den geestal is het réeds
langzeer lang geledendal hij voor de
laatste maal hare blankekleine handen ge
kust heeltdat men haar ter ruste bracht in
den schoot der koele aarde.
Eenzaam en verlaten was hij op du wereld
totdat hij als zcecadet op het schip kwam
daar vond hij een paar trouwhartige kameraden,
die medelijden met don bicekentengerun
knaap hadden en niet den spot met hem
(heven, als hij verlangend uren lang soms in de
zee staarde.
.laar op jaar verstreek hel beeld zijner
moeder behield nog steeds zijne plaats in zijn
hart zij was hut ideaal zijner droorncri
hij kende bijna getne andere vrouw dan haar
en het was dus geen wonder, dat hij al hare
zusteren even goed, even rein dacht ais haar.
Hij w»rd officier en maakte eene reis om
de wereld. Hij zag veel vreemds veel, dat
de debatten nemenen later alleen in goval hij
ze van genoeg gewicht acht om zich aan den
wensch der geneesheeren niet langer te storen.
Ösm.rn Digma de bekende Soedaneesche hoofd
man is niet dood. Een berichtgever van den
Bosphore Egyptien had hel genoegen hem te
zien te Korasiwaar hij, zeer aardig woont. Hij
bestuurt een groote bezitting tusschen Korasi en
Goella el-Matarongeveer 50 Km. ten zuidoosten
van Kassala. Hij doel aan landbouw ea... misschien
ook aan iels anders.
Hij zegt niets van zijn bedoelingen en beweert,
dat Soedan door den vrede zich moet opheffen,
maar niet moet vergetenhoeveel kwaad de
vreemdelingen het land toebrachten. Hij beves
tigt dal Abdoellah (de Mahdi) de grootste dienaar
is van Goddie zijn 'pogingen zal bekronen als
de lijd daar is.
Hij hoopt dat de Italianen, wijs geworden
door hun aanval op Abyssiniëniet alleen de
Soedaneezen niet zullen aanvallenmaar hen
zullen steunen tegen de Engelschen. Hij doet
zijn uiterste best om de handelsbetrekkingen
tusschen Kassala en Massowuh uit de bieidcn.
Osman Digma is zelf een der voornaamste koop
lieden op de markt van Kassala geworden. Hij
heelt nauwe betrekkingen onderhouden met de
kusislainmendie volgens hem moeite zullen
hebben de verliezen te boven te komen die
zij ontvingen door hun langdurigen en heiligen
strijd legen de Engelschen.
Osman Digma is in de laatste jaren nauwe
lijks grijs geworden Hij lijdt nog aan de vrecse-
lijke wonde door hem ontvangen bij dun strijd
logen de Engelschen. Maar zijn energie is ge
bleven.
Hij beschuldigt niemand van lafhartigheid of
zwakheid en gebruikt geen enkel kwaad woord
legen zijn wapenbroeders. «God heeft het ge
wild», zeile hij met een glimlach.
De Engelschen zijnvolgans den ouden krijgs
man, een geesel, door den Almachtige gezond n
om de Egyptenaren te straffenomdat dezen
zich door de Christenen van hel Noorden hebben
laten bederven. Als God hel wil, zullen zij als
kaf voor dun wind verdwijnen.
Door de mislukking van de oogsten in Rusland,
waarvan de hongersnood een zeer noodlottig ge
volg iswordt volgens de berekeningen een scha
de geleden van duizend milioen roebel. Hieron
der is nog niet begrepen het verlies dat geleden
ysMWWi ui 111
zijn oog bekoordeveeldat hem vol afschuw
deed omwenden en dacht«Goddankdat
mijn geboortegrond Duitschland is daar
woont liefde en troiiw daar vindt men op
rechtheid in man en vrouw.»
En hij keerde terug naar zijn land en volgde
zijn vorslelijken vriend, die met hem op het
zelfde schip diende waar moest hij ook
anders heen daar leelde immers niemand
op de groote aardewelke hem verwachtte
Hij was echter een vreemde, verlegen, stille,
«zeerot,» wien die duizenden kaarsen in de
schitterende feestzaal de oogen verblindden en
de rozegeur en welluidendë dansmelodiën in
verwarring brachten.
Hij stond aan den uitersten pilaarzware
zijden slepen ruiscliten hem voorbijhij
gevoelde zich wonderlijk gestemd.
De Duitsche vrouwen zweefden hem als en
gelen voorbij. Teeder, glimlachendbevallig,
schitterend van edelgesteenteallen waren
schoonhemelsschoonDe muziek werd
steeds hartstochtelijker, de lucht zwoeler
ook het hart van den zwerveling begon in die
bedwelmende atmosfeer luider van een onbe
dwingbaar verlangen te kloppenzyn blik
zocht slechts nog eene meer!
Als groenachtig zilveren golven omgaf het
lichte gewaad hare slanke gestalte.
Waterrozen vlijden zich lielkoozend tegen haar
boezem en in hare blonde lokkeneen
levendige glans schitterde in hare «Ogen een
lachje vol zelfbewustzijn speelde om de frissche
lippen.
Levenvurig leven sprak uit haar geheel
voorkomen rusteloos als een dwaallichtje
wordt door h«t niet betalen der pachten door
de sterfte onder het vee on door de gedruktheid,
van den handel tengevolge van den hongeisnood.
In de noodlijdende streken heerschl oen belang
rijke sterfte onder de kindoren.
Behoeftige landlieden hestoi men de autorit-: l< n
rnel verzoeken om weik opdat zij mei hunne
gezinnen van den dood gered worden. Dc cDendè
neemt toe naarmate de koude gestrenger w >rdt.
In de gouvernementen Simbirsk. Samara en Kazan
is een groot deel der bevolking reeds zonder
brood het vee en de goederen worden verkoi ht
en wanneer de opbrengst hiervan zal verdwem
zijn zullen velen van honger moeten omkomen.
Uit Montevideo wordt gemeld dat de op
standelingen in Rio Grande do Sul vooreerst
niet bedoelen eene afscheidingmaar een al-
geroeenen opstand in de Braziliaansche staten
teneinde Da Fonseca af te zetten Eerst indi'-n
dit misluktzal man in Rio Grande over af
scheiding of over vereeniging met Ur.i-uaty
gaan denkenen in dit geval zou ook de aan
grenzende provincie Santa Culha.ina medegaun.
Algemeen wordt het onwaarschijnlijk g-acM,
dat Da Fonseca in staat is den opstand te dempen.
Hij is genoodzaakt zijne soldaten zeil b.j h
te houden, dewijl er kans beslaat, d.n zij in.tr
de opstandelingen óverlöopen imlien zij logeii
deze uitgezonden worden Vele v.ijwilli^eis ii
manschappen der nationale gardé hebb. ft Zirlt
bij den opstand gevoegdwelke thans o»i-r
40 U00 gewapenden beschikt.
Belichten over Lissabon uit dp \rgentiin?-he
republiek me'len dat de opbrengst \..n den
verkoop van den And»»s spoorweg ten
van acht millioen dollars in goud, he-i-md ia
tot betaling van de in Engeland bestelde panG
serschepen en oorlogsbehoeften.
Als eene bijzonderheid meldt men ons uit
Eist (Betuwe), dal deze weck in de «V. lurert
Zeeg» aldaar een grauwe kteeft is'gevangen, san
j circa 2 decimeter lengte lloe deze z -evis. li in zoet
water verdwaald is geraakt, blijft een raadsel.
Evenals vorige jaren i> door den Minister
van Oorlog goedgevonden dal in du verschillóudo
garnizoensplaatsenzoowel bij het aanstaand
Sl. Nii ol asleestals op den Oude- en Nieuwi>
jaarsdag, door militairen hulp zal wórden ver
leend voor den dienst der pakkelposl en voor dien
der brievenpost.
I ■■Mil. u. I. JljBI
was zij nu hierdan daar te vinden vaii
den eenan arm in den ander ruslende, volgde
haar menige blik vol bewondering En zij la. hte
dikwijls vroolijk met neergeslagen winpers;
wierp het hoofdje schalks in den hals terug...
doch, als zij den pilaar vootbijruischlewaar
tegen do jonge zeeman leunde dan sloeg zij
den blik op en keek hum doordringend aan.
Heen werd 't dan zondeiling om Int hart ie
moedehel was hem alsof hij de zaal ont
vlieden moest, als kon hij slechts viij adeid
halen in de frissche lucht daar haai naam
jubelend uitroepen de handen vouwen
dankbaar dat hij eindelijk zijn ideaal gevon
den had.
Plotseling naderde dc prins hom en icgde
de hand op zijn schouder.
«Zijl gij reeds voor den cotillon gucngageeid,
George vraagde hij herti haastig;
«Ik kan niet dansen, uwe Hoogheid, ik Leb
hel nooit geleerd.»
«Dat doel er niet toe dan blijft gij met uw8
danseres rustig pratenik breng tt naar dc
kleine gravin li naar de schoonc Lauren cc.
«Heeft zij dan nog geen cavalier voor...»
«Neen, vriend, omdat zij niet wilde. Zij
heeft haar hoofd er op gezet om met u te
dansen en allesWat zij wildrijft zij door.
Alzeo voorwaarts, gij, geluksvogel... nueiude
kans waar!»
Gravin Laurence stond voor haro moeder om
zich dc diamanten ..grave op haar schouder te
laten bevestig, n.
«Mot wien danst gij den cotillon'.1» vraagde
de oude dame halfluid.
«Met den intercssanlen vriend van den prins,»
