Maandag 4 <133* April 1892
SCHERVEN!
ju 4151. PTA:
"feuilleton
4
AMERSFOORTSCHE GOMT.
Uitgeverdu - P.r s m»Dd» t\.~. fmm p.. Bureau
H. VAN CLBSFF t-s ™*»u «o om »f.i 10 cm. Oroot. i«tt«n MUURHÜIZEN
pUaMruimt* »®or naif n udira «atn (MCkiedl ksagw prijtbarekaainf. Lagala
te Amersfoort aatoifM Ada par tafai II Om. Raabaaa par n|«l II Cta. - A/, mummm 10 Cm hoek Kortegr&oht, Wfjk B 0O.
Politieke Revue.
Men wordt te Parijs seer ongerust. De bladen
«eggen het en hel i' ie begrijpen. Want wel is
de kans on# gedynainiteerd te worden voor den
Ïewonenruitigen burger nog tamelijk gering,
laar de kans bestaat en is zeilt vrij groot, als
men een huis bewoont, waarin ook een rech
terlijk ambtenaardie iets inel de anarchisten
uitiuande hadknmeri heelt gehuurd. Ook
gaai de anarchistenof wie men zoo noemt
sleedt verder. De ontploffing in de rueGlichy
was veel erger dan een der vorige en het is
verwonderlijk genoeg, dat er veel gekwetsten,
maar geene dooden zijn gevonden in het uil zijn
verband gerukte huis. Bovendien vindt men
telkens helsche machines om het oude woord
te gebruiken die toevallig niet ontploft zjjn
maar doen zien, dat de misdadigers op groote
schaal hunne zaak drijven. De vrees wordt ver
groot door 'I geheimzinnige van de zaak.
Misschien zou men zich de zaak nog minder
aantrekkenals zij gcsn invloed had op wat
men noemt hel vreemdelingenverkeer. All de
vreemdelingen uitblijven, of vertrekkenwordt
dal door den Parijschen handel gevoeld en hoe
geneigd de Franschen zijnom alkander klei
nigheden als rtraatoploopenopstandenrevolutie
en geweerschoten te vergeven en amnestie te
veriernen aan heele en halve communisten als
de /.aken getroffen worden houdt de gemoede
lijkheid op
In liet restaurant van Yéryboulevard Magenta
iiwas eenigen tijd na de ontploffing in de
straat Glicliy een flink netgekleed man binnen-
geir-d-n en had daar gedejeuneerd. Hij onder-
lucld zich na smakelijk Ie hebben gegeten, inet
den bediende. De gast raad-le hein aan het
anar lii'lenblad Père Peinard te lezen en ver
klaarde. dat er geen soldaten of legers meer
uoodig warendie op den dag der revolutie
op hun broeders zouden schieten.
fiere eigenaardige theorie en andere uitdruk
kingen wekten reeds achterdocht bij den be
diende, die nog versterkt werd, toen de gast zoo
luchtig weg vertelde, dat hij dien morgen in
de >traat van Clichy geweest was, waar men
weer <;en* een buis m.-t dynamiet had laten
springen Hij vertrok omstreeks één uur en liet
een spoorboekje liggen. Nadenkend werd hel
den bi-ilicude duidelijkdal hij niemand anders
voor zich gehad had dan den gezochten misda
C) Naar 'tDuilsch door S.
•Ja ik beloof het u, freule Elite.» herhaalde
hij nogmaals, «zoo waar als ik u liefheb, on
uitsprekelijk lielheh.» fluisterde hij met stra-
hnden blik, doch hij zweeg eensklaps ontsteld,
want nevens ons klonk de slem mijns vaders,
die cene onbeduidende vraag lot hem richtte.
liet pianospel hield eveneens op en wij hadden
gecne gelegenheid om ons afgebroken gesprek
te vervolgen. Onse blikken zeiden des te meer
en toen hij mij hij 'l afscheid de hand kuste
fluisterde hij: <lk moet morgensonals gij
weet, wegens dienst voor ettelijke dagen naar
Berlijn vertrekken eerst op het Sylvesterbal
kan ik u het weinige en toch zoovele zeggen
dat mij heden niet vergund was u te zeggen.
Zult gij u mijner herinneren, freule EliseZal
het niet bij u heetcn«uil het ooguit het
hart?»
Dal is een soldatendeviesschertste ik met
trillende lippen. «Neen ik zal u niet vergeten,
evenmin als om op eiken Nieuwjaarsavond uit
de kopjes te drinken.»
Een bijna hartstochtelijke gloed vlamde erin
zijn oog. Zijne lippen brandden op mijne hand
nog oen han.idruk en hy verwijderde zich.
Ik echter dacht aan hem ik had hem
lief innig lief ik beminde hem in een
stuk door hij had daartusschen nog iels te
doenvolgens Jean Pauls opvatting.
diger. Toen nu om elf uur de gast weder in h«t
restaurant verscheen, deelde de gallon sijn zwaar
vermoedeo mede aan (zijn schoonbroeder, den
eigenaar van de zaak. Den verdachte bedienende,
keek hij meer bepaald naar de linkerhand, waar
aan Ravachol een litleeken heeft en hij waa
overtuigd den geweldenaar voor sich te hebben.
Véiy liep naar het politiebureau en onraiddel-
lijk volgde hem de commissaris Dresrh met twee
agenten. Deze beiden werden aan de deur
geposteerd terwijl de commissaris sis particulier
plaats nam aan dezelfde tafel, waaraan Ravachol
zat en een glas bier bestelde. Een inspecteur
van politie bleef bij het buffet slaan.
Ravachol, die deze personen zag komen, vroeg
zijne notadie negen en dertig stuivers was
en beefde zeer bij de beuling.
Hij stond op en slak sijn hand in den rech
terzak van zijn overjaz daarna liep bij de straat
op. doch achrok van de twee agenten. De cora-
missaria gaf een wenk en tegelijk vielen tij roet
hun driéën op den verdachte san. Hij ontkende
Ravachol te sijn en verdedigde zich woedend
tegen zyne arrestatie.
Behalve het litteeken, zijn op het lichaam de
moedervlekken ontdekt, die hij getracht heeft
uit te branden.
By huiszoeking in zijne woning weid eene
complete inrichting gevonden voor het mak-n
van ontplolbare voorwerpen. Ken hoeveelheid
schietkatoen was eenvoudig in een kast gebor
gen. Ilij woonde in dat huis onder den naam
van Laurent. De pot tier wist op te geven wan
neer hij op da dagen van de dynainietaanslagen
was uitgegaan.
Men vond ook vaiscb-^eld en vaische baarden.
Piet Jouhert of Paul Kruger? Ziedaar, zegt
de Ezpressdu vraag die op veler lippen dezer
dagen zweeft: «Wie zal bij de eerstvolgende
verkiezing tot president van de Transvaal ge
kozen worden? Piet Jouhert ol Paul Kiuger?
Dat generaal Jouhert zich candidaal zal stellen,
bij de eerstkomende verkiezing is een openbaar
Cheim. 01 de heer Kiuger zich wederom
rkiesbaar stellen zal. is onbekend. Maar als
iemand ons vraagt: sWie van de twee zal het
winnen, indien zij naar het presidentschap staan
zullen?» dan antwoorden wij: «de man die
nu in den stoel iszal het winnen tegenover
eenig candidaat nog éénmaal ten minste Wij
kunnen dwalentuur deze is onze eerlijke opinie.
Hoe langzaam gingen die dagen voorbij
ik had vroeger nog nooit de uren tot aan een
hal geteld ik betrapte mij er dikwijls op
dat ik.zat te droomen.
Eindelijk, eindelijk was de lang gewenschte
«vond aangebroken en legde de kamenier mij
den balinantel om de schouderszeggende
«De freule heeft er nog nooit zoo mooi uitge
zien als van avond. U gelijkt op een water
nimf juist sooals zeelieden bekoren en
hei meisie keek mij met lisligen blik aan.
Jamijn zoet geheim wist de geheele wereld
reeds en alle habbelaarsters hadden er natuurlijk
ruimschoots hel hare over te zeggen. Daarvan
getuigde zeker niet het minst de vele anonieme
brieven, welke zoowel aan mijn vader, als mij
gericht werden. Ik hechtte er geene waarde
aanwant liedendie hun toevlucht lot zulke
lage middelen nemen, zijn geen vertrouwen
waardig. Mijn goede vader verdroot hel des te
meerdoch dal stelde ik op rekening van zijne
ziekelijkheid. Ik gevoelde mij ook reeds sinds
eenige dagen niet recht welmaar zou voor
geen geld ter wereld hel bal verzuimd hebben,
hoewel de dokter mij het ten sterkste ontraden
had om er heen te gaan.
Met luidkloppend hart reed ik met mijne
gezelschapsdame naar hel feast. Voor de eerste
maal in mijn leven was ik opgewonden
gewoonlijk liet alles mij koud.
Nauwelijks had ik de zaal betreden of mijn
blik zocht hem en hem alleen te midden der
lalrijke aanwezigen. Zijn broeder alleen trad
mij echter tegemoet. Hii vraagde mij dadelijk
op fluisterenden toon: «Wilt gij mij de polo
naise schenken Ik heb u iets gewichtigs tuedfl
Dat de ontevredenheid met hel bestuur van den
tegenwoordige president langzaam maarzeker
toeneemt; dat hij zeer ongelukkig is, in den
regelin zijn keuze vao ambtenaren en dat er
«en krachtige poging sal gemaakt worden om
hem uit zijn stoel te lichten deze dingen
zijn vrij zeker; maar hij zit veel vaster in sijn
setel dan zyne vijanden denken. Generaal Joubert
is ongetwijfeld een knappe en bekwame man,
een waardige opvolger van deo heer Kruger
als het zoover komtmaar als staatsman gclooven
wy nietdal hij in de schaduw van pieaident
Kruger ataan kan.
A. Fokke Simonaz. was de Justus van Maurik
van tijnen lijd Ook was hy een «geliefkoosd»
lexer. Hij las in Nuts vergaderingen en in Feli*
Merilia. Al zijne werken zijn van den catheder
voorgedragen. Thans üzan wij by het denkbeeld
op die wijze bv. de «Boertige reis door Europa»
te moeten hooreneene platte parodie op de
Ecrchiedenis van onz werelddeel, de strenge
luxe der historie in 't pak van eenen hansworst.
Maar men schijnt daze voordrachten genoten te
hebben omtrent zooals een geacht puhliek tot
nu toe van Mauriks grappen en aandoenlijkheden
heelt gesmaaktTot eer van Fokke Si-
monsz, zij gezegd dat hij geen weik maakt van
aandoening. Gelijk wij zeidenhij was geen
humorist. Ily wat «boertig». Van de vele «boer
tige» rijmelaars en schrijvers, die onze letter
kunde menigmaal hebben verontreinigd was hij
de onschuldigste. Men kon ham hooren lezen
in T Nul ot in Feli* Meritis zonder zijns moraal,
maar niet zonder zynan smaak te bederven
Hel jaar «Drieduizend» is een toekomst-visioen
van den b.mrligen schrijver. Ilii drooinl van eene
werelddie duizend jaar na hom zal zijn. Hoe
stelt hij zich die wereld voor? Men woont hier
op hoogten want men heelt begrepen dat hel
onderhoud der dijken te moeilijk en te koslhnar
viel op den duur en aan de zee teruggegeven
wat aan do z.-e werd ontnomen. In de straten
van deze op hoogten gelegen steden rollen gccne
rijtuigen, want iedereen gaat te voet of. al» eene
lange reis moet ondernomen worden, met den
luchtballon. De huizen zijn niol veel meur dan
hutten Men l»eli uiterst armoedig slaapt op
den grond on kleedt zich hij voorkeur in dieren-
vellen. Het vleeseh der dieren wordt niet meer
genuttigd. Men heelt do groote kudden, eens
een deel van Neerlands rijkdom, laten uitsterven
te deelen.»
«Is uw broeder niet hier?» vraagde ik met
trillende stem
Ilij boog zich glimlachend, terwijl er juist
eenige dames en hoeren ons naderden en ant
woordde luid en onbevangen:
«Mijnhro.rderhr.fi langer dan hij wel wilde
in Bctlyn inoefen blijven en kon zelfs nog niet
eans lieden middag vertrekken Zoo het hem
nog e«nig<zins mogelijk is. komt hij nog mot
den sneltrein, welke om 12.80 aankomt.»
Die woorden klonkon my als een donderslag
in de ooien ik weet niet meerwat ik
zeide of deed ik hoorde alleen als in droom
hoe eene mij bekende dame. die ik niet lijden
kon. me schafteend vraagde: «Hoe, freule Klise,
waarom hebt gij u met waterleliën getooid
weet gij dan niet dat dit ongelukverdriet
of ziekte beleckenl?»
Ongelukverdriet of ziekte ik beefde on
willekeurig hoewel ik anders niet bijgeloovig
was. Mijne wangen gloeiden hel bloed jaagde
mij door de aderen en tochtoch waa ik
steenkoud. Eene wanhopige onrust had zi< h van
mij ui/ester gemaakt lot aan dc polona.se
begon. me. nde ik trikens te bezwijmen.
Eindelijkeindelijk stond lui'cuant Laarzen
voor mij en hoed mij beh eld den aim om mij
ten dans te geleiden Speelde mij mijne opge
wondenheid parten of was hel wetkelijk waar,
dat de jonge officier verlegen was en niet zoo
vrijmoedig scheen.
De muziek speelde eene vroolijke melodie,
welke tnjj door ht-t hart sneed. Mijn blik richtte
zich vragend op .hel bleeke gelaal van den jongen
men ik vermocht goon woord te uilen.