m 4148 ju
Donderdag 2 8© Juni 1892
AMRSFOORTSCEE COURANT.
Uitgever Dit fcUS r>«Ut DrmdtrdsfmMtf. Ikiminl f*T nulii f\.—. Fr»as* p«r BurOaU
A. M. TAN CLKKFr r*/hu. «n>» so om. r^i BMr te om. or«m uh.» u» HUUKHUIZBN
plutermiaUtoor nidii n udore rat» Urijdin* (M«ki*dl k»»|*r pr|t<wrak»iB|. Lapl*
te Amersfoort. u.» «biin tii p» iu.u«.. p« rapi m cm. j/-. .mh» 10 cm. hoek Kortegraoht, wijk B 60.
Wegens het PINKSTERFEEST wordt
het volgend nummer der Amersfoortsche
Courant in plaats op Maandag, ZATER
DAGAVOND uitgegeven.
Politiek Omzicht.
In eene vergadering der Association Libérale
te Luik heelt Frire Orban eene heftige rede
voering gehouden legen hel algemeen kiesrecht,
tegen de candidaluur der progressisten en der
possibili8len. Hij strijdt te zamen met de gema-
tigdliberale legen de progressislische candidaten.
Het congres van de Belgische socialisten te
Nainen besloot bij de verkiezingen voor de
constituante geene andere candidaten te steunen
dan voorstanders van algemeen kiesrecht. Even
wel wordt aan de afzonderlijke vereenigingen
in de districten alle vrijheid gelaten om zulk
eene gedragslijn te volgen als hel meest gunstig
sou zijn voor de eischen der arLeiders.
Er is weer eens iemand bezig geweest met
op hel papier de wereldkaart te wijzigen.
Deze iemand ia een Fransch staathuishoudkun
dige hij noemt zich dr. Oltramare en heeft
een werkje geschrevendat in Frankrijk de
aandacht trekt en deze ook buiten Frankrijk
verdient.
De schrijver heeft opgemerkt, en dit is het
uitgangspunt van zijne redeneering, dat de
wreld langzamerhand onder den invloed komt
van drie staten of, zoo men wilstatengroepen.
Hij denkt daarbij niet aan het drievoudig ver
bond of de Franach-Russische overeenstemming,
want hij houdt minder de staatkundige dan
de economische verhoudingen in 'toog. Uaar-
vooi is hij economist. Do eerste statengroep
wordt gevormd door Engeland en zijne koloniën.
Eene andore zalvroeg of laatnaar de schrijver
m<enl.g«vo:ind worden door Amerika. In Mid
del- Zuid-Aineiika wil men er tol heden niet
van wetenmaar dr. Oltramare voorziet eene
toekomstwaarin gehoel Amerika als een tol-
gebied tegenover Europa zal staan. Hel derde,
het gevaarlijkste Zollverein der toekomst is
Rusland. Meester van hall-Europa, zet bel on
ophoudelijk zijne veroveiingen in Azië voort
en bevelkt het gewonnen land met ztjne onder
danen terwijl het de vreemdelingen verwijdert.
Zijn gebied is driemaal zoo groot als dat van
alle westelijke volken. Wal zal er worden van
West Europa De schrijver schildert het lot
FEUILLETON.
Eene onverklaarbare geschiedenis.
De dochter der Logge.
2) Naar 't Engelich door S
»En wat stelt gij tegenover mijn inzat, llabra
vraagde de dokter.
«Wel,» antwoordde hy aarzelend, doch be
slist, »Méha!>
Milia was hel verlegen, bruine meisje, over
wie mijn gastheer mij reeds gesproken had.
«Ja. mijnheer, Maha is mijn inzet. Zie hier,»
«n hij opende den ronden, vlakken mand,
«slaapt de slang niet rustig? Beschouw haar
maar opmerkzaam. Streel haar gerust eens met
uwe rechterhand, als gij ten minste niet be
vreesd tiiL Neen 1 Morgen om dezen tijd is
de slang aer ontwaakt, vroolijk en opgewekt.»
Dokier Bochórides ontblootte zijne hand en
raakte de rustende slang aan.
«Zijt u bevreesd herhaalde Habra glim
lachend.
«Neen, dat nu juist niet, maar ik vind die
aanraking nu juist niet aangenaam.»
«Welnu, als gij geeno vrees kent, mijnheer,
stryk dan een dozijn malen over haar heen,
steek uwe hand in den zak en, wanneer gij
thuis komt, dan zult gij Méhé aan de deur
vinden staan met de dienstbode. Gy Iaat uwe
hand slechts éen keer over haar gelaat glijden,
éanmaBl over haar hoofd en zij zal, even rustig,
even vast als deze alang inslapen en op den-
zelfden lijd «U deze ontwaken, binnen vier en
twintig uur.»
dat onsnaar zijne voorstellingwachtmet
donkere kleuren. Het is alsof men een recht
geaard socialist hoort over den ondergang des
bourgeoisie. Wat is daaraan te doen? De
schrijver steekt gelukkig in onsen nood eene
reddingsplank uil. De Europeesche volken
moeten een vierde statengroep vormen tegenover
AmerikaBrittannië en Rusland. Zij moeien
zich meester maken van Afrika. Dat is alles
hooge fantasie. En nochtans verdient het werk
van den Franschen economist de aandacht. Hij
veroordeelt de «entente» en de Russische politiek
in de sterkste uitdrukkingen. Wal is het Rus
sische volk? «Een volk», antwoordt hij, «dat
ons rechtsgevoel sells niet begrijpt en zich
buigt onder het onbeperkste despotisme. Een
«olkzóó slaalrchdal zijn absolute heerscher
jaarlijks tienduizend onderdanen groolendeels
zonder rechterlijk vonnis, naar Siberie's ijsvelden
zendt. Een mystiek en onverdraagzaam volk
dat onze beschaving loochentslechts éénen
godsdienst kent en alle andere godsdienstvor
men vervolgt.»
Men zal toegeven, dat zulk een oordeel van
een Franschman over den bondgenoot den
vriend ten minste in 'l Oosten de aandacht
verdient. Maar vooral is dit boek merkwaardig,
omdat het waarschuwt, niet voor 'teerst, maar
krachtig en welsprekend, tegen de gevaren waar
mede hel hoog opgedreven milllairisine, gevolg
van oude oorzaak van nieuwe vetten, in de
toekomst ons bedreigt.
GELOOF EN LIEFDE.
Een zeker schrijver heeft gezegddat
het geloof de grondslag dient te zijn van
alle deugden, welke eene vrouw in zich
moet vereenigen. Deze woorden kwamen
ons in de gedachten, toen wij de parabel
gescheiden" van Maria Obner van Eisen-
bachlazen... Zeis belangwekkend genoeg
om haartreffend cn waar in haar een
voud als zij is, in ruimeren kring bekend
te maken. Zij luidt als volgt:
Het Geloof eu de Liefde huwden eens met
elkaar en vormden in den beginne een
zeer gelukkig echtpaar. Op zekeren dag
zeide het Geloof tot de Liefde„Ik moet
gaan reizen ik gevoel behoefte ora mij
over de aarde te verspreiden." De Liefde
wilde zich niet tegen dat plan verzetten,
De dokter zag tnij vragend aan. Ik knikte
toestemmend, ik weel niet waarom. Hij streek
over de levenlooze, vochtig-kille massa twaalf
malen achtereen en ik zag duidelijk, dat het
dier ineenkromp als drong die aanraking diep
tot haar door.
«Begeef u thans huiswaarts, mijnheer,» seide
de oude.
Wij deden, sooals hij verlangde en vonden,
volgens zijn zeggen, Mahé, het bruine meisje
aan de deur slaan. Toen zij ons aankomen zag,
kreeg zij eene kleur. Zij boog de slanke ge
stal te begeerig voorwaarts, alsof zij iets ver
wachtte, iets verlangde la ontvangen, Wij
sloegen haarscherp gade de dokter liet zijne
hand zacht en langzaam over haar gelaat an
heure lokken glijdenOp hetzelfde oogen-
blik zonk zij met een diepen zucht, dia ala de
uiting klonk van iels, dat haar smartelijk aan
deed, als het ware levenloos ineen. Ik moet
erkennen, dat het ons beiden toch alles behalve
wel te moede was op het zien van het bewua-
lelooze meisje, want al had Habra ons daarop
voorbereid, tol op het laatste oogenblik toe
hadden wij getwijfeld aan de waarheid zijner
woorden. Wij riepen de oude trouwe dienst
bode, welke gewoon was aan deze toestanden
harer jeugdige meesteres, droegen op hare
aanwijzing hel meisje op bed, terwijl de
dokter haar door allerlei middelen tot bewust
zijn poogde te roepen. Alles bleef vruchte
loos. Zij haalde zeer zacht adem zij
scheen eene voikomen, weldadige rust te ge
nieten. Haar bleek, vermagerd gelaat droeg eene
kalme, tevreden uitdrukking kortom, niets
duidde aan, dat zij zich in een ouuluurlijkca
doch verzocht smeekend om haar mede
te nemen. Het Geloof echter verklaarde
dat dit oumogeljjk was.
„Zonder jou ben ik sterkerlaat me
dus alleen trekken."
Het Geloof begon zijne reisden eersten
nacht reeds verdwaalde hij in deduicter-
nis entoen hij na vele moeite weer te
huis kwamherkende de Liefde hem
nauwelijks zoozeer was hij veranderd
helaas, ook ten opzichte van haar! Zij
had hare macht over hen verlorenen
hij wendt zich tegenwoordig steeds meer
en meer van haar af. Komen zjj thans
toevallig weer eens samen, dan is het om
spoedig weer van elkander te scheiden.
Hun verbond was een zegen, hunne
oneenigheid is een vloek, waaronder het
menschdom zwaar gebukt gaat.
Koning Chrisliaan en koningin Louise van
Denemarken mochten zich bij hun gouden
huwelijksfeest verheugen in hel bezit van een
zoon, die kroonprins iseen dochter (de prinses
van Wales), die aanstaande koningin is van
Engeland een dochter, die keizerin is (de czarin
van Rusland)een zoon, die koning is (koniag
George van Griekenland) een luisterrijke
familievoorzeker.
liet gouden paar heeft verder 32 kleinkinderen,
want de kroonprins van Denemarken heelt acht
kinderende prins van Wales vierde koning
van Griekenland zes; de czaar van Rusland
vijf: de hertog van Cumberland zes en prins
Waldernar drie.
Behalve ontelbare bloemstukken, van allerlei
vorm, schonken de groote landeigenaars in Dene
marken hal gouden echtpaar een prachtig tafel
servies in zilver; de kooplieden te Kopenhagen
een prachtige gouden karos, waarin till. MM.
onder het gejuich der menigte Donderdag ji. ter
kerke reden en welk rijtuig was bespannen met
zes witte Kaukasische paarden, door den Czaar
van Rusland zijne schoonvader bij zijn feest aan
geboden de Czaar had bij die paarden gevoegd
zes stalknechts, die in dienst van den Deenschea
koning zullen blijven, doch uit de Keizerlijks
huishoudkas te Petersburg zuilen worden betaald.
De Czarina schonk hare moeder een japon van
goudbrocat, vervaardigd volgens eene nieuws
mode, die aan dit prachtig kleed een zijdeachligen
toestand bevond of dat zij eenige lichamelijks
smart gevoelde. Wij beiden echter waren zeer
opgewonden en waagden het nauwelijks om
elkander aan Ie zien zoozeer schokte ons
het geheimzinnig schouwspel.
«Wel, dokter, wat denkt u ervan?» vraagde
ik eindelijk'
«Ik kan er niets van zeggen, wij moeten kalm
afwachien wat er gebeuren zal,» antwoordde
mijn gastheer.
«Ik zal ven nacht bij haar waken, opdat ik
haar bij de minste beweging helpen kan. Zulk
een geval is mij in mijn praktijk nog uiel voor
gekomen het wekt in hooge mate mijne belang
stelling op. Een belangwekkend geval
Wij staarden daarna op het jonge meisje en
bemerkten, dat zij eene andere houding had
aangenomen. Zij had zich ineengerold als eens
slang, met de handen boven het hoofd ge
vouwen en de beenen omhoog getrokken.
De nacht verliep zonder dat er iets voorviel.'
Ik stond onderscheidene malen op, opgeschrikt
uit mijn onrustigen slaap en stelde mijn gastheer
voor om hem at te lossen, doch deze wilde
daarvan niets weten. Hij was zeer ernstig
het meisje scheen hem een wonder in haar
bovennituurlijken, oogenschijnlijk zoo rustigen
slaap toe.
Den volgenden morgen verscheen Habra; Het
was nog zeer vroeg verlangen en nieuws
gierigheid hadden hem geene rust gelaten.
«Nu, heb ik de waarheid gesproken? S.aapt
het bruine vogeltje niet Is niet alles zoo ge
schied, als ik u voorspelde 0, Habra weet
wel, wat hij zegt nij is doorgedrongen tot
dz diepste geheimen der natuur, welke slechts
