Maandag 12 fH Dec. 1892. No. 4203. 37e Jaargang. OFFICIERSEER. Feuilleton. BUITENLAND. Uitgave FIRMA A. H. VAN CLEEPF te Amersfoort. Dit blad verschijnt Maandag en Donderdagmiddag. Abonnement per 3 maanden ƒ1. Franco per post ƒ1.15. Adverteniiën, 16 regels 60 Cents.; elke regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadv. per regel 15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke nummers iO Cents. Bureau MUURHUIZEN hoek Korte gr acht, Wijk B. 00. Zij, die zich met 1 Januari op dit blad abonneeren, ontvangen do tot dien datum verschijnende nummers GRATIS. In ons nummer van 22 December zullen wij een aanvang maken met een zeer boeiend feuilleton, getiteld KENN ISGEVINGEN De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gezien art. 5 der wet tot regeling van den kleinhandel in sterken drank en tot beteugeling van openbare dronkenschap Brengen ter openbare kennis, dat een verzoek schrift om vergunning tot verkoop van sterken drank in het klein bij hen is ingekomen van PIETER CORNELISSE, in het perceel wijk F. no. 71, thans bewoond door F. Ruizendaal. Amersfoort, den 8 December 1892. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, F. D. SCHIMMELPENNINCK. De Secretaris, W. L. SCHELTUS. De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, brengen ter kennis van de belanghebbenden, dat bij Koninklijk besluit van den 24 November 1892, no. 28, is goedgekeurd dat door de gemeente Amersfoorst aan vuur-, haven- en tongeld, voor het bevaren van de rivier de Eem, gedurende het jaar 1893 geheven wordt vijftig percent van het bedrag bepaald bij het tarief, goedgekeurd bij Koninklijk besluit van den 1 Mei 1830, no. 3. Amersfoort, den 10 December 1892. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, F. D. SCHIMMELPENNINCK, De Secretaris, W. L. SCHELTUS. STEVEN VAN DER HAGEN VII. Bij de poort gekomen wijdde hij oogenschijnlijk zijn geheele opmerkzaamheid aan het balspel van eenige groepen jongenszoo schoof hij in een talrijk gezelschap van wandelaars, zoodat hij onopgemerkt binnen de poort geraakte, zonder dat eenig sterveling uit de burgerij vermoedde, dat de stad met een Amcrsfoorter verrijkt was. Daarop kwam hij tot een leelijke ontdekking, de reismakker was nergens te vinden. Misschien was hij niet binnengekomen of, bij de poging daartoe, minder handig geweest en aangehouden de gevangene en strafschuldige mocht hem verklikken en dan was hij een bedorven man. Zijn beradenheid begaf hem echter nooit. Op de markt ontmoette liij drie vreemdelingen; het waren twee edellieden uit Brussel met hun bediende. Aan deze heeren openbaarde hij zijn gevaarvollen toestand; zij lachten om het geval, al vonden zij het ook niet zonder bezwaar hem weg te helpen. De overtreder speelde zijn rol van tweeden bediende zóo goed en deed zich zóo beminnelijk voor, dat een paar nood leugens en enkele goudstukken hem een nieuw „bóle- tyn" deden verwerven. Bijna aan het doel zijner reize gekomen, werd hij teruggewezen en in de doolhoven der moerassige streken van de Ma- rema, geraakte hij op den dwaalweg. Het Kerstfeest in de hoofdstad der Christenheid wordt alleen de reis daarheen waard geacht onze reiziger had het voorrecht, dat zijn aan komst daarmede samenviel. Doch de hoofdzaak was in zijn dagelijksche behoeften te gaan voor zien en de gelegenheid te zoeken om ziin kennis van menschen en zaken uit te breiaen. Hij moest trachten in aanraking te komen met per sonen van rang, omdat hun levenswijze rijk was aan afwisselingen en hem, ongeacht zijn onder geschiktheid, in kringen bracht, waar de koon- mansstand geen toegang heeft, doch waar hij de beteekenis Teerde kennen van invloedrijke per sonen, die aan den handel bij voorkomende moei lijkheden zeer dienstig zijn. Later zullen wij hem ontmoeten, wanneer hij de hem aanvertrouwde belangen voordraagt aan niemand minder dan Ministeriëele puzzles zijn er in overvloed in den laatsten tijd. Ribot heeft den Fran- schen puzzle opgelost, Taalle is bezig in Oos tenrijk er een uit te vinden, waarvan bij zelf de oplossing niet weet te ontdekken, en in Spanje stelde Canovas del Castillo er een sa men waarvan de oplossing isdoodEn bij heeft 't langzamerhand zóo weten te schippe ren, dat hij de oplossing nabij en reeds nage noeg dood is. Meenende, dat de Minister van Binnenlandsche Zaken het zou af leggen, en verwachtende dat de conservatieve partij hem, den leider, in alles zou steunen, is Ca novas zonder mededoogen tegen Villaverde opgetreden. De loop der dingen heeft echter bewezen dat, de conservatieve minister-presi dent zich heeft vergist; men nam zijn partij niet, en Canovas diende aanstonds zijn ontslag in. Men mag dus verwachten, dat binnenkort de conservatieven oppositie worden, de libe ralen, onder aanvoering van Sagasta, regee- ringspartij, tot groote vreugde van de mannen der Beurs. Meer dan eens is er beweerd, dat Canovas Spanje economisch ten gronde richtte met zijn sterk- conservatieve beginselen; de leer der liberalen daarentegen zou den voor spoed van 'tland brengen. En zóo is deze theorie bij de Beursbezoekers doorgedrongen, dat de fondsen onmiddellijk twee percent zijn gerezen, toen werd vernomen, dat de liberalen in Spanje waarschijnlijk weer aan de regeering zullen komen. De Fransche pers spreekt nu reeds zeer onwelwillend over het ministerie-Ribot. De Justice voorspelt het een spoedigen dood, als het zich zou verzetten tegen den wensch der Kamer om aan de Panama-commissie de vereischte volmachten te geven. De Lan- terne valt Carnot persoonlijk aan en noemt Ribot zijn strooman. De rechterzijde sehynt aan Koning Filips den Tweeden van Spanje, met wien hij sprak van aangezicht tot aangezicht. Om nu zoo in de hoogere maatschappelijke standen te kunnen omgaan, wist hij zich een opleiding te geven, die weder van groote schran derheid en helder doorzicht getuigt. Omdat hij de taal der Spanjaarden en hun humeuren" (volksaard en karakter) beter kende, zocht hij onder deze nationaliteit een meester, want zijn eerste wapen, als hij veroveringen wilde maken op de goede gezindheid van meerderen, was zijn bekwaamheid te toonen als bediende. Hij slaagde er in bij een „canoninck" van Burgos in dienst te komen. Of deze kanunnik in eenige zending te Rome verblijf hield, blijkt nergens, doch hij was een goed man, zoodat Van der Hagen tot na Pinkster bij hem bleef, dat was tot omtrent de tweede helft van Mei 1580, toen Steven met goedvinden van zijn meester overging in dienst van een heer te Napels. Hy was naar deze stad getrokken, enkel op avontuur en had een plaats gevonden bij een hoofdofficier, die juist den last had ontvangen, met galeien eenige schepen te eonvoyeeren, die geld moeten overbrengen naar Sicilië. Na een kort verblijf voor Messina, keerde het konvooi naar Napels terug, waar hij ging inwonen bij den opperkamerheer van den spaan- schen onderkoning der beide Siciliën. Diens schoonvader was juist benoemd tot gouverneur van Gaëta, ons welbekend wegens de dappere verdediging door de laatste Koningin van Napels en toen vermaard als la chiaue del rengio (zooals Steven met een schijntje zijnor nieuw verworven taalkennis zegt regno, in plaats van het in een Hollandsch verhaal voegzamer „sleutel des koninkryks"). Steven ging met dezen mede, en aardig zijn de bijzonderheden, waaruit wij ver nemen, hoe vast de gouverneur dien sleutel in do handen hield. Toen het jaar om was, ging onze vriend terug naar den Kamerheer te Napels, die hem wist te plaatsen bij don onderkoning Don Juan de Zuniga, groot-commandeur van Kastilië. Zooals de lezer opmerkt, is dit ook de naam met den titel van don landvoogd Requesens; deze was dan ook zijn broeder, van wien straks nog even melding zal gemaakt worden. In November 1582 ging de onderkoning naar Spanje terughij was in zijn landvoogdij afge lost en zou voortaan in Kastilië verwijlen. Met twaalf galeien geschiedde de overtocht van Napels naar Barcelona. thans gemeene zaak le maken met de radi calen en voor 'toogenblik althans ziet het er voor de Republiek al zeer weinig roos kleurig uit. In de Intransigeant beweert Henri Roche- fort, dat de graaf van Parijs de onthulling van de Panama-knoeierijen op het touw heelt gezet. De bedoeling zou wezen, de republi keinen verachtelijk in de oogen van het volk te maken, orn daardoor den terugkeer van de monarchie te bevorderen. De graaf van Parijs zou door zijn vertrou weling, Du Feuille, een menigte papieren hebben doen opkoopen, waaruit de mede plichtigheid van tal van afgevaardigden aan (le Panama-knoeierijen zou blijken. Van die papieren zou bij de verkiezingen van '93 gebruik worden gemaakt. Volgens Roehefort zou de keizer van Oostenrijk den graaf van Parijs helpen in zijn pogingen, om de mo narchie in Frankrijk te herstellen. Ook keizer Wilhelm zou aan een monarchie onder een Orleans de voorkeur geven boven een repu bliek Roehefort beweert, dat Carnot aen grond onder zich weg voelt zinken en alle pogingen in het werk stelt om te verhinderen aat hij een anderen opvolger zal krygen dan een monarch. Wat er ook van zij achter het onderzoek in de Panama-quaestie wordt nu meer kracht gezet. Niet alleen heeft de lijkschouwing van De Reinach nu plaats gehaddoch volgens do Libre Parole zou door Bourgeois reeds het opzienwekkend besluit zijn genomen onmiddellijk de leden van den Raad van beheer der Panama-maatschappij in hechtenis te doen nemen. Het is niet duidelijk wat aanleiding zou hebben gegeven tot dien plotselingen maatregelterwijl het proces tegen de Directeuren der maatschappij eerst op 10 Januari zal beginnen. Aan Pasteur zal op zijn zeventigsten jaar dag den 27n Dec., in de Sorbonne een groote De wijze waarop de reis werd gedaan zal een bevaren jonkman als onze vriend wel vreemd voorgekomen zijn. Op de manier der Ouden, inzonderheid der Fenlciërs, was de heele over tocht kustvaart; men liep bij 'twalletje langs, 's avonds gingen de „zeereizigers" in een haven ankeren en bij mooi weer sukkelden zij een eindje verderwas het weder ongunstig en de zee „boos," dan werd er niet geroeid. Te Genua ging de Onderkoning met zijn ge volg aan walen bleef eenige dagen op een landhuis van den admiraal Doria. Steven ver telt hoe het aan de Spanjaarden verboden was, gewapend binnen Genua te komenop straffe van opgehangen te worden. De schrijver voegt daarbij de opmerking dat de Italianen in zulke gevallen geringe waarde hechten aan het leven van een Spanjaard en dat deze gevoelens stipt gereciproceerd worden. Langzaam ging de reis voort; eenmaal bleven zij ruim een week voor anker omdat het zoo woei en regende. Op de Fransche kust vonden zij een plekjedat hun wel moet aangestaan hebbenhet was op een Zondag, de galeien werden op het strand gezet en aan den zeeoever werd een altaar op gericht en Mis gedaan. Nog had men de G Af vau Narbonne door te worstelenwaar het een boos vaarwater isom zich daartegen te sterken wachtte men eenige dagen op vast weer. Ein delijk kwam men in de nabijheid van Barcelona, in ae streek waar de Onderkoning geboren was. Op een zijner kasteelen aldaar rustte hij uit van de vermoeienissen der reis, en Steven teekent daarbij aan, dat onze landvoogd Requesens in het kerkje van die plaats begraven ligt. Het is niet van algemeene Bekendheiddat het lijk van den aan de pest te Brussel overleden opvolger van Alva naar Spanje werd overgobraoht. Nauwkeurig beschrijft Steven de reis over lnnd en den omvang van den hofstoet, die vjftig karren noodig had om de bagage te vervoeren. De tocht ging naar het Escuriaal, waar de Koning wasbij wien de Onderkoning zijn op wachting ging maken. De bijzonderheden, die Van der Hagen von dit plechtig gehoor mede deelt tronendat hij daarbij tegenwoordig was. Een dor edellieden van het gevolg moest voor zijn persoonlijke belangen naar Valencia, on onze vriend was er weer dadelijk by met het verzoek om dezen heer te mogen vergezellen hij kreeg daartoe verlof en keek goed uit zijn gouden medaille worden overhandigd, waarop aan de uene zijde het beeld van Pasteur en aan de andere het volgende inschrift: «Aan Pasteur, op zijn zeventigsten jaardag, de wetenschap en de erkentelyke menschheid 27 December 1892." Een lijst der inschrijvers zal daarbij ge voegd worden. Te Tunis heeft de begrafenis van kardi naal Lavigerie Donderdagochtend met veel plechtigheid plaats gehadzij werd door een groote menigte bijgewoond. Vrijdag is het stoffelijk hulsel bijgezet in de kathedraal Het mislukken van den oogst in sommige deelen van Rusland, vooral in de gouverne menten Woronesch, Tula, Riazan en Ressa- rabië, veroorzaakt weder bitteren nood. De Russische bladen zwijgen er over, maar het is toch bekend gt voruen, dat de gouverneur van Woronesch een crediet van 5 millioen roebel heeft gevraagd om voedsel te koopen voor de noodlijdenden in zyn provincie. De gouverneur van Tula vroeg 2 millioen voor hetzelfde doel. Ook worat overwogen, in Bessurabië openbare werken te laten uit voeren. Graaf Leo Tolstoï en de leden zijner familie doen opnieuw bun best om de hongerlijdenden in Riazan by te staan. Te Berlijn is Woensdag in den ouderdom van 75 jaar overleden dr. Werner von Sie mens de geleerde stichter der firma.Siemens en Halske, de uitvinder in 1846 van de wijzertelegraafin 1867 van de dynamo- inachineen van een aantal verbeteringen op het gebied der electrotechniekdie zijn naam vooral sedert de laatste 15 jaren wereldberoemd hebben gemaakt. Hij werd Zondag jl. door de influenza aangetast, die zich al dadelijk in een long ontsteking openbaarde, waaraan de zieke op zijn hoogen leeftijd geen weerstand meer vermocht te bieden. oogenhoe het daar met den handel stond; hy ontmoette er Engelschen die „droge cn gezoute visch en bacallau,"1) aanbrachten. Zy keerden naar Castilië terug en hy bleef nog by don On derkoning, tot na Pinkster van 1 ">84dat is dus tot 9 Juni. Toen hij zijn afscheid bekomen had, overwoog hij wat hem verder te doen stond. Hij was nu 21 jaarhad zien het Spoansch en het Italiaansch eigen gemaaktzóo zelfs, dat hij deze talen beter kende, don zijn eigene, en ook naar zijn meening heel wat ervaring opgedaan. „So docht hem nu tijt te weesen weederom naar 't (Vader)lant te reyBen om een ander maniere van leuen bij de nant te nemen." Een leerryke reis over land bracht hem ta S'jviiië. Hij bleef daar tot Augustus 1584, en kreeg er een Amsterdammer en een eigen stad genoot tot reismakkers. (Van boord van een groot vaartuig, voor Zeeland besterad, onder namen zy den terugtocht. Omtrent de Wielingen, in don mond der Westerschelde, „cregen droevige tydinge die Prince van Oraengien tot Delft door schoten." Het is opmerkolijk, dat onze'jonkman, die wel wat vervreemd moet geworden zyn van de Vaderlandsche belangen, zich zoo óver dien moord uitlaat. Trouwens de meeste katholiek gebleven en zelfs in aanraking met Spanje in betrekking staande Nederlanders spreken met denztdfden afkeer over deze gruweldaad. Ook vernam hy dat Antwerpen belegerd werd door Parma. Van Vlissingen ging hij over Dordrecht en Amsterdam naar Amersfoort, dat hy in Septem ber (1584) bereikte. Vroeg in het volgende jaar dacht het hem plichtmatig om zjjn vader, thans te Iperen woonachtig, te bezoeken van de stiefmoeder gewaagt hij niet meer en scheepte hij zich tc Vlissingen in aan boord van een vaartuig, dat voor Culais bestemd waH. Even vóór hen had een oorloogsbodem die haven ver laten. In volle zee gekomen werden zij door dezen reis- en landgenoot aangevallen en van al hun have beroofd. De onjuiste omzetting in kabeljauw was destijds nog niet in gebruik. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1892 | | pagina 1