Donderdag 6
Juli 1893.
No. 4264.
37e Jaargang
GENEZEN!"
Binnenland
AMERCFOOB.TSGHE COURANT.
Uitgave
FIRMA A. H. VAN CLI
te Amersfoort.
Dit blad verschijnt Maandag-en Donderdagnamiddag. Abonnement per 3 maanden f
Franco per post f 1.15. Advertentiën16 regels GO Cents.; elke regel meer 10 Cents.
Groote lettei-s naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadvert. per regel
15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke nummers 10 Cents.
Bureau
MUURHUIZEN
hoek Kortegracht, Wijk B. 80
Reis-abonnementen.
Wij zijn gaarne bereid om, tegen
vergoeding van porto, aan geabon-
neerden, die voor korten of langen
tijd op reis gaan, de Amersfoortsebe
Courant en de bladen, welke zij door
onze tusschenkomst ontvangen, na te
zenden.
Opgave van duidelijk adi*es is vol
doende.
K F, N NI SG ET INÖEN.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van AMERSFOORT
Gezien art. 8 der wet van den 2. Juni 1875
(Staatsblad n®, 95),
Brengen ter kennis van het publiek, dat door
hen aan A. M. TROMP VAN HOLST en zijne
rechtverkrijgenden vergunning is verleend om
eene schietinricliting opterichten in het perceel,
alhier gelegen aan de Dorresteinschesteeg, kadas
traal bekend onder sectie B, n®. 19G6, in welke
schietinriehting slechts van de revolver mag
worden gebruik gemaakt.
Amersfoort den 3 Juli 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D 8CHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTTJ8.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van AMERSFOORT,
Gezien art. 8 der wet van den 2. Juni 1875
(Staatsblad n®. 95),
Brengen ter kennis van het publiek, dat door
lien aan G. M. van oer PLANK en zijne recht
verkrijgenden vergunning is verleend om een
Stoomketel van vier paardekrachten te plaatsen
in het perceel, alhier gelegen aan de Kampstraat,
kadastraal bekend onder set ie E, n®. 4077.
Amersfoort, den 3. Juli 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT
brengt ter kennis van belanghebbenden, dat,
volgens mededecling van den Minister van Oorlog,
van af 10. Juli aanstaande, in het Y schietoe
feningen zullen plaats hebben van uit het Nieuwe
Diep naar eene schijf, geplaatst op het Noorde
lijkste gedeelte van Post No. 5.
De rooilijn zal loopcn 200 300 M. benoorden
het havenlicht van Muiden. Tijdens de schiet
oefeningen zullen roode vlaggen getoond worden
op «Ie IFwtfbattcrij bij Muiden, op de kustbat-
terij hij Diemerdnmop het DiemerbintenveUl, bij
de schijf en bij Tmmctjeshorn.
Amersfoort, den 5 Juli 1893.
De Burgermeester voornoemd,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
Feuilleton.
HULPBANK TE AMERSFOORT.
Tot het geven van gelden ter leen zal
eene Commissie uit het bestuur op MAAN
DAG, den 10 JULI aanstaande, 's namid.
van halftwee tot hai.fdrie, zitting houden
in een der lokalen van het Raadhuis, alwaar
de belanghebbenden zich kunnen aanmelden,
ook voor het teruggeven van gelden.
HERM. i'. VAN HASELEN,
Secretaris-Penningmeester.
Vrij naar het Duitsch, door S
1.)
Ze had er altijd teer uitgezien met haar tenger
figuurtje, haar groote, droomerige oogen en de
kleine smalle handenze scheen volstrekt niet
geschapen om de vrouw van een grondbezitter
te zijn, die op het land wonen en er het opper
toezicht houden moest over keuken, kelder en
boerderij. Zij was echter eerst aan het sukkelen
geraakt, na de geboorte van het tweede kind,
tenvijl anderhalf jaar later haar gezondheid voor
goed geknakt werd, toen zij een tweeling ter
wereld bracht.
Men dacht destijds bepaald, dat het einde nabij
was, doch zij stierf niet. Het was slechts het begin
van de verschrikkelijkste aller ziekten, de tering.
„Volstrekte rust," had de dokter dringend
aanbevolen. „Elke opwinding, het minste tochtje
kan de nooillottigste gevolgen hebben."
Destijds was daarom de geheele rechtervleugel
van het kasteel voor de zieke ingerichtduister
gemaakte kamers met dikke tapijten loopers, en
tochtlatten voor vensters en deuren waren spoedig
in orde gebracht, 's Zomers zoowel als 's winters
werd er gestooktgeen geluid der buitenwereld
drong meer door tot het kleine rijk, dat zij voortaan
alleen met haar verpleegster, een reeds bejaarde
Werd door de bewerkster ook geplaatst in
De Telegrtuif.
Naar wij vernemen, zal de Eerste Kamer
tegen 19 dezer worden bijeengeroepen. Het
voornemen is, nog in dezelfde week «le Be
drijfsbelasting in de al'deelingen te onder
zoeken en eenige wetsontwerpen, waaronder
het handelstractaat met Spanje, af te doen.
De Locomotief heeft uit goede bron verno
men dat de Ministerraad heeft besloten den
gouverneur-generaal uit te noodigen zijn ver
trek te verschuilen tot het volgende jaar.
In overleg met de Ministers van Financiën
en Koloniën heeft de Minister van Binnen-
landsche Zaken door tusschenkomst van de
Commissarissen der Koningin den gemeente
besturen aangeschreven om voortaan, te be
ginnen met September e. k., de attestation
de vita, tot voorkoming van bedriegerijen,
die thans door O.-I gegageerden veelvuldig
worden gepleegd, eei-st den 14en of löen
van de eerste maand van elk kwartaal, der
halve zoo kort mogelijk vóór den betaaldag,
af te geven.
Het volgende adres is aan den Minister van
financiën gezonden, onderteekend door den
Inspecteur der Posterij m, den directeur van
het Postkantoor en ongeveer 100 ambtenaren
te Amsterdam, in dato 1 Juli:
Geven met den meesten eerbied te kennen
de ondergeteekenden, allen ambtenaren der
Posterijen te Amsterdam, dat het voorloopig
verslag der Tweede Kamer over de wetsont
werpen tot wijziging der Pensioenwet van
9 Mei 1890, Staatsblad no. 79, in hooge mate
hun belangstelling heeft gewekt en zij daarin
aanleiding hebben gevonden Uwer Excellen
tie beleefdelijk te verzoeken:
le. Om evenals de ambtenaren der Tele
grafie mede te worden opgenomen onder de
ambtenaren, genoemd in art. 4<1. der boven
vermelde wet en zulks op grond dat de actieve
dienst der postambtenaren niet minder dan
die der telegi-aaf-ambtenaren vermoeiend is,
daar snel werken binnen een beperkten tijd
veel van de zenuwen vergt en in geen ge
ringe mate wordt verzwaard met zoogenaa.ui-
den vroegdienst, avonddienst en nachtdienst,
alsmede door een groote eninge wikkelde gelde
lijke verantwoordelijkheid. Voorts dat de dienst
op een spoorweg-postkantoor de lichaams
krachten van den post-ambtenaar zeer zeker
in gelijke, zoo niet in meerdere mate sloopt
dan door hun irbeid bij telegraaf-ambtenaren
het geval is, en eindelijk dat gelijkstelling
met telegraaf-ambtenaren voor den post
ambtenaar gewenscht is wegens vroegere,
tegenwoordige of toekomstige diensten op
de vereenigde post- en telegraaikantoren
aangezien handhaving van de omtrent de
ambtenaren der beide, vakken thans geldende
verschillende bepalingen noodzakelijkerwijze
tot onbillijkheden ten aanzien der post-ambte-
naren zal leiden en ernstige misstanden en
scheeve verhoudingen in het leven zal roe
pen, temeer omdat blijkens de dezer dagen
vanwege den heer Directeur-Generaal der
Posterijen en Telegrafie gedane oproeping
van candidaten voor het eerstvolgende exa
men van surnumerairs voor de Posterijen
en Telegrafie, de vereeniging dezer beide
takken van administratie hoe langer zoo meer
beoogd wordl.
2. Om ingeval het Uwer Excellentie mocht
behagen hun lo omschreven verzoek in te
willigen, den post-ambtenaren, bij ongeschikt
heid op 55-jarigen leeftijd ontslagen wordende,
een hooger pensioen te verleenen dan den
in art. 4d. der wet van 8 Mei 1890, Staats
blad 87, genoemden ambtenaren thans wordt
toegekend.
Overneming verzocht.)
De nieuwe vice-president van den Raad
van State, jhr. inr. Johan Aemilius Abraham
van Panhuys, is een ^''n van 56-jarigen
leeftijd. Hij begon zijn ambtelijke loopbaan
als Burgemeester van Rauwerderhem, daarna
van Tjietjerksteradeel, om in 1880 benoemd
te worden tot Burgemeester van Groningen.
In 4883 volgde hij graaf Van Heiden op
als Commissaris des Konings in de provincie
Groningen, welke betrekking hij nu enkele
maanden geleden met die van Commissaris
in de provincie Overijsel verwisselde. De
heer Van Panhuys staat bekend als een man
van groote scherpzinnigheid, van onvermoeide
werkzaamheid en energie, bovendien van
echt vrijzinnige beginselen.
Aan het nieuwe lid der Tweede Kamer
liefdezuster bewoonde. De geringste beweging
deed haar pijnzij kon het zonlicht evenmin
verdragen als iemand bij zich zien. Zij was
bepaald schuw voor de menschen, voor alles wat
gezond en levend was.
Haar man en haar kinderen waren naar den
anderen vleugel verhuisd. Haar jongere zuster
kwam om de huishouding te voeren hetgeen de
zieke, die zich voortdurend het hoofd brak over de
op haar rustende plichten kalmeerde. Nu Hanna
er was, zou alles wel goed gaan: zij was flink
en practisch, en het duuide niet lang, of de
kinaeren aanbaden hun jonge tante, die zoo
vroolijk zong en zoo aardig met hen speelde.
En niet alleen de kleinen maar iedereen mocht
het gezonde, levenslustige meisje, met haar op
gewekt, goedhartig karakter, gaarne lijden.
Een blos kleurde altijd haar wangen, hei zij
zij 's nachts bij haar zuster gewaakt haa of 'b mor-
fens om vier uur was opgestaan om voor 't ont-
ijt van het dienstpersoneel te zorgen.
Zij zat te paard als de beste ruiter en kende
geen grooter genot dan om door bosch en velden
te draven. Stil zitten of ernstig zijn, was haar
te eeneumale onmogelijk. Alles wat zij deed
gaf zij een zeker „cachet", en zij wist met de
knechts en meiden om te springen, als ware zij
dit haar leven lang gewoon geweest. In éen
woord, ze was een flink meisje, die Hanna.
Hij telde, toen hem dat ongeluk met ;.ijn
vrouw trof, nauwelijks zeven-en-twintig jaar. Hij
was een eerlijke, brave man, een echt sportman
en een hartstochtelijk jager. Hij had zijn tengere,
blonde vrouw uit liefde, getrouwd en haar treu
rige toestand deed hem innig leed, maarhet
leven ging zijn gang, het werk mocht niet blijven
voor Gouda, den beer Vallette, is op zijn
aanvraag een jaar verlof verleend als lec raar
aan de Rijks Hoogere Burgerschool aldaar,
op voorwaarde dat hij de kosten drage zijner
vervanging gedurende dit tijdvak.
Naar men verzekert, valt de opbrengst
der Vermogensbelasting zeer mede. De be
schrijving is nog niet geheel gereed, en reeds
moet men tot een cijfer zijn gekomen, ver
boven de raming, welke de minister Pierson
er in 't publiek van maakte.
Als de Vermogensbelasting dus waarschijn
lijk een 6 millioen 'sjaai-s meer zal opbrengen,
dan de minister zeide te berekenen, en net-
zelfde verschijnsel doet zich, zooals te verwach
ten is, ook bij de Bedrijfsbelasting voor, dan
is het zeer te wenschen, dat de Kamer on
middellijk zal eisehen, dat het overschot
worde aangewend tot verlaging van de Per-
soneele belasting, die 11'/» millioen opbrengt
en die men dan wel op 'h zou kunnen te
rugbrengen.
In dc eergisteren gehouden vergadering
van de Provinciale Staten van Utrecht werd
door den voorzitter het overlijden van den
heer Van Weede en van den griffier De Koek
herdacht. De aangebrachte zaken werden naar
de al'deelingen ol naar de commissie gewezen.
De vraag van den heer Bastert naar den
stand van de afschaffing der Vecht-tollen werd
beantwoord door den gedeputeerde Berger
van Hengst, die er op wees, dat na de ope
ning van het Merwede-kanaal de vaart op de
Vecht tot op 7j is verminderd wat het aantal,
en nog meer wat het kaliber der schepen
aangaat. Den tijd tot maatregelen voor tol-
afschaffing achten Ged. Staten echter nog niei.
gekomen. Zij houden de /.aak in overweging.
Op voorstel van den heer Van Bolhuis besloot
de vergadering daarop Ged. Staten uit te
noodigen althans in de aanstaande winterver
gadering een praeadvies uit te brengen over
het door belanghebbenden bij de vaart inge
diend adres. De heer Berger van Hengst
beloofde daaraan te voldoen, maar men moest
er op rekenen, dat het rapport niet zou
bevatten een voorstel a fond.
Voor do 4 opengestelde plaatsen voorads-
pirant-administrateur bij de marine, hebben
zich 22 jongelieden aangemeld.
Aangaande den nieuwbenoemden hooglee
raar in de heelkunde te Utrecht schrijft meno.a:
®Dr. Anton Freiherr von Eiselsberg, geboor
tig uit een in hoog aanzien staand adellijk
W. C. DIJKGRAAF, Horloger.
Langestraat 16.
rusten; hij moest overal bij zijn... zijn oude
vrienden bezochten hem, hij moest die bezoeken
beantwoorden, en men went ten slotte aan alles,
zelfs aan een ziekelijke vrouw, die eiken dag
sterven kan.
Hij mocht haar slechts nu en dan zien en dan
nog maar een paar minuten, want zelfs dat
oefende een nadeeligen invloed op haar geschokt
zenuwgestel. Hij had altijd krakende laarzen
aan, en hoe zachter hij trachtte te loopen, des
te harder kraakten zij. En dan die stal- en
tabakslucht, welke hij meebracht! Als hij haar
met zijn harde, breede hand liefkoosde, moest
zjj zich inhouden om niet van pijn te steunen:
zij kon niets verdragen I En altijd vroeg hij
hetzelfde; zij kende het al, zijn eeuwig: „Maar
vandaag gaat het toch wat beter, hè Lies Moed
wijfje 1 Probeer maar eens om op te staan en
een stukje kalfstong te eten met een glas wijn
er bij! 'tls vandaag zulk mooi weer zou je
niet eens een kwartiertje gaan rijden?"
De arme, jonge vrouw glimlachte gewoonlijk
treurig. „Neen, ik kan niet, 'tgaat niet, lieve
man"; fluisterde ze dan nauw hoorbaar. „Altijd
hetzelfde antwoord, Lise", mompelde hij, half
verdrietig, half ongeduldig
Hij zuchtte en schudde het hoofd. Ziekte en
zenuwen waren voor hem onbegrijpelijke dingen
Ilij schold op de liefdezuster en op den dokter
die haar die dwaasheden niet uit het hoofd
E raatten. „Ja, het is een zwaar kruisals we
lanna niet hadden, die zoo flink alles aanpakt,
dan zou ik niet weten wat we beginnen moesten
't Is een knappe
Een pijnlijk steunen deed hem zijn lofrede
over Hanna afbreken. „Voel-je je weer minder
§oed Arme vrouwja ik praat ook wat
rukNu, ga maar wat slapen wijfje, dan
ben je morgen weer veel beter."
„We hopen het ten minste, Arnold."
„Kan ik nog iets voor je doen Ik zal
wat rozen voor je laten plukken 't is jammer,
dat je niet zien kunt, hoe prachtig de bloemen
in de serre staan
„Dank je, lieve man. ik kan geen bloemengeur
verdragen dank je en ze reikte hem de
smalle hand, waarop hij een kus drukte, waarna
hij vertrok.
Hij kon haar toch niet helpen, hij stond mach
teloos met al zijn goeden wil. En juist het ge
voel, dat hij niets, totaal niets voor haar doen
kon, was hem zoo pijnlijk.
Soms, wanneer zij eens een bijzonder goeden
dag had, stond de dokter toe, dat de kinderen
haar bezochten, doch niet, dan nadat hij den
kleinen op het hart gedrukt had om „heel stil
en heel gehoorzaam bij mama te zijn." In hun
angst durfden ze in 'tgeheel niets zeggen; ver
legen en onrustig keken zij hun moeder aan, die
er zoo bleek uitzag en die zij bijna niet verstaan
konden. Zij waren bang in de donkere zieken
kamer, en voor dc lange, magere liefdezuster in
haar zwarte japon. Zij waren gewoon aan licht
en lucht, aan vroolijke gezichten, en ze haalden
dan ook eerst weer vrij adem toen zij de zieke
verlaten hadden.
Wordt vervolgd).
