Maandag 17
Juli 1893.
No. 4267.
37e Jaargang.
18 Juli.
W. A. Croockewit.
mr. J. A. G. van Zijst,
G Ikon Van llardkroek
van Ammerstol,
li. W. van Esvald,
I W. f J de Jong.
GENEZEN!''
Binnenland
Een geheim Huwelijk.
Uitgave
A. H. VAN CLEEPP
te Amersfoort.
Dit blad verschijnt Maandag-en Donderdagnamiddag, Abonnement per 3 maanden f\.
Franco per post fiA5. Ailvertentiën16 regels GO Cents.; elke regel meer 10 Cents.
Groote lettere naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadvert. per regel
15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke nummers 10 Cents.
Bureau
MUURHUIZEN
hoek Kortegracht, Wijk B. 60
Terwijl overal elders ontelbare meetings
belegd worden waarin liet weuielt van de
onmogelijkste exceptiën om dezen candi-
daat afbreuk te doen, en met de aller
grootste spitsvondigheid een of ander
lichtpuntje wordt aangewezen om genen
candidaat te doen schitteren als een ster
van tot dusver ongekende grootte; waar
meuschen, die elkaar overigens zeer goed
verdragen, voor weinige etmalen lijnrecht
tegenover elkaar staanwaar iedereen
zich meent te moeten interesseeren voor
den, uitslag; waar een zeer hooggeplaatste
dikwijls een heel eenvoudig burger vraagt
„hoe staat hetV laat het zich aanzien,
dat de verkiezingstijd hier volstrekt niet
zal ontaarden in een tijd van spanning,
gejaagdheid en al den aankleve van dien.
Wij kunnen er ons dan ook toe bepalen
den kiezers uit te noodigen trouw ter
stembus op te komen.
Kiesrecht is Kiesplicht en ieder kies
gerechtigde I&iiit gebruik maken van
zijn recht, daar het stembureau morgen
ten Raad huize zitting houdt van
's ochtends .9 tot 's avonds
uur.
Herinneren wij nog, dat door de Kies
verenigingen zijn candidaat gesteld de
aftrede ml 4' leden, de heeren:
Feuilleton.
Vrij naar het Duitsch, door S
(Slot.)
Zij zag, dat zij allen buiten zaten, de vier
kinderen, Hanna en hij. Daar was geen plaatsje
vrij, zelfs geen ruimte meer om een stoel bij te
schuiven voor een toevalligen bezoeker. Aan het
hoofd der tafel, in haar leuningstoel,.zat Hanna;
wat zag zij er frisch en mooi uit in het witte
japonnetje met den lagen matrozenkraagZij
hield oen lang brood tegen de borst gedrukt en
sneed met de kleine, gebruinde hand daarvan het
eene snecdje na het andere af, zonder ook maar even
op te honden. Lisi, het oudste meisje, besmeerde
elke boterham met honig, voordat zij haar weg
vond naar Walthcr's maag. De knaap vertelde
intussohen met vollen mond van een rijtoertje
met tante Hanna naar de kerk. De tweelingen,
Hansje en Fransje luisterden vol bewondering
toe, nu en dan uitroepende: „Fransjeen Hansje
ook met mama Hanna willen rijden
't Was zon nek dat het meisje, aller lieve
ling, liet, middelpunt van d'-n kleinen kring was.
Zij h d ook voor een ieder een vriendelijken
blik. een hartelijk, passend woord.
„Maar nn moet ik papa toch eens helpen,
kleine deugnieten," hoorde de jonge vrouw haar
Werd door- de bewerkster ook geplaatst in
De. Telegraaf.
Reis-abonnementen.
Wij zijn gaarne bereicl om, tegen
vergoeding van porto, aan geabon-
neerden, die voor korten of langen
tijd op reis gaan, de Arnersfoortsche
Courant en de bladen, welke zij door
onze tussebenkomst ontvangen, na te
zenden.
doe
Opgave van duidelijk adres is vol-
ende.
De DIRECTEUR vh POSTKANTOOR al
hier maakt bekend, dat tegen betaling van
10 ct. te zijnen kantore verkrijgbaar zijn
tabellen aanwijzende de Postverbindingen
tusseben Amsterdam, 's Gravonhage en Rot
terdam ter eene, en sommige plaatsen iu
Europa ter andere zijde.
Amersfoort, 14 Juli 1803.
De Directeur,
C. SM ITT.
Zaterdag ontving H. M. den lauds-dirècteur
Von Saltlern, voor kennisgeving van het
overlijden van den vorst van Waldeck, en
baron Oheimb Enzen. kamerheer en Scliloss-
hauptinann, voor kennisgeving van het over
lijden van prins Scbauniburg-Lippe.
Te hunner eere werd des middags diner
ten Hove gegeven.
Van de Vermogensbelasting is nog geen
cent in de schatkist gevloeid; de afgeschafte
of sterk verlaagde middelen van inkomst
leverden in Juni natuurlijk zooveel minder
ophetgedistilleerd bleef, ondanks de accijns-
verhooging, nog achterlijk zelfs bij de op
brengst van het vorig jaarook dé suce.es-
siereehlen bleven beneden detaining; alleen
de suiker was ons genadig. Proef op de som:
terwijl de schatkist, over een maand moet
ontvangen 10 700 000, beeft de maand Juni
slechts f8 377 047 opgeleverd en liet resul
taat is, dat wij over het eerste halfjaar van
1893 circa 5 millioen ten achter zijn bij de
raming en 2i millioen in vergelijking met 1892.
En toch beeft de verlaagde grondbelasting
nog iets meer opgebracht dan hetzelfde mid
del in Juni 1892, en, gelijk wij reeds aan
stipten, wijst de snikeraccijns een avans van
2 ton aan in vergelijking met de eorrespou-
deerende maaml van het vorig jaar.
Maar op liet zout is f230 000 minder ont
vangen, op de zeep f184000, op liet gedis
tilleerd ruim 2^ ton; op de registratierechten
f264000; op de hypotheeken een kleine 150000
schertsend zeggen, die tevens zag, hoe zorgzaam
llanna zijn kop vol schonk, precies zooals hij
het gewoon was, tot aan het gouden randje, om er
daarna twee en een half klontje suiker in te
doen. Hij was, evenals de meeste mannen, zoo
gesteld op kleinigheden. Hij liet den blik voort
durend op het jonge meisje rusten; wat zag hij
er flink uit, zoo tevreden en gezond!
De kleine Frans was op Hanna's schoot ge
klauterd.
„Mama Hanna", stamelde hij, zijn armpjes
om haar hals slaande, „mot lieve mama Hanna
samen drinken
De jonge man en het jonge meisje keken el
kander over het blonde kinderkopje heen, lachend
aan, terwijl zij, met do eene hand het jongske
teedcr omvatte en met de andere het kopje reikte.
„Dank je wel, kleine vrouw," zeidc nij schert
send.
Dat was te veel voor de armo vrouw, daar
achter de glazen deur. Zij steunde pijnlijk
Hansje was opgestaan en liep een meikever
nn, die' juist tegen de glazen deur vloog. Het
kind koek, bij zijn poging om 't beestje t.c vangen,
onwillekeurig naar binnen, waarop hij, naar
Hanna vluchtende, gilde:
„Daar staat 'u spook achter de deurik
ben bangbangeen wit spook."
Hanna trachtte met haar zwager het verschrikte
kind tot bedaren te brengen Walthcr, de
oudste zoo», liep naar de tuinkamer, doch er
was niet» te zien.Hansje was een kinderach
tige jongen
en op de successierechten fl 341 000 minder!
Daar kan men niet tegen optornen als er
geen nieuwe directe belasting tegenover staat,
waaruit het aequilavent voor de meeste dier
tegenvaller! jes moet komen.
De tweede helft van 1893 zal zeer veel
goed moeten maken, minstens 8 millioen
moeten inhalen (5 millioen aan achterstand
en 2 millioen van de gebruikelijke avance)!
De Kamer van Koophandel te Zwolle heeft
besloten zich tot den Minister van financiën
te wenden met verzoek maatregelen te bera
men tot afschaffing van de plakzegelwet. Toen
de Vermogensbelasting en de Bedrijfsbelasting
in behandeling waren, meende de Kamer
zich te moeten onthouden van bet steunen
der pogingen om de plakzegelwet te doen
verdwijnen. Nu echter eerstgenoemde belas
ting is ingevoerd en de tweede reeds door
de Tweede Kamer is aangenomen, achtte
men den tijd gekomen om (gelijk ook de
Kamer tc Amersfoort, dit reeds voor lang deed)
de aandacht van den Minister nog eens tc
vestigen op den schruinelijken druk. dien do
plakzegelwet. op handel en nijverheid, vooral
op den kleinhandel, uitoefent. Bij de bekende
voortvarendheid van den Minister is het te
verwachten, «lat hij spoeilig met nieuwe ont
werpen gereed zal zijn. De afschaffing van
de plakzegelwet zou daaronder ongetwijfeld
een plaats verdienen.
Ook van wege de kiesvereeniging Assen"
zal aan «Ie Tweede Kamer een adres gezon
den worden, waarin gewezen wordt op bet
onbillijke der plakzegelwet. en afschaffing
van die wet wordt gevraagd.
Bij het te voorzien gebrek aan hooi, ten
gevolge der langdurige droogte, stelde iemand
in de Zulph. Ct. voor een commissie te be
noemen, die gelil zou inzamelen om overal,
waar het te krijgen zou zijn, hooi te knopen.
Een ander maakt in hetzelfde bla«l de op
merking, dat als men daarop wachten moet,
het vee al lang verhongerd zal zijn eer bet
geld er is, terwijl dagelijks, voegt hij er bij,
honderdduizenden ponden goed inlaivlsch hooi
over de grenzen worden vervoerd naar oir/e
Duitsdie en Belgische buren, ja zelfs naar
Frankrijk. Z. Kxc., de Minister, antwoordde
op de interpellatie van een der Kamerleden,
dat bij den uitvoer van hooi niet kon ver
bieden. De boeren vragen: waarom nietIs
Den Haag zoo veel verder van liet hooiland
verwijderd dan b.v. de Duitsche residentie'?
Daar is de uitvoer van hooi, stroo enz. reeds
vóór 14 dagen verbodenverminderde vracht
prijzen zijn toegestaan en andere maatregelen
genomen. Hier wacht men tot het kalf
verdronken, of liever de koe verhongerd is.
Wat men dan wel moest doen? Nog is het
niet te laat. Gij, heeren van de Kamers, van
welke richting gij ook zijt, en alle anderen
die toch ook voor de boerenbelangen zitting
hebt, en niet alleen voor de hooi-verpachters,
dring eens met kracht en klem aan, ter
plaatse waar zulks helpen kan. De 2de snede
kan misschien nog goed worden; er is nu
nog hooi genoeg in ons landwaar het niet
is. kan het nog te allen tijde, en tegen ver
minderd tarief, per spoor of per schip bet
geheele jaar aangevoerd worden.
Alvorens «Ie geruchtmakende brochure der
heeren Van Deth en Van Houten over de
toestanden in Neerbosch het licht zag, kon
digde de lieer Van 't Lindenhout in Het
Oosten liet verschijnen dier brochure aan,
omdat bij geweigerd had een som van f300
uit te keeren aan den beer Van Houten, van
de vervulling van welken eisch de uitgave
■Ier brochure was afhankelijk gesteld. Van
die omstandigheid is sedert zeer tennadeele
van den beer Van Houten gebruik gemaakt.
Thans vindt men den brief in 't Nieuws van
den Dag met een begeleidend schrijven van
den lieer Van Deth. Hij beweert, dat de heer
Van Houten voorbedaehtelijk met de publi
ceering van «lit schrijven beeft gewacht, om
eens te ondervinden in hoeverre uitdieval-
scbe vooretelling van zaken profijt ten gunste
der instelling Neerbosch zou worden ge
trokken.
De heer Van Houten heelt zijn schrijven
gericht aan den zoon van den directeur, Jacob
van 't Lindenhout. Hij formuleert daarin
twee eischen: in de eevsle plaats wenscht hij
dat onderscheidene verbeteringen, waarvan
hem de noodzakelijkheid tijdens zijn verblijf
aan de inrichting is gebleken, zullen worden
W. C. DIJKGRAAF. Horloger.
Langestraat 16.
Zij herstelde niet, gelijk men aanvankelijk
gedacht had. Langzaam teerde ze uitzonder
klagen of morren schikte zij zich in haar lot
Nog eer de zomer voorbij was, werd zij be
graven.
„Het is een zegen voor het arme menseh, dat
zij gestorven ia" zeiden de dorpelingen tegen
elkander. „En voor dien armen man en de
kinderen is het een geluk. Nu kan hij tenminste
hertrouwen en wat genieten van zijn jong leven.
Zulke zieken zijn hun familie en zich zelf tot
last"
Naar liet Engelseh door S.
Het was con van do dichtste misten, die ik
mij herinneren kan. Toen mijn brave hospita
mij om 8 uur wekte, dacht ik, dat zij zich hail
vergist; het was zoo donker als do nacht.
Maar spoedig overtuigde zij mij, dat hetgeen
vergissing was, door binnen te komen en het
gas aan te steken; ik zag nn, dat de klok haar
bewering volkomen staafde. Het speet mij bij
zonder, dat het zoo'n donkere, naargeestige och
tend was, omdat ik een zeer impressionitisch
aangebracht, en ten tweede, dat hem een
som van f293 zal worden uitbetaald, het
totaal eener doorhem gespeciliceerderekening.
Ten slotte schrijft de lieer Van Houten:
«Natuurlijk wil ik ook die schade, op welke
wijze dan ook. vergoed zien. Het zal geheel
van u afhangen, of ik daartoe gebruik zal
maken van de brochure. Kunt u zorgen,
«lat mij èn die schade wordt vergoed »èn de
allernoodigste verbeteringen worden aange
bracht", die ik gaarne momleling of schrifte
lijk wil noemen, dan zal deze brochure nie
mand in handen komen. Op mijn woord!"
Arnh. Ct.
mensch ben, en ik zou op dien dag nog wel
trouwen.
Niemand wist het, behalve de magistraat en
mijn bruid. Ik had het voor al mijn vrienden
strikt geheim gehouden. Ik heb altijd het land
gehad aan drukte, en ik ben van nature een ge
heimzinnig mensch. Bovendien is het in mijn
familie een overfelijke gewoonte, om in het ge
heim te trouwen. Mijn vader was in het geheim
getrouwd, mijn grootvader ook, en mijn over
grootvader eveneens. Geheimo huwelijken zijn
in een familie even overerfelijk als zelfmoord,
dipsomanie, krankzinnigheid en nog zooveel
andere zaken, te veel om op te sommen. Mijn
vader ging, toen hij zestig jaar oud was, nooit
naar bed zonder iets lekkers onder zijn kussen
te hebben gestopt, om dat 's nachts op te eten.
Ik neem ook altijd lekkers mee naar bed
maar ik stop het niet onder mijn kussen. Ik
leg het op een tafeltje bij mijn bed. De omstan
digheden en de omgeving hebben echter af en toe
in deze overgeërfde gewoonte een wijziging aan
gebracht.
Op dozen buitengewonen ochtend stond ik dus
op het punt te doen wat mijn geheele geslacht
had gedaan, dat is trouwen, zonder er aan iemand
iets van verteld te hebben. Alleen zou ik trouwen
op het bureau van den Burgelijken stand in plaats
van in de kerk. Dat was een voordeel, dat ik op
mijn grootvader voorhad. De beschaving was,
toen hij een jongmensch was, nog niet zoover
gevorderd, dat men op het bureau van den Bur
gelijken stond kon trouwen.
(Wordt vervolgd)
