Donderdag 27 No. 4270. 37e Jaargang. Binnenland Een geheim Huwelijk. Uitgave firma a. h. van cleeff te Amersfoort. Dit blad verschijnt Maandag-en Donderdagnamiddag. Abonnement per 3 maanden f\. Franco per post f 1.15. Advertentiën16 regels 60 Cefits.elke regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, officieële- en onteigeningsadvert. per regel 15 Cents. Reclames per regel 25 Cents. Afzonderlijke nummers 10 Cents. Bureau MUURHUIZEN hoek Kortegracht, Wijk B. 60 Reis-abonnementen. Wij x-iju gaarne bereicl om, tegen vergoeding van porto, aan geabon- neerden, die voor korten of langen tijd op reis gaan, de Amersioortsche Courant en de bladen, welke zij door onze tussehenkomst ontvangen, na te zenden. Opgave van duidelijk adres is vol doende. -De Koningin-Regentes heelt den Minister van Oorlog machtiging verleend, oin aan den korpswcdsirijd van den 4en groeten natio- naleii schietwedstrijd, <>p 10 Aug. a. s. te 's Gravculiage. te doen deelnemen door iifdee- lingen van liet ivg. gren. en jagers, van de acht regimenten inlanterie, het Inslructie- hataljon en van de Normaal-schietschool, elk bestaande uit rniiider-ollicieroii of manschap pen. onder hevel van een officier. Naar men uit Den Haag meldt, is thans een wetsontwerp op den Leerplicht hij den Raad van State in onderzoek. De Kersle Kamer vergadert morgenmiddag om half drie. De Kcrste Kamer zal waarschijnlijk de be drijfsbelasting behandelen, in denzeltden lijd dal de Tweede Kamer beraadslagen zal over de Kieswet. Het personeel der oflicieele verslaggevers blijtt echter hetzelfde, terwijl ook op de ver slaggevers voor de dagbladen een dubbele taak rust. Het spreekt van zelf, dat de twee Kamers in de regeling van hun werkzaamheden moeten doen wat het belang van den Staat eisclit en zich niet kunnen laten leiden door ondergeschikte overwegingen, maar het zal voor de stenografen en de verslaggevers een warme tijd worden. blijkens het voorloopig verslag de al'dee- lingen van de Kcrste Kamer over liet Wets ontwerp op liet Faillissement en de surséance van betaling, kon men zich vrij algemeen ver eenigen met het ontwerp voorzoover het Feuilleton. Naar het Engelsch door 8 •i). Slot. Matbilde zeide niets en do ambtenaar vervolgde de huwelijksplechtigheid. Na mij nog een maal fnoiuas Smith te hebben genoemd, om mij de gelegenheid tc geven, alles nog eens goed te overwegen, indien de zaak niet in allen deele zuiver was. noemde hij mijn vrouwe naam. „En Mathildc Grinham," zeide hij, en daar hij zijn kans schoon zag om een beroepsaardigheidje te zeggen, voegde hij er mot een loos knipoogje bij: „Ik veronderstel, dat dit uw eigenlijke naam is, mevrouw?" Matbilde beefde nog heftiger dan te voren. „Om u de waarheid te zeggen." zeide zij „neen „Matbilde." riep ik uit, „Je bent toch niét van plan geweest om je onder een alias met mij in den echtelijken staat te laten verbinden!" De getuigen spalkten hun monden en oogen open van verbazing en ik hoorde den een Keel duidelijk tot den ander zeggen„Net als in komedie De andere verpleegde uit hot werkhuis knikte toestemmend. Terwijl hij dit deed. keek ik hem eens aan. Hij was een man van cirea veertig jaar en had klaarblijkelijk beter dagen gekend. Zijn gelaat was netjes gesehoren, maar er waren scherpe tronken in en hij had het uiterlijk van een lieer, die „op" is. De magistraat schoof zijn stoel een eindje achteruit en keek Matbilde en mij ontstemd aan. „Ik moet u lieusch verzoeken, de zaak hoogst ernstig op te vatten," zeide hij. „Ik veronderstel, dat gij hier zijt om wettig getrouwd te worden, betrof de regeling van het faillissement van kooplieden, waarin belangrijke verbeteringen werden aangebracht, maar vele leden hadden i op verschillende gronden overwegende be- zwaren tegen de^olijkstelling van kooplieden en niet-kooplieden. Dinsdag heel't de Tweede Kamer een aan vang gemaakt rnet de behandeling derKies- wet. Allo Ministers waren tegenwoordig; de publieke tribune was geheel bezet, Aangaande het lot, dat vermoedelijk aan I liet ontwerp-Tak beschoren is, meldt men aan De Telegraaf dat bij de meerderheid der liberale Kamerleden bet plan zou bestaan, met behulp van de Katholieken het wots- I ontwerp ie doen vallen. Daartoe zou bij art, 3 een voor de regeering onaanneemlijk arnen- dement worden ingediend. Van andere zijde wordt dit gerucht beves tigd, en er bij gevoegd, dat in dat geval de Kamer niet zal worden ontbonden maar waarschijnlijk een ministerie-Roëll zal up- treden. Deze geruchten komen tot ons uit goede bron. maar wij doelen ze zoo vervolgt lie Telegraaf niet zonder eenig voovbe- houd mede. Deze zienswijze wordt echter op de meest besliste wijze tegengesproken door de Nieuwe Dull, die zegt: Volgens een niededeeling aan ons blad bestaat bij de meerderheid der libe rale Kamerleden, waaronder ook, voor wie liet wetsontwerp, gelijk het daar ligt, gewich tige bezwaren oplevert, liet ernstig streven om bet in gemeen overleg met de tegenwoor dige Regeering tot wet tc verheffen. 't Zal maar 't host wezen rustig af te wachten. De Minister van binnenlandsche zaken heeft een circulaire gericht tot do Commissarissen der Koningin, waarbij deze worden uitge nodigd persoonlijk een onderzoek in te stel len n-tar de werkloosheid in hun gewest en naar de vooruitzichten voor den aanstaanden winter. Dit. onderzoek heeft ditmaal plaats buiten de burgemeesters om en de Minister bedoelt klaarblijkelijk langs een anderen dan den gewonen oïlicieelen weg nadere bijzonder heden omtrent dit gewichtige vraagstuk te verkrijgen. De inspecteurs der verschillende wapens hebben van den Minister van Oorlog een schrijven ontvangen waarin wordt medege- 1 deeld dat de verwachte uniform-verandering bij het Leger niet doorgaat. De Arnh. Ct. wijdt een artikel aan het wetsontwerp op de grondbelasting. Zij is bet mei den Minister niet eens, dat hij erin ge slaagd is, door het invoeren van herziening op korte termijnen, voorgoed te niet te doen de opvatting als zou de grondbelasting een grondrente wezen, een theorie wier verwer pelijkheid rle Arnh. Ct. nog niet kan toegeven. Maar zij wil dan voor een oogenblik aan- nemen, dat de grondbelasting door 's Ministère tooveruiiddel van de regelmatige decimale herziening geheel en al wordt herechapen in een belasting pur et simple. Dan rnag even wel, naar haar meening, niet nevens de op neming van den grond in de Vermogensbelas ting dit vermogensbestanddeel nog op een andere manier worden belast. Is de grond in de Vermogensbelasting niet zwaar genoeg getrokken de Arnh. wijst erop, dat ze inderdaad lichter belast is dan bet roerend vermogen door het aannemen van den exorbitanten maatstaf van 5 pC't. welnu, zegt het blad, dan moet dit in de Vermogensbelasting gewijzigd worden en in art. 7 liet vennenigvuldigingscijfer desnoods tot 60 of 80 worden verhoogd; maar voor een speciale belasting nevens en buiten de Ver mogensbelasting om, ziet ze in het systeem de:; Ministère geen reden. «Was de grondbelasting nu een lixum, dan bestond tegen dit tweemaal treffen, hiervan den grond, daar van den grondeigenaar geen bezwaar, maar door de herhaalde herziening wordt de toestand anders en gaat men zien afvragen, of bij het daaruit voortkomend ge mis aan vastheid van de aldus schommelende grondbelasting het niet veel beter ware, die belasting met al baar omhaal en haar kost baarheid te doen vervallen en de noodig ge achte zwaardere belasting van den grond boven het roerend goed te verrekenen, daar, vaar lie verrekening natuurlijk en voor de hand liggende is, in do Vermogensbelasting." In de Zaterdag gehouden vergadering van de Provinciale Staten van dit gewest werd de nieuwbenoemde griffier, mr. C. R. Merkus, maar het schijnt, dat gij elkanders naam niet eens kent. Als ge zoo goed wil zijn om te zeggen wie gij nu eigenlijk zijt, zal mij dat van veel gemak zijn bij het opmaken van de acte." Matbilde begon te schreien. .Ik wist niet, dat ik iets verkeerds deed", snikte zij. ..Ik heb altijd gedacht, dat een weduwe kon trouwen onder den naam, waaronder zij bekend was, toen zij getrouwd was." „Tiet is wel niet geheel en al onwettig," ant woordde de ambtenaar, „maar het zou tot groote verwarring aanleiding kunnen geven, en ik raad u ernstig aan. mevrouw, onder uw eigen naam te trouwen. Hoe luidt die?" „Ach, dien weet ik nauwelijk meer. Tk ben bij een weduwe grootgebracht, die mij als kind aannam, en ik werd altijd Miss Grinham ge noemd Grinham was de naam van de weduwe totdat zij stierf. Na haar overlijden kwam ik te weten, dat mijn naam niet Grinham luidde, en toen ik als gouvernante optrad, nam ik mijn ei «ren naam aan. omdat die aristocratisehcr was. Eenige jaren later huwde ik onder nnjn eigen naam." „Dan is uw eigenlijke naam die van uw over- leu-n echtgenoot. Deze heette met Grinham en dus kunt gij geen Matbilde Grinham heeten. „Neen, natuurlijk niet; maar ik leeracslechts zes maanden met mijn echtgenoot: toen ging hij naar Amerika en ik heb gehoord, dat hij in Texas overleden is."' „Ja," zeide de ambtenaar, „dat is nu allemaal wel heel interessant, maar er is nu geen sprake van uw overleden chtgenoot. inuar van den levenden. Als ge zoo goed wilt zijn, mij uw waren naam op te geven, zal ik u inot hem in don echt verbinden en u goede reis wen se hen. In de kamer hiernaast staan nog twee andere bruidsparen tc wachten." „Nu dan, daar de naam van mijn eersten man Grubb was Humphrey Grubb is mijn naam W. C. DIJKGRAAF, Horloger. Langestraat 16. natuurlijk Matbilde Grubb." „Dank u," zeide de magistraat. „Dus zijn Thomas Smith en Mathilde Grubb „Neemt u me niet kwalijk," riep een van de getuigen, die met het gladgeschoren gelaat, „maar mag ik, eer u verder gaat „Zeker niet!" antwoordde de ambtenaar. „Stel je voor; een verpleegde uit het Werkhuis, die als getuige dienst doet, zou bij een huwelijks plechtigheid tusschcnbeide mogen komen! Ja, dat kan je begrijpen De getuige zweeg en het huwelijk werd vol trokken. Reeds stond de magistraat op het punt, de acte te teekenen, toen de getuige-verpleegde hem bedeesd naderde. „Werkelijk, mijnheer." zeide hij, „ik moet spreken." „Nu," riep de ambtenaar uit, „wat heb je dan te zeggen?" „O, niets, dat van heel veel belang is, mijn heer; alleen dit, dat ik de Humphrey Grubb ben, met wien deze dame terecht zegt getrouwd geweest te zijn; ik ben niet in Texasgestorven, maar levend teruggekeerddaar ik indertijd ge trouwd ben met een meisje, dat Mathilde Mon- tressor heette, zoo docht ik „Mathilde Montrcssor?" riep mijn vrouw of liever mijn vrouw op de handteekening van den ambtenaar van den Burgelijken stand na uit. „Man, laat me je eens aankijken!" Zij sloeg haar dichte, voile op, greep den ver pleegde uit het Werkhuis bij den schouder, liet het licht van de kaars op zijn gelaat vallei stiet toen een luiden kreet uit. „Ja, je bent het! Maar je droeg vroeger een baard. Je bent erg veranderd." „Dat is ook zoo, Mathilde," riep do man uit. beëedigd. De voordracht, om aan het Genootschap voor landbouw en kruidkunde over 1894 weder een subsidie te verleenen van f4000 werd aangenomen. De begrooting der kosten van het provin ciaal bestuur, voor zooveel het ïijksbestuur is, werd goedgekeurd tot een bedrag van f52 460. De rekening van de enkel provinciale en huishoudelijke inkomsten en uitgaven over 1891 werd vastgesteld met f106 618.754 in ontvangsten en f85 291.104 in uitgaven; batig saldo f21327.65. Daarna kwam in behandeling de begrooting der enkel provinciale en huishoudelijke in komsten en uitgaven voor 1894, bedragende in ontvangst en uitgaaf f101530.035, met een batig slot van f 16327.65 van 1891 en een voorloopig beschikbaar overschot op den dieast van 1892 van f3000, samen f 19 327.65, en een post voor onvoorziene uitgaven van f 10 689.02s. welke post na de behandeling der begrooting. verminderd werd met f 1000, nog in uitgaaf gebracht voor het pensioen der weduwe van wijlen den voormaligen griffier. Algemeene beraadslagingen werden niet gehouden en de begrooting werd z. h. o. aangenomen evenals net adres aan H. M. de Koningin-regentes om machtiging tot heffing der opcenten op de Grondbelasting en het Personeel. Daar alle aan de orde zijnde zaken waren afgedaan, is de zomerzitting der Staten gesloten. Het bericht betredende het verleenen van gratie aan Poutsma lokte een niededeeling uit van iemand, die ten volle vèrtrouwen verdient: «Poutsma" zoo schrijft hij, «zal zich een eventueele gratie wèl waardig be- toonen. Het verblijf in de gevangenis en de bijkomende omstandigheden zijn voor hem een afdoende les geweest. Hij is vast be sloten de betreurenswaardige kennismaking met de rechterlijke overheden niet te her nieuwen. Meer dan ooit beseft hij thans, dat hij in de eerste plaats aan zijn gezin be hoort en zich ten aanzien van de .voelingen in het Noorden met de rol van toeschouwer bad moeten vergenoegen." Tevens wordt bericht, dat de autoriteiten, die in deze zaak zijn betrokken, allen gunstig „Toen ik uit Texas terugkwam, heb ik je overal gezocht, maar niet kunnen vinden, en ik dacht niet, dat jij er bijzonder op gesteld zoudt zijn1 mij terug te zien. Het spilt me, Mathilde, dat ik zoo je hüweliik heb in den weg moeten staan, maar ik ducht, dat onder deze omstandigheden „Zeker, zeker!" riep ik uit. „Ik ben u zeer verplicht. Laat zien, ia ben u vijf shilling ver schuldigd. Hier is een souvereign. Houd de rest maar. Goeden morgen Reeds wildé ik van het bureau van den Bur gelijken stand wegsnellen, toen ik mij nog iets herinnerde. „Mijnheer," zeide ik tot den magistraat, „ik veronderstel, dat ik niet getrouwd ben met deze dame?" „Niet heelemaal," antwoordde hij, „voor drie vierde ongeveer; maar als het écn seconde langer had geduurd, zoudt gij' geheel en al getrouwd zijn geweest." Dat was voldoende. Ik zette mijn hoed op en rende naar buiten, den mist in, die, zoo moge. lijk, nog dichter was geworden. Als in een droom liep ik huiswaarts en zeide mijn hospita, dat ik toch maar niet uit de stad zou gaan. Ik hen nog voor driekwart get.ouwd met Mathilde Grinham, of Grubb, of Montressor, of hoe ze heeten mag; maar dat komt er niet op aan. Ik heb haar nooit weergezien en ben volmaakt vrij om te trouwen, als ik dat wil. Maar ik doe het niet. Ik hen voor driekwart getrouwd geweest op een mistigen Novemberdag, en de prachtigste Mciiuorgen zou er mij niet toe kunnen bewegen, mij nog eens aan de plechtigheid te wagen. Ik heb een vreeselijkcn afkeer van een openbare huwelijks-plechtigheid en ik heli do ondervinding opgedaan, dat hot heel verkeerd is, zulk soort van dingen in het geheim tc doen. Een menseh kan immers nooit weten wiens vrouw hij trouwt!

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1893 | | pagina 1