Stadsnieuws Ingezonden Buitenland Eindelijk spreekt de commissie den wensch uit, dat bij de besturen van Rijk, provin ciën, gemeenten en waterschappen er op worde aangedrongen, zooveel mogelijk zien te onthouden, rechtstreeks of middellijk, arbeid te doen verrichten op Zondag. Bij 't verslag zijn een 5-tal nota's gevoegd, éen van de heeren Kordijk, Kolkman, en Visser, die wenschen: 1 strengere wetsbepalingen ter beperking van den arbeid van jeugdige personen en van vrouwen in fabrieken er. werkplaatsen; 2 wettelijko beperking van den arbeids uur ook van volwassen mannelijke werk lieden, zoowel in liibrieken en werkplaatsen als bij het lossen en laden van zeeschepen. 3 verbod of beperking van den arbeid op Zondag, ook als die niet samenhangt met stoom- of andere beweegkracht 4 onverwijld ter hand nemen van een wettelijke regeling der verplichte pensioen verzekering van werklieden. Bovendien geven zij in overweging het opnemen van arbeidsvoorwaarden in de be stekken van werken, uit te besteden door Rijk, provinciën, gemeentenen waterschappen, terwijl oe beer Kerdijk èn een hoogeren leeftijd wenscht, beneden welken arbeid zal verboden zijn èn bet algemeen verplicht stellen ook van lierhalings- en voortgezet onderwijs, ten opzichte waarvan de lieer Visser zich ten deele bij hem aansluit. Ned. Aanstaanden Woensdag den 31 Januari zal het 20 jaren geleden zijn, dat de kraton van Atjeh door de Nederlundsche troepen werd veroverd. Toen meende men, dat de oorlog spoedig geëindigd zou wezen, de krijg die zoo vee) meuschenlevens en zoo veel millioenen heeft gekost en onze positie in het ..machtig rijk van Insulinde" zoo heeft geschokt. Een officier schrijft juist dezer dagen uit Kotta Radja: „Door een gelukkig gekozen politiek is liet aan het tegenwoordig bestuur op Atjeh mogen gelukken een toestand te scheppen, dien wij sedert ile laatste jaren van het bestuur van generaal Van der Heijden niet meer hebben gekend." Doch de oorlog duurt voort. Hoe lang nog Overste Van Bennekom slaakt in de Arn- he.msche Courant de volgende «Noodkreet voor het Indische leger 1" Wordt de weerbaarheid van het Neder- landsche volk nog steeds verwaarloosd, het leger in Indië, uit vrijwilligers samengesteld, mag zich niet verheugen in meer zorg. Elk Nederlander weet, dat een groot deel van dat leger steeds te velde is. Of echter de belan gen er van behoorlijk behartigd worden, daarover bekommeren zich slechts weinigen. Wel wordt gemurmureerd over den geld verslindend ?n Atjeh-oorlog, doch doeltreffende maatregeleu om een krachtiger leger te ver krijgen, blijven meestal achterwege. Nutto- looze commissiën vermorsten slechts geld, tijd en papier. De tijdsomstandigheden zou den een toevloed van vrijwilligers wettigen, maar de soldij is gering, het pensioen karig, de vooruitzichten luttel. De onderofficieren, die in lndië zoo oneindig meer te doen heb ben dan hier, worden slecht betauld, en wat het ergste is, bun vooruitzichten om eenmaal officier te kunnen worden, zijn op de onver standigste wijze vernietigd. In tijden als de tegenwoordige, nu overal gevraagd wordt: wat moet mijn zoon wor den l zou ik dien vragers gaarne toevoegen zooals ik vroeger meermalen deed «doet als ik en honderden met mij deden, wordt soldaat en gaat naar Indië! Met goe den wil. goed gedrag en studie, kunt ge het tot hoofdofficier brengen en een goed pensioen verdienen." Zoo raadde ik velen, doch onwille keurig zijn ze daardoor misleid. Wie kan voorzien, dat onbezonnen anti-militaire bureauhelden, besluiten zouden provoceeren, die de oorzaak zullen zijn, dat de beste ele menten, zoowel in Europa als in lndië zelf, zich niet meer voor het leger verbinden En, wilde men de opheffing der Militaire School zuinigheidshalve, waarom wordt er dan bij de korpsen zelf geen gelegenheid gegeven om zich voor het'ofliciers-examen te bekwamen Tweemaal 'sjaars konden te Batavia. Samarang, Soerabaia, Padang en Kota-Radja commissiën benoemd en kon ge ëxamineerd worden. Zulks behoeft geen geld te kosten. liet zonden van onderofficieren naar Nederland zal !;..sthaar zijn, velen zullen door ile verandering van klimaat ziek wor- i den; voor de Indische jongens is zulk een bepaling een wassen neus. Door ondoeltref fende maatregelen zijn mede de Afrikanen uit ons leger verdwenen, nu legt men het er op toe om ook de Indische jongelieden en ontwikkelde vreemdelingen te weren! Het tegenovergestelde moet plaats hebben. Billijk ware liet. voor de in Indië geboren knapen een Cadettenschool op te richten; ze moesten daarop reeds met hun 12de jaar kunnen komen De cavalerie moest uitslui tend uit zulke jongelieden zijn samengesteld; ze zijn vlug, goede ruiters, goede zwemtners, matig en niet te zwaar «mor inlandschc paar den. Bij alle wapens moest gelegenheid zijn, om officier te worden. Hier te lande ziet men nog wel een oppassend en geschikt onderofficier bij den plualselijken staf officier worden en in Indië, het land en het leger van avonturiers, van (linke kerels, ontneemt men den onderofficieren alle vooruitzichten! Men moest er dan maar zendelingen van maken! Het leger in Indië heeft practische, goed ontwikkelde en sterke menschen noodig. Daartoe stelle men de eischen van het genees kundig onderzoek tamelijk hoog. Dat men ze dan echter ook royaal betale, zeer goede vooruitzichten opene en hun llinke pensioenen verzekere. Indië kan desnoods gebrek hebben aan burgerambtenaren; ollicieren en mindere militairen mogen nimmer ontbreken. Wordt het leger verwaarloosd, dan zijn de rampen voor het overschoone Insilunde- niet te over- (1) Een onderofficier van het Nederlandsche leger verxoekt. voor 4 jaren bij het Indische gedetacheerd te worden. Daardoor bekomt hij, teruggekeerd zijude, op zijn tijd een hooger pensioen dan een onderofficier, die 15 jaar bij het Indische leger diendel LIEFDADIGHEID. Tot het geven van inlichtingen aan Depar tementshoofden, W ijkbezoekers en Bela n gst el lenden zal het Centraal- bureau DINSDAG den 30 Januari 's middags van hai.F vier tot hai.f vIjk uur zitting houden in een der lokalen van liet Raadhuis. Zij, die op dat uur verhinderd zijn, kunnen dagelijks tot 12 uur inlichtingen bekomen bij den Secretaris-Boekhouder G. F. MEZGER. Zuidsingel, 273. lie lieer Mezgor, do volijverige Secretaris van „Liefdadigheid," verzoekt ons onze lezeressen te willen vragen of zij nog OUDE KLEEÜIN'GSTUKKE.N te missen hebben. Gaarne zal hij ze, na bekomen bericht (Zuid singel 273) te hnnnent doen ufhalen. Ook het geringste zal in dank worden aanvaard. Met deftigen eenvoud werd gistermiddag, op de oude begraafplaats aan den Bloeraen- dalsche poort, het stoffelijk hulsel van den heer B. E. Herschel aan de schoot der aarde toevertrouwd. De ontslapene, hier ter stede geboren den 3en November 1801, overleed nier jl. Don derdagavond, na een ongesteldheid van slechts weinige dagen, zonder dat hem de gewone gebreken des ouderdoms aankleefden, geacht en geëerd door allen, die hem kenden en in zijn aangenameu kout en snedige opmer kingen behagen schepten. Niet alleen te dezen opzichte was de ont slapene gezegend, hem werd ook het voor recht geschonken zijn lang leven nuttig te besteden. Zuo was bij onafgebroken van 25 Mei 4852 tot 25 Augustus '1885 Raadslid waar van hij het mandaat neerlegde wegens gevorderden leeftijd. Sedert haar oprichting, 18 Augustus 1842, was hij lid- en sedert 9 Januari 1869 voorzitter van de Kamer van Koophandel, voor welke functie hij 10 Januari 188v wegens hoogen leeftijd bedankte; even eens sedert haar oprichting, 4 October 1868, commissaris van ne Hulpbank, waarin nij tol zijn dood zitting had; langer dan 52 jaar lid van den Kerkeraad der Nederlandsch Israëlitische Hoofdsynagoge alhier, tot hij in Augustus 1892 wegens hoogen ouderdom ontslag nam, doch wier belangen hij tot in zijn laatste oogenblikken met ijver en nauw gezetheid voorstond; ook was hij president van de Jacob van Gelder-stichting en lid van de Centrale commissie voor de zaken der Israëlieten in Nederland. Hoewel niemand was uitgenoodigd, waren tal van deputatiën en zeer vele vrienden van den overledene op den doodenakker vereend om de laatste eer te bewijzen aan den eer bied waardigen man wiens verscheiden met onverdeeld leedwezen vernomen is. Bij het voorbijtrekken van den langen stoet waren iu vele particuliere woningen de ven sters gesloten; een fijngevoelde hulde aan den afgestorvene. Op uitdrukkelijk verlangen van den ont slapene werd aan de groeve niet gesproken. Was de plechtigheid der ter aarde bestel ling daardoor van korten duur, men verliet den doodenhof in de overtuiging, dat men een braaf mensch ten grave had geleid. Zijn assche ruste in vrede. In den jeugdigen leeftijd van 33 jaar over leed bier plotseling aan een hartkwaal de le luitenant A. van der Kas, van het 5e regi ment infanterie. In December 1881 aangesteld tot 2e luite nant, werd bij in Januari 1S87 bevorderd tot le luitenant. Hierna voltooide hij zijn stu diën aan de Hoogere Krijgsehool. Geacht door zijn superieuren, bemind door zijn kameraden, bij allen gezien om zijn bij zondere eigenschappen als militair en als mensch, wachtte hem een schoone toekomst. Mogen wij niet van dezen jonge doode ver klaren, «lat hij een parel is, aan de kroon der toekomst ontvallen? De onlangs benoemde militaire apotheker i der 2e klasse (le luitenant) J. S. Sune heeft Vrijdag den eed als officier bij het le^er, al- gelegd in handen van den kolonel, plaatse lijken commandant alhier. De 2e luitenant P. ten Bruggencate, van van het 5e regiment infanterie alhier, heeft aangevraagd om gedetacheerd te worden bij de landmacht in West Indië. Aan de sergeant A. van der Heiden, van het 5e regiment infanterie alhier, is een voortdurend pensioen toegekend van f432 's jaars. In 1893 is aan het kantoor der Rijkspost spaarbank alhier ingelegd: f108804,14 en uitbetaal.! f86131,12'. De inleg heeft de uitbetaling dus overtrolfen met f22 673,01s. Niet minder dan 43-4 nieuwe boekjes wer den uitgegeven; h"t laatst uitgegeven boekje draagt het nummer 3460. Reeds geruimen tijd siert een fraai kinder groepje de vitrine van den beer Wentzel op ae oude-Vischmarkt. Niet alleen om de fraaie uitvoering, doch meer nog oin het geheel nieuwe er van „directe instantiné opname bij kunstlicht" trok deze photo zeer ae aan dacht. De bekwame hof-photograaf is niet terug gedeinsd voor de groote kosten van een magnesium-apparaat en is nu ook blij kens de advertentie in dit nummer vol komen in staat ook 's avonds groepen op te nemen. Een heel aardig denkbeeld voor hen, die een blijvende herinnering willen bewaren aan een mooi tableau-vivand, een bal masqué, en dergelijk en. Naar de openbare terechtzitting der recht bank te Middelburg is verwezen F. W. T. oud 58 jaren, laatst wonende te Goes, thans verblijvende te Amersfoort, ter zake dat bij, koopman te Goes "zijnde, enkele dagen voor hij failliet wei verklaard, hoewel hij wist dat hij failliet zou worden verklaard, ter bedriegelijke verkorting van de rechten zijner scltuldeischers dezen heeft benadeeld, door aan de firma J. M. Vis Zoon te 's-Gra- venhage fdie van beklaagde een bedrag van f2760 hadden te vorderen) over te dragen, bij akte van cessie, zijn vordering van inte ressen, hem komende in hoedanigheid van erfgenaam van den vermoedelijk overleden Th. N. A. van der Linden du Foy tot een bedrag van jaarlijks f335,76, op de voor waarden in die akte vermeld. Hot plautsen van Ingezonden stukken brengt altijd mede, dat de Reductie met den inhoud daar van onvoorwaardelijk instemt. Kopij van geplaatste of ongeplautste stukken wordt nimmer teruggegeven. Geachte Redacteur! In uw blad van 25 Jan. 1.1. sluit uw ver slag omtrent de feestelijke bijeenkomst van Patrimonium op 24 Jan. met liet bericht, dat een opwekking: om mede te werken aan de oprichting eener Amersfoortsehe afdeeling van den VolksbondVereeniging tot bestrij ding van Drankmisbruik, niet geheel tot het einde toe kon worden uitgesproken, omdat enkelen meenden, dat deze bijeenkomst uit ging van modernen. Laat ik dit volkomen juiste bericht aan vullen met de mededeeling, dat de tegenstand uitging van éen gast uit Utrecht en dat spre ker en bestuur daarna besloten niet meer te reppen van de zaak, omdat het ecne feest- vergadering was zonder debat. Men zweeg, zooals meer geschiedt wan neer men toch het recht aan zijne zijde heeft, ter wille van de kleinheid en zwakheid van anderen om hurt niet tot ergernis te zijn bestuur en spreker hebben er toen goed aan gedaan met verder te zwijgen over dun Volksbond. Toch zou het, nu de feestvergadering voorbij is niet goed zijn die zaak te begraven en daarmede aanleiding geven voor oningewijden tot deze twee verkeerde meeningeii, dat: le. Patrimonium, als geheel', zoo fel is jegens andersdenkenden, dat het alles, ook het goede, van hen onvoorwaardelijk veracht. en 2e dat de Volksbond een zaak der modernen zou zijn. Neen, de naam duidt het reeds aan: het is een zaak van het volk in den uitgebreidsten zin des woords, van dames en heeren, van werklieden en hun vrouwen, van geestelijken en leeken, van Roomschen, Jouen. Protes tanten, van allen, die het er over eens zijn, dat verslaafd zijn aan den drank een mensch- onwaardig bestaan is. De Volksbond is de vereeniging van allen, die het hierover eens zijn en die deze slavernij willen bestrijden mot alle eerlijke middelen die hun ten dienste Staan. Die Volksbond gaat hier te Amersfoort toevallig uit vun een modernen predikant, omdat hij in Juli de benoeming van het Hoofdbestuur tot correspondent te dezer plaatse heeft aangenomen; even toevallig is net een moderne predikant, die in het begin der volgende week hierover komt lezen, doch evenzeer als b. v. geen Roomsch of orthodox-protestant werkman of winkelier ooit geweigerd heeft mij tegen betaling te dienen, evenzeer heb ik te goed vertrouwen in Patri- ntouium's liefde tot bet goede ett ware, dan dat de leden zouden weigeren te dienen met Imn geldelijken verstandelijke», zedelijken steun, omdat de zaak toevallig van op ker kelijk gebied andersdenkenden uitgaat. Laaf ik ten overvloede nogmaals mogen betuigen, dat de kerk niets te maken heeft met den Volksbond en indien de eerste ver gadering tot oprichting zal wezen in het go- bouw der Rem. kerk, dan is dit alleen omdat die zaal zeer geschikt en gratis te ver krijgen is. Als de Redacteur liet mij toestaat, boop ik in het eerstvolgend nummer uiteen te zetten, wat de Volksbond beoogt en hoe hij zijn doeleinden tracht te verwezenlijken. Met dank voor de plaatsing en mij aanbe velend voor meer ruimte, Hoogachtend J. HOOYKAAS Jr. Correspondent voor Amersfoort van den Volkshond, V. t. b. v. d. Voor Duitscliland was het Vrijdag een heuglijke dag. Prins Bismarck is namelijk bij den Duitschen Keizer geweest en aan het Hof zeer hartelijk ontvangen. Prins Heinrich heeft den oud-kanselier van het station ge haald, waar hij door een overweldigend hoera-geroep van duizenden werd begroet. Het rijtuig werd begeleid door een escorte kurassiers. Onder het voorbijrijden werden er overal bloemen geworden en langs den geheelen weg tot aan het slot bleef de meni0te vol geestdrift. Het was een ware zegetocht. Prins Heinrich leidde Bismarck daarop naar zijn vertrekken, waarbinnen hij door den Keizer ontvangen werd. De Keizer was ont geven duor liet geheele hoofdkwartier en de gozaamlijke hoofden der ministeriën. De begroeting was uiterst hartelijk en Bismarck was blijkbaar geroerd. Ook waren de drie oudste keizerlijke prinsen tegenwoordig. Te kwart voor twee uur bad het ontbijt bij den Keizer plaats. Er waran slechts drie couverts namelijk voor den Keizer de Kei zerin en Von Bismarck. Bismarck en Capriv1 hadden onder vier oogen een onderhoud, dat drie kwartier duurde. Bij zijn vertrek werd Bismarck door den Keizer naar bet sta'ion begeleid. Op het perron was het, ondanks de streng volgehou den maatregelen, tot wering van het publiek, in een oogwenk vol men.schen. Een ontelbaar aantal vereerders van Bismarck hadden n.l. een kaartje naar Wittenberg genomen, zoo dat zij wel op het perron moesten toegelaten worden. Driemaal heeft de Keizer Prins Bismarck omarmd. De grijze staatsman, die des mid dags teekenen van zwakte en vermoeidheid had getoond, liep 's avonds in llinke houding naast de Keizer. Het eenige bezoek dat hij te Berlijn nog bracht, gold Keizerin Frede- rik, bij wie hij een kwartier bleef. Bij gele genheid van dit verzoeuingsfeest waren in de hoofdstad alle Staatsgebouwen en talrijke publieke woningen met vlaggen getooid. Het Duitsche regeeringsbïad maakt ook melding van dit groote feit in de historie. Op de eerste bladzijde bevat het een lang bericht over Bismarck's bezoek en vermeldt zelfs, dat hem toegeroepen is: «gelukkige reis tot heil van liet vaderland." Een medewerker van de Figaro, dr. Da- nis, verkondigt weer eens de stelling, dat men om goed te slapen geen hoofdkussen, of slechts een zeer laag kussen moet gebruiken. Het geheele lichaam moet horizontaal liggen, dan heell de bloedsomloop het geregeldst plaats. Wanneer het hoofd vee! hooger ligt dan de overige lichuamsdeelen, ontstaat er bloedarmoede in de hersenen, welke leidt tot zenuwachtigheid, slechte spijsvertering en andere kwalen welke voorkomen bij men schen, die slecht slapen. Dr. Danis raadt ieder die niet slapen kan, eens de proef te nemen en zijn hoofdkussen wegt«gooien; bijvoor- spelt den ongelukkige, die ztclt tevergeefs omwentelde op zijn kussen, een vasten slaap. Verkooping van vaste Goederen Notaris C. A. van BLARICUM te Amersfoort en L. J. KEULS te Laren. 17 Januari 1894. Een Heerenhuis met erf en grond te Amcrs- »rt aan het Havik, wijk F. No. 480 en oene woning daarachter in de Muurhuizen, wijk 1*. No. 491, te zamen verkocht voor f'2350. Notaris A. N. J. VOS te Amersfoort 27 Januari 1894. No. 1. Een bouwplaats te Lensden, opgehouden 2. Een hoerenhuis met tuin aan bet Zand te Amersfoort, verkocht voor 2950. 3. Een huis in de Krankcledenstr. aldaar, verkocht voor 520. Samen ƒ3470.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1894 | | pagina 2