Donderdag 5
Juli 1894.
No. 4368.
38e Jaargang.
Het gestolen tractaat.
Een geval uit vele.
Binnenland.
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- cn Donderdagnamiddag met gratis Zondagsblad. Abonnement por 3 maanden 1,Franco
per post ƒ1.15. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 et., voor binnenland 60 et. per
3 maanden. Advertentiën 1—6 regels 60 et.; elke regel meer 10 et. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
officioülo- en onteigeniugsadvert. per regel 15 et. Reclames per regel 25 et. Afzonderlijke nummers 10 cent.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het
Zondagsblad, per regel5 cent
Bij advertentiën van buiten de stad worden de ineasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau MUURHUIZEN
hook Kortegracht, Wijk B. 60
Tcleplioonnunimer 19.
Reis-abonnementen.
"Wij zijn gaarne bereid om, tegen
(vergoeding van porto, aan geabon-
neerden, die voor korten of langen
[tijd op reis gaan, de Amersfoortsehe
[Courant, en de bladen, welke zij door
Ion ze tusselienkomst ontvangen, na
[te zenden.
Opgave van duidelijk adres is vol-
^tloenfle-
HULPBANK TE AMERSFOORT.
l\it het geven van rui/den teiï i ken zal
■eeno Commissie uit het bestuur op MAAN-
jUAG den 9 JULI aanstaande, 's namid.
■van half twkk tot H.u.K nun;, zitting lioudeu
■in een der lokalen van liet Raadhuis, alwaar
de belanghebbenden zich kunnen aanmelden
look voor bet teruggeven van gelden.
II l'.RM. 1'. VAN HASELK.X.
Secretaris-Penningmeester.
KENNISGEVING E N.
Do BURGEM MESTER cn WETHOUDERS van
AMERSFOORT.
Gelet op art. (5 der wet
[(Staatsblad No. 95),
Brengen ter kennis vai
Jtloor A. BAST ingediend
vergunning tot het uitbreiden van
Elmiodbakkerij in liet perceel alhier gelegen aan
le Krommestraat, wijk F. No. 280, bij liet ka-
ster bekend onder Sectie E. No. 556, op cle
écretarie der gemeente ter visie ligt, cn dat op
■Maandag, den 16. Juli aanslaande, «les vooriuiü-
Hdags te elf uren. gelegenheid ten raadhuizo wordt
J™gegeven om, ten overstaan van het gemeentebe
stuur of van een of meer zijner leden, bezwaren
tegen liet uitbreiden van cle inrichting inte-
brengen.
Amersfoort, den 2. Juli 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINOK.
De Secretaris.
M W. L. SCHELTUS.
ISf De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer
gemeente, dat het door den Directeur van 's rijks
1|«B directe belastingen, enz. in Noord-Hollancl en
Utrecht executoor verklaard kohier No. 1 van
I de personeelo belasting over liet «lienstjaar 1891,95
Paan den Ontvanger van 'srijks directe bolastin-
D gen alhier is tor hand gesteld, aan w«cn ieder
I verplicht is zijnen aanslag op den bij de wet
bepaalden voet te voldoen.
I Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plnat-
Iscn aangeplakt te Amersfoort, den 4. Juli 1891.
De Burgemeester voornoemd,
F. D. SCHIMMELPENNINOK.
ONVEILIGHEID.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Gelet op eene missive van den commandant,
van liet 6e regiment Infanterie
Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
in de Legerplaats hij Zeist schietoefeningen op
groote afstanden zuilen worden gehouden, alle
dagen, behalve des Zondags, van den 17. Juli
af tot- den 11. Augustus aanstaande, en wel
's morgens van 7 tot 12 en 's middags van l' j
tot IV, uur, en «lat de ONVEILIGHEID van het
terrein zal worden aangeduid door vlaggen cn
borden.
Ten ernstigste wordt GEWAARSCHUWD tegen
het zoeken van kogels op de onveilige terreinen.
Amersfoort-, den 4. Juli 1894.
De Burgemeester voornoemd,
F. I). SCHIMMELPENNINOK.
den 2. Juni 1S75
i het publiek, dat een
irzoclc, met bijlagen,
Feuilleton.
Naar het Kngelich
van
A. C O X A X DOYLE.
De portier cn zijn vrouw waren op allerlei
wijzen ondervraagd, maar er was niet het minste
licht in de zaak verspreid. Daarop was de ver
denking der politic op don jongen Gorot ge
vallen, die, zooals ge u zult herinneren, dien
avond op het kantoor was blijven overwerken.
Zijn nablijven en zijn Frunsehe naam waren
inderdaad het eenige, waarop de verdenking kon
berusten; maar het is een feit. dat ik niet be
gonnen ben aan mijn werk, dan nadat hij ver
trokken was, cn hij is wel van een familie van
uitgeweken Hugenooten, maar in sympathie en
traditie even goed Engelschtnan als gij on ik.
Er werd niets gevonden, «lat. hem in eenigerlci
opzicht kon bezwaren, en de zaak leed schipbreuk.
Nu kom ik tot u. mijnheer Holmes. Dat is mijn
laatste hoop. Als gij nuj niet kunt helpt zijn
zoowel mijn eer als mijn positie voor ecuwig
verloren.''
De zieke vUI terug in zijn kussens, vermoeid
als hij was door liet vele spreken, terwijl zijn
verloofde hein uit een glas een medicijn Icilrin-
ken gaf. Holmes zat zwijgend ter neder mot zijn
hoofd voorover gebogen en met gesloten oogen,
Wanneer er in de laatste paar jaren
sprake is van maatschappelijke misstanden
en sociale nooden, dan beoogt men, in
de artikelen welke deze zaken behandelen,
in de eerste plaats den werkman, in de
tweede plaats den vverkinau cn in de
derde plaats den werkman.
Mn steeds is die werkman dan een
handwerksman of arbeider; voor de hon
derden en duizenden die met hem lijden,
door de alyemcene malaise, heeft men oo.
noch oog.
Dat er naast die handwerkslui heel
wat andereu zjjn, wier lot dringend ver
betering eischt, meer nog dan van de
eerstgcuoejoideii, bewijst weer het warm
geschreven pleidooi van een Gemeente
secretaris in het jongste nummer van de
Gemeentestem.
Om zijn belangrijkheid vinde hot hier
een plaats.
In een der Friesche gemeenten vroegdezer
dagen een 70-jarig gemeiaite-ambtenaar, die
door lichaamsgebreken zijn werk niet meer
kon doen, ontslag. Dertig jaren had hij «le
gemeente met eero gediend onwelwillend
verleemlc het gemeentebestuur hem dan ook
eervol ontslag. Maar, «le man vroeg nog
ietseen klein pensioentje.
Vol vertrouwen, zoo schreef hij in zijn adres,
kwam hij tot «Ion gemeenteraad met dut ver
zoek. Wel wist hij. dat de gemeentewet-
gever indertijd vergelen heeft te waken voor
de belangen van den gemeente-ambtenaar,
en bekend was bet hem ook, dat evenmin
een bijzondere regeling in do gemeente of
een contract hem recht gaf op pensioen, maar
toch. vol vertrouwen kwam hij! Immers,
in dienst der gemeente was hij oud geworden
en gebrekkig, en mot trots kon bij bogen op
een dertig jaren lange, trouwe plichtsbe
trachting
En thans kan hij niet meer: lichaams
gebreken beletten het hem.
De oinle govneldi? in zijn eenvou«l, dat er
naast wettelijke rechten nog eon ander, een
hooger recht staat, liet. onbeschreven recht,
dat der gemeente verbiedt baar oude amb
tenaren, die haar jaren trouw gediend bob
ben, maar niet meer kunnen werken, der
armoede prijs te geven. Ja oudjedat recht
bestaat inderdaad; maar go hebt er niet aan
gedacht, dat liet altijd ongestraft met voeten
wordt getreden door ieder, die daartoe lust
gevoelt.
Vol vertrouwen zond de grijsaard zijn ver
zoekschrift in. En iu gedachten woonde bij
roods de vergadering bij. waarin zijn adres
(ocher stond maar weinig in en met bevende
bund was bel geschreven") zou worden be-
bam'el'l. Glimlachend lioor«lo bij het aan
met hoeveel wuardeering zijn ambtelijke
loopbaan door «le Edelachtbare boer on word
besproken, mol. hoe groote instemming liet
voorstel om zijn verzoek toe te statui, werd
begroet
Tevreden on gelukkig gevoelde hij zich in
liet vooruitzicht op een onbezorgden ouden
dag. Hij bad immersZun weinig; want weelde
bad bij nooit gekend. Nu gevoelde hij eerst,
hoe gelukkig tiet toch geweest was, «lat hij,
toen iiij nog in de volle kracht zijns levens
was. iu gemeeiitc-dionst was getreden, al
was liet dan ook tegen een gering Iraetcmentje.
Gevrijwaard was hij nu voor «le schande,
bedeeling te moeten vragen. Ja zeker, trouwe
plichtsbetrachting en een welbesteed leven
blijven niet onbeloond!
En al voortmijmorend. dommelt «le oude
in, met een gelukkig lachje om de lippen.
We zullen den grijsaanl laten rusten, met
de stille hoop. dal, die rust. voor hem de
eeuwige zij. Want ach boe deerlijk is zijn
vertrouwen beschaamd
Zijn adres kwam bij den Raad en wel
vergezeld van een schrijven van M. en W.
waarin dezen modelenden, dat, nu er inde
gemeente geen pensioenregeling voorde ge
meente-ambtenaren bestaat en de finaneiecle
toestand «Ier gemeente ongunstig is, zij geen
vrijheid konden vinden te udviseorcii lot in
williging van bet verzoek, waarom zo dan
ook voorstelden, op bet adres afwijzend te
in een houding, die een vreemde lusteloos zou
kunnen toeschijnen, maar die ik wist, dat het
diepste nadenken verried.
„Uw verklaring is zóo duidelijk geweest,"
zeide hij ten laatste, „dat ik u inderdaad slechts
weinig vragen meer heb te doen. Eén is er even
wel van bet grootste belang. Hebt ge aan
iemand verteld, dat gij dat werk hadt te ver
richten
„Aan niemand."
„Aan miss Harrison niet, bijvoorbeeld?"
„Neen. Tusschcn het tijdstip, dat hot werk mij
was opgedragen en dat ik hot begon uit to voe
ren. ben ik niet to Woking geweest."
„En kan niemand van uw collega,a u bij toeval
hebben gezien
y, Niemand."
„Weet, ge. iets bijzonders van don portier?"
„Niets, dan «lat hij een oud soldaat, is."
„Welk regiment?"
„O, dat heb ik toevallig gehoord hij stond
bij de Coldstream guards."
„Dank u. Ik twijfel niet,of ik zal wel bijzondor
heden van Forbes te weten kunnen komen. De
politie is handig in hot verzamelen van feiten,
maar zij weet er niet altijd gebruik van te
maken. Wat is een roos toen een mooie bloem
Hij liep naar liet open venster en raapte ecu
gevallen mosroos op. waarvan iiij de lieflijke
kleuren bewonderde. Dat was een nieuwe eigen
aardigheid ill zijn karakter, want ik li.nl iiem
kinderen der natuur.
„Er is niets, waarin alleiding zoo noodzakelgk
is als in <len godsdienst," zeide bij, met zijn rug
tegen do blinden aanleunend. „Die kan ais een
W. F. A. GROENHUIZEN,
Havik, hoek Lavende/straat,
HOGORLE- en INSTRUMENTMAKER.
beschikken
En alzoo geschiedde mot algemeens stem
men, nadat vooraf nog een der heeren de
opmerking hucl gemaakt, dut de man altijd
voor zijn werk was betaald.
Nu, die opmerking was reine waarheid on
zo werd derhalve door allen stilzwijgend
aangehoord.
Van commentaar zal ik me onthouden
ik geloof niet, dat die noodig is. Met feit
echter geelt mij aanleiding, u mijnheer de
redacteur, beleefdelijk te verzoeken dit schrij
ven in uw blad op te nemen, als een kleine
bijdrage ter kenschetsing van de treurige
positie der gemeente-ambtenaren, wier lot
ook u ter harte gaat.
Wellicht komt dit schrijven ook onder
«lu oogen der Regeering, en dan zal zeker
bij haar do vraag rijzenMaar wordt er
dan niets gedaan voor urine oude of gebrek
kige gemeente-ambtenaren
En zoo de Regeering dan éen stapje ver
der gaat en «lie vraag stelt aan gemeente
besturen, dan zal ze, op enkele zeer enkele
uitzonderingen na, tot antwoord krijgen:
Neen. voor hen noch voor hun weduwen
of weezen wordt iets gedaan, en dat is im
mers ook niet noodig; want daarvoor heb
ben we onze barmhartige Armenwet!
't Is waarlijk te hopen, dat de Regeering
er toch eindelijk van overtuigd worde, dat
onze Gemeentewet niet meer past in de
l(jst van onzen tijd en dat bet boog tijd
wordt, die wet, ook in bet belang der ge
meenteambtenaren, te wijzigen.
Ook wij van onzen kant willlen geen
commentaren maken en alleen de hoop
uitspreken, dat dit geval aanleiding
geve tot een verbetering welke zoo drin
gend noodzakelijk is.
exacte wetenschap worden opgebouwd door den
denker. Het beste bewijs voor de goedheid der
Voorzienigheid schijnt mij toe in de bloemen
aanwezig te zijn. Al liet andere, onze knichten,
onze verlangens, ons voedsel, zijn werkelijk in
de eerste plaats noodig voor ons bestaanmaar
j «loze roos is iets buitengewoons. Haar geur eu
baar kleuren zijn ecu versiering van heit leven
en geen levensvoorwaarde. Slechts de goedheid
j der Voorzienigheid schonk ons die buitengewone
j dingen cn daarom zeg ik, dat wij veel van de
bloemen te verwachten hebben,"
Percy Phelps en zijn verloofde koken Holmes
met verwondering aan, terwijl hun gelaat teleur
stelling toekende.
Hij was in een mijmering vervallen, met de
I roos tusschcn zijn vingers. Her duurde eenigen
tijd, eer do jonge dame liet stilzwygen verbrak.
„Ziet gij eenige kans om dit raadsel op te
I lossen, mijnbeer Holmes?" vroeg zij, met een
zweem van ruwheid in haar stem.
„O, bet geheim!" antwoorde hij, met oen ruk
tot des levens werkelijkheid torugkcerend. „Wel,
bet zou dwaasheid zijn om te ontkennen, dat de
zaak zo-a- ingewikkeld en duister is; maar ik
I beloof u, dat ik haar van allo kanten zal be
kijken en het ii zul laten weten, als ik iets vind,
d:lt iny treft,"
j „Ziet u eenig spoor?"
„U hebt er mij zeven aan de band gedaan,
maar natuurlijk moet ik zo eerst toetsen, alvo-
I reus over do waarde
a nijj.n mcening te kun-
II. 11. Majesteiten zullen aanstaanden
Woensdag, den 'llden, Vulperu verlaten, doch
ïiiol; rechtstreeks naar Nederland terugkeeren.
Tevens wordt gemeld, dat de Koninginnen
in Augustus vermoedelijk de heronthulling
van liet standbeeld van De Ruyter te Vlis—
singen zullen bijwonen.
Namens Hare Majesteiten wordt voor de
wedrennen te Russurn op 2<S Juli u.s. een
zilveren bokaal uitgeloofd.
Dij bet jaebtrijden der officieren zal II. M.
de Koningin aan eik der beide winnende
heeren een souvenir uitreiken.
non uitspreken."
„Verdenkt gij iemand
„Ik verdenkt mijzelf
„Wat
„Van te vlug tot conclusies tp komen."
„Ga dan naar Londen en neem daar de proef
op uw gevolgtrekkingen."
„Uw raad is uitstekend, miss Harrison," zeide
Holmes, opstaande. „Ik geloof, Watson, dat wij
niet beter kunnen doen. Geef u niet over aan
vulsche hoop, mynheer Phelps. De zaak is zeer
lastig."
„Lk zal in koortsachtige spanning verkoeren,
tot ik u weer terug zie," riep de diplomaat uit.
„Welnu, morgen kom ik met denzelfden trein
weer bier, ofschoon bet meer dan waarschijnlijk
is, dat het rapport, dat ik dan zal hebben uit
to brongen, negatief is."
„God zegeno u voor uw belofte, dat gij terug
zult komen!" riep Phelps uit. „Het geeft mij
nieuw leven, te weten, dat cr iets gedaan wordt.
Wat ik zeggen wilde, ik heb een brief ontvangen
van Lord Holdhurst."
„Zoo, wat schreef bij
„Hij was koel, maar niet ruw. Ik denk, dat
mijn ziekelijke toestand hem daarvan tcgenge-
i houden heeft. Hij herbaalde, dat de zaak van
liet allergrootste belang was, en voegde or bij,
dat cr geen stappen zouden worden gedaan met
I betrekking tot mijn toekomst waarmede hy
j natuurlijk mijn «uitslag bedoelt vóór ik weer
g<./.oiul ben en in de '.ulegciiboid verkeer, liet
ongeluk te herstellen."
Wordt vervolgd.)
