Donderdag 30
Januari 1896.
No. 4532,
45e Jaargang
rr port ƒ1.15. Abonnement alleen op het Zondagsblad voor Amersfoort 40 et., voor het binnenland 50 ct. per
maanden. Advertentiën 1—6 regels 60 ct.elke regel meer 10 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-,
offieieële- en onteigeningsadvert. per regel 15 ct. Reclames per regel 25 ct. Afzonderlijke nummers 10 cent.
Dienstaanbiedingen en aanvragen, uitsluitend voor- en betreffende den werkenden stand, van minstens 5 regels, in het
Binnenland.
Een noodlottig geheim.
Uitgave
Firma. A. H. VAN CL E E FF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Donderdagnamiddag met gratis Zondagsblad. Abonnement- per 3 maanden ƒ1.Franco
Zondagsblad, per regel5 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KORTEGBACHT56
Telephoon 19.
KENNISGEVINGEN.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer
gemeente, dat het door den Directeur van 's Rijks
djrecte belastingen, enz. in Noord-Holland en
Utrecht executoor verklaard kohier van de
grondbelasting over het dienstjaar 1896 aan
den Ontvanger van 's rijks directe belastingen
alhier is ter hand gesteld, aan wien ieder ver
plicht is zijnen aanslag op den bij de wet be
paalden voet te voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gerbruikelijke plaat
sen aangeplakt te A inersfoort, den 29 Januari 1896.
De Burgemeester voornoemd,
F. D. SCil 1MMELPENNINCK.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van AMERSFOORT,
Gezien art. 5 der wet tot regeling van den
kleinhandel in sterken drank en tot beteugeling
van openbare dronkenschap;
Brengen ter openbare kennis, dat een ver
zoekschrift om vergunning tot verkoop van
sterken drank in het, klein bij hen is ingekomen
van II. REICHMANN, in het perceel wijk B.
no. 48, aan de Oude Vischmarkt.
Amersfoort, den ó0. Januari 1896.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
F. I). SCHIMMELRENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
Bij Kon. besluit is, met ingang op 12 Mei
'189G, benoemd tot Gouverneur van Suriname
rnr. W. Tonckens J.Lz., lid van den Raad
van bestuur en gouvernements-secretaris in
gemelde kolonie.
Het Kamerlid de heer De Ras antwoordt
in de Limburger Koerier op de vraagWaar
om is generaal K. van der Heijden indertijd
uit Atjeh teruggeroepen
Bij zijn toespraak tot den generaal-jubilaris,
op Zondag 12 Januari jl., bezigde generaal
Verspyck de volgende merkwaardige woor
den
Toen, in 1878 en 1870, lag de Atjeh-
sche tijger aan uw voeten! Hoe jammer dat
destijds ile kortzichtigheid van een Minister
en de tegenwerking van een Landvoogd het
beest rieden loslaten, en hoe jammer, dat
toen de schoone daden in het niet moesten
terugvallen."
Nu wij, 18 jaar later, verder dan ooit van
een Atjehsche pacificatie verwijderd zijn, nu
hel. reeds zoover gekomen is, dat wij be
leefde buigingen voor Toekoe Djohan, en de
Feuilleton.
Ik zul in Northshire bij je komen, zoodra ik
een vermogen bijeen heb. maar dat zal nog lang
duren en ik geloof niet, dat. men mij in Enge
land zal zien, zoolang ik niet rijk en onafhankelijk
bon.
De bruiloft werd bespoedigd, want lord Chatterly
verlangde <-r naar, Engeland weer te zien en Cecil
wilde zijn fortuin gaan zoeken in de goudmijnen
van Afrika. Broeder en zuster luidden in do laatste
dagen slechts zeer zelden gelegenheid elkaar alleen
den dat ook, want elk
eil i:
fnrmoeden, dat zij
bewaarde een geheii
Gertrude wilde Ce
alleen om zijnentwil met dien sombort
graaf Chatter)}- huwde en haar broeder wilde haar
niets meededen van een gesprek dat hij met don
graaf geluid had, toen zij elkaar voor hot eerst na de
verloving ontmoetten.
Had het meisje slechts de helft van dit gesprek
vernomen, dan zou zij op het laatste oogeublik nog
de verloving verbroken nebben.
Du graat' luid op hooghartigen toon gezegd
Onthoud dit wel, Cecil Mnnkton. ik wil niet
dat mijn oehtgonooto met bedelbrieven van arme
bloedverwanten zul lastig gevallen worden. Wan
neer gij op do goudvelden niet slaagt, dan behoeft
ge op geen ondersteuning van lady Chntterly te
rekenen.
Cecil had daarop minachtend geglimlacht.
hemel weet hoeveel andere Toekoes, maken,
dringt zich de vraag op
«Wie was die Landvoogd, wie was die
Minister
Die Landvoogd was de toenmalige Gouver
neur-Generaal rnr. J. VV. van Lansberge
die Minister van Koloniën was mr. W. baron
Van Goltstein.
De namen dezer beide mannen zullen in
de geschiedenis onzer Oost-Indische bezittin
gen niet vergeten worden, want de kortzich
tigheid en de tegenwerking, waarop generaal
Verspyck doelde, hebben ons gekost:
Het bloed van tal onzer dappere officieren,
en minderen, de tranen van weduwen en
weezen, om van de talrijke miilioenen aan
geld maar niet te spreken.
Ieder officier, die zich in 4879 op Atjeh
bevond, getuigt dat destijds de onderwerping
van het land slechts een quaestie van tijd,
zelfs van zeer korten tijd, was. Wilden de
toenmalige Gouverneur-Generaal en Minister
van Koloniën dat niet Was het hun bedoe
ling den oorlog op de lange baan te schuiven?
Aan hun handelingen destijds, zou men het
zeggen. Zooveel is zeker, generaal Van der
Heijden werd teruggeroepen juist op het
oogenblik dat zijn tegenwoordigheid onmis
baar kon worden geacht. Het oorlogsvuur
was wel gebluscht, maar nog smeulende,
schreef hij, en dat hij gelijk gehad heeft,
hebben de gebeurtenissen bewezen want niet
lang na.het vertrek van den generaal sloegen
de vlammen weder naar alle zijden uit.
En op «welke wijze werd deze beleidvolle
en dappere aanvoerder teruggeroepen
Hij zelf deelt 'tons in zijn memorie mede,
met sterk sprekende feiten, die nooit zijn
tegengesproken.
Den toenmaligen Gouverneur-Generaal en
Minister van Koloniën waren alle middelen
goed, om 't even welke, nadat deze beide
hoeren zich eenmaal in het hoofd hadden
gezet, dat het civi^ bestuur in Atjeh zou
worden ingevoerd en Pruys van der Hoeven
de aangewezen man was om als burgerlijk
gezagvoerder op te treden.
Nu nog, na 15 jaren. leest men uit deze
treurige bladzijden niet zonder een gevoel
van walging, iioe er geïntrigeerd werd otn
Van der Heijden te verwijderen, en tot welke
rol zelfs een lid van den Raad van Indië, de
heer Der Kinderen, zich geleend heeft. Schreef
de Gouverneur-generaal Van Lansbergé niet
aan den heer Der Kinderen, dat het een
politieke triomf voor hem (D. K.) zou zijn,
indien liet hein gelukte, generaal Van der
Heijden uit Atjeh te verwijderen
Toen dit niet gelukte, heeft men naar
I andere middelen omgezien. Verdachtmaking
van den persoon des generaals volgde in de
beruchte zaak van kapitein Kauffmann, die
alszondenbok moestdienst doen. In de Kamer-
zitting van 18 November 1881 brandmerkte
Minister Van Goltstein dien kapitein als een
onraensch, en zeide, dat hij (Minister) er niet
voor kon instaan, dat generaal Van der Heij-
j den, als getuige opgeroepen, niet de bank
I der beschuldigden zou moeten innemen.
En wat bleek Dat na een onderzoek van
j 11 maanden (zegge elf maanden) er geen
j zweem van schuld tegen KaufVrnann, laat
j staan tegen den generaal, gevonden is.
Het wetsontwerp betreffende de regeling
van de positie derambtenaren bij de voormalige
Rijnspoorweg-Maatschappij is bij de Tweede
Kamer ingekomen.
Ook is aan de Kamer toegezonden het
voorloopig verslag der Hinderwet.
De Minister van Oorlog heeft ter kennis van
de landmacht gebracht, dat hij ingetrokken
heeft de aanschrijving van 31 October 1842
bepalende dat aan alle personen ridder zijnde,
zoowel van de Orde van de Nederlandsehe
Leeuw als van vreemde orden, wanneer zij
met het ordeteeken in het openbaar verschij
nen, dezelfde honneurs worden bewezen als
voor de ridders van de Militaire Willems
orde is bepaald.
Alweer een maatregel tot verhooging van
's lands weerbaarheid
Het Algemeen Nederlandsch Vredebond her
dacht Maandag in een buitengewone Alge-
meene vergadering, te 's Gravenhage gehou
den, zijn 25-jarig bestaan.
Enkele bladen namen het volgende bericht
over uit Hel VaderlandAangezien de Eerste
Kamer de begrooting van liet weduwen-en
weezenl'onds van burgerlijke ambtenaren
voor 1890 niet heeft behandeld, kan de uit
betaling van het eerste kwartaal der pensi
oenen niet op den gewonen tijd plaats vinden.
Zij moet wachten tot de Eerste Kamer de
Begrooting heeft behandeld en de wet in het
Staatsblad is afgekondigd.
Dat dit bericht nogal wat ontsteltenis ver
wekte, laat zich denken. Het. Vaderland haastte
zich dan ook in zijn volgend nummer te
schrijven
Ter wegneming van ongerustheid merkt
men ons op, dat de late behandeling der
pensioen-begrooting door de Eerste Kamer
de uitbetaling der pensioenen niet in den weg
zal behoeven te staan, daar ze tegenwoordig
tegen de helft der tweede maand van het
kwartaal betaalbaar worden gesteld. De Eerste
U behoeft niets tc vreezen, my lordik zul bij
niemand komen bedelen en wel het allerminst
bij een vrouw. Wanneer ik niet rijk word, dan
zullen gij en Gertrude nooit meer iets van mij
hooren.
Zeven jaar lang was het prachtige kasteel Chatter!}-
in Northshire gesloten geweest. De dorpsbewoners
begonnen reeds onder elkaar te mompelen, dat hun
landheer niet spoedig verzadigd was van zijn reis
lust, toen men eensklaps het bericht vernam, dal de
graaf op de terugreis was en wat groot opzien
baarde in de gebcele landstreek hij keerde
niet alleen terug. Hij betrad het oude, trotscho kasteel
met een dame aan den arin en stelde deze aan de
gezamenlijke bedienden, met den intendant en de
huishoudster aan hot hoofd, voor als lady Chntterly.
De intendant en de huishoudster, een oud achtens
waardig echtpaar, stonden sprakeloos van verbazing
toen zij dit hoorden.
Men had nog geen woord van dit huwelijk to
Northshire vernomen on mrs. Jordan, do huishoud
ster, was radeloos, daar zij niet wist waar zij de
nieuwe meesteres zou huisvesten. Ook haar echtge
noot wrong zich wanhopig de handen.
De jonge gravin glimlachte evenwel over de ont
steltenis der oude lieden en zeide vriendelijk
Maak u toch niet zoo ongerust, ik weet wel,
dat gij mü niet verwachtte en daarom spijt het mij,
dat wij u er vooraf geen kennis van konden
geven, maar ik weet zeker, dat ik mij in alle ver
trekken van dit oude, prachtige kasteel thuis zal
Dezt
mig
)ch, haddi
«lelijke toespraak deed mrs. Jordan w
1- "erlegenheid bekom—
hot
■lady.
jammerde zij. Er is nog geen vonkji
salon en alle meubelen zijn nog met hoezen over
trokken. want als mijnheer hier is, dan bewoont li ij
alleen de bibliotheek.
Toon Gertrude echter alleen was op de kamer, die
in alle haast voor haar iu gereedheid was gebracht,
barstte zij, ondanks den moed dien zij getoond had,
iu tranen uit.
Een slecht voorteeken voor haar huwelijksgeluk.
In ccn der armoedigste wijken van Parijs woonde
een gezin, dat slechts uit drie personen bestond,
allen van Engelsche afkomst, hoewel twee nooit
een ander land gezien hadden dan Frankrijk, en
de derde, een dame van zeventig jaar, zeer jong iu
Frankrijk was gekomen, om op een meisjeskostschool
Kngelsc.h tc onderwijzen en sedert haar vaderland
niet weergezien had.
Een paar jaar later was zij gehuwd en toen haar
man kort daarop stierf, was zij uiet een dochtertje
achtergebleven.
Het, dochtertje van de weduwe Leeomte groeide
op tot een beeldschoon meisje en de muedcr dacht,
dat zij een schitterende partij deed, toen zij huwde
mot een jongmonseli van knap voorkomen en die
rijk genoeg was, dat hij niet behoefde te werken om
in zijn onderhoud te voorzien.
Mevrouw Loconito kwam hij het jonge paar in-
wonen. Zij hiuhl van haar schoonzoon bijna even
veel als van haar dochter en was overgelukkig, toen
zij een jaar later grootmoeder werd over een twee- j
ling, mooie, gezonde meisjes; maar het geluk
van het gezin scheen niet van langen duur te mo
gen zijn.
Toen de tweelingzustere reeds een paar je ar oud
waren, moest mr. Charles, die een Engelschman
was, wegens dringende familie-omstandigheden eens
klaps naar Engeland vertrekken, maar hij beloofde
zijn vrouw dal hij over een paar dagen schrijven en I
binnen veertien dagen terugkomen zou.
Drie weken volliepen er evenwel zonder dat er
taal of toeken van den afwezigen echtgenoot werd I
ontvangen. Marguerite Charles en haar moeder ver
keerden in doodelijke ongerustheid en de jonge I
Kamer komt, 3 Februari bijeen en er is dus
kans, dat men tijdig gereed is.
In Patrimonium werd onlangs een volks
beweging aangekondigd tot wederinvoerig van
de doodstraf. Thans blijkt, dat zich te Rot
terdam een commissie heeft gevormd voor
een «Nationaal volkspetitionnement tot we
derinvoering der doodstraf." Deze commissie,
bestaat uit de lieeren T. Schravesande Jr..
voorzitter; D. J. Mekkert,secretaris; B. Smits,
penningmeeesterH. J. G. Malade, S. Riet
en C. Kraft.
Gisteren werd te Zutphen aan 70 man
der Koloniale reserve de Lombok-medaille
uitgereikt. De muziek der huzaren uit Deventer
luisterde de plechtigheid op in vereeniging
met de muziek van de schutterij. Verder was
er parade en werd een tocht door de stad
gedaan. Ten slotte was er feest in de Bui-
tensocieteit.
Dat is anders dan de toezending van «dat
diDg" per postpakket ol de uitreiking er
van door een ontvanger der belastingen.
Aan dr. A. baron Von Eiselsberg is, op
zijn verzoek, eervol ontslag verleend als
hoogleeraar in de faculteit der geneeskunde
aan de Rijks-universiteit te Utrecht.
Met 29 tegen 3 stemmen besloot de ge
meenteraad van Groningen voor de zesde
maal afwijzend te beschikken op het adres
van de kerkeraad der Ned. Hervormde Ge
meente aldaar, verzoekende afschaffing der
kermis. Met Mei a.s. kunnen dus de Gronin
gers weer kermis houden.
De examens ter verkrijging van de akte
van bekwaamheid voor huis- en schoolon
derwijs in de nuttige en in de fraaie hand
werken voor meisjes, zullen aanvangen 13
Februari e.k. Aanmelding vóór 1 Februari
a.s. Nadere bijzonderheden bevat Staatscou
rant 25.
Maandagmiddag heeft de rechtbank te
Rotterdam beslissing genomen in de zaak
van Gatharma Wilhelmina Hoogsteden, en
Willem van Berkel, beiden in preventieve
hechtenis als verdacht van moord subsi
diair medeplichtigheid aan den moord
gepleegd op den 10-jarigen A. F. Hoogsteden
en besliste, dat er geen redenen bestonden
tot verlenging van liet voorloopig arrest der
vrouw, zoodat haar onmiddellijke in vrijheids
stelling gelast werd.
De termijn van Van Berkei's preventieve
hechtenis is eerst den -12en Februari afge»
loopen, doch hoogstwaarschijnlijk zal de reeht-
vrouw hield zich overtuigd, dat alleen de eene of
andere ziekte haar echtgenoot kou gedwongeu heb
ben haar in zulk een angst te brengen.
De oude mevrouw Leeomte bedacht eensklaps,
dat zij niets met zekerheid van haar schoonzoon
wist, dat hij nooit iets over zijn familie of afkomst
had gesproken. Er kwam nu een geheime vrees iu
haar op, dat Charles misschien tot een hoogadellijke
familie behoorde, die wellicht pogingen gedaan had
om hem van zijn gezin tc vervreemden.
Eindelijk, toen de angst der beide vrouwen ten
toppunt was gestegen, kwam er bericht, niet van
den vermiste maar van een bloedverwant, die onder-
teckende Kenneth Ford.
Mr. Ford deelde met veel omzichtigheid een nood
lottige tijding mede: hij meldde dat zijn neef. mr.
Charles, bij een spoorwegramp zwam- gekwetst cn
ende
terugkeerde het was dam
zijn vrouw te telegrapheerei
der dat, ofschoon hij zelf
eduwe
"O11
oodra hij zich c
hersteld, naar Parijs
hij tot het bewustzijn
:n tc Inat om nog oin
Mr. Ford schreef ver-
t rijk was, hij giuirne
zijn droef-
ui om mot
De moeite van die rei* werd hem bespaard, want
de ongelukkige Marguerite werd door (fit droevige
bericht zóo heftig aangedaan, dat zij twaalf uren
later stierf.
De oude mevrouw Leeomte bleef nu met de twee
lingzusters achter, die niemand muleis hadden om
voor hen te zorgen. Zij sehreel' terstond aan mr.
Ford, deelde hein het nieuwe sterfgeval mede en
voegde er bij. dat zij hoopte, dat hij iets voor de
arme weezen zou doen. Hij antwoordde omgaand, r
dat hij een vrijgezel wa- en <le kinderen daarom nieUf'
bij zich in huis kon nemen, maar wanneer iuevroin'»NJ>
Leeomte zich met de opvoeding wilde belasten, dondfi
wilde hij gaarne per jaar honderd pond afsla
(WordU
mil -vervolgd.)
