Maandag 30 Augustus 1897. No. 4697, 46e Jaargang. 31 AUGUSTUS. 1880-1897. Binnenland. PHOENIX BROUWERIJ. H. MEURSING& Co. AMERSFOORT. Specialiteit in Exportbier naar de Tropen. VERGIFT. Uitgave firma A. H. VAN CLEEFF te Amersfoort. Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 1.franco per post f 1.15. Advertentiën i6 regels CO cent; elke regel meer "10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Legale-, oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Afzondei'lijkc nummers iO cenl. Rij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. Bureau KOETEGRACHT 56 Telephoon 19. Goudglanzend spelt d'Augustuszon een woord, Uit heldre stralenbundels saamgeweven, Den naam, in Nederland van oord tot oord Met heil'ge stift in 't hart des volks geschreven. De grijsaard snikt hein uit met dankbre vreugd, De man voelt door zijn macht zijn krachten groeien, De moeder doet haar kind in d' eerste jeugd Voor WILHELMINA 't hartje in liefde ontgloeien. Zoo leeft, zoo trilt, zoo gloeit die naam dat woord Uit Neerlands heil'ge Oranjestam gesproten 't Ruischt, als een zacht aandoenlijk harpaccoord, Door 't HollandscK hart van eed'len, kleinen, grooten. Roem' England vrij zijn waardige Vorstin, Vier' Indië zijn' Keizeriu Victorie, Wij eeren jub'lend onze Koningin, lu WILHELMINA is onze aller glorie Ontplooi u fiei', op deez' gewijdeu dag, Oranjevaan kroon Holland's frissche kleuren Blijft gij 't symbool van Neerlands heil'ge vlag Waar ginds en hier d' Oranjebloem mag geuren Telt Insulinde ook zijn millioeueu mee Nu hier millioenen 's Lands Vorstin verjaren, Dra zal het ook, ver over land en zee, Om WILHELMINA'S troon verrukt zich scharen. En gij, o pracht ju weel van Amersfoort, Gij, pronk der bouwkunst, rijkgekroonde toren, Wiens feestmuziek zoo dikwijls werd gehoord, Laat weer uw zilverheldre klokjes hooren Wees d' echo van uw schoone, grijze stad Eén hymne stijge omhoog uit al uw klanken Vier feest met ons, met Neerlands grootsten schat, Uw jubeltoon mag mee Gods liefde danken. Hattkm, 30 Augustus 1897. H. M. SCHERMER. KENNISGEVINGEN. De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gezien art. 8. der Wet van den 2. Juni 1875 (Staatsblad no 95), Brengen ter kennis van het publiek, dat door hen aan F. M. HOUBAER en zijne rechtver krijgenden vergunning is verleend om eene drogerij Tan sigaren opterichten in het te stichten perceel op het terrein gelegen aan het Christi- aanspark, wijk G. No. kadastraal bekend onder sectie D, No. 1846. Amersfoort, den 23 Augustus 1897. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, E. L. VISSER, Weth., 1". Burg. De Secretaris, W. L. SCHELTUS. De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gezien art. 5 der Wet tot regeling van den kleinhandel in sterken drank en tot beteugeling van openbare dronkensehap Brengen ter openbare kennis, dat een verzoek schrift om vergunning tot verkoop van sterken drank in het klein bij hen is ingekomen van H. de VRIJE, in het perceel staande aan den Hof wijk F. no. 320 te Amersfoort. Amersfoort, den 21 Augustus 1897. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, E. L. VISSER, Weth., 1°. Br. De Secretaris, W. L. SCHELTUS. HH. MM. de Koninginnen zullen tegen de aanstaande opening der Staten-Generaal in de Residentie terugkeeren en een acht of tienlal dagen aldaar verblijven. Nederland heeft 85 dagen noodig gehad, de voorbereidingen niet in aanmerking ge nomen, om voor zijn Tweede Kamer 100 leden bijeen te brengen. De eerste candidaats- stelling had plaats op 1 Juni; de laatste Feuilleton. De regisseur was buiten zicbzelven van vreugde hij toch was het, die door zijn voorspraak het optreden van het meisje bad mogelijk gemaakt. Zelfs de kunstbroeders en zusters van Benedicta wenschten haar geluk met het succes. Zoo werd zij eensklaps een ster aan den kunstkemel. In een onbeschrijfelijken toestand kwam zij thuis. Tante juichte Morgenochtend zeg ik de huur van dit krot op en we verhuizen naar een der hoofd straten. Benedicta had, vóór zij den schouwburg ver liet, van den directeur de boodschap gekregen, dat zij den volgendeu ochtend op het kantoor verwacht werd. Op het bepaalde uur ging zij er heen en de directie legde haar een contract voor, waarbij een hooge gage werd bepaald en dat terstond van kracht was. Tante ging er, toen Benedicta met dit contract thuiskwam, dadelijk op uit en huurde een eerste verdieping, geheel gemeubileerd, in een der beste wijken van Munchcm. Zij vertrokken ter- Btond uit het huis „De Zeven Hoofdzonden" en sliepen reeds denzelfden nacht in hun nieuwe, prachtige woning. Ook in andere reilen maakte Benedicta een verbazenden opgang en haar naam als drama tische kunstenares was spoedig gevestigd. Als een niet te vermijden gevolg van haar succês trok Benedicta terstond de aandacht der jonge, voorname heeren, die tot de habitués in den den schouwburg behoorden en meermalen vond zij op haar kaptafel in de kleedkamer rose, briefjes, „billets doux" van vereerders, die haar in hoogdravende bewoordingen hun liefde schet sten, welke „door haar verblindende schoonheid en haar bedwelmende lieftalligheid" was te voor schijn geroepen. Zij liet deze briefjes onbeant woord en later nam zij zelfs de moeite niet meer, ze te lezen of zelfs te openen. Op zekeren avond, toen zij. als naar gewoonte, met tante Binkert uit den schouwburg thuisge komen was, in de huiskamer gesoupeerd had en vervolgens haar slaapkamer opzocht, vond zij op de tafel een geopend étui waaruit haar een kostbare diamant'„u parure, bestaande uit oorknoppen, collier en armband, tegenfonkelde. Zij schrikte zóo hevig, dat het haar duizelde voor de oogen en zij moeite had het visitekaartje dat er bij lagen. Het was van Vicomte Lucien de Nival, attaché bij de Fransehe ambassade en er onder stond geschreven„Aan de geniale kunstenares, van een bewonderaar." Benedicta bloosde tot achter de oorenzij belde. Haar kamenier trad binnen, in de veronder stelling. dat zij haar meesteres, zooals iederen avond, bij het ontkleeden moest behulpzaam zijn. Zij was echter niet weinig verbaasd, toen Benedicta hnar met van toorn bevende stem toevoegde .Te bent op staanden voet ontslagen 1 Hoe durf je je vermeten de tusschenpersoon van dien vicomte te zijn? Je hadt die juweelen niet mogen aannemen; wat denkt die mijnheer wel van mij Neem mij niet kwalijk, mejuffrouw, stot terde het meisje, maar ik heb geen woord met den vicomte gesproken en weet niets van deze juweelen af; ik zie ze nu voor 't eerst. Benedicta verbleekte en snelde naar de kamer van haar tante. Daar werd tusschen beide vrou wen een heftig gesprek gevoerd, waarvan het gevolg was, dat de kamenier in haar betrekking bleef, en dat vrouw Binkert den volgenden ochtend de j uwoelen bij den attaché terugbezorgde. Toch kon vrouw Binkert, toen zij van den vicomte terugkwam, niet nalaten in zichzelf te brommen Zoo'n domme gans: zij schopt haar fortuin met den voet weg. Het was een uitgemaakte zaakde gevierde kunstenares was ongevoelig voor elke hulde, die niet haar kunst betrof; zij kende slechts éen liefdeliefde tot de kunst. Dat zou echter eenklaps anders worden en de slimme vrouw Binkert was de eerste, die een verandering bij haar pleegdochter waarnam. Hoe zou ook een onschuldig meisje als Benedicta haar aandoeningen hebben kunnen verbergen voor een zóo sluwe vrouw als haar pleegmoeder Het kostte vrouw Binkert dan ock zeer weinig moeite om te ontdekken wie deze verandering bij Benedicta had doen ontstaan. Het jonge mensch, dat iederen avond op de tweede rij van het parket zit, heeft haar in gepakt, redeneerde zijik moet er eens achter zien te komen, wie hij is. hei-stemming geschiedde 24 Augustus. Het resultaat is, dat de nieuwe Kamer thans telt47 liberalen van verschillende nuances, 5 radicalen, 2 Chr. historischen en 3 socialisten, totaal 57 anti-clericalenen 22 katholieken en 21 anti-revolutionairen, terwijl 24 leden voor de eerste maal zitting nemen, van welke 19 voor de eerste maal op het Binnenhol' komen. De oude Kamer bestond uit57 liberalen, 3 radicalen, 25 katholieken en 15anti-revo- lulionnairen. De sluiting der tegenwoordige zitting heeft, als gewoonlijk, den laatsten Zaterdag vóór het begin der nieuwe zitting plaats, dit jaar dus op 18 September. De openiug der nieuwe zitting, welke volgens de Grondwet op den derden Dinsdag in September moet geschieden, valt dit jaar vrij laat, daar 1 September een Woensdag is. De Troonrede zal dus eerst 21 September worden uitgesproken. De Staats Crt. bevat voor de tweede maal de volgende waarschuwing Honderden brieven en briefkaarten zijn, wegens onvolledig of onjuist adres, onbe stelbaar en worden, wijl de afzenders niet bekend zijn en dus de stukken niet aan ben kunnen worden teruggegeven, na ver loop van drie maanden vernietigd. De aandacht van het publiek wordt er nogmaals op gevestigd, dat de afzenders zich tegen zoodanig gevolg kunnen vrijwaren" door vermelding van hun naam op de ach terzijde der stukken. De, heer Heemskerk, de candidaat der anti-revolutionnairen te Amsterdam voor de Tweede Kamer heeft wel wat men noemt »Pech". Den 25 Juni werd hij door den heer Van Gilse te Sneek met éen stem meerder heid verslagen en nu, deze week te Amster dam, was het verschil niet eens éen stem en toch moest de heer Heemskerk het al- leggen, omdat zijn tegenstander de heer Geertsema een paar jaar ouder is dan hij. Het Bataviaansche Hblb. schrijft Generaal Vetter zal als gepensionneerde vermoedelijk de tweede luitenant-generaal zijn, die wegens in en door den dienst ont stane gebreken aanspraak op verhoogd pen sioen kan laten gelden. Generaal van der Heijden heeft boven zijn f'9000, voor 't ge mis van een oog nog een kwart of f22o0 verhooging en ook de tegenwoordige leger commandant ondervindt ten gevolge van Inderdaad, de verandering bij Benedicta was zeer in het oog loopend; zoo vroolijk en onbe zorgd als zij vroeger was, zoo ernstig en in zich zelf gekeerd was zij nu. Alleen 's avonds, als zij den jongen man in het parket zag zitten, glimlachte zij en drukte soms de handen tegen het hart. Zij geraakte in verrukking wanneer hij haar aanzag, maar dat hij eiken avond in den schouw burg was en nog geen poging had gewaagd haar buiten het tooneel te leeren kennen, verdroot Benedicta. Zij zou voor hem niet ontoegankelijk zijn geweest. Reeds zon zij op een middel om hem te doen begrijpen, dat hij een diepen indruk op haar had gemaakt, toen de stille vereerder eindelijk moed genoeg verzameld scheen te hebben om zelf de eerste poging tot toenadering te doen. Op zekeren a* ond bracht een controleur een bouquet in de kleedkamer van Benedicta. Tus schen de bloemen stak een klein briefje. Het schoone meisje begreep terstond, dat het briefje van den jongen man was, dien zij volstrekt niet kende en in wien zij niettemin zulk een leven dig belang stelde. Binkert, die de kleedkamer van haar pleeg dochter bewaakte als een oude draak, trad binnen zoodra de controleur heengegaan was. Haastig verborg Benedicta het brieve in haar corsage. Wat is dat voor een bouquet? vroeg de tante. Het is een echt lor en komt zeker van een bewonderaar op het schellinkje! {.Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1897 | | pagina 1