Donderdag 17
Maart 1898.
No. 4754.
47e Jaargang.
Stadsnieuws.
VERGIFT.
C it gave
Firma A. H. VAN CLE E FF
te Amersfoort.
Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 1.franco per
post f 15. Advertentiën 16 regels CO cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar
plaatsruimte. Legale-, oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Afzonderlijke
nummers iO cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KOETEGRACHT 56
Telephoon 19.
KENNISGEVINGEN
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van AMERSFOORT,
Gezien art. 8 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat door
hen aan c. vak NIEUWENIIUIZEN, en zijne
rechtverkrijgenden, vergunning is v-rleend om
eene varkensslachterij opterichten in het perceel 1
alhier gelegen aan den Leusderweg, wijk G. No. 79e,
kadastraal bekend onder sectie B. No. 2231)., I
e'.i dat door hen aan W. F. WOUDENBERG, en I
zijne rechtverkrijgenden, vergunning is verleend
om eene varkensslachterij en rookorij opterichten
in het perceel, alhier gelegen in de Lieve Vrouwe-
straat, wijk F. No. 97a, kadastraal bekend onder J
sectie E. No 427.
Amersfoort, 14. Maart 1898.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Burgemeester,
F. D. SCHIMMELPENNINCK.
De Secretaris,
W. L. SCHELTUS.
De KAMER van KOOPHANDEL en FABRIK- I
KEN, Leeft ontvangen
4 Consulaire verslagen, No 5,6,7 en 8. maand
Februari 1898.
tijdschrift der Nederlandsche Maatschappij I
tot bevordering der Nijverheid, 1 ex.. Februari
1898.
Verslag over den toestand van het Middelbaar- 1
onderwijs in du Gemeente Enschede in 1897.
Bürgel.Industrie-mul Ilandelsblatt 1898.
Belangstellenden kunnen bovengenoemde stuk- -
ken voor eenigc dagen ter lezing ontvangen bij
den ondergeteekende.
De Secretaris.
Hekm. P. van HASELEN.
Amersfoort. 15 Maart 1898.
Bij de Dinsdagmiddag onder voorzitting I
van den heer Burgemeester inr. F. D. graaf
Schiinmelpenninck gehouden openbare vei--
gadering van den Raad dezer gemeente wa- I
ren alle leden tegenwoordig,
Na het lezen en z. h. st. arresteeren van
de notulen werd aan de orde gesteld het
rekest van de leeraren aan de inrichtingen j
voor Hooger- en Middelbaar onderwijs tot j
regeling van hun pensioen en dat hunner I
weduwen en weezen, mot een advies van de
daartoe benoemde conmussiö.
Naar aanleiding van het m do afdoelingon
daaromtrent gesprokene, stelden B. en NV
voor, aan hen op te dragen een Verordening
te ontwerpen regelende deze materie, waar
toe z. h. st. werd besloten nadat de heer
Croockewit had opgemerkt dat in de
afdeelingen de wenschelijkheid is uitgesproken
om te regelena. liet pensioen der ambte
naren en b. dat van hunne weduwen en
weezen, en de Voorzitter had geantwoord
dat dit laatste met opzet was gelaten uit het
voorstel van B. en VV. omdat het voor de
Gemeente te groote financieel» gevolgen zou
hebben.
Aan de orde kwam nu het rekest van
den »Oranjebond van Orde" ten aanzien van
de uitbreiding der gasverlichting aan den
Utrech ischen weg.
Conform het preadvies van B. enVV.
werd z. h. s. besloten de gasleiding te ver
lengen tot het einde van de kom der ge
meente, zijnde de verbinding van den ouden
en den nieuwen Utrechtschen weg.
Uit de stukken had de heer Van E s v e 1 d
gezien dat een der adressanten zoowel konk-
als lichtgas wilde hebben en vreesde dat,
als men de leiding niet verder verlengde,
niet allen zouden gebaat zijn.
De V o o r 7. it t e r antwoordde hem. dat het
particulier initiatief na de nu voorgestelde ver
lenging met geringe kosten verdere aanslui
ting kon doen bewerkstelligen.
De heer Gerritsen zeide, zeer dank
baar te wezen voor hetgeen B. en \V. ten
deze voorstelden en achtte het zeer goed ge
zien, dat zij het bouwen op dit terrein zoo
doende in de hand werken.
De heer Van E c k deelde deze meening
evenzeer, doch wilde nog even herinneren
dat op het rekest van bewoners van den Dis-
schopsweg afwijkend was beschikt en hoopte
dat men dezen nu ook zou willen helpen.
De Voorzitter antwoordde, dat een
principe-quaestie dit ondoenlijk maakt,
wijl do Bisschnpsweg niet aan de Gemeente
is overgedragen.
De heer V an E s v e I d was nog niet ge
heel verzoend met het voorstel en vroeg of,
indien aan den Bergweg nog meer villa's
gebouwd worden, dan ook de gasleiding
wordt verlengd.
De Voorzitter antwoordde, dat indien
de gemeente zich naar dien kant uitbreidt.,
ook de bakens zullen verzet worden en B.
en VV. een nieuw voorstel zullen indienen.
Alwber z. h. st. werd nu, conform het
Feuilleton.
92 (Slot).
Zij was reeds vast voornemens, dit plan ten
uitvoer te brengen, maar een andere, vreeselijko
gebeurtenis kwam haar te hulp. Eensklaps werd
do waggon, die in duizelingwekkende vaart
voortrolde, op zijde geworpen. De trein was ge
derailleerd en van den dijk gevallen.
Een hartverscheurend geschreeuw van jam
merende menschenstemmen drong tot Olaria
door, toen werd zij tegen den wand geworpen
en ontving een zwaren stoot tegen het hoofd. Zij
verloor het bewustzijn,
ToeD zij weer tot zichzelf kwam, lag zij te
midden van vernielde spoorwagens en verminkte,
deels nog levende, deels aan hun verwondingen
overleden menschen.
Een spoorwegramp.
Olaria voelde pijn aan haar hoofd, daar moest
zij gewond zijn, maar overigens kon zij al haar
ledematen bewegen en het gelukte haar zelfs,
zonder hulp uit den omgevallen waggon te
kruipen. Mot ontzetting staarde zij naar de ver
brijzelde lichamen van haar beide bewakers, die
in en halverwege onder den waggon lagen. De
dag brak juist aan en bij do eerste morgen
schemering kon de jonge vrouw de vreeselijke
verwoesting aanschouwen.
Het ongeluk was reeds aan het naastbij ge
legen station bekend, want bij de plaat3 des
onlieils stond een trein waarmee eenige genees-
heeren en verplegers waren aangekomen. De
dokters verbonden de gekwetsten, de verplegers
droegen hen naar den trein en legden hen in de
I preadvies van B. W., besloten om aan den
neer A. J. Krieger voor den tijd van twee
jaar, in te gaan 1 April 1898, concessie te
j verleenen voor den aanleg van een tramweg,
I de voorwaarden nader vast te stellen. i
Evenzoo werd vervolgens conform de pre- j
adviezen van B. en VV. besloten om het sub-
j sidie aan «Je Oudheidkundige vereeniging j
«Flehité" te verhoogen niet f 150 en mitsdien
te brengen op f300 per jaar, en aan dieveree- 1
I riiging te vergunnen om, ten behoeve van
I haar te bouwen nieuw Museurn. een brugje
I te leggen over den Westsingel tegen de
j daarvoor bepaalde retributie van f2.50.
Alsnu kwam in behandeling het voorstel
van B. <;n VV. in zake de openbare Lagere
school 1e soort voor jongens en in ver
hand daarmede tot aankoop van grond
ten behoeve van. de uitbreiding van school
lokalen.
De heer Gerritsen meende het voor-
stel te mogen beschouwen als een antwoord
j op het door hem gesprokene in de Raads-
I vergadering van 7 September en verklaarde
te zijn niet alleen dankbaar maar ook vol-
j daan. Spr. bracht dan ook oprechten dank
I aan B. en W. voor dit voorstel. IIij wilde
slechts êen vraag doen aan den Wethouder
I van Onderwijs en wel dezezal, bij de zoo
hoog noodige splitsing der 3e cn 4e klasse,
i een tijdelijk onderwijzer worden aangesteld?
Een andere vraag is: zal de heer Wet
houder spoedig komen met zijn rapport over
de schoolvergaderingen
De V o o r z i 11 e r merk t op, dat de qutestie der
schoolraden thans niet aan de orde is.
Mr. Van Z ij s t had eveneens met groote
ingenomenheid het voorstel gehoord. In het
jongste adres van ouders en voogden is in-
tusschen de wenschelijkheid uitgesproken om
het schoolhoofd geen klasse-onderwijzer te
doen zijn. Spr. meent evenzeer, dat dit, al
thans aan deze school gebiedend noodig.
ten minste hoogst gewensebt L.
De heer K l e b e v is het volkomen eens
met de heide vorige sprekers en heeft even
zeer met veel genoegen kennis genomen van
het voorstel. Eén groot bezwaar heeft spr.
echter, namelijk (le groote kosten. Spr. vond
bij de stukken ook niet een advies van de
plaatselijke School-commissie; wel herinnert
spr. zich een+advies van den Schoolopziener,
doch thans wordt weder gevraagd om 3 on
derwijzers. Maar ook vindt spr. het aan-
waggons neer. Dooden en zij die te zwaar ver
wond waren om met den trein vervoerd te
worden, lagen een eind verder, de eersten op den
kalen grond, de laatsten op matrassen en bossen
stroo die men had meegebracht.
Olaria liet haar hoofdwond door een der heel.
meesters verbinden en zich naar den reddi.igs-
trein brengen. Kort daarop stoomde die naar
het station terug.
Geld had zij niet bij zich, maar gelukkig had zij
een armband met kostbaare diamanten dien
verkocht zij en zoodoende kon zij naar München
terugkeeren.
Wat zij gevoelde toen zij in de Bciersche
hoofdstad uit den trein stapte, laat zich beter
begrijpen dan beschrijven. Levendig kon zij zich
den angst voorstellen, die haar geliefden echtge
noot moest gefolterd hebben, daar hij niet kon
weten wat haar bon overkomen zijn, waarom
zij zoo plotseling was verdwenen.
Eindelijk toch, eindelijk had zij Munchen be
reikt.
In een rijtuig reed zij van het station naar
het huis waar, zooals zij meende, detwee wezens
vertoefden, die haar het liefst op de geheele
wereld waren. Max en Angela, en van wie zij
nu nooit meer behoefde te scheiden.
Toen het rijtuig voor het huis stilhield, gunde
zij den koetsier zelfs den tijd niet het portier
voor haar te openen, zij sprong uit het rijtuig
en snelde buiten adem den trap op.
Zij belde aan.
Niemand deed open.
Het angstzweet brak haar uit en het was
haar alsof bet bloed naar haar hart terugvloeide.
Wat. beteekende dat? Om dezen tijd was Max
toch altijd thuis, of anders moest Urban ofhet
dienstmeisje er toch zijn 1
Zij belde nogmaals.
Alles bleef binnen doodstil.
Nu haar onrust niet langer kunnende be.
dwingen, snelde de jonge vrouw de trap weer af.
Beneden ontmoette zij een oude dame die ook,
in het huis woonde en die haar dus van aan
zien kende.
Deze riep verschrikt uit
Lieve hemel, is u daar mevrouw Adolphi
Ik kom zooeven van een reis terug, sta
melde Olaria. Ik ben al boven geweest, maar
ik heb den sleutel niet en op mijn bellen kreeg
ik geen gehoor. Het schijnt zonderling genoeg
dat allen uit zijn.
De oude dame sloeg de handen verbaasd ineen.
Meende u uw echtgenoot thuis te vinden
vroeg zij.
Zeker antwoordde Olaria, hij gaat nooit
om dezen tijd uit.
Mijn arme, lieve mevrouw, weet u dan
niet
Wat?
Dat mijnheer sedert een paar dagen dood
en reeds begraven is? Hij heeft zich, waarschijn
lijk in een vlaag van waanzin, doodgeschoten.
Olaria slaakte een kreet en viel bewusteloos
neer op de marmeren steenen in het portaal.
De bewoners van het huis snelden toe en de
jonge weduwe werd naar haar woning gedragen,
waarvan de portier een sleutel had. Met veel
moeite bracht men haar bij kennis.
Zij kon het niet geloovcn, dat Max werkelijk
met eigen hand een einde aan zijn loven had
gemaakt. Men vertelde haar. dat Urban, de be
diende, er juist op toegesneld was, toen de
schilder zich den loop tegen het voorhoofd
drukte; hij, Urban, had hem nog willen ver-
I hinderen zijn noodlottig besluit ten uitvoer te
brengen, maar te laat.
.Sprakeloos van onzetting hoorde Olaria dit
verhaal aan en toen zij alles wist, stamelde zij
En mijn kind?
Ook hieromtrent konden de buren haar niet
inlichten.
koopen van het terrein wel wat bezwaarlijk.
Kunnen de nieuwe lokalen niet gebouwd
worden boven de tegenwoordige? Het ge
deelte van den belendenden tuin, dat tocli
waarlijk zoo heel gunstig niet gelegen is
voor andere doeleinden, komt spr. wel wat
duur voor als het wordt betaald met om
streeks f4 per Meter.
De heer Van Beek heeft uit de stukken
gezien, dat de kosten zoowat f2600 per jaar
meer zullen zijn. Spr. heeft hiermee volkomen
vrede, doch vindt.dat deze moesten gedragen
worden door de ouders en voogden, die deze
hoogere uitgaaf deden ontstaan. Spr. zou
daarom willen voorstellen, dat vóór de Be
groeting een herziening plaats had van het
tarief der schoolg«dden.
De heer Hamers is het volmondig eens
met den geachten vorigen spreker. Wel
moet hij erkennen, dat de degelijke veran
dering der Jongensschool hoog noodig is,
doch hij viudt, dat deze soort van kinderen
zelf het onderwijs moesten betalen.
De heer G e 1 o s s e, als Wethouder van On
derwijs de sprekers beantwoordend, 7,egt aan
den lieer Gerritsen, dat zoodra de onder
wijzers zijn aangesteld de klussen 3 en 4
zullen gesplitst worden en een dier kkissen
zal worden ondergebracht in de consistorie
der Remoustrantsehekerk, daartoe welwillend
beschikbaar gesteld door liet kerk besluur.Spr.
beaamt ten volle dat die splitsing zeer nood
zakelijk is, zoowel in het belaug van den
onderwijzer, den heer Eriners, als van de
leerlingen. Spr. is het geheel eens met betgeen
inr. Van Zijst aanvoerde omtrent de nood
wendigheid om den heer Van der Na.,el
geen klasse te geven, dan in de uiterste
noodzakelijkheid, bijv. bij ontstentenis van
een klasse-onderwijzer. Het college van B.
en W. heelt dit trouwens in September reeds
overwogen. Aan den heer Kleber antwoordt
spr. dal een schriftelijkadvies van de School
commissie hierom niet bij de stukken is,
omdat «lie commissie vergaderde met B. en
W. en zóo deze plannen hielp vaststellen.
Het aantal onderwijzers is intusschen noo
dig; «ie klassen 1, 2, 3, en 4 worden ge
splitst en de 5e klasse is zeer bevolkt. Met
den Gemeente-architect is inderdaad reeds
de mogelijkheid overwogen om de nieuwe
lokalen te bouwen hoven de bestaande, doch
deze vakman verklaarde dut de fundeering
daarop niet berekend is en dat daarom
Het dienstmeisje was niet alleen in de woning
willen blijven, die het tooneel var. een zelf
moord was geweest en daarom was zij met"
de kleine Angela naar hut huis van haaroudes
gegaan, die in de stad woonden en wier adres
zij bij den portier had achter gelaten.
Dus heb ik te vergeefs gestreden, jammer
de Olaria. Ohoe zal ik nu nog langer iu het
leven kunnen blijven?
U moet leven, sprak de oude datnediehet
eerst haar het ongeluk had meegedeeld, op plechti-
gen toon, leven voor uw kind.
Olaria, die uit den nagelaten brief van Mux
vernam, welk offer hij haar had gebracht, leefde
voortaan alleen voor Angela, die opgroeide tot
een schoon meisje.
Van Vorst Radanoff hoorde zij nooit meer
iets en aan gravin Leontine, haar onaarde
moeder, dacht zij 7.00 weinig mogelijk. Geen
traan wijdde zij aan haar nagedachtenis.
Deze vrouw was de demon geweest, die haar
levensgeluk had verwoest. Olaria bleef weduwe
zoolang zij leefde, doch smaakte nog de voldoe
ning, Angela gelukkig gehuwd te zien.
Adrian Keller huwde zes maanden na den
niet had kunnen verkoopen.
dood Von van zijn vader met de baronnesse
Erlbach, geboren gravinne Von Schönhnusen,
en vond voldoening in het uitstekende bestuur
der goederen der gravin, welke haar eerste echt-
genoote zeer had verwaarloosd en zwaar had be
last, doch volgens een privilegie vnn de kroon
Benedicta heeft hui legaat geweigerd van baron
Von Erlbach doch kon niet besluiten het tooneel
vaarwel te zeggen 's zomers brengt zij gewoonlijk
eenige maanden bijKeller door, tot wien zij zich
aangetrokken gevoelt, hoewel niemand liet ge
heim ontdekte, dat zij broeder en zuster waren.
