Maandag 28
Maart 1898.
SOPHIE en JOHANNA HEIJMANN.
No. 4757.
47e Jaargang.
Binnenland.
-BROUWERIJ.
AMERSFOORT,
jrtbier naar de Tropen.
AMERSFODRTSCHE COÏÏRAIT.
johanna heijmann.
sophie heijmann.
I u i t «-o o li
CONCERT-TOURNEE
Onze IniHljreiiiMH
zijn in muziekwt-
-hl
Zckel
sier
helm
In
elan:
l«l ie
ekle
•«Is
rijke leeki
I alleen jr
mm zijn
•ii. soi'i
sier I.OI
,n>e«ftij«lie «l««»r li
inst vni)rs|»el«lI
r«»i»l opzien
iler jeugdige zal
voordracht. M assen i-:t die de zangen
haar zang en uille zulks in een schrijven a;
dingen: Non seulemenl vous elianlez comi
si intelligente, si vivante «pte je ïn'empresse
Voor een gedeelte van liet winterse)
0ast voorstellingen en Concerten ie Monic C
in Nederland zal deze zangeres de schoonste
.IOHANN A 11101.1 MAN N. d
groot opzien haarde en van wier optreden
gewag maakten, ook wegens In
is voor ons ook eene goede hekemli
BIOGRAPHIE.
(lilllles !-J< >1*1 lil-:.'II.IOI I A>> A
•een onbekenden. Daar zij binnenkort
Ier eenige bijzonderhed.
IIII.IMANN
overal waar
■s toe
l'arij-
lie als w
waar zij optm-ell.
•-teressen M \i:« tli-:si .ai
en in Frankrijk, lielgi
om hare svnipathieke
hoorde, was «•en «ai al
ir gericht
1 :i.I>IATVI\.
r optreden, zal
it «leze kimstc-
aardige «.pv.ilg-
groote triomfen
iseta vtaul)ot
en Duitschland
artlighoid, maar
stem en zielvolle
verrukking over
nde bewoor-
IJeeds
zij
beeft
«•rwaehting
e un rÓSsignol, mais votre fa«;«>ii (lire est
Ie vous faire part de mes impressions."
zoen is onze landgenoote voor een reeks
arlo geëngageerd. M ij twijfelen niet of ook
lauweren oogsten,
pianiste, wier laatste kunstreis in Engeland
Je Engelsche bladen met. uitbundigen lof
king met het liühmisehe Streichquartett.
.p zeer jeugdigen leeftijd is zij in ons land
"destijds nog verre overtroffen. Men
i haar spel het meest te roemen, hare bijzondere elegance, verbazende virtuosi-
heerlijke poëtische voordracht. Heilig noemde men in Engeland haar Ciiopin-
en hare eigenaardige karakteristieke voordracht der Kinder-Scenen van
eveneens worden lbuti en Bkkthovex op bewondering afdwingende wijze
opgotreder
niet wat, it
teit, of har
vertolking
Schumann
door haar weergegeven.
Aardig en juist is eene opmerking van de Kölninoltn Zcimng, die over het artistieke
zusterpaar schreef: Wie die Eine spielcnd singt, so spielt die Andere singend." Er is
ons dus groot kunstgenot te wachten. Na de volbrachte concertreis in ons land, begeven
de dames I IKI.IMAIVIN' zich voor een kunstreis naar Engeland.
I)e leiding der Concerttournée is in handen van „l>e JNiieivwe JVTnzieli-
lm.nd.el," te Amstkkdam.
De Concertvleugel van STEINWAY SONS New-York, is uit het magazijn van den haer
C. KETTNER, Kalverstraat 52, te Amsterdam.
met je Koppigheid te maken
U hebt hem niet gekend, padre, u weet
dna ook niet, dat hij alleen de schuld draagt
van moeder'8 ziekte.
Hoe dat zoo?
Omdat hij haar mishandeld, geslagen en
getrapt heeft. Ik herinner mij de nachten nog,
dat hij woedend naar huis kwam. Zij sprak hem
nooit tegen en deed alles, wat hij wilde Hij
aloeg haar echter zóo, dat het hart mij brak.
Ik trok dc dekens dan over het hoofd en deed
alsof ik sliep, maar ik weende den geheelen
nacht; en wanneer hij daar dan op grond zag
liggen, veranderde bij plotseling en kuste haar
zóo hartstochtelijk, dat zij uitriep, dat hij haar
maanden f 1franco per
9 cent. Groote letters naar
pegel 15 cent. Afzonderlijke
l in rekening gebracht.
Bureau
KOBTEGRACHT56
Telephoon 19.
ater zijn jonkheid kan men
om te beuzelenaan zijn
't. zeer twijfelachtige voor-
ligheid en kinderachtigheid
sdie met een volharding,
waard, die jonkheid weten
g eens te rekken en die
srgeren, zooals ze rnet een
Sicli zelf maar steeds onder
angschikken, die zich heel
ins ernst onttrekken. Zij,
lyd des levens hebben aan
vroeg voor zichzelven
or anderen er bij heb-
tij op wier nog jeugdige
levenstaak wordt gelegd,
niet. Het is een gevaar voor
)ed, te gemakkelijk in deze
Want een waarheid blijft
len wijzen Kuning, dat liet
a, die de weelde dragen.
man te gevoelen, van wien
treven geëisciit wordt, op
lichten rusten, «fat is wel
«lat is wel de beste keus,
•pgang «les levens is.
jeugdigen leeftijd bet denk-
og jong", in zijn kinderacb-
beteekenis, hooghartig van
hij vroeg voelt, «lat bij wat
ijks, wat van beteekenis te
it bij beseft, dat het leven
is. die heeft «Ie meeste kans,
olijven in de edelebeteeke-
iat hij veel zal overhouden
de veerkracht, die fierheid
die heeft «Ie meeste kans,
leeftijd ervaart, dat er niet
lichaam, neen juist, in hoo-
>or het lichaam, iets is voor
geest, hetwelk de menscheu
roemen: een tweede jeugd,
welke hij om de waarheid
•ste niet ruilen zou.
smeltkroes des levens het
.'d en het edele goud is ge-
R. N.
Het zeer uitgebreide Voorloopig verslag
over het Wetsontwerp tot invoering van
den Persoonlijken dienstplicht is Vrijdag ver- -
schenen.
Onze ruimte gedoogt niet, dat we de breede
beschouwingen overnemen, waartoe het on
derzoek in «le afdeelingen der Kamer heeft
aanleiding gegeven en waarvan het veslag
24 groote bladzijden druks bevat. Wij be
palen ons derhalve tot de mededeeling, dat
een vluchtige lezing van het stuk den aan-
vankelijken indruk bevestigt, «lat het wets
ontwerp bij de groote meerderheid «lerTweede
Kamer gunstig is ontvangen. Naast de ver
dediging, vveike bet ontwerp blijkbaar nage
noeg unaniem van liberale zijile heeft ge
vonden, mag ook als eeu goed voorteeken
voor het tot stand komen dezer hervorming
worden aangemerkt, dat onder hen, die de
afscheiding van de beslissing omtrent «len
dienstplicht van de hervorming «Ier levende
strijdkrachten betreurden, er ook waren die
verklaarden hierin toch geen voldoende reden
te zien om hun stem aan het ontwerp te
onthouden. Wie die leden waren, blijkt
voldoende uit Je volgende aanhaling uit bet
Voorloopig verslag
»De afzonderlijke regeling van de afschaf
fing der plaatsvervanging geheel voor de ver
antwoording der Regeering latende, konden
de laatstbedoelde leden in deze wijze van
handelen berusten, omdat zij, in aansluiting
aan de uiteenzetting, voorkomende in «Ons
Program", zich met liet beginsel van per
soonlijken dienstplicht konden vereenigen.
Naar hun inzien was de afschaffing der dienst-
vervanging in geen geval tegen te houden,
oind.il zij om redenen van militairen aard
noodig is, onverschillig welk stelsel van le
gervorming ook moge worden aangenomen".
Wat de persoonlijke dienstplicht beteekent,
kan men eenigszins nagaan uit de volgende
cij fers.
In 1897 werden 45 383 jongelieden voor
lijn, dan iets te zeggen of te
alles, omdat zij hem liefhad,
it de liefde, dat zij iemand de
t, waar men om hulp zou wil-
emand weerloos maakt tegen
lan de grootste vijand ons aan
11 ik mijn hart nooit aan een
Kon zien n
gen en de kussen verweeren, omdat zij hem 1
liefhad, en ik wil niemand zóo liefhebben, dat
ik om hem ziek en ellendig zou worden.
Ben je nu niet precies een kind, dat spreekt
als iemand, die niet weet, wat er op aarde ge-
beun Zijn alle mannen dan zooals je arme va
der was, zoodat zij elke luiin en iederen harts
tocht den vrijen teugel laten en hun vrouwen
slecht behandelen? Heb je dan niet genoeg
rechtschapen mannen gezien in den omtrek on
vrouwen, die in vrede en eensgezindheid met
hun echtgenoot leven?
Van mijn vader wist ook niemand, hoe hij
voor moeder was, want zij zou liever duizend
dat je een kind bent en niet
•t. Je hart zal je nogal vragen
rilt of niet; wanneer je tijd ge
tipt niets van dat alles, wat je
fd zet. Weder na een pauze:
heb je hem óok gezegd, dat je
e hard behandelen zou
st zulke oogen als mijn vader,
r goed maakte met moeder en
1 nemen wilde om haar weder
)e te voegen. Die oogen ken ik.
.d, die het over zijn hart kan
nw te slaan, die hem nooit iets
Ik huiverde toen ik die oogen
weder zag.
Daarop zweeg zij koppig; ook de pastoor zeide
niets meer. Hij trachtte zich eenige mooie spreu
ken te herinneren, die hij het meisje zou kun
nen voorhoudeii, doch de tegenwoordigheid van
den jongen schipper, die tegen het einde der
biecht onrustiger geworden was, sloot hem den
mond.
Toen zij na een overtocht van twee uur in
de kleine haven van Capri aankwamen, droeg
Antonino den geestelijke uit het schuitje en
zette hem eerbiedig neer. Laurella wilde echter
niet wachten tot hij terug kwam om haar te
halen. Zij nam haar rokken bij elkaar, de mui
len in de rechter- en haar bundeltje in de lin
kerhand, en plaste haastig door het water naar
den kant.
Ik zal denkelijk lang op Capri blijven
vandaag, zeide de pastoor, en je behoeft niet op
mij te wachtenmisschien kom ik pas morgen
thuis, en als je thuis komt, Laurella, groet je
moeder dan. Ik kom je nog deze week opzoeken
Ga je nog vóór den nacht terug
Als er gelegenheid voor is, zeide het meisje,
dat zoogenaamd iets aan haar rok te verschik
ken had.
Je weet, dat ik óok terug moet, zeide An
tonino zeer onverschillig, zooals hij meende. Ik
zal op je wachten tot het Ave Maria, als je dan
niet komt, is het mij óok goed.
Je moet komen, Laurella, begon de gees
telijke weer, je moogt je moeder geen nacht
alleen laten; moet je ver weg zijn?
Naar Anacapri, in een wijnberg.
En ik moet naar Capri. God behoede je
kind, en jou mijn zoon.
Laurella kuste hem de hand met een „Goeden
dag", dat bestemd scheen voor den priester er
Antonino Beiden. Antonino echter scheen he
niet te hooren. Hij nam tie muts af voor dei
padre en zag Lamelle niet aan.
Toen de twee reizigers hem echter den ru|
toegekeerd hadden, koek hij slechts even naa
den priester, die over de groote kiezelsteenel
met moeite voortgingtoen vestigde hij zij!
blikken op het meisje, dat de helling aan de
rechterkant opging, terwijl zij de hand bove
de oogen hield voor het scherpe zonlicht.
{Wordt vervolgd).
