Donderdag 2 November 1899. PHOEN1X-BOCKBIER. No. 4924. 49e jaargang. EEN LESJE. Stadsnieuws. Phoenix-Brouwerij H. MEURSING Co., Amersfoort Uitgave Firma A. H. VAN CLE EFF te Amersfoort. nost -m- a ^aan(^a9~ en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 4.franco per P o. Advertentiën 1—6 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Groote letters naar nummer^io en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Afzonderlijke Rij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht KORTEGRACHT 0. Tolophoon 10. KENNISGEVINGEN. De BURGEMEESTER van AMERSFOORT Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat blijkens do mededeeling van den heer Commis saris der Koningin in de Provincie Utiecht van 2(5 October 1899 no. 2 AZ (Prov. Blad no. 157) de invoer van Nederlandsch melkvee langs het Belgisch douane-kantoor Visé (station) met in gang van 2 Novemher e. k. wederom zal zijn toegestaan. J Amersfoort, 30 October 1899. De Burgemeester voornoemd, F. D. SCHIMMELPENNINCK. De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gezien art 8 der Hinderwet, Brengen ter kennis van het publiek, dat door hen aan JAN RUIJS en zijne rechtverkrijgenden vergunning is verleend om een broodbakker!) opterichten in het perceel alhier gelegen aan den UtrechtBchon weg, kadastraal bekend onder sectie C. No. S86. Amersfoort, den 30. October 1899. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, F. D. SCHIMMELPENNINCK. De Secretaris, B. W. Th. SANDBERG. De BURGEMEESTER van AMERSFOORT, Brengt ter kennis van belanghebbenden dat vol gens mededeeling van den Heer Commissaris der Koningin in deze provincie van 31 October 1899 no. '2-17 (Provinciaalblad no. 159) de invoer van melkkoeien in België langs Baerle-Hertog met ingang van 2 November aanstaande is ver boden. Amersfoort, den 2. November 1899. De Burgemeester voornoemd, E. L. VISSER. Weth., 1". B. Het is aan de Amersfoortsche burgers bekend, dat twee Transvaalsche jonge lieden, die ons stedelijk Gymnasium be zoeken, zich gereed maken om naar hun Vaderland terug te keeren en deel te nemen aan den rampzaligen oorlog, die daar wordt gevoerd. Als President-Curator van het Gymna sium was het mijn plan om mijue mede- Curatoren, den Rector, de Leeraren en do Leerlingen van het Gymnasium op te wekken, om ons aan het station te vereenigen en hen daar een laatsten hand druk te geveu. Ik doe dit echter niet, omdat genoemde jongelui mjj verzekerd hebben, dat iedere ovatie, hoe eenvoudig ook, hen hoogst onaangenaam zou wezen. Feuilleton. 10 Goddank I Wij stopten aan een station en ik had mij juist wat gemakkelijker neergezet in de nage noeg leeg geworden derde-klasse-coupé, toen bo vengenoemde uitroep van mijn eenig overge bleven medereiziger mij verbaasd deed opzien. De spreker, die tot dusver nagenoeg was ver- verborgen geweest achter een krant, was een bleeke, vrij sjofele man, van ongeveer dertig jaar. Neem mij niet kwalijk, meneer, zei by, met een rooden, katoenen zakdoek langs zijn voorhoofd vegend, maar u moest eens weten, wat ik in dit laatste half uur heb uitgestaan 1 Ik glimlachte, denkende aan de jonge vrouw met drie kleine kinderen, die elk aan een ge kleurd pepermuntstokje hadden zitten zuigen en nu waren uitgestapt; ik had een handje geholpen en mijn overjas droeg nog de sporen van de kleine smoezelige knuistjes. Houdt u niet veel van kinderen vroeg ik. 't Was niet om de kinderen, neen, in t ge heel nietverzekerde mijn reisgenoot, t was de moeder. Ik kreeg een doodschrik, zoodra ik haar het portier zag naderen, en ik was blij, dut ik toevallig een krant in den zak had, waarachter ik weg kon kruipen. De conducteur wierp het portier dicht, en de trein zette zich in beweging, zonder dat er een n ernstige stemming de reis aanvaar- ende, wenschen ze ongemerkt onze stad te verlaten. Voor hun gevoel zou iedere betuiging, hoe welgemeend ook, in de gegeven omstandigheden, eeu wanklank zijn. Z'j °Pva^ing moet door ons geëer biedigd worden. Hun wensoh moet voor de Amersfoortsche burgerij een heilige wensch zijn. Maar het neemt niet weg, dat ik het mij tot plicht en tot eer reken hen, door mid del van dit blad, uit naam van diezelfde burgerij, een hartelijk Vaartwel toeteroe- pen, en daaraan den wensch te voegen dat de God des Rechts, in een niet te ver verwijderde toekomst, den oorlog beslechte ten voordeele van hen, die den heiligen strijd voor hun vrijheid hebben aanvaard dat de God der Liefde oprechte edel moedigheid na den strijd verbinde met maunelijken moed in den strijd; en dat deze jongelieden, strijdende voor het bestaan van hun vrije land, over eeni- gen tijd ongedeerd te Amersfoort mogen terugkoeren, om dan strijdende voor hun eigen bestaan, later een sieraad te wor den van het land, dat ze liefhebben, het land, dat zoo rijkelijk deelt in ons aller sympathie. GRASVV1NCKEL, President-Curator van het Amersfoortsch Gymnasium. Dr. A. J. Oort, predikant bij de Ned. Her vormde gemeente te Zutphen, hoopt aanstaan den Zondag voor te gaan in de godsdienst oefening in de Remonstrantsche kerk, hier. De door den heer Burgemees ter aangeboden lijsten ter inzameling van giften, welke door de Ned. Zuid-Afrikaanschc Vereeiiiging zul len worden benut voor onze stamverwanten in Zuid-Afrika, hebben opgebracht f 1495.40. De collecte, Dinsdagavond in de Bidstond voor de oorlogvoerenden in Zuid-Afrika in tie Gereformeerde kerk aan de Langegracht j gehouden, heeft opgebracht f 105.52®. Door het gezamenlijk personeel der af- deeling Tractie van de Hollandsche IJzeren Spoorwog Maatschappij hier is ten behoeve van onze stamverwanten in Zuid-Afrika bij eengebracht f25.60. Het Hoofdbestuur der Posterijen en Tele grafie verzoekt ons mee te doelen, dut tie kabel van Mozambique naar Lorenzo Marquez is gestoord. De telegrammen voor Zuid-Afrika kunnen dus alleen over den Westelijken weg, via Tenerilfe of Madeira, worden verzonden. Zij zijn in de Kaapkolonie aan militaire censuur onderworpen. Een paar aanteekeningen hierbij. rtbe die censuur werkt, kan hieruit bljj- ken, dat een Amsterdammer aan zijn te Pretoria wonende dochter een telegram had verzonden, inhoudende het verzoek, hem den staat van de gezondheid der familie te seinen. Het telegram luidde«wire health". Den volgenden dag ontving hy van het Rijkstelegraal'kantoor de volgende mededee ling «Volgens kennisgeving van het telegraaf kantoor te Capetown is uw telegram aan te Pretoria door de censuur aangehouden en dus onbestelbaar". Een zóo schandelijke inbreuk door Enge land gemaakt op de internationale verdragen nopens de telegraaflijnen en kabels, hoeft terecht protest tengevolge gehad. Namens het gezanschap der Zuid-Afri- kaansche Republiek te Brussel werd ons dan ook Dinsdag gemeld «Op telegrafisch verzoek aan den Britschen Minister van Oorlog om doorlating van ons telegram aan Pretoria, waarin opgave verzocht wordt van de gesneuvelde en gewonden aan de zijde der Republiek, is gisteren toestem mend geantwoord". Uit dit antwoord is o. a. gebleken dat bü Glencoe niet 30 Hoeren gesneuveld en 800 gewond zyn, doch vier gesneuveld en '22 gewond. De »Ulk" hail wel gelijk toen het ondor een prentje, voorstellend een reeks kromme telegraafpalen, een rympje plaatste, dal met eenige vryheid als volgt kan worden weer gegeven Het lijkeu wel buikige kelderfleschjes, Zoo erg zijn die palen verbogen. Geen wonder nu Engelands oorlogs- dépëches Die dingen krom hebben gehgen. Erger is hot, dat de gebeurtenissen van Dinsdag om Ladysmith zulk een paniok in Londen hebben verwekt, dat het Engolsche Departement van Oorlog thans beweert, dat alle telegraafkabels zijn gestoord. De censor te Kaapstad moet dan toch al héél ongunstige berichten hebben, dat hjj er niet éen enkel doorlaat. Door den heer Burgemeester is benoemd tot Deurwaarder by de plaatselijke belastin gen de heer P. J. Enter, Deurwaarder der Kyks directe belastingen, hier. Onze stadgenoote inej. G. F. Mezger is door den Gemeenteraad van Baarn benoemd tot onderwijzeres aan de Lagere school aan den Eenmesserweg aldaar. Bij Kon. besluit is de waarneming der betrekking van Inspecteur van het Middel baar onderwys, opengevallen door het over lijden van dr. W. B. J. van Eyck, alsnog tot 15 November opgedragen aan dr. J. Campert, Inspecteur van het Middelbaar on derwijs te 's-Gravenbage. Tot candiduten voor liet lidmaatschap van het Hoofdbestuur der «Vereeniging van Leer aren van bet Middelbaar onderwys" zyn in de jongste vergadering van het centraal-de- nartement gekozen de heeren G. J. Buys en F. VVesseling, vau bier. Konden de Populaire VVinfer-cursussen, kortelings door eenige leeraren aan de IIoo- gere Burgerschool ontworpen, gee». voort- weder verkrijgbaar het zoo gunstig bekende passagier in ons compartiment was ge komen. De man, biijkbaar bcgeerig om te praten, stopte zijn pijp en begon, na een paar U moest haar eens kennen, meneer I Ziet u, wy zijn geëngageerd geweest laat eens kijken nu acht jaren geleden, denk ik. Ik had toen een goed baantje als knecht bij een uitdrager, Flint heette hij. Ik zou nu mis schien baas van de zaak geweest zyn want de oude man is dood als zij er niet was geweest. Hij fronste de wenkbrauwen, als iemand, die door een onaangename gedachte wordt gekweld. Behandelde zij u slecht vroeg ik. Neen, dat niet. Wat zij deed, deed ze uit wraakzucht. Zij had mij leelijk beet. Ziet u ik ben altijd er op uit geweest, practisch te zijnik dacht aan de toekomst en ik had mij vast voorgenomen, goed te trouwen. Ik had een beste betrekking, met vooruitzichten; de meisjes mochten mij wel, en ik zocht naar een vrouw, die nog een paar centen meebracht. Maar och, u weet, hoe het gaat: je ontmoet er een, en je weet zelf met. hoe het komt, maar ja bent verliefd, eer je er org in hebt. Ik ontmoette haar op een bank-holiday, te Blackpool, in de danszaal van den Tower ik weet niet, of u die gelegenheid kent; 't is een mooie zaal. Ik zag haar dansen en ik had het dadelijk beet. 't Was een knappe meid enfin, 't is nog een Hink vrouwspersoon, dat zal u wel gezien hebbenmet roode wangen en heldere oogen. Zij zag er netjes uit, in een witte japon en heelemaal goed in haar spullen. Nu, al zeg ik 't zelf, ik mocht er óok wel wezenik had net een nieuw pak aan en den fijnen stroohoed op. Ik draaide wat om haar heen en 't duurde niet lang of ik vroeg haar om een dans. Sakkerloot, wat wal ste die meidToen gingen we zitten en ik presenteerde haar een glas limonade. Wij spra ken een poosje, en ik was zoo astrant, haar naam te vragen. ik heb er geen, zei ze lachend, maar ik weet wel, hoe jy heet. 'k Geloof er niets van, zei ikhoe dun Je voornaam begint met een J. en je ach ter naam met een S. Ik stond er versteld van. Zo had het gera den, ziet u want ik heet Joseph Scarratt. Hoe weet u dat? zei ik. Zoo over en weer vragende, bleek het, dat wij oigoulijk van dezelfde plaats afkomstig wa ren ik kende baar niet, muur zij mij wel. Zij werkte op een atelier en woonde buitenze kwam en ging eiken dag met den trein. Ik zorgde er nu wel voor, dat ik haar dik wijls tegenkwam, en wy gingen een paar keer wandelen. Ik gaf heel wat stuivers voor haar uit, voor roomijs en chocolade en zoo, en ik betaalde ook eens voor haar bij een waarzeg- I ster. Dat wijf vertelde, dat zij trouwen zou met „een jongeling mot kastanjebruin haar". Zij vond dat erg grappigwant ik heb bruin haar, I zooals u ziet. Scarratt pauzeerde om zijn pyp, die was uit- gegaan, weer op gang te brengen. 1 Wij gingen op een Zondag naar een photo- I graaf ze had mijn hoofd al heelemaal op 1 hol gebracht en die zei, dal 't mooi zou staan, als we samen op een prentje kwamen. Zij had er dadelijk zin in, en dus gebeurde het 't kostte mij een shilling. Ik vond dat toen goedkoop; maar 't was by nader inzien toch 't gekste, wat ik ooit gedaan heb. 't Spreekt vanzelf, dat we nu in een ommezien geënga geerd waren, hoewel ik wist, dat haar vader maar een werkman was en haar moeder voor de menschen naaide. Ik was stapelgek. Door de week had ik de handen heusch voi genoeg om aan geen mallig heid te denkenmanr ik kon by na den Zon dag niet afwachten. Dan wandelden wij, en ik ging mee theedrinken bii haar ouders; dat wa ren knappe lui, al hadden ze 't niet breed, en wij zaten or heel genoeglijk, ik en Polly zy heette Polly, ziet u. Zoo ging dat een aardig gangetje, een heelen tyd lang, toen Flint, inyn patroon, mij op oen got len dag vertelde, dat er een nichtje zou ko men om het huishouden te doenzijn vrouw werd oud en 't meisje, dut goed by do hand was, kon ons ook in de zaak helpen. Nu, dat was een heel niowtju in huisdat vat u! Toen ik 't aan Polly vertelde, was zij er niets over in haar schik. Die zal natuurlijk den halven tijd met jou gaan vrijen, zoi ze. j Duur heeft zo geen kans op, zoi ik. I Maar u weet, hoe meisjes ziin I Ik moest Polly toch beloven, niet met die andere te gaan vrijen. Ik dacht or heelemaal niet aan. Om do waarheid to j zoggen, huil ik niet veel idee van dat nichtje; te oor- doelen naar oom en tante, zou er wol niet veel aan zijn, dacht ik zoo. Wordt wrvolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1899 | | pagina 1