Donderdag 19
April 1900.
4972.
49e Jaargang.
Binnenland.
Uitgave: Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden f 4.franco per
VAN CL P0St Advertentiën 46 regels 60 cent; elke regel meer 40 cent. Groote letters naar
A L E E F F plaatsruimte. Legale-, oflicieële- en onteigeningsad verten tien per regel 45 cent. Afzonderlijke
nummers iO cent.
te Amersfoort.
Bij advertentiën var buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
Bureau
KOBTEGBACHT 9.
Teleplioon 19.
KENNISGEVINGEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
■ERSFOORT.
Brengen tor kennis van belanghebbenden, dat zij
■rneinens zijn aan den Gemeenteraad voor te
llen, de steeg genaamd „Vingerhoedateeg" aan
ft openbaren dienst te onttrekken.
Bij die bezwaren daartegen bij hun college wen-
len in te brengen, zullen daartoe in de gelegen-
Id worden gesteld op Maandag, 23. April a. s. des
ftrmiddags te 10»/» ure, teu Raadhuize.
^mersfoort deu 17. April 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
T. A. J. van .ASCH van WIJCK.
I De Secretaris,
i W. Th. SANDBERG.
Burgemeester en wethouders van
ftl ersfoort,
JJrengcn ter keunis van belanghebbenden, dat zij
Jornemens zijn aan den Gemeenteraad voor te
■llen een gedeelte van de straat genaamd „Aru-
■wsolie poortwal" aan den openbaren dienst te
Jttrakken nabij het gebouw dor sociëteit „Ami-
schetsteekening van het te onttrekken ge-
Belte ligt ter Secretarie ter inzage.
■Zij die bezwaren daartegen bij hun college wen-
ftien in te brengen, zullen daartoe in de gelegen-
Kd worden gesteld op Maandag 23. April a. s. des
lormiddags te half elf, uur ten Raadhuize.
•Amersfoort den 17. April 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
t. A. J. van ASCH van WIJCK.
De Secretaris,
ib. w. Th. sandberg.
Beoefening van het schieten.
Voortaan wordt tusschen 1 Mei en 1
Jeptember kosteloos de gelegenheid open
gesteld om zich in het schieten te oefe-
Jen voor
1® Kader-reservisten met verlof,
2" miliciens met verlof, en
3® alle mannelijke iugezetenen van 16
ot 24 jarigen leeftijd die gediend heb-
>en, deelnemen, of wel met gunstigen
deelgenomen hebben aan het
Voorbereidend militair onderricht.
Er zal worden geschoten op de rech-
er schietbaan Leusdensche heide nabij
Amersfoort op eiken werkdag, van 12
ot 7 uur n. m. (in Juni en Juli tot 8
lur n. men op Maandag en Zaterdag
6 tot 7 uur n. m. (in Juni en Juli
tot 8 uur n. m.).
Er wordt gebruik gemaakt van het
bij de Infanterie in gebruik zijnd ge
weer.
Men kan zich aanmelden tot deelne
Feuilleton.
EEN SPAANSCHE VROUW.
(Uit de biographie van Sherlock Holmes).
ming van af heden op werkdagen van
9 uur v. m. tot 1 uur n. m. op het
bureau van den Commandeerenden offi
cier van het 5® Regiment Infanterie, in
de Infanterie-kazerne N°. 4 te Amers
foortof wel op boven aangegeven oefe-
ningsdagen op het terrein bij den al
daar aanwezigen officier. Aan belang
hebbenden wordt daarbij gevraagd op
gave van naam en adres, zoo mede de
vermelding tot welke van de hierboven
vermelde categorieën men behoort en
de tijdstippen waarop men op de schiet
baan tegenwoordig zal kunnen zijn.
Verdere inlichtingen worden dan ook
zoo noodig verstrekt.
Tegen het wetsontwerp tot goedkeuring
van het op 29 Juli 1899 te 's-Gravenhage
gesloten verdrag voor de vreed7.ame be
slechting van internationale geschillen be
stond bij onderscheidene leden der Eerste
Ka mei, bij het afdeelings-onderzoek, beden
king. Zij betreurden den loop, dien de za
ken hadden genomen en maakten vooral de
Regeering een griel van de omstandigheid,
dat de Volksvertegenwoordiging was ge
plaatst in een toestand, waarbij zij niet vrij
was in de beoordeeling van dit tractaat.
Door de daarin opgenomen bepaling, krach
tens welke 's-Gravenhage is aangewezen als
zetel van het Hof van Arbitrage en hetgeen
daarmede samenhangt, was de aanneming
van liet tractaat door de Volksvertegenwoor
diging onvermijdelijk geworden, wilde men
niet het geheele resultaat der Vredesconfe
rentie in de waagschaal stellen.
Om die reden meenden deze leden, hoe
veel bezwaar zij ook tegen sommige bepa
lingen van het tractaat hadden, in de ge
geven omstandigheden niet anders te kun
nen doen dan hun stem daaraan te geven.
Vele andere leden daarentegen gaven hun
ingenomenheid met dit wetsontwerp te ken
nen, het voor ons land een eervolle onder
scheiding achtend, dat 's-Gravenhage was
gekozen als de plaats waar het internatio
nale Arbitrage-hof gevestigd zal zijn, een
resultaat, waarvoor zij hulde brachten aan
het beleid der Regeering.
Blijkens het afdeelingsverslag der Eerste
Kamer over het wetsontwerp, houdende na
dere bepalingen omtrent de Personeele be
lasting, hadden onderscheidene leden met
verwondering kennis genomen van de be
gunstiging, welke, bij de voorgestelde toe
voeging, aan de tappers zal ten deel vallen
andere leden daarentegen achtten het voor
stel ten behoeve dei- bedoelde belasting
plichtigen alleszins billijk voor de groote
inrichtingen, die te hooge belasting betalen,
en een noodzakelijk gevolg daarvan is, dat
ook de kleinere van de wijziging de vruch
ten plukken. Vermenging van beginselen
der Personeele belasting met die van de
Bedrijfsbelasting mocht niet plaats hebben.
De koffiehuishouders behooren in hun aan
slag gelijkgesteld te worden met de winke
liers.
De Minister van Binnenlandsche Zaken
heeft een schrijven g'zonden aan de Com
missarissen der Koningin, inhoudend, dat bij
hem is ontvangen een aan den Minister van
Buitenlandsche Zaken gericht schrijven van
den Nederlandschen consul te Kuhrort, waar
uit blijkt, dat nog zeer vele Nederlandsche
arbeiders in Duitschland werk gaan zoeken,
zonder van een nationaliteitsbewijs te zijn
voorzien. Hun pogingen om werk te vinden,
mislukken dientengevolge veelal, zoodat zij
spoedig armlastig worden. Onjuiste inlich
tingen. door Burgemeesters of Secretarissen
verstrekt, zijn dikwijls de oorzaak van het
gemis van bedoelt! bewijs.
De Minister verzoekt daarom den Commis
sarissen de Burgemeesters uit te noodigen,
arbeiders, die naar Duitsland wenschen te
gaan, er op te wijzen of te laten wijzen, dat
zij niet zonder nationaliteitsbewijs naar Duit
land behouren te vertrekken, vermits zij an
ders gevaar loopen, geen werk te vinden en
later als armlastig over de grenzen te wor
den gezet.
De Minister zal gaarne zien, dat aan het
bovenstaande door plaatsing van waarschu-
I wingen in dag-en weekbladen zooveel nioge-
I lijk bekendheid worde gegeven.
Hef »Ned. Roode Kruis" ontving tot heden
I aan giften f 204 405.075de »Ned. Zuid-
I Afrikaansche Vereeniging'' f 4 454 563.025.
Naar aanleiding van het Kon. besluit, waar-
bij, met ingang van 4 Mei a.s., de vice-ad ni-
raai C. ten Bosch op zijn verzoek op pensioen
is gestel I, deelt men aan het »Vad." mede,
1 dat door het uittreden van dien vice-admiraai
uit de Kon. Nederlandsche Marine, ook uit
liet korps zee-officieren de laatste heengaat,
die zijn opleiding heeft genoten aan de Kon.
Academie voor zee-en landmacht te Breda,
zoodat bedoeld korps na 1 Mei alleen bestaat
uit officieren, die hun opleiding ontvingen
aan het Kon. Instituut voor de Marine, te
Willemsoord.
Aan de Nederlandsche inzenders ter Wereld
tentoonstelling te Parijs zal uit Parijs zelf
bericht worden gezonden, wanneer hun tegen
woordigheid aldaar vereischt wordt voor het
opstellen, plaatsen, enz. van de inzendingen
Men zal, dit communiqué lezende, zeker
niet aanstonds begrijpen, dat deze inzen
dingen een tentoonstelling betreffen, welke
Zaterdag werd geopend.
Holmes zocht. Mac Eachin op in het park en leg-
ilc de hand op zijn schouder.
„Kom," zei.ie hij, En de officieren, de Spaansche
ter rechter, de Amerikaansehe ter linker zij, namen
de twee kisten op en droegen ze naar het graf
en daar werden moeder en dochter raast elkaar ter
aarde besteld. Een stroom van bloemen daalde op
de kist neer. Toen voerden we Mac Eachin
veg.
En daar in het park, dat te hunner eer van bloe
men was beroofd, onder de wuivende platanen, zich
spiegelend in 't water, lieten we moeder en dochter
achter.
Een hall uur later waren we weer op marsch en
den volgenden dag scheepten we ons in.
Aan boord maakte ik me zeer bezorgd over Mac
Eachin. Nu de tijd van spanning voorhij was, moest
er noodwendig ceti hevige reactie plaatsgrijpen. Ilij
verviel tot een diepe somberheid, die overging in
een acute zenuwkoorts, zoodat besloten werd, hem
met de eerste gelegenheid de hoste naar New-York
te zenden, en eenige «lagen later bevonden we ons
boord van een aviso op weg nnar New-York.
Wat ik met Mac Eaehin uit te staan had, gedu-
rende zijn ziekte, was verschrikkelijk. In zijn ijlen
zag hij steeds de blokhnisscène weer voor zich en
fieri de seconden weer af, om het volgende oogeu-
blik met een gil den naam van Claire uit te stoo-
ten. Dan weer dacht hij terug aan»het gesprek met
mevrouw Del Mauro en het in (le lucht springen
van do „Maine".
Ik had al mijn dokterskunst noodigin die dagen en de
officier van gezondheid van de aviso en ik keken
elkaar, ais wij bij den zieke waren geweest, dikwijls
hoofdschuddend aan. Maar het merkwaardig sterke
gestel van Mac Eachin behield de overhaud en toen
we voorbij het Vrijheidsbeeld stoomden, zat hij
weer bij ous op dek cn had nog slecht3 een paar
dagen absolute rust te houden.
Te New-York namen we onzen intrek in een
stil hotel. New-York was op dut oogenfclik vol van
geruchten van een expeditie naar Cadix om de
vredesonderhandelingen le doen bespoedigen. De
couranten waren vol van den oorlog. Het gelukte me,
een oud exemplaar met de beschrijving van den
slag bij Santiago in handen te krijgen en weer
doorleefde ik in mijn herinnering dien ontzetten-
den dag, toen mijn oog viel op het met vette let
ters gedrukte: „Mac Eachin voor Santiago". Onze
vriend werd er uitbundig in geprezen, als een flink
officier, een dapper zeeman, een voorbeeld van
plichtsbetrachting. Kalm verbrandde ik de courant.
Ik vond het niet noodig, dat hij ze las, maar ik
wist meteen, dat hij in de oogen van het publick
een „groot man" was.
Na een week kon ik hem mededeelen, dat hij
zich niet langer als mijn gevangene had te beschou
wen en dat hij zich weer mocht bewegen, zooals hij
wilde.
Zijn eerste gang was naar het Departement van
I Marine- Toen hij terugkwam, speelde er een flauw
i glimlachje om zijn lippen. „Men is wel zoo goed
geweest, mij te bevorderen en had zeer veel lof
voor mijn gedrag. Weet je wel, Watson, dat ik,
Het Jaarverslag over 4899 van het krank
zinnigengesticht »Meerenberg" geeft liet
1 aantal patiënten aldaar op 34 December 1899.
Onder de oorzaken van krankzinnigheid kwam
het veelvuldigst voormisbruik van sterke
drank en wel 42°/0 der gevallen!
Bijna de helft der verpleegden zou dus
waarschijnlijk nooit in Meerenberg gekomen
zijn, als de alcohol uit hun omgeving ver
bannen ware geweest.
Dinsdag werd voor het Gerechtshof te
Arnhem in hooger beroep behandeld de
zaak van C. Lak, te Velp, en F. A. Drek-
traan, te Rottenlam, door de Recntbank te
Arnhem veroordeeld ieder tot f40 boete
wegens mishandeling, gepleegd in de Wees-
inrichting te Neerbosch.
De Raadsheer-rapporteur, jhr. Nahuys,
deelde mede, dat het O. M. bij het Hof,
evenals het O. M. bij de Rechtbank, geen
verband naar eisch van rechten zag tusschen
de mishandeling van liet knaapje en zijn
plotselingen dood en daarom het vrijsprekend
vonnis der Rechtbank op dit deel der aan
klacht niet ter vernietiging zou voordragen.
Het verhoor der zeven getuigen leverde
geen nieuws op, terwijl de beklaagden bij
hun verklaringen bleven.
De Advocaat-generaal jhr. Sandberg er
kende in zijn requisitoir, dat in een groote
inrichting als Neerbosch, met een over-
groote, deels verwaarloosde bevolking, de
leer »wie niet hooren wil, moet maar voe
len", niet geheel buiten toepassing kan blij
ven, doch hij zocht het criterium van deze
zaak in het boosaardig karakter der tuchti
ging en in de omstandigheden, dat bet kind
duidelijk genoeg voor ieder ziek bleek. Daarom
zou hij zich niet vereenigeu met de straf
door de Rechtbank opgelegd en eischte hij,
evenals het O. M. hij de Rechtbank, een
gevangenisstraf van 0 weken voor elk.
De verdediger, jhr. mr. H. W. van Asch van
Wijck, vroeg vrijspraak.
Een 75-jarig en tot dusverre steeds in be
krompen omstandigheden verkeerd hebbende
man te Maastricht, viel dezer dagen het niet
onaardig buitenkansje te beurt, als eenig erf-
ilat
•ogenblik
dien dag
herinner? Verder zie je nu voor je den coomi
dant van de „Oregon", die je voorstelt, mede n
de Philippijnen te gaan".
Ik zette groote oogen op.
„En verder is er nog eeu geheim. Schley is naar
Europa".
„Dus is 't töch waar?" zeide ik.
„Ja", antwoordde Mac Eachin, „mijn order is om
met de „Oregon" de Philippijnen te verdedigen.
Een belachlijke tocht met zoo'n prachtig slagschip,
nu al onze krachten in Europa gevraagd worden.
Qu'y faire? Maar hoe is 't? Ga jij en Holmes mee? Dok
ters en handige ziekenverplegers zijn steeds welkom!"
„Wanneer gaan we?" vroeg Holmes slechts.
„Morgen".
„Afgesproken."
Toen we zee kozen, was het prachtig weer.
De matrozen stonden in 't want, de kanonuen
donderden en zoo ging de donkere massa van ons
schip dreigend de groene baai uit. Toen wij voorbij
het Vrijheidsbeeld gingen, de edele vrouwefiguur
met opgeheven^ arm, toeu begreep ik wel eenigszins,
dat het enlhusiasme van den Amerikaan echt kon
zijn. Welke idealen de tegenwoordige maatschappij
ook heeft doen verliezen, het vrijheidsideaal bleef
nog intact, en ik was er zeker van, dat al deze
meuschen hun leven zouden willen geven om dat
ideaal te verdedigen,
Het schouwspel ontroerde mij werkelijk. Dat
mooie schip, voorhij dat symbool stoomend, de plech
tige muziek van de „Star spangled bauner", daartus-
scbeu door de donderende stem van liet dreigende
geschut en voor ons de groote onbekende vlakte,
dit alles maakte eeu groote en diepgevoelde in
druk.
Weldra noodigde de hofmeester ons beiden uit.
een glas champagne te komen drinken bij den com
mandant. Ik vond daar alle officieren van het schip
vereen igd, De jonge menschen praatten met elkaar;
geestdriftig blonken de oogen mannelijk was de hou
ding, waarmede zij met een glas champagne in de
hand de toekomst tartten. O 1 al dit enthusiasme,
al deze edele gaven van den mensch, ik wist dat ze
slecht gebruikt werden ter wille van de Van der
Streets, en de Gouldsik wist, dat zij niet de vrij
heid gingen verdedigeu, maar slechts de speculaties
van die bankiers uitwerkten.
Mac Eachin keek hen aan met een dauwen glim
lach, maar toen hij zag, dat de Btemmicg daalde
en allen een woord van hem verlangden, toen be
dwong bij zich en begon een toespraak.
Hij sprak heel sober. Bijna werktuiglijk zeide hy
zijn woorden, maar de soberheid van zijn zinnen
bracht een diepen indruk te weeg.
Men begreep, dat dit een man was voor wien
veel gevallen was van zijn idealen, een man die
veel geleden had en die by na niets meer over had
om zich aan te hechten in 't leven. Maar toen hy
sprak van het groote ideaal, yau de Vrijheid, toen
kwam er weer vorm en vuur in zijn stem en hel
der en krachtig klonken zijn woorden. Hij wees er
op, hoe al'e volkeren die daarvoor gestreden had
den ten slotte hadden overwounen. Hij wees op
Frankrijk met zijn groote revolutie, op hun eigen
vrijheidsoorlogen, maar hij wees vooral op dat klei
ne land, dat dikwijls versmade Holland, dat 6ok
een strijd gestreden had zooals bijna nooit voor
gekomen is in de geschiedenis/En daar had het
ideaal den strijd gewonnen, en nu, nu staan wij
tegpnover diezelfde verdrukkers, dat Spanje, welks
eenige rol in de geschiedenis is geweest die van
verdrukker, die van beulen der Vrijheid, het ge
vloekte. zwarte Spunje met zijn neerdrukkend ele-
rieulisme, met zyn onbeschaafde bevolking, zijn sla-
petido regeering. En dat doode land wil strijden
tegen ons jong Amerikaliet lichtend symbool der
vrijheid wil het neerhalen hier in onze vrije
Stoten
(If'ordl vervolgd.)
