Donderdag 3
Januari 1901
Phoenix-Brouwerij H. MEURSING Co.,
PHOEN1X-BOCKBIER.
No. 5046.
50e Jaarg
Stadsnieuws.
Feuilleton.
üIERSFOORTSCHE COURASI.
UITGAVE
FIRMA A H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maandeD ƒ1.franco per
post ƒ1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer '10 cent. Legale-, offieieële-
en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels 1.25; elke regel meer
0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers worden in rekehing gebracht en kos
ten evenals afzonderlijke nummers 10 .cent.
Rij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT 9
Tclephoon 19
K E N NI S IJ K V 1 N O E N.
De BU HOFMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gezien art. S der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat door
hen aan de overste der congregatie van O. L. Vrouwe
gevestigd te Amersfoort, en Intro rechtverkrijgenden
vergunning is verleend om een slachterij optorich-
ten in het perceel alhier gelegen aan de Heereu-
stne.it, kadastraal bekend onder sectie E. No. 3754.
Amersfoort, den 31. December 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
T. A. J. van ASCH van W1JCK.
De Secretaris,
B. W. Th. SANDBERG.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat blij
kens telegrafisch bericht van den Minister van Bui-
tenlandsche staken, de invoer van melkvee in Bel
gië langs Selzaete (Station) sedert 24. December tot
nader order is verboden.
Amersfoort, den 2. Januari 1901.
De Burgemeester voornoemd,
T. A. J. van ASCH van WIJCK.
Ds. J. A. Rust, Luthersch predikant te
Utrecht, hoopt aanstaanden Zondag voor te
gaan bij de godsdienstoefening in de Luther-
sche kerk hier.
Bij die in de Remonstrantsche kerk hoopt
voor te gaan ds. J. J. van Hille, Ned. Her
vormd predikant te Zaandam.
Bij den aanvang der 20ste Eeuw is in den
ring Amersfoort der Ned. Hervormde kerk
geen vacature meer. De eenige, die te Hoog
land, werd vervuld door den heer J. Riernens,
candidaat tot den H. D.
In de geheele provincie Utrecht zijn nog
slechts 11 vacatures, waarvan de langste te
Waverveen, dat langer dan 30 jaar vacant is.
In December 1900 is aan het Postkantoor
Amersfoort en de daaronder ressorteerende
hulpkantoren ingelegd ter Rijkspostspaarbank
f16 761.20 en terugbetaald f21264. Gedu
rende 1900 werd totaal ingelegd f266 349.84
en terugbetaald f219604.225.
Gedurende 1900 werden door het Rijks
telegraafkantoor hier behandeld 29980 tele
grammen, van welke er 13 439 verzonden en
16541 ontvangen werden.
Nu 25 jaar geleden bedroeg het aant al le
legrammen 12 005, van welke er 5800 wer
den verzonden en 6205 ontvangen.
Den 1 Januari was het 25 jaar geleden,
dat de kaarttelegrammen en de brief-omsla-
Een ware geschiedenis.
17)
Tevergeefs trachtte ik mjj nog tegen hun vrien
delijk aanbod te verzetten, doch zig verklaarden geen
weigering te willen aannemen. Ik verweet mijzelf
de verraderlijke rol, die ik speelde. Ik was immers
op weg oin dokter Ivor, die tot hun beste vrienden
behoorde, op te zoeken met dool hem aan het ge
recht over te leveren, en inet dit plan in mjjn ziel,
nam ik bun weldaden aun. In den grond van rajjn hart
was ik zeer verheugd, ten eerste omdat ik er te
gen opzag alleen te blijven, ten tweede omdat ik
vreesde dokter Ivor onverwachts te zullen ontmoe
ten en de kans bestond dat hij, mij zou herkennen.
Wat zou ik dan doen?
„Indien ik mot u mede ga, zeide ik aarzelend en
mij bijna schamend dat ik voorwaarden durfde stel
len, wilt u mij dan beloven dat ik dokter Ivor niet
zal ontmoeten eer ik het zelf verlang?"
Jack antwoordde met een glimlach:
„Goed. U zult niemand zien, dan ons beiden, en
hiermede heb ik de eer ons aan u voor te stellen
mijn naam is Jack Cberiton en dit is mijn zuster
Elza."
Mijn hart bonsde. Ik zag mij genoodzaakt mjjn
naam te noemen. Dit waren Courtenay Ivor's vrien
den ik zou Lun gastvrijheid genieten en dan hun
vriend verradenWat moest ik doen Met trillende
lippen fluisterde ik
„Neen, neen, ik kan niet met ti meegaan....."
„O, wij nemen geen weigering aan, viel mij Elza
in de rede. Wij zijn óok Engelschen en in deze
afgelegen streek beschouwt men zijn landgenooten
als broederB en zusters, doch voorloopig zijn wij
i gen met ingedrukt zegel werden ingevoerd,
j De eerste zijn al spoedig weder afgeschaft
van het bestaan der laatste is na een kwart
j eeuw nog menigeen onkundig.
Op dien zelfden dag verscheen het Kon.
I besluit tot instelling der Rijkspostspaarbank,
welke 1 Mei 1876 in werking trad en die
oneindig meer populair word en stellig veel
zegeningen heeft gebracht.
Uit den regenmeter hier is in December
afgetapt 80.5 in. M. neerslag, daarin op 13
dagen verzameldop 31 December zelf 31.5
m. M.
In 1899 waren de cijfers 47.5 en 6, in 1878
waren ze 78.2 en 15 en in 1897 waren ze
71.1 en 11.
Tot leden van den Geneeskundigen raad
voor Gelderland en Utrecht zijn bij Kon. be
sluit benoemd de heerendr. J. J. Homoet,
te Arnhem; dr. H. A. Kapteyn, te Abcoude-
Baambrugge; dr. C. J. van Duyl, te Nijme
gen en P. Denijs, apotheker te Utrecht.
Tot plaatsvervangende leden, de heeren H.
M. Numans, arts te Harderwijkdr. A. J.
van Rhijn, te Zutphenen G. Guldenstee-
den Egeling, apotheker te Ziest.
Blijkens de in de »Staats-Courant" ver
melde nieuwe regeling van het ambtsgebied
der inspecteurs, districts- en arrondissement
schoolopzieners, bevat het district Utrecht de
arrondissementen Utrecht I en II, Loenen,
Amersfoort, Rhenen en IJselstein.
Het arrondissement Amersfoort omvat de
gemeenten Achttienhoven, Amersfoort, Baarn,
Bunschoten, Eemnes, Hoogland, Leusden,
Maartensdijk, Soest, Stoutenburg en West
broek.
De vergadering voor de uitvoering der Léer-
I plichtwet zal door den heer Arrondissments-
j schoolopziener met alle onderwijzeressen en
onderwijzers uit het arrondissement gehou
den worden in »De Arend" hier op Zaterdag
5 Januari, des middags om 2 uur.
Men verzoekt ons, het volgende op te ne
men
Rechthebbenden op uitbetaling van prijzen
of preraien, gevallen op vernietigde of ver
miste loten of gedeelten van loten in de
Staatsloterij, kunnen zich door indiening van
een op zegel geschreven aan 11. M. de Ko
ningin gericht request aanmelden, en wel
rechthebbenden op loten ot gedeelten van
loten in tie 321e tot en met 355e vóór of
op 14 Maart 1901
idem in de 357e en volgende loterijen
vóór den dag waarop de verjaring vervalt
(drie jaar na de trekking der laatste klasse).
Bij het request moeten worden overgelegd
alle zoodanige bescheiden, die het waarschijn
lijk kunnen, maken dat adressanten de recht
hebbenden zouden geweest zijn op de prij
zen of premiën, die op de nummei's der ver
nietigde of vermiste loten gevallen zijn.
Ouder zeer talrijke blijken van belangstel
ling mocht de heer H. van Gelder, onder
wijzer aan de openbare Lagere school 2e
soort aan de Hellingstraat, hedeu den dag
herdenken waarop bij 25 jaar geleden als
onderwijzer aan die school in functie trad.
AaDgaande een concert door mej. Marie
van Aaken en haar vader te Nijmegen ge
geven, lezen we in de «Prov. Geldersche en
Nijmeegsche Crt"
Het aboanemeuts-contcert in de „De Vereeniging"
was gisteravond door een zeer talrijk publiek be
zocht, en dit wbb ook wel te verwachten, want men
wist toch van te voren, dat het een avond van waar
kunstgenot zou zijn. Het was een solisten-concert,
te geven door mej. Anna Kappel, concertzangeres
uit Den Haag, mej. Marie van Aaken (piano) en
den heer G. K. G. van Aaken (viool) uit Amers
foort. Mej. Kappel is hier lang geen onbekende
en wat den violist betreft, velen van ons. zij a de
„kunstavonden" nog niet vergeten, die hij hier in
dertijd te genieten gaf, toen wij nog het voorrecht
hadden, hem onder onze stadgenooten te mogen
telleD. Behalve als degelijk dirigent, heeft hij zich
steeds doch kennen als violist van groot talent, en
de belangstelling van het publiek was dus alleszins
verklaarbaar. Mej. Marie van Aaken trad voor het
eerst hier op, maar die eerste kennismaking was
voor haar voldoende om al baar toehoorders blijvend
voor zich in te nemen. In het „Schlummerlied"
van Schumann, de moeilijke „Valse de concert"
van Joseph Wieniawaky, het „Adagio" van Schu-
bert en „La Campanella" van Liszt haai solo
nummers bracht mej. Van Aaken door haar
prachtig spel haar toehoorders in bewondering e^,
geestAiftaan de stormachtige toejuichingen .--cneen
geen einde te zullen komen. Na het vierde uutn-
uien worden haar een drietal bloemstukken aange
boden. Mej. Van Aaken verstaat de kunst om
door piano-spel den hoorder wezenlijk te treffen, en
bij de groote hoogte die zij als pianiste thans reeds
bereikt beeft, mag fcen voor de toekomst zeer veel.
van haar verwachten.
Mej. Koppel deed opnieuw haar prachtige, klank
rijke stem bewonderen en haar onberispelijke voor-
dracht, Zij gaf voor de pauze drie liederen „Der
Frühling" van Grieg, liet teere „Du bist die Ruh"
van Schubert en „lm Maien" van Hiller. Latérzong
zij nog „Weemoed" van Verhuist, „JODge Liefde?5
van Mann en „Serenade" van S. de Led go. Ook
deze zeer begaafde zangeres mocht luide bijvalsbe
tuigingen in ontvangst nemen en ook zij werd na
het zesde nummer met bloemen gehuldigd.
De beer Van Aaken, die bet concert geopend bad
met de „Sonate" (op 21) van Niels Gade, voor viool
en piauo, speelde in het derde nummer Beethoven's
„Romauze" (op. *40) en „Berceuse de Jocelyn" van
BeDjamin Godard. Hoe mooi geacheveerd werd de
romance voorgedragen en met hoeveel gevoel werd
vooral het laatste nummer gespeeld Dezelfde goede
hoedanigheden, en ook een zeer ontwikkelde tech
niek, blonken evenzeer uit in „Thaïs," méditari-m van
van Massenet, en „Dudziare," mazurka van B. Wie-
niawsky. Onuoodig te zeggen, dat ook den heer
Van Aaken een warm applaus ten deel viel.
Aan het einde van het concert, na „Chant hin-
dou" van Bemberg (voor zang, viool en piano) werd
het drietal door het publiek toegejuicht, zooals al
leen een werkelijk dankbaar auditorium dat doet.
De avond was in den waren zin des woords een
„kunstavond", die zouder twijfel bij alle aanwezigen
nog langen tyd in aangename berinnering zal bljj-
De wetenschappelijke expeditie naar Su
riname, onder leiding van onzen vroegeren
stadgenoot dr. H. van Cappelle ondernomen,
js in Nederland teruggekeerd.
De agent van politie 2e klasse J. van der
Form is met ingang van 15 dezer in gelgk
ambt benoemd te Apeldoorn.
Bij de in het Paleis voor Volksvlijt te Am
sterdam gehouden internationale scherro-wed-
strijden ter viering van het 10-jarig bestaan
van den oNederlaiidsehen Scbermbond" be-
weder verkrijgbaar het zoo gunstig bekende
nog niet te Palmyra. Gedurende do dagen, die onze
reis nog duurt, bebbeu wij gelegenheid elkaar beter
te leeren kennen, en blijft u op den laatsten dag
bü uw besluit welnu, dan moeten wjj er vrede
mee nemen, dat u ons niet kunt uitstaan".
Deze laatste woorden werden op lachenden toon
gesproken. Ik was bljj, voorlooprg geen besluit te
behoeven te Demen en wenschte slechts, dat de
reis nog zeer lang duurde. 4k deelde hun nu mijn
naam mede, dien zij verklaarden reeds lang te we
ten, om de eenvoudige reden, dat hjj op mijn kof
fer gedrukt stond I
W(j werden van dag tot dag vertrouwelijker. Jack
vertelde mij van zjjn leven, van zijn dagelijksche
bezigheden, van zijn plannen en hoe beter ik hem
leerde kennen, des te meer groeide mijn genegen
heid voor hem aan. Ik streed tegen dat gevoel van
liefde. Ontelbare malen was ik op het punt hem
alles te seggen, doch op het beslisto oogenblik ont
brak mij de moed. Tengevolge dor vele ontroerin
gen liet mijn gezondheid zeer veel te weDScheD
over. Ik had herhaaldelijk heftige koortsaanvallen
en was onuitsprekelijk dankbaar, toen weAdolphus
Town bereikten. Ik was te ziek om mij te yerzet-
teu tegen hun dringend verzoek om hen to verge
zellen en toen ik eindelijk op een zacht bed in een
vriendelijk vertrek lag, sloot ik de oogen en ver
loor het bewustzijn. Hoe lang ik zoo lag, weet ik
niet, doch toen ik ontwaakte, zat Jack naast mij
en Elza stond aan het voeteneinde.
„Ben ik ziek geweest?" vroeg ik.
„Ja, antwoordde Jack, maar nu zult u er spoedig
weer bovenop komen".
„U hebt toch geen doktor dokter Ivor niet
gehaald 1" vroeg ik verschrikt.
Jack en Elza wisselden een blik,
„Neen, want ik ben zelf vroeger dokter geweest
en niemand behalve Elza en ik hebben u verpleegd".
Het duurde veertien dagen vóór ik in zooverre
hereteld was, dat ik gedurende eenige uren het bed
kon verlaten oai op een sofa vlak bij het venster
te kunnen liggen. Het vertrek, dat tot ziekenka
mer voor mij was ingericht, bevond zich op de
eerste verdieping en zag uit op een beerlijken tuin.
Heerlijk rustige uren bracht ik hier door in gezel
schap van broeder en zuster, die mij nu Una noem
den. Met geweld drong ik de gedachte aan bet
doel van mjjn reis op den achtergrond, want ik
kwam tot de ontdekking dat de genegenheid, die
ik voor Jack koesterde in liefdo veranderd was.
Welk een zonderling resultaat van mjjn reis naar
Canada. Eu wat zou het eind zijn Ik bemerkte
zeer goed, dat Jack voor mij dezelfde gevoelenB
koesterde alB ik voor hem. En eens, toen ik weer
voor het venster lag en hjj naast mij zat, vatte hij
mijn hand en kuste die.
Ik was daarover niets verbaasdhet scheen mij
heel natuurlijk toe, dat bij mjj kuste.
Zoo leefde ik voort als in een tooverland, zonder
aan do toekomBt te denken, mftar zoo gelukkig als
of ik nimmer verdriet had gekend. Ik verlangde
niet naar den dag, waarop ik volkomen hersteld
zou zijn, omdat ik dan moest heengaan om Cour-
tenay Ivor, den moordenaar van mijn vader te
zoeken.
Op een dag, dat ik op mjjn canapé voor het ven
ster lag te drooincn van allerlei geluk, trad Jack
binnen en zeide
„Una, als je 't goedvindt, blijf ik wat bij je zit
ten. Elza gaat met den pony naar Palmyra, oifi te
zien of er brieven voor ons zjjn. Kan zjj misschien
iets voor je uit de stad meebrengen
Ik aarzelde.
„Zeg het gerust, mnar dan gauw, ws t ze rjjdt
het hek uit".
„Ik zou graag een paar citroenen hebben
„Natuurlijk kan ze die halen. Wacht, ik zal haar
even naloopen".
Hij sprong op de lage vensterbank, met de eene
hand aohterwaarta gestrekt en toen naar bepeden
Mijn hart stond stil van schrik Die sprong
opende mijn oogen.... Dien rug, die giopende
hand, die houding zou ik overal herkend lit bl en.
Dal was de moordenaar mijns vadersCourtenay
Ivor
Snikkend verborg ik het gelaat in de handen.
aan gTenzenlooze wanhoop ten prooi. Vóór ik tijd had
om mij weder te bebeerscben, kwam Jack terug en
vroeg op deelnemenden toon de oorzaak van mijn
harstochtelijk verdriet.
Ik hief het hoofd op en antwoordde
„Je hebt mij bedrogen .jij bent Courtenay vorl"
Verwonderd, doch volstrekt niet verschrikt keek
hij mjj aan.
„Heb je dat dan toch eindeljjk ondekt, Una?
Je weet dus nog alles nog van vroeger, lieve ing?"
„Hoe durf je zóo tot mjj sprekeu, jjj, de moorde
naar van mjjn vader?"
Ontsteld week lijj thans achteruit.
„Ik ik zou je vader vermoord hebben O. Una,
hoe is het mogeljjk, dat je thans zóo kunt spreken!
Indien je mij nu hebt herkend, moet toch dcheele
geschiedenis voor je ontwaken".
Zijn kalmte bracht mij geheel in de war. Wat
zou hij bedoelen? Zou bet mogelijk zijn, dat mand
zóo kou huichelen?
Ik keek hein nan- Slechts mudelijden \ia pzijn
gelaat te lezen.
„Una, zeide h\j eindelijk niet heeschedi stem,
het is hard voor mij en wreed van mij, nar tóch
acht ik net noodzakelijk, datje nu alles h< OTt. Je
hebt mij eindelijk herkend. Hoe vurig ik ook
naar dit oogenblik verlangd heb, vervulde 1 ei voor
uitzicht ui ij toch steeds met heimelijke aij 8'".
„Zeg mij alles!" riep ik opgewonden uit.
De spanning maakte mij rijk
„Una, bereid je voor op iets, dat je eei. hevigo
schok zal toebrengen, hernam Jack. Ik zal joj»^
ten zien, wie het schot gelost heeft, datje
doodde". [Wordt
