Februari 1901. Maandag 18 Jo. 5059. 50e Jaargang. Buitenland. Kermisvolk Binnenland. PHOEMX-BROUWEKIJ. H. MEURSING Co. AMERSFOORT. Specialiteit in Exportbier naar de Tropen. AMEB.SFOORTSCHE COURANT. FIRMA A H VAN CI^EFF te AMERSFOORT. Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden franco per post f \.\b. Advertentiën 1—6 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-, ofïicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels /"1.25; elke regel meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers worden in rekening gebracht en kos ten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU KORTEGRACHT9 Telephoon I». verslagen over de maand KENNISGEVINGEN. De BURGEMEESTER van AMERSFOORT, lengt Ier kennis van belanghebbenden, dat invoer over land van melkvee in België Clinge (station), met ingang van heden »V is toegestaan. JjjjiHAmersfoort, 15 Februari 1901. De Burgemeester voornoemd, T. A. J. van ASOH van WIJCK. §>I)e KAMER van KOOPHANDEL en FA BRIEKEN heeft ontvangen gHpl. Consulaire verslagen iHtnuari 1901. Statistiek van den in-, uit- en doorvoer gëdurende de maanden November en Decem ber 1900. .„3. Handelstractaten en tarieven van Invoer rechten in Barbados, België, Canada, Duitsch- kpd, Dominicaansche Republiek, Engeland, Êpg.-Indië, Eng.-Honduras, Eritrea, Frankrijk, H^wenada, Griekenland, Honduras, Republiek Haiti, Italië, Ned. Oost-lndië, Newfoundland, .^Jpstenrijk-llongarije, Rusland, Rumenië, Sal- Wdor, Vereenigde Staten van Noord-Amerika, aftnezuela, Zwitserland, Zuid-Afrikaansche Republiek (Orange River Colony en Trans- 'Véal- Colony). 4. Statistiek van het vervoer op spoor- en nwegen in 1899. Jaarcijfers. Rijken in Europa 1899. 0. Maandcijfers en andere opgaven in 1900. Belangstellenden kunnen bovengenoemde Sslagen enz. voor eenige dagen ter lezing [tvangenaan te vragen bij den onderge- Ikende rfERMs. P. van HASELEN, Secretaris. bersfoort, Februari 1901. Het Duitsche »Militiir Wochenblatt", dat i de bezetting van Lijdenburg door Sir pvers Buller zijn besprekingen van den Hd-Afrikaansche oorlog had gestaakt, om- die oorlog «uit" was, heeft zijn beschou wen hervat, een artikel, getiteld »Het tweede ge- jiaat dat zien, dames cn heerenGaat dat zien I w»te. het merkwaardigste sobouwspol van wereld, llior vindt u geen uamaak of bedrog, mechaniek of werktuig; hier wordt u niet zeDorucn met kwakzalverij l Keen vertooning van J»eren niet twee hoofden of koeien met zes poo- p, Hier, dames en heoren, is alles natuur I Bibi 1 zjju gezelschap workon enkel met het gereedschap Til vader Adam... Met onze kracht, handigheid, «fheid, buigzaamheid, ijver en geduld, hebben wij u reputatie gekregen over de geheele wereld. Jal is de troep van Bibi bekend van Oost tot Welt, van do Noordpool naar de Zuidpool, in alle landen van Europa en de vijf werelddeelen .Wilt n fen bewijs van wal wjj kunnen f Tiui... tiui tiui.tiu iu iu Maken uw kanarievogels soms betere trillers? Is u liefhebber van de schoon heden der vrije natuur? Luistert dan eens naar den nac(> tegnal, als 't u belieft: Iu tu, tu!...iu,iu iu; tu, tu, tu, tu iu I Heeft een van do omstau- ders mogelijk zijn trouwen waakhond verloren Ik zal u brntis onderricht geven, hoe gij de dieven van uw I houdt: Oeaf... oeaf... af... af... oeafl Wat u hooren, dames en beeren 't Loeien van de «en van de slang, 't huileu vau den wolf, ^vinkeleoren van den leeuwerik, 't blaten van het »p, 't kakelen van de kip, 't kraaien van den 't hinniken vau het paard, 't miauwen van de I 't brullen vau den leeuw, of 't piepen van den pel?... Kortom, dames en hoeren, noemt mij den naam van een dier, uit het binnen- of tmland, wild of tam, groot of klein, on Bibi zal ■nadoen. Ik breng u onmiddellijk, waar ik ver- ■deue jaren van mjju loven heb doorgebracht P?*® stndeerenin Amerika, in de Bteppen van ■ttriü, iu de eeuwenoude boHSchen, wnar nog geen ■scholjjk wozon den voet zette, zoowel als op de ■ge boerenhoeve. Vooruit, dames en heeren I Vooruit! Wat is er uw dienst? Ik bon tot uw orders. Wie zegt iets? iemand niet? Allen zoo stom als visschon !..,Och deelte van den Boerenoorlog", brengt het blad hulde aan de bekwaamheid, waarmede de Boerengeneraals hun strijdkrachten hebben gereorganiseerd. «De krijgstucht onder hen is beter dan ooit, en door de Wet's olfensief optreden langs de geheele lijn heeft de oorlog een gansch ander karakter gekregen", zegt het. Het blad keurt ten strengste de geweld dadige maatregelen der Britsche aanvoerders af. Het verbranden van hoeven en het weg voeren van vrouwen en kinderen kan soms noodig zijn als middel van zelfverdediging, maar in deze omstandigheden, nu de troepen vermoeid en verbitterd waren door hun lang durig en vruchteloos achtervolgen van den vijand, moest het natuurlijk aanleiding geven tot onnoodige en onverschoonbare gruwelen, waardoor de Boeren geen andere kans bleef dan te strijden of te sterven. Een medewerker van «Daily News" is onder het Londensche volk in de achterbuurten gegaan om te hooren hoe de moeders, vrou wen, broeder en zusters van de Tommies wel over den oorlog spreken. Hij gewaagt van de verslagenheid en den angst, welke daar heerschen. De soldaten vrouwen schrikken, in haar angst voor slechte tijding, zeer hevig, zoodra een vreemde naar hen vraagt. Vooral de ziokteu in Zuid- Afrika verontrusten haar. Zij klagen bitter, dat er maar geen eind komt aan dien oorlog. «Toen de City-vrijwilligers terugkwamen, meenden wy dat het uit was, en nu het gelijkt er niet naar" klagen zij schreiend. «En als hij terugkomt", klaagde een jonge vrouw, «is hy misschien niet in staat om iets uit te voeren. O, ik wilde, dat de meu- schen die den oorlog maken, zeiven moesten uittrekken". Ware het maar zoo. De Koning heeft aan Roberts de titels ver kend vau graat en burggraaf van het Ver- eouigd Koninkrijk, met de namen «Viscount Saint-Pierre and Earl Roberts of Kandahar in Afghanistan, of Pretoria in Transvaal Colóny, and of the City of Waterford". Men zegt, dat Keizer Wilhelm II zeer ge troffen is door de heftige aanvallen, die te gen hem gericht zijn, toen hij zijn onbeleefd beid tegenover President Kruger vergrootte door daden, zooals het verleunen van de or de van den Zwarten Adelaar aan veldmaar schalk Roberts, den heul der Boeren. Zekere families aan het Hof, zegt de Ber- lijnsche correspondent der «Petit Bleu," ver- klareo, dat de Keizer begint tegevoelen.dat hy zich heeft blootgesteld aan het gevaar van impopulair te worden, Maar de Keizer kon wel eens opnieuw om zwaaien en dezen keer ten gunste der Boeren. De correspondent en wij zijn het met hem eens gelooft niet, dat dit gebeuren zal, maar acht ae geruchten toch merkwaar dig genoeg om ze te vermelden. Den 9 Maart zal het 50 jaar geleden zyn, dat de Gereformeerde kerk te Kampen werd gesticht, met 13 leden, welk getal thans ge klommen is tot 4400. De feestelijke herdenking is bepaald op 13 Maart a. s. Verschillende sprekers zullen alsdan optreden. De Tweede Kamer heeft haar zittingen hervat ter afdoening van nog eon groote hoeveelheid nuttig werk, vooraleer de perio dieke verkiezingen in Juni haar tot uiteen gaan noodzaken. Aan keus ontbreekt het haar nieter zyn tal van gewichtige wetsontwer pen ter openbare behandeling gereed en daar aan zullen er in den loop der eerstvolgende weken nog enkele worden toegevoegd, die vóór Juni moeten worden afgedaan. Dto over vloed gaf dan ook aanleiding tot een stem ming over haar orde vun werkzaamheden. Ni- mens de ceutrale sectie word door den Voor zitter voorgesteld het eerst in behandeling te nemen do zoogenaamde Schipperswet, de motie-Van Raultg over het consulaatwezen, welke anderhalf jaar moest wachten, en de drie militaire wetten, nl. op de Legerorganisa- tie, de wijziging der Militiewet en de inrich ting der Landweer, terwyi by zyn voornomen te kennen gaf, voor het «Paascbrecès ook do Woning- en de Gezondheids wetten ter be handeling aan de orde te stellen. Hiertegen kwam de heer Vermeulen in verzet, wat numelyk het behandelen der Legerwetten betreft, omdat speciaal de le- ger-organisatie, wat het aantal vereischte troepen betreft, nauw samenhangt met de Vestingwet, terwijl de Minister van Oorlog in de Eerste Kamer verklaard heett, dat een wijziging dier wet nan z(jn Departement in bewerking is. Zoolang men den inhoud dezer wet niet kent. weet men derhalve niet welke versterkingen bezet zullen moeten worden en hoeveel manschappen daarvoor noodig zijn. Uitstel van behandeling der Legerwetten bevoelt zich daarom logisch aan. Zyn denkbeeld vond steun bij tie heeren Schaper en Kerdyk, die aan de uit sociaal ja, maar dat is waar ook I Er moet 'u beetje muziek bij. Mag ik tie muziekliefhebbers en amAteurs on der u verzoeken, hun lieveliugsstukje op te geven Soli, koor, 't komt er niet op naD. 't Orkest ben ik Bibi, uw onderdanige dienaar, bjjgoetuun door me juffrouw Irma Bilboquette, eerste groote trom (maak uw compliment, jongedame, als ik u nan 't geëerde publiek voorstel!en den heer Grégoril- Inrd, den grootsten artist, dien bot aardrijk heeft aanschouwd. Komaan, dames en hooren, ditmaal kost hel niemendalnoem m(j slechts een muziek- Btuk Watblief?Wat zegt die meneer iluar? De .Favorite"? Heel goed! Do .Favorite" dan. Het groote air Attentie, Grégorillard IEen twee Eu werkende met handen, voeten en lippen, ver schillende instrumenten nabootsend, gaven zij het muziekstuk to hooren. De menigte juichte too, en de eersten vorsloutten zich, hot houten trapje van de tent te beklimmen. Dii was het signaal. Op de eerste schapen volgdeu er meer, terwijl de kunstenmaker onophoudelijk nieu we grappen en aardighedon verkocht en mejuffrouw Bilboquette mot meueer Gregorillard een koddig dan sje maakte. Bibbi, ziende dat de zaak marcheerde, slaakte zijn grappen en duisterde den paljas toe „Houd ze maar aan de praatik ga even naar den kleine zien." En met een kluchtigon sprong verdween hjj ach ter het zeildoek der tent. In oen oogwenk was hij bjj den gelen wageD, die het gezelschap tot woning diende, sprong bet trapje op en vroeg angstig aan ziju vrouw, gekleed in oen bont pakje, gereed om op te treden: „Hoe is 't?" De vrouw antwoordde niet; doch duidelijker dan woorden konden doen, sproken haar droeve oogen en haar bleek gelaat, waarop de tratien het blanket sel hadden doen vorvloeien tot roode plekken en strepen. Zij zag er grotesk uit op die manior, maar niemand zou or aan gedacht hebben, te lachen om dat door smart ontstelde gelaat. Do man begreop het; hij hoog zich over een boije, waarin oeu klein wezentje lag, bleek en mager, dat geen ander teeken van loven gaf dan een moeilijk, zwak ademhalen, door den hall geopenden mond. Een mager handje hing slap neer do vader kuste het eu bracht liet met teere zorg weer onder den deken. Wat was du kunstenmaker van daareven veranderd I Do aanraking van een toovoroede had geen verras sender uitwerking kunueu hebben. Lang en strak staarde hij op het kleine, door pijn verwrongen kin dergezichtje. Eindelijk richtte hjj het hoofd op en vroeg aan de vrou w „Heeft hjj geklaagd?" .Neen, dat kan hjj niet meerantwoordde het ar me schepsel, in snikken uitbarstend. „Kom, kom, Marie, wanhoop nietl Wjj hebben nu geld e:i kunnen knopen wat er noodig is. Van avond gaan de zaken best de tent is vol. Maar wjj kunnen nietallebei hier bljjven ga j ij maar eerst, dan bljjf ik bjj George. Stuur Gregorillard hjj mjj, als al les klaar is." „Ja, duisterde de vrouw, je hebt geljjk." Ze stond op en wilde gaati, doch haar man hield bnar terug. „Wacht oven, zei hjj vriendelijk bezorgd, zóo kan je niet voor 't publiek optreden met dat boplekto gezicht. Kom eens hier. Hjj veegde haar gelaat af met een handoek on hielp haar, opnieuw wat rood opleggen, „Zie zoo, ga nu 1 vervolgde hu, je zult zien dat ons ventje heter wordt, geloof mjj I" Toon zij weg was, boog hij zich weor over het bodjo. Eenige minuten bleef het knaapje in dezelfde hou ding, onbeweeglijk daarna kwam een oogonblik van schijnbare verlichting. Do urmo vader vatte hoop, en met onoindige teederheid in ziju stem vroeg hjj „IIcjp is 't, schotje Heb je pijn 't Lichaampje schokte, toen volgde een zware zucht, een snik bijna, De armo vader voelde voorzichtig don kleinen pols, betastte voorhoofd eu waugeudaarna schonk hjj eenige druppels van een drankje in een lepeltje on trachtte dit den kleine in te geven. „Doet het daar nog altijd pijn? vroeg hjj, zacht het brandend hoeto voorhoofd aanrakend. Drink eens, lieveling, toe. Hjj bracht het lepeltje bjj do kleurlooxe lippon, doch deze bewogen zich niet. ,,Neon Wil je niet? Maar 't is zoo goed voofio George je toe, ventje, drink nu even 1" vervolgde do vader, het hleeko kopje een weinig opheffend, het steunende met zijn arm. „'t Is lekker, hoorl" Ren benauwd goluid eu boel het lichaampje beefde ouder een noeatannvaloen beuauwd, pie- p-nd geluid. De vader legde bet lepel f je noer en met toenemen den angst vroeg hjj „Zeg, George, zie je mjj wel Ken je mij Ken papa? Ik hen je papa Bibi, die je zooveel lekkers reugt. Zeg, George, ik zal chocolnadjee meebrengen, hoorl Je weel wel. van die hóele lekkere I... Geor ge! Mjjn lief kereltje I.O mijn God! wat is dat? Hij ademt niet meerO God, o God 1" <?p dit oogenblik Werd hoi deurtje van den wagen geopend door Gregorillard. „Patroon, wij zijn gereed; wil ik het teeken geven om te begin uen Bibi antwoordde niot; vreemd fonkelden zijn oo gen hij roes op, sprong uit den wagon, liep de tent in on op het kleine tooneel. D.aar riep hU, hijgend, alsof do woorden hom niet uit do keel wilden .Dames en hoeron, de voorstelling gaat niet door. Mijn zoon.ie.dood.Het gold wordt lerugge- geien I" Hjj kon niets anders zeggen, maar hij zei het zóo treffend, dat hot publiek een oogenblik geheel on der don indruk was. Dat duurde echter slechts ee nige o ogenblikkon. Enkele toeschouwers, die meen den, dat doze uiting van vadersmnri tot het program ma behoorde, begonnen hard te applaudisseeren. Anderen volgden. Do kunstenmaker bleef onbewoegjjk staan. Eens-X klnns barstte hU in tranen uit eu kreet: „Maar 't is do waarheid! 't Is waar! Mijn kind. mijn uenig kind is gestorvenIk zal u hut gcla teruggeveu I Meu geloofde hem niot, en nieuw applaus volgde op deze woorden. „Het in zool Mjju kind is dood I Ik geef bet geld terug I" herhaalde wanhopig de ongelukkige vader. Doch naarmate hjj harder klaagde, verdubbeld» het handgeklap. Toen, als waanzinnig, wendde hij zich eensklaps om en vluchtte uit de tent naar don wagon daar naTn hjj het kind op en verscheen een oogenblik la ter weer op do planken, mot het ontzielde lichaampje in zjjn armen. Nu eerst was het publiok overtuigd, De mouschen wilden het gold niet terug en daar door kon het „kermisvolk" zjjn kleinen doode begra ven zonder een beroep te hooven doen op do open bare liefdadigheid.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1901 | | pagina 1