Februari 1901.
Maandag 18
Jo. 5059.
50e Jaargang.
Buitenland.
Kermisvolk
Binnenland.
PHOEMX-BROUWEKIJ.
H. MEURSING Co. AMERSFOORT.
Specialiteit in Exportbier naar de Tropen.
AMEB.SFOORTSCHE COURANT.
FIRMA A H VAN CI^EFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Maandag- en Donderdagavond. Abonnement per 3 maanden franco per
post f \.\b. Advertentiën 1—6 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-, ofïicieële-
en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels /"1.25; elke regel meer
f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers worden in rekening gebracht en kos
ten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT9
Telephoon I».
verslagen over de maand
KENNISGEVINGEN.
De BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
lengt Ier kennis van belanghebbenden, dat
invoer over land van melkvee in België
Clinge (station), met ingang van heden
»V is toegestaan.
JjjjiHAmersfoort, 15 Februari 1901.
De Burgemeester voornoemd,
T. A. J. van ASOH van WIJCK.
§>I)e KAMER van KOOPHANDEL en FA
BRIEKEN heeft ontvangen
gHpl. Consulaire verslagen
iHtnuari 1901.
Statistiek van den in-, uit- en doorvoer
gëdurende de maanden November en Decem
ber 1900.
.„3. Handelstractaten en tarieven van Invoer
rechten in Barbados, België, Canada, Duitsch-
kpd, Dominicaansche Republiek, Engeland,
Êpg.-Indië, Eng.-Honduras, Eritrea, Frankrijk,
H^wenada, Griekenland, Honduras, Republiek
Haiti, Italië, Ned. Oost-lndië, Newfoundland,
.^Jpstenrijk-llongarije, Rusland, Rumenië, Sal-
Wdor, Vereenigde Staten van Noord-Amerika,
aftnezuela, Zwitserland, Zuid-Afrikaansche
Republiek (Orange River Colony en Trans-
'Véal- Colony).
4. Statistiek van het vervoer op spoor- en
nwegen in 1899.
Jaarcijfers. Rijken in Europa 1899.
0. Maandcijfers en andere opgaven in 1900.
Belangstellenden kunnen bovengenoemde
Sslagen enz. voor eenige dagen ter lezing
[tvangenaan te vragen bij den onderge-
Ikende
rfERMs. P. van HASELEN,
Secretaris.
bersfoort, Februari 1901.
Het Duitsche »Militiir Wochenblatt", dat
i de bezetting van Lijdenburg door Sir
pvers Buller zijn besprekingen van den
Hd-Afrikaansche oorlog had gestaakt, om-
die oorlog «uit" was, heeft zijn beschou
wen hervat,
een artikel, getiteld »Het tweede ge-
jiaat dat zien, dames cn heerenGaat dat zien I
w»te. het merkwaardigste sobouwspol van
wereld, llior vindt u geen uamaak of bedrog,
mechaniek of werktuig; hier wordt u niet
zeDorucn met kwakzalverij l Keen vertooning van
J»eren niet twee hoofden of koeien met zes poo-
p, Hier, dames en heoren, is alles natuur I Bibi
1 zjju gezelschap workon enkel met het gereedschap
Til vader Adam... Met onze kracht, handigheid,
«fheid, buigzaamheid, ijver en geduld, hebben wij
u reputatie gekregen over de geheele wereld.
Jal is de troep van Bibi bekend van Oost tot
Welt, van do Noordpool naar de Zuidpool, in alle
landen van Europa en de vijf werelddeelen .Wilt
n fen bewijs van wal wjj kunnen f Tiui... tiui
tiui.tiu iu iu Maken uw kanarievogels
soms betere trillers? Is u liefhebber van de schoon
heden der vrije natuur? Luistert dan eens naar den
nac(> tegnal, als 't u belieft: Iu tu, tu!...iu,iu
iu; tu, tu, tu, tu iu I Heeft een van do omstau-
ders mogelijk zijn trouwen waakhond verloren Ik zal
u brntis onderricht geven, hoe gij de dieven van uw
I houdt: Oeaf... oeaf... af... af... oeafl Wat
u hooren, dames en beeren 't Loeien van de
«en van de slang, 't huileu vau den wolf,
^vinkeleoren van den leeuwerik, 't blaten van het
»p, 't kakelen van de kip, 't kraaien van den
't hinniken vau het paard, 't miauwen van de
I 't brullen vau den leeuw, of 't piepen van den
pel?... Kortom, dames en hoeren, noemt mij
den naam van een dier, uit het binnen- of
tmland, wild of tam, groot of klein, on Bibi zal
■nadoen. Ik breng u onmiddellijk, waar ik ver-
■deue jaren van mjju loven heb doorgebracht
P?*® stndeerenin Amerika, in de Bteppen van
■ttriü, iu de eeuwenoude boHSchen, wnar nog geen
■scholjjk wozon den voet zette, zoowel als op de
■ge boerenhoeve.
Vooruit, dames en heeren I Vooruit! Wat is er
uw dienst? Ik bon tot uw orders. Wie zegt iets?
iemand niet? Allen zoo stom als visschon !..,Och
deelte van den Boerenoorlog", brengt het blad
hulde aan de bekwaamheid, waarmede de
Boerengeneraals hun strijdkrachten hebben
gereorganiseerd.
«De krijgstucht onder hen is beter dan
ooit, en door de Wet's olfensief optreden
langs de geheele lijn heeft de oorlog een
gansch ander karakter gekregen", zegt het.
Het blad keurt ten strengste de geweld
dadige maatregelen der Britsche aanvoerders
af. Het verbranden van hoeven en het weg
voeren van vrouwen en kinderen kan soms
noodig zijn als middel van zelfverdediging,
maar in deze omstandigheden, nu de troepen
vermoeid en verbitterd waren door hun lang
durig en vruchteloos achtervolgen van den
vijand, moest het natuurlijk aanleiding geven
tot onnoodige en onverschoonbare gruwelen,
waardoor de Boeren geen andere kans bleef
dan te strijden of te sterven.
Een medewerker van «Daily News" is onder
het Londensche volk in de achterbuurten
gegaan om te hooren hoe de moeders, vrou
wen, broeder en zusters van de Tommies
wel over den oorlog spreken.
Hij gewaagt van de verslagenheid en den
angst, welke daar heerschen. De soldaten
vrouwen schrikken, in haar angst voor slechte
tijding, zeer hevig, zoodra een vreemde
naar hen vraagt. Vooral de ziokteu in Zuid-
Afrika verontrusten haar. Zij klagen bitter,
dat er maar geen eind komt aan dien oorlog.
«Toen de City-vrijwilligers terugkwamen,
meenden wy dat het uit was, en nu het
gelijkt er niet naar" klagen zij schreiend.
«En als hij terugkomt", klaagde een jonge
vrouw, «is hy misschien niet in staat om
iets uit te voeren. O, ik wilde, dat de meu-
schen die den oorlog maken, zeiven moesten
uittrekken".
Ware het maar zoo.
De Koning heeft aan Roberts de titels ver
kend vau graat en burggraaf van het Ver-
eouigd Koninkrijk, met de namen «Viscount
Saint-Pierre and Earl Roberts of Kandahar
in Afghanistan, of Pretoria in Transvaal
Colóny, and of the City of Waterford".
Men zegt, dat Keizer Wilhelm II zeer ge
troffen is door de heftige aanvallen, die te
gen hem gericht zijn, toen hij zijn onbeleefd
beid tegenover President Kruger vergrootte
door daden, zooals het verleunen van de or
de van den Zwarten Adelaar aan veldmaar
schalk Roberts, den heul der Boeren.
Zekere families aan het Hof, zegt de Ber-
lijnsche correspondent der «Petit Bleu," ver-
klareo, dat de Keizer begint tegevoelen.dat
hy zich heeft blootgesteld aan het gevaar
van impopulair te worden,
Maar de Keizer kon wel eens opnieuw om
zwaaien en dezen keer ten gunste der Boeren.
De correspondent en wij zijn het met
hem eens gelooft niet, dat dit gebeuren
zal, maar acht ae geruchten toch merkwaar
dig genoeg om ze te vermelden.
Den 9 Maart zal het 50 jaar geleden zyn,
dat de Gereformeerde kerk te Kampen werd
gesticht, met 13 leden, welk getal thans ge
klommen is tot 4400.
De feestelijke herdenking is bepaald op 13
Maart a. s. Verschillende sprekers zullen
alsdan optreden.
De Tweede Kamer heeft haar zittingen
hervat ter afdoening van nog eon groote
hoeveelheid nuttig werk, vooraleer de perio
dieke verkiezingen in Juni haar tot uiteen
gaan noodzaken. Aan keus ontbreekt het haar
nieter zyn tal van gewichtige wetsontwer
pen ter openbare behandeling gereed en daar
aan zullen er in den loop der eerstvolgende
weken nog enkele worden toegevoegd, die
vóór Juni moeten worden afgedaan. Dto over
vloed gaf dan ook aanleiding tot een stem
ming over haar orde vun werkzaamheden. Ni-
mens de ceutrale sectie word door den Voor
zitter voorgesteld het eerst in behandeling te
nemen do zoogenaamde Schipperswet, de
motie-Van Raultg over het consulaatwezen,
welke anderhalf jaar moest wachten, en de
drie militaire wetten, nl. op de Legerorganisa-
tie, de wijziging der Militiewet en de inrich
ting der Landweer, terwyi by zyn voornomen
te kennen gaf, voor het «Paascbrecès ook do
Woning- en de Gezondheids wetten ter be
handeling aan de orde te stellen.
Hiertegen kwam de heer Vermeulen in
verzet, wat numelyk het behandelen der
Legerwetten betreft, omdat speciaal de le-
ger-organisatie, wat het aantal vereischte
troepen betreft, nauw samenhangt met de
Vestingwet, terwijl de Minister van Oorlog
in de Eerste Kamer verklaard heett, dat een
wijziging dier wet nan z(jn Departement in
bewerking is. Zoolang men den inhoud dezer
wet niet kent. weet men derhalve niet
welke versterkingen bezet zullen moeten
worden en hoeveel manschappen daarvoor
noodig zijn. Uitstel van behandeling der
Legerwetten bevoelt zich daarom logisch aan.
Zyn denkbeeld vond steun bij tie heeren
Schaper en Kerdyk, die aan de uit sociaal
ja, maar dat is waar ook I Er moet 'u beetje muziek
bij. Mag ik tie muziekliefhebbers en amAteurs on
der u verzoeken, hun lieveliugsstukje op te geven
Soli, koor, 't komt er niet op naD. 't Orkest ben ik
Bibi, uw onderdanige dienaar, bjjgoetuun door me
juffrouw Irma Bilboquette, eerste groote trom
(maak uw compliment, jongedame, als ik u nan 't
geëerde publiek voorstel!en den heer Grégoril-
Inrd, den grootsten artist, dien bot aardrijk heeft
aanschouwd. Komaan, dames en hooren, ditmaal
kost hel niemendalnoem m(j slechts een muziek-
Btuk Watblief?Wat zegt die meneer iluar?
De .Favorite"? Heel goed! Do .Favorite" dan. Het
groote air Attentie, Grégorillard IEen twee
Eu werkende met handen, voeten en lippen, ver
schillende instrumenten nabootsend, gaven zij het
muziekstuk to hooren. De menigte juichte too, en
de eersten vorsloutten zich, hot houten trapje van
de tent te beklimmen.
Dii was het signaal. Op de eerste schapen volgdeu
er meer, terwijl de kunstenmaker onophoudelijk nieu
we grappen en aardighedon verkocht en mejuffrouw
Bilboquette mot meueer Gregorillard een koddig dan
sje maakte.
Bibbi, ziende dat de zaak marcheerde, slaakte zijn
grappen en duisterde den paljas toe
„Houd ze maar aan de praatik ga even naar
den kleine zien."
En met een kluchtigon sprong verdween hjj ach
ter het zeildoek der tent.
In oen oogwenk was hij bjj den gelen wageD, die
het gezelschap tot woning diende, sprong bet trapje
op en vroeg angstig aan ziju vrouw, gekleed in oen
bont pakje, gereed om op te treden: „Hoe is 't?"
De vrouw antwoordde niet; doch duidelijker dan
woorden konden doen, sproken haar droeve oogen
en haar bleek gelaat, waarop de tratien het blanket
sel hadden doen vorvloeien tot roode plekken en
strepen. Zij zag er grotesk uit op die manior, maar
niemand zou or aan gedacht hebben, te lachen om
dat door smart ontstelde gelaat.
Do man begreop het; hij hoog zich over een boije,
waarin oeu klein wezentje lag, bleek en mager, dat
geen ander teeken van loven gaf dan een moeilijk,
zwak ademhalen, door den hall geopenden mond.
Een mager handje hing slap neer do vader kuste
het eu bracht liet met teere zorg weer onder den deken.
Wat was du kunstenmaker van daareven veranderd I
Do aanraking van een toovoroede had geen verras
sender uitwerking kunueu hebben. Lang en strak
staarde hij op het kleine, door pijn verwrongen kin
dergezichtje.
Eindelijk richtte hjj het hoofd op en vroeg aan de
vrou w
„Heeft hjj geklaagd?"
.Neen, dat kan hjj niet meerantwoordde het ar
me schepsel, in snikken uitbarstend.
„Kom, kom, Marie, wanhoop nietl Wjj hebben
nu geld e:i kunnen knopen wat er noodig is. Van
avond gaan de zaken best de tent is vol. Maar wjj
kunnen nietallebei hier bljjven ga j ij maar eerst, dan
bljjf ik bjj George. Stuur Gregorillard hjj mjj, als al
les klaar is."
„Ja, duisterde de vrouw, je hebt geljjk."
Ze stond op en wilde gaati, doch haar man hield
bnar terug.
„Wacht oven, zei hjj vriendelijk bezorgd, zóo kan
je niet voor 't publiek optreden met dat boplekto
gezicht. Kom eens hier.
Hjj veegde haar gelaat af met een handoek on
hielp haar, opnieuw wat rood opleggen, „Zie zoo, ga
nu 1 vervolgde hu, je zult zien dat ons ventje heter
wordt, geloof mjj I"
Toon zij weg was, boog hij zich weor over het bodjo.
Eenige minuten bleef het knaapje in dezelfde hou
ding, onbeweeglijk daarna kwam een oogonblik van
schijnbare verlichting. Do urmo vader vatte hoop,
en met onoindige teederheid in ziju stem vroeg hjj
„IIcjp is 't, schotje Heb je pijn
't Lichaampje schokte, toen volgde een zware zucht,
een snik bijna,
De armo vader voelde voorzichtig don kleinen pols,
betastte voorhoofd eu waugeudaarna schonk hjj
eenige druppels van een drankje in een lepeltje on
trachtte dit den kleine in te geven.
„Doet het daar nog altijd pijn? vroeg hjj, zacht
het brandend hoeto voorhoofd aanrakend. Drink eens,
lieveling, toe.
Hjj bracht het lepeltje bjj do kleurlooxe lippon,
doch deze bewogen zich niet.
,,Neon Wil je niet? Maar 't is zoo goed voofio
George je toe, ventje, drink nu even 1" vervolgde
do vader, het hleeko kopje een weinig opheffend,
het steunende met zijn arm. „'t Is lekker, hoorl"
Ren benauwd goluid eu boel het lichaampje
beefde ouder een noeatannvaloen beuauwd, pie-
p-nd geluid.
De vader legde bet lepel f je noer en met toenemen
den angst vroeg hjj
„Zeg, George, zie je mjj wel Ken je mij Ken
papa? Ik hen je papa Bibi, die je zooveel lekkers
reugt. Zeg, George, ik zal chocolnadjee meebrengen,
hoorl Je weel wel. van die hóele lekkere I... Geor
ge! Mjjn lief kereltje I.O mijn God! wat is dat?
Hij ademt niet meerO God, o God 1"
<?p dit oogenblik Werd hoi deurtje van den wagen
geopend door Gregorillard.
„Patroon, wij zijn gereed; wil ik het teeken geven
om te begin uen
Bibi antwoordde niot; vreemd fonkelden zijn oo
gen hij roes op, sprong uit den wagon, liep de tent
in on op het kleine tooneel. D.aar riep hU, hijgend,
alsof do woorden hom niet uit do keel wilden
.Dames en hoeron, de voorstelling gaat niet door.
Mijn zoon.ie.dood.Het gold wordt lerugge-
geien I"
Hjj kon niets anders zeggen, maar hij zei het zóo
treffend, dat hot publiek een oogenblik geheel on
der don indruk was. Dat duurde echter slechts ee
nige o ogenblikkon. Enkele toeschouwers, die meen
den, dat doze uiting van vadersmnri tot het program
ma behoorde, begonnen hard te applaudisseeren.
Anderen volgden.
Do kunstenmaker bleef onbewoegjjk staan. Eens-X
klnns barstte hU in tranen uit eu kreet:
„Maar 't is do waarheid! 't Is waar! Mijn kind.
mijn uenig kind is gestorvenIk zal u hut gcla
teruggeveu I
Meu geloofde hem niot, en nieuw applaus volgde
op deze woorden.
„Het in zool Mjju kind is dood I Ik geef bet geld
terug I" herhaalde wanhopig de ongelukkige vader.
Doch naarmate hjj harder klaagde, verdubbeld»
het handgeklap.
Toen, als waanzinnig, wendde hij zich eensklaps
om en vluchtte uit de tent naar don wagon daar
naTn hjj het kind op en verscheen een oogenblik la
ter weer op do planken, mot het ontzielde lichaampje
in zjjn armen.
Nu eerst was het publiok overtuigd,
De mouschen wilden het gold niet terug en daar
door kon het „kermisvolk" zjjn kleinen doode begra
ven zonder een beroep te hooven doen op do open
bare liefdadigheid.