Maandag 10 Februari 1902. DE DOLLE GRAAF. PHOEMX BROUWEUIJ. No. 5161. 51e Jaargang. Buitenland. Feuilleton. Stadsnieuws. H. MEURSING Co. AMERSFOORT. BOCKBIER is van heden af weder verkrijgbaar. FIFMA A H VAN CLEEFF te AMERSFOORT. Verschijnt Maandag- en Donderdagavond Abonnement per 3 maanden fi.franco per post f 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 40 cent. Legale-, oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers worden in rekening gebracht en kos ten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. KORTEGRACHT 9 Teleptaoon 19. KENNISGEVINGEN. De BURGEMliERTFS en WEUHOUDERS vun AMERSFOORT, Gezien art. 8 der Hinderwet, Brengen ter kenis van het publiek, dat door hen aun II. llOOGEVKliN en zijne rechtver krijgenden vergunning is verleend om cene brooilbukke.ij opterichten in het perceel alhier gelegen aan de Zwanenhalssleeg, wijk F. No. 3, kadastraal hekend onder sectie E. No. 46G4. Amersfoort, den 6. Februari 1902. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WU1JTIERS. Do Secretaris, B. W. Til. SANDBERG. De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gelet op art. (J der Hinderwet, Brengen ter kennis vun liet publiek, dat een door A. van MANI'.N ingediend verzoek, niet bijlagen, om vergunning tot het oprichten van ee'ne sigarenfabriek en droojterij van sigaren in het perceel alhier gelegen aan den Wevers singel No. 39. hij lui Kadaster bekend onder Sectie K. No. 42N3. op de Secretarie der Gemeente ter visio ligt, en dat op Donderdag den 20 Fe bruari aanstaande, des voormiddags te half elf ureu gelegenheid ten Raad hui ze wordt gegeven, om, ten overstaan van het Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden, bezwaren tegen het oprichten van de inrichting in te brengen. Amersfoort, den G. Februari 1902. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WUIJTIERS De Secretaris, B. W. TH. SANDBERG. De correspondent van de »Times" te Pre toria beschrijft in een lang telegram don mi litairen toestand in Zuid-Afrika. Hij vindt dien over het geheel genomen weinig veranderd. De blokhuizen zijn goed om tot bevestigings doeleinde te dienen, maar beteekenen niets om aan den oorlog -een eind te maken. Let terlijk nergens is een streek, die maar eenigs- ziris van Boeren gezuiverd is. Een uitgestrekt heid die vandaag vrij is, wordt morgen weer onveilig. Dat Botha's scharen verstrooid zijn, beteckent niets, omdat bij binnen éen et maal tijds duizend volgelingen op een gege ven punt kan samentrekken. En dit staat thans reeds in een verwoed Jingoblad als de «Times". 1 nen weiden gemaakt, heeft nu toch einde- I lijk een wapenfeit bedreven, dat hem nog j meer recht verschaft dan voorheen otn zijn naam voor het op grootsche daden beluste nageslacht te doen voortleven. Lord Methuen heelt een convooi genomen! I II ij snoof Boeren en de wakkere Lórd stelde I zich aan het hoofd van een van zijn vlie- 1 getuiste colonnes. In een zeer donkeren nacht sloop hij op zijn vijand toe, heel voorzichtig, j en toen, (licht bij het convooi, werd storm j geloopen, onhef convooi was buitge- I maakt. I Maar toen de donkere nacht tot lichtere» I dag begon over te gaan, bleek het convooi j een... Engelsch convooi te zijn, het convooi nog welvan Lord Methuen zelf Loi Mfilmen, de lu-ld van de Modder- rivier, ook bekend om zijn recordmursche», waarbij meer kilometers dan krijgsgevange- 4-) Even voor de school begon, vond Christiaan ge legenheid, zijn bondgenoolen mee te dsulen, dat hij Gnatzig opmerkzaam had gemaakt op het gedenk teeken, en zij vermaakten zich kostelijk over ziju verstrooidheid ouder de les. Mevrouw Gnatzig had haar best gedaan om aan haar kofKetafel een feestelijke aanzien te geven, maar haar echtgenoot scheen geen oog te hebben voor de vele goede gaven. Haastig dronk hjj een kopje koffie leeg, en zeide eenigszius verlogen „Je neemt het mg toch niet kwalijk lieve Emilie, dat ik je een paar uur alleen laat f Maar ik heb be hoefte aan l'rissehe lucht. Wil je soms meegaan, Scl.neeloth 5" Christiuan had nog nooit zulk een uitnoodiging ontvangen en verklaarde zich dadelijk bereid, mee te gaan. „Wjj konden eigenlijk wel eens naar de plaats gaan waar jjj dien zoogcuaamden gedeuksteen meen tout- dout tn bobben" zeide de leeraar toen zij buiten de stad waren, ik wil het toeh wel eens zien, ja, dat kunnen wij wel doen." Christiuan braeht zijn motgezel n et opzet een paar maal op een verkeerden weg on hield zich alsof hg zelf niet precies meer wist waar hg het gedouktee- ken had gezien. Gnatzig werd hoe langer zoo on geduldiger en toen zg eindelijk op de plaats kwa men, liep hg haastig naar den steen toe en bekeek Blijkbaar ul'ficieus wordt uit Den Haag ge schreven De deputatie der Zuid-Afrikaansche Repu blieken, thans in haar geheel hier aanwezig, heeft zich als volgt uitgelaten naar aanlei ding van de mededeeliugen der Netlerland- sehe Regeering iu het gisteren verschenen Oranjeboek Ook wij hebben natuurlijk met belang stelling de mededeeling vati de N'ederland- scbe Regeeriug aati de Engelsche gezien en hel antwoord van den Engelsche» Minister. Wij erkennen en apprecieeren de goede bedoeling der Nederlandsche Regeering om een einde te willen maken aan dezen ramp zaligen oorlog, zooals wij alle pogingen op prijs stellen die ten doel hebben een zooda- nigen vrede te bewerkstelligen als waarop wij meenen recht te hebben. Dat een persoonlijk overleg tusschen de in Europa verblijvende gevolmachtigden en de Regeeringen in Afrika gewenscht is, spreekt van zeil'. Dat de deputatie echter »geen instructiën van hare Regeeringen heeft gehad, geen in vloed zou behouden hebben bij de vertegen woordigers der Boeren iu Zuid-Afrika, noch een stem bij hun beraadslagingen sedert Maart W00", alleen afgeleid uit bet feit dat hun geloofsbrieven van dat tijdstip dateeren, is alweer een van de vele onjuiste gevolg trekkingen die door de Britsche Rugeering zoo dikwijls gemaakt worden. I) ui-latende de medededingen en instruc tiën zoowel door President Kruger als daar vóór en daarna van tijd tot tijd door ande ren overgebracht, weuschrn wij, behalve met verwijzing naar andere van Engelsche zijde gepubliceerde communicaties, als afdoende te herinneren aan het feit dat, toen er sprake was van vredesonderhandelingen in Juni 1901 bij de Regeeringen der twee Ziiid-Afrik ian- sche Republieken, die Regeeringen toen dui delijk getoond hebben niets ter zake te wil len doen zonder President Kruger en de de putatie te erkennen en te raadplegen. Deze zaak is aan de Britsche Rugeering bekend, daar de communcicatie dienaangaan de door baar bemiddeling per kabel is ge schied. Sedert is er niets gebeurd wat op eeni- geilei wijze do volmacnten of den invloed der deputatie aifeeteert of wat den minsten grond geelt voor de bewering der Engel sche Regeering. Dat op zulk een voorstel der Nederland sche Regeering afwijzend is beschikt, heeft ons niet ve-rast. Het versterkt ons inte gendeel in onze opinie die door onze burgers in Afrika wordt gedeel i dat, sedert den tijd dat de oorlog door 'daad is uitgelokt en de Republieken lot den strijd werden gedwongen, geen wijziging is gekomen in de politiek der Engelsche Regeeiïng, die ten doel beeft alles iu bet werk te stellen om ons voik uit te roeien en dus alle pogin gen reeds in den aanvang te verijdelen die zouden kunnen leiden tot een voor ons eervollen vrede. De toekomst zal teeren ten aanzien van de bezwaren der Engelsche Regeering met betrekking Ut den tijd vau drie maanden die volgens haar bewering noodig zou zijn voor een heen- en terugreis der deputatie, of die termijn te lang moet worden geacht in het belang van den vrede. De bewoordingen waarin het antwoord der Engelsche Regeering is gesteld, versperren den weg aan elke gedachte van de zijde dei- deputatie om een verzoek tot de Britsche Re geering te richten voor een vrijgeleide of anderszins. Ds. G. Bikker, van Bunschoten, hoopt morgenavond te 7 uur in «De Zaaier" hier vóór te gaan bij de godsdienstoefening der Chr. Gereformeerde gemeente. Herinnerd zij, dat op de Ambachtsschool weder leerlingen kunnen worden ingeschre ven voor timmeren, smeden en schilderen, en wel op de werkdagen, met uitzondering van den Zaterdag, van 5 tot en met 21 Fe bruari a. s. van 9 tot 11 en van 2 tot 4 uren. De leerlingen moeten minstens 12 jaar oud ziju en door een afteleggen examen blijk geven van voldoende te kuonen lezen, schrij ven en rekenen. Het schoolgeld bedraagt minstens f6 per jaar; ouders die geen schoolgeld kunnen betalen, worden vrijgesteld. Door het Departement Amersfoort der «Maatschappij tot Nut van 't Algemeen" is een wekelijksche vergoeding van f0.40 f0.60 beschikbaar gesteld v.ior een beperkt aantal leerlingen uit Amersfoort wier ouders, zonder deze vergoeding niet in staat zouden zijn, hun kinderen van het onderwijs gebruik te laten maken. Alle leermiddelen en gereedschappen wor den kosteloos verstrekt. Nadere inlichtingen geeft de Directeur. De beer A. M. Kollewijn Nzn,; van wiens hand reeds menig historiewerk is verschenen, o. a. het zeer gewaardeerde werk «Kleio" algemeene wereldgeschiedenis, met zijn boei ende tafereelen, heeft thans met zijn zoon, den heer M. J. Kollewijn, een ander belang rijk geschiedboek bewerkt, namelijk een «Geschiedenis van Nederland", in vier om vangrijke deelen. In dit boek wordt het merk waardig verleden van ons land en volk uit voerig geschetst, waarbij ruimschoots gebruik aESKSX BHBBB hem var alle kanten. „Hm! hm! Deo Ra de gaste 1050. Er er is geen twijfel aan. Hij is echt een oud gedenkteeken der Wenden hmhmHij liep om deu steen heen. „Geen twij fel aan Een gedenkteeken uit den tijd der Wen den I En dat zoo iets niet eerder ontdekt is! Het ia ja. het is onbegrijpelijk". Hij schudde het hoofd. „Het ia hier een eenzame plek, dat is zoo. Sedert eeuiven heeft hier geeu be schaafd wezen een voet gezet." Hij huiverde bijna bg deze gedachte „Gij zult te voorschijn komen uit uw eenzaamheid en verlatenheid", vervolgde hij toen op plecbtigen toon, terwijl hg zgn band op den ateen legde „en ik wil het zijn, die u den weg baant. Ik zal het oog der wereld op u vestigen." Christiaau die zich don tijd verdreven had niet het snijden van riet, kwam nu weer bij hem. „Hoo is het, mijnheer Is het werkelijk een gedenkteeken?" „Ja, jonge vriend," antwoordde Gnatzig, je staat hier voor een gedenkteeken, dat de Wenden vele honderden jvren geleden hebben opgericht ter eere van hun god. Lauge, lange jaren heeft hit hier ge- staau, zonder dat de voet eens menschen dezen weg betreden heeft; maar nu zullen wij het aan de weveld teruggeven. Beloof mg echter, mijn waarde Schneeloth, met niemand over onze ontdekking te spreken eir ik de noodige toebereidselen gemaakt heb." „Zeker mijnheer," antwoordde Christiaau en dacht bij zichzelf: „D;e oude gek wil de eer van de ont dekking alleen voor zich houden. Nu góed, er maar op los, Gnatzig; hoe meer leven er over de zaak ge maakt wordt, des te beter is hetl" Weldra verspreidde zich in hel stadje het onbe paalde gerucht, dat de leeraar Gnatzig, lid van het Provinciale Genootschap voor Oudheidkunde, een belangrijke vouds had gedaanmaar het rechte kwam niemand te weten. Gnatzig zelf trok met een veelbeteekenend lachje de schouders op wanneer men er hem naar vroeg en confereerde druk men den I Burgemeester. En na eenigen tijd verscheen er iu de een artikel, getiteld „Een gewichtige onl- j dekking." „Door een toeval is er in de onmiddellijke nabij- I beid onzer stad eengedeukteeken gevonden, dat nog I uit de grijze oudheid stamt, een steen,opgericht ter eere van een heidensche godheid Sedert een .ven heeft I geen menschelgke voet de plaats betreden, waar de- ze steen zich bevindt!" En wat verder las men: I „Met deze steen is onze stad een bezienswaardig- I beid rijk geworden, die zeker velen van heinde en verre hierheen zal lokken. Dank zij de energie van j onzen Burgemeester zal er door het Gemeentebe- stuur een weg aangelegd worden, gaande van deu j straatweg lang het Ralsdorfsehe bosch, tot aan de I plaats waar zich het gedenkteeken bevindt. Natuur- j lgk is deze vondst van groot belang voor het Ge nootschap van Oudheidkuude, en binnenkort staat I ons dan ook eeti bezoek te wachten van de leden der coinmi-sie." Het artikel was onderteekend met de lettersG—g. De heer Gnatzig ontkende vol- I strekt niet, dat hg er de steller van was en even min, dat uien het viudeu vau den steen aan hem te danken had. De leden van het Radegastverhond verkeerden in groote opgewondenheid, en op den dag, waarop bo vengenoemd artikel in de courant verscheeu, gaf Lex zijn vriendiuueije Elvire een groot stuk choco lade cadeau. In eon verbazend korteu tijd wus de weg naar het- Kadega-t-gedenkteeken klaar en de dag waarop de commissie van het Genootschap voor Oudheidkunde het zou bezichtigen, was bepaald, 's Avonds zou Gnatzig een lezing houden in de groote zaal van van het hotel „De Druil" bij alle boekhandelaren waren toegangsbewijzen verkrijgbaar, die grif van de hand gingen. Een paar dagen vóór de groote gebeurtenis maak ten de leden van het Radegastverhond eeu roei tochtje. „Jongens, dat de zaak zooveel opgang zou nooit gedacht, zeide Fred Mengstedt t nèg eens een paar gedeuksteenen maken, had i kunnen wg i oprichten „Neen, dan is er geen aardigheid meer aau, ant woordde Lex. Ik weet wat beters! Op den dag, waarop de groote heeren komen, nemen wjj ons ge denkteeken hier weg, roeien er mee naar den an deren kant van het meer en bouwen het daar weer op bij de stadsweide." „Prachtig, jubelde Fred, dat is eeu geniale inval, dat zullen wij doen 1" Schneeloth had eenige bedenkingen. „Mij dunkt, dat wg alles maar moeten laten zooals het is, zeide hg. Als het naderhand uitkomt, krijg ik er de schuld van, want ik heb cr hem attent op gemaakt." „Ja dat is waar, zeide de beiden andereu. maar het is toch zoo'n prachtig idee. Weet je wat, Christiuan, blijf jij dezer dagen maar stilletjes thuis, en als er wat uitkomt, nemen wij alles op ons. En wat zou men ons op stuk van zaken ook kunnen doen Wij mogen toch wel steenen verven als wg daar pleizier j iu hebben Schneeloth trok een lang gezicht. .Dan is er voor mij eigenlijk geen aardigheid meer aau maar het 1 zal toch wel het verstandigste zijn." „Dat blijft dus afgesproken, zeide Alex, j'j blijft thuis en wg laten ons gedenkteeken een reisje doen." j Toen de school 's middags uit was, stormden Lex I en Mengstedt naar huisom hun boeken weg te bren- I gen en elkander zoo spoedig mogelijk weer bij de j boot te ontmoeten. Alex gunde zich nauwlijks den I tijd, kollie te drinken, en toen h i zijn pet opzette, vroeg zijn nicht Nora„Waar ga je i Alex r r heen,

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1902 | | pagina 1