Maandag 17
Maart 1902.
PHOENIX - BROUWERIJ.
DE DOLLE GRAAF.
No. 5170.
51e Jaargang
Stadsnieuws.
Feuilleton.
H. MEURSING Co. AMERSFOORT.
BOCKBIER ig van heden af weder verkrijgbaar.
AIERMTSCHE CQUEAE
FIRMA A H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Maandag- en Donderdagavond Abonnement per 3 maanden /"l.franco per
post ƒ1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-, ofiicieële-
en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels f 1.25; elke regel meer
f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers worden in rekening gebracht en kos
ten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Dij advertentiën vud buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT9
Tokphoon 19.
KENNISGEVINGEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Brengen ter algemeene keunis, dat de Gemeen
teraad iu zijne vergadering van den 25. Febru
ari 1902 heeft ingesteld eene wckelijksohe vee
markt o(» Dinsdag.
De eerste veemarkt zal plaats hebben op
Dinsdag 25 Maart 1902.
Amersfoort, den 14. Maart 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
B. W. TH. SANDBERG.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Herinneren de ingezetenen
le. aan den inhoud van art. 16 der Verorde
ning op de straatpolitie, luidende:
„Honden op den openbaren weg loopende zon
der voorzien te zijn van het kenteeken door
Burgemeester en Wethouders vastgesteld, ten
bewijze dat zich daarvoor iemand als houder
heeft opgegeven in het loopende dienstjaar der
plaatselijke belasting op het houden van hon
den, kunnen beschouwd worden als onbeheerd
en zonder eigenaar, en door de politie of, an
dere daartoe door Burgemeester en Wethouders
aan te stellen personen, opgevangen of, indien
zulks ondoenlijk is, afgemaakt worden."
2e. aan het bepaalde in art. 12 der Verorde
ning op de invordering der belasting op honden,
luidende
„Honden die niet van het kenteeken, in art. 6
bedoeld, zijn voorzien, worden, ingeval zij na
den 31. Januari op den openbaren weg worden
gevonden, door de politie in bewaring genomen."
De eigenaars kunnen die honden tegen beta
ling der kosten van onderhoud en van de ge-
heele belasting, tenzij die in den loop van het
jaar reeds was voldaan, terug bekomen binnen
drie dagen na de aanhouding, na verloop van
welken tijd over die honden door de politie zal
worden beschikt.
Amersfoort, den 15. Maart 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
B. W. TH. SANDBERG.
Ds. P. vim dei- Heijden, van Rijssen, hoopt
Donderdagavond te half zeven in het bede
huis aan de Muurhuizen vóór te gaan bij
de godsdienstoefening der Vrije Gereformeer
de gemeente hier.
Door den Burgemeester is benoemd tot
agent van politie 4e klasse G. B. Gijsbertse.
12).
Zij strekte de handen afwerend naar hem uit.
-Wat wordt je toch dadelijk driftig! Men zou er
hang van worden! Dat is zeker wel de juiste manier
om te maken dat een zwakk hulplooze vrouw vol
vertrouwen tot je komen zal, en zeggen„Ja, ik hen
voor eeuwig de uwe; doe met mij wat je wilt!"
Hij greep haar blanke handen en knelde ie vast.
„Irma" zeide hij op hartstochtclijken tooi», „je weet
heel goed. dat ik als was ben in je handen. Je weel,
datje mij half waanzinnig hebt gemaaktmaak mij
nu óok gelukkig."
Een oogenblik zag zij hem met een vreemden blik
aan, bijtin alsof zij overwoog, of zij zijn verzoek al
dan niet in zou willigen. Toon sloeg zij plotseling
haar raadselachtige groene oogen tot hom op, keek
hem aan en zeide fluisterend „Morgen, graaf, mor
gen zult ge zekerheid hebben."
„Irma!" riep hij jubelend uit en wilde haar aan
zijn hart drukken; maar zij ontweek hein behendig.
„Irma, niet morgen heden
Reeds versperde hij haar weer den weg en wilde
haar tegenhouden, maar zij wees hem terug eu zeido
zacht: „Morgen; zwijg nu, ik hoor iemand komen."
Bij de deur verscheen de korte, ineengedrongen
gestalte van een ritmeester der huzaren. „Och het
is de ilikko Plenz maar", mompelde Lex knorrig
„bedenk maar het een of ander voorwendsel om hem
van hior weg te krijgen, Irma."
Zy zag hem glimlachend aan. „Neen vandaag wil
Aan het hoofd van dit nummer komt de
officieele mededeeling voor waarbij (ie we-
kelijksche vrije veemarkt op Dinsdag is inge
steld, te beginnen met morgen.
Moge zij voldoen aan de verwachtingen
welke men daaromtrent koestert en mogen
de veehouders, die om deze verandering
vroegen, nu oók begrijpen, dat het hun plicht
is, ter markt te komen.
Men verzocht ons te herinneren, dat Don
derdag de 300ste herdenkdag is van het ver-
leenen van het octrooi aan de Oost- Indische
Coup ;nie, waardoor de grond werd gelegd
voor ons Koloniaal bezit.
Zaterdag was het 40 jaar geleden, dat de
Anna Paulowna-bewaarschool als rechtsper
soon werd erkend en 25 jaar geleden, dat
de Gemeente-boekerij werd geopend.
In (le Zaterdagavond gehouden 100ste openbare
vergadering der Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Amersfoort werd besloten het adres van de „Ned.
Vereeuiging voor Fabrieks- en Haudwerksnijver-
lieid" nopens de oprichting van technische ad vies-bu-
aux te steunen.
Het bekende adres der Kamer te Utrecht over
desiderata voor het Wereldpost-congres te Rome
werd geateand wat betreft: het uniform-tarief voor
binnen- en buitenland, subsidiair in verkeer met
de eigen Koloniënhet betaald antwoord voor
brieven, waarbij de wenschelijkheid werd betoogd
hetzij van een wereldpost-zegel, hetzij van een bui-
teulaudsch postblad met ingevoegd kleiner model
voor antwoord, waardoor geen koers-speculatie kan
plaats hebben, welke de invoering van een wereld
post-zegel in den weg schijnt te staan; deverlaging
van het port van zware brieven bestemd voor het
buitenlanden de verhooging van het maximum
gewicht der postpakketten, zulks in weerwil van
hot in (1e vorige vergadering genomen besluit om
uiet te steunen het verzoek der Kamer te Tilburg
om het maximum gewicht iets hooger te stellen
dan 5 Kilo bruto. De Kamer wilde echter uiet
steunen de overige punten: verlaging van het tarief
van gedrukte stukkeu bij open verzending of op
kaart-fornmlierverbooging van het gewicht van
brieven van 15 tot 20 Gram en opheffing der be
paling, dat monsters geen handelswaarde mogen
hebben.
Het adres der Kamer te Utrecht omtrent het ont-
werp-tarief voor invoerrechten in Duitscbland werd
aangenomen voor kennisgeving
De Kamer zal stappen doen om te Amersfoort een
kantoor van inklaring gevestigd te krijgen.
Om het plaatsgebrek deelen we heden deconclu-
siën mede; het meer uitgebreid verslag zal in een I
volgend nummer worden opgenomen.
Eén zaak lijdt echter geen uitstel. Het betreft
dat inklaringskantoor.
In ons nummer van 27 Januari schreven we, in
het verslag van de vergadering van 23 Januari, in
welke deze zaak eveneens ter sprake kwam
„De Voorzitter acht het'teenvoudigst, deu Inspec
teur Van der Meer te raadplegen, die er zelf belang
bij heeft en misschien 't zóo wil bewerken, zonder
meer. De aangifte-termijn", enz.
In zijn antwoord op de missive welke de Kamer
inmiddels tot hem richtte en in welk antwoord
de heer Van der Meer de Kamer den raad gaf lo te in-
formeeren bij de betrokken spoorwegmaatschappij
en of dezen geneigd zijn een donane-loods met toe-
behooren te doen bouwen, en 2e een request te zen
den aan H. M. de Koningin waarin wordt aangetoond,
dat de handel en de ligging van Amersfoort belang
rijk genoeg zijn voor zulk een inrichting kwam
de Inspecteur terug op die uitdrukking, welke hij
zoer betreurde.
De heer Kleber trachtte thans die uitdrukking den
heer Visser iu de schoenen te schuiven en riep
zelfs daartoe het getuigenis in van den heer Van
der Zoo de Jong, die zoo wijs was te zwijgen,
terwijl de neer Visser zich aanstonds zuiverde van
deu blaam die hem geheel ten onrechte werd opge
worpen.
Toen dit niet opging, moest.de verslaggever
van de „Amersfoortsche Courhut" het ontgelden.
De heer Kleber is 'de leer toegedaan, dat men zich
niet moet storen aan krantengeschrijf, want dan kan
men zich wel iederen dag warm maken, doch hij
begreep heeleniaal niet hoe die verslaggever heeft
j kunnen opnemen, dat hij zou gezegd hebben, datde
Inspecteur het wel zóo zou bewerken, zondermeer,
j Hij had alléén gezegd, dnt de heer Van der Meer er
belang bij heeft en dat is ook zoo voegde de heer
i Kleber hier aan toe als belastingman.
Als hy' zooiets gezegd had, zou hij amende hono-
I rable doen, doch men heeft hetgeen hij zeide saam-
geweven met hetgeen een ander zeidede verslag
gever heeft zijn woorden verdraaid. Hij heeft
1 alléén gezegd, dat de heer Van der Meer er zelf
belang bij heeft.
De lezer oordeele nu of de Inspecteur en te
I recht er zich tegen verzette, dat hij als belang-
i hebbende werd voorgesteld, dan wel of hij verbolgen
whh over de toevoeging „misschien wil hy 't wel
j zóo bewerken, zonder meer", welke in ieder geval
slechts een gunstige verklaring inhoudt omtrent de
bekende hulpvaardigheid van den heer Van der Meer.
Bij de jongste examens voor de acte nut
tige handwerken slaagden nog de volgende
stadgenooten, de jongedamesJ. M. Meyer,
M. Muller, C. C. Oud en J. A. M. Platte.
Een bekende figuur, Wouterus Veldhuizen,
algemeen l ekend als »de plaatheumes", is te
midden van zijn oud-roest verzameling dood
in zijn woninkje aan de Koestraat gevonden.
De zonderlinge man, die voor zeer te-
middeld doorging, doch bij wien men lot
dusver nog niets gevonden heelt van eenige
waarde, bereikte den ouderdom van 73 ja ir.
In den ouderdom van 76 jaar overleed
hier Zaterdag na een langdurig ziekbed de
heer Michael van Beek, Dijkgraaf van den
Bunschoter Veen- en Veldendijk, oud- lid
van de Provinciale Staten van Utrecht en
van den Raad der Gemeente Amersfoort,
een hoogst bekwaam waterschapsman, wiens
groote verdiensten door de Regeering ver-
den erkend door zijn benoeming tot Ridder
in de Orde van Oranje-Nassau.
Woensdag werd door het Bestuur der Ver
eeniging dAmbachtsschool vcor Amersfoort
en omstreken" de toelating vastgesteld van
leerlingen voor den cursus 19021903.
Zonder examen werden toegelaten, op
grond der verklaringen, afgegeven doo1 de
Hoofden van scholen
voor liet timmerenE. Arlaar, H. van
Achterberg'ci, M. Blom, C. B. Brits, J W.
Brouwer, J. de Bruin, W. J. J. Cornelisse,
C. Donselaar, G. van Essen, G. Gransrra, R.
Hartog, H. A. Jekel, J. van Kleef, H. W.
Monen, J. Renes, M. van Rossum, J. Reyden,
H. J. van der Sehait en T. Tibbesma
voor het smedenB. van Barnevel i, L.
Gransma, J. J. Geyssen, YV. Gnirrep, J. A.
de Goey, P. Hamswijk, M. Hemminga, Kaljee,
J. A. J. Lorijn, G. A. van Solingen, J. J.
Vahstal, Th. de Volter en G. Velthuystn;
voor het schilderenL. Blom, B. Co: ijnse
E. van Druten, J. van Eeden, C. Nai nen-
berg en C. J. Voortman.
Van de 9 candidaten die zich aan een
toelatings-examen moesten onderwerpen
slaagden er 5, te wetenvoor het timmeren:
H. Hendriks en P. Vredeling; voor het sme
den C. van Daatselaar en C. Rutten voor
het schilderenG. van Plateringen.
In het geheel zijn derhalve voor den eur-
ik mijn vrijheid nog eens met volle teugen genieten,
tyran morgen."
Deze glimlachDeze blikHet was ooi waanzin -
nig te worden! Zij liet hem haar hand juist zóo lang,
dat hy er een vurigen kus op drukken kon en toen
hy opzag, was zij verdwenen. Toon hij weer in de
danszaal kwam, zweefde zij hem voorbij iu de armeD
van den dikken Plenz. Nog eens glimlachte zij hem
toe, weer jubelde het in zijn hart: „Morgen."
Het leest begon ten einde te loopen; Irma had
zich weer geheel overgeven aan het dansgenot, en
daar Lassow toch niet meer hopen kon, nog eens
ongestoord met haar alleen te zijn, verliet hij zon
der afscheid te nemen het huis. De koele nachtlucht
deed hem goed, de klank der rroolijke dansmuziek
drong godempt tot hem door in de eenzame, donkere
straat, en achter de verlichte vensters zag m?n de
dansende paren zich als schimmen heen en weer be
wogen. Een oogenblik bleef hij staan, en keek naar
boven. „Vandaag is zij nog voor allen daar," duis
terde hij zacht, „morgen ia zij voor mij alleen. Wat
zullen zij allen mij benijden." Neen naar huis kou
hij nog niet; zijn geluk was to groot! In de enge
ruimte zijner kamers zou hij het niet uithouden
En zoo liep hij in stormpas door de stille straten,
zijn sabel kletterde over de straatsteenen en hij neu
riede in zichzelf alle dansmelodieën, die hem iu het
hoofd kwamen. Buiten in het plantsoen gekomen
moest hij lucht geven aan zijn overvol gemoed en
stiet een luiden kreet van vreugde uitde schild
wacht voor het kruitmagazijn schrikte wakker uit
een dommeling en klemde zyn geweer vaster in den
arm, maar veder bleef alles stil.
Graaf Lassow was vierentwintig jaar en ëcnenl jeug
dige, bruischende overmoed. Al richtte hy ook geen
oude gedenk tee kenen meer op, die hij opeen gege
ven oogenblik weer deed verdwijnen, er was toch
iet» van den ouden Lex in hem overgebleven, eu
zijn vermetelheid was iu het garnizoen reeds spreek
woordelijk geworden. Van het oogenblik waarop hy,
als vaandrig, Irma von Meloguitz voor het eerst ont
moet had, had hij haar lief gekregen. Zij was bijna
even oud als hij eu had den kuappon, donkeren jon
geling steeds boven anderon voorgetrokken. Hij had
zoo iets oorsproukelijks in zyn deuken en spreken,
hij was zoo overmoedig en amusant; daarom stond
zij hem meer dan anderen toe, haar het hof te ma
ken en haar ridderdiensten te bewijzen. Of zy hem
beloonen zou
Eindelijk breekt de morgen aan. Maar den ge-
heelen voormiddag ia er dienstZyn de recruteu
vandaag wenkelyk zoo dom en onbegrijpelijk of is
luitenant Lassow zenuwachtig? Ieder oogenblik ziet
iiij op zijn horlogede wijzers schijnen bijna uiet
vooruitte komen. Maar eindelijk is de tijd toch om;
nu nog gauw iels gebruikt in het casino, en dan
kan hij eindelijk zekerheid gaan halen, omtrent het
geen hem gisteren werd beloofd.
Uit het casino klinken hem buitengewoon luide
stemmen togenoel. Alex glimlacht. „Mij dunkt, dut
het bal nog nawerkt," zegt hij by ziobzeif.
Allen keken om toen hij het lokaal binnentrad.
De meeste heeren hadden een glas champagne iu
j de hand, eu op aller golar.t stond eeD soort vrooly-
kt. verbazing te lezen.
1 „Ah Lassow! Goed, dat je komt! Het eskadron
1 is een groot ge'uk te beurt gevallen." En toen zij
ziin verbluft gelaat zagen, riepen een paar uit: „Wat,
weet je dan nog niets
I „Neen niets! Wat bedoel je?
I De dikke Plenz, de eskadronsclief van Lassow, kwam
nu met een hoogrood gelnat, schitterende oogen, mi
een glas champagne iu de hand naar hem toe.
i „Weetje nog niets?" riep hij met zijn schelle ateiu,
I „Kijk me eens goed aan, Lassow; zóo ziet de geluk
kigste menscb op deze wereld er uit. Ja, ja, je kunt
mij feliciteerer». Zooeven heb ik het jawoord var.
I Irma von Melognitz ontvangen."
Lassow werd doodsbleek en week een paar schre
den achteruit.
„Ha, ha! lachte Plenz. Ziet hem eens, kamera ien,
dat is er óok al een, die mij miju geluk benidt."
„Man Eensklaps wierp Lassow zich op hem
en greep hem met ijzeren vuist vast. Een onheil
spellend vuur schitterde iu zijn donkere oogec en
terwijl hij den kleinen ritmeester met alle kncht
heen en weer schudde, riep hij, uaar adem si ak-
kendMensch je liegt
„Luitenant graat Lassow
Een der ouderen onder de eerste-luitennnts k« am
tuaschen beiden, Alex liet de armen zinken ei er
ontstond een pijnlijke stilte in het casino. Plenz
bracht zijn unito m in orde, haalde een paar naai
diep adem en zeide toen, met onnatuurlijke kalmte:
„Graaf Lassow-Domst.gij zult mij rekenschap geren
voor uw woorden. Ik groet u, mijne heeren."
Toen de deur zich achter hem gesloten hau, !iet
Alex zich op een stoel nedorvallen eu verborg lyn
gelaat in de handen. De overigen zagen elkaar
stoiu en vragend aan; eindelijk ging er een mar
hem toe en zeide: Wat scheeltje, Lassow. Hoe
kom je er by, den armen Plenz ztio aan te vallen!.
Plotseling sprong Alex op en vroeg met ha-de
stem „zog my op uw eer en geweten, heeft Plonz
de waarheid gesproken
„Zoo waar als ik hior sta, Lassow
Lex beot zich op de lippen, dat het bloed er uit
sprong en wendde zich om. Bij de deur haalde «en
zijner kameraden hem in, cn hield hom staande:
„In geval je iemand noodig hebt, Lassow, ben ik
geheel tot je dienst!"
Hij knikte even met het hoofd: „Dank je!"
Hoofdschuddend zagen de anderen hem na.
„Arme kerel Dat i» óok al een van do slachtof
fers van de schoone Irma. Als hij maar geen dwaas
heden begiu'.hy is er juist in de goede stemming
toe." WordJ tariolgi. i