Donderdag 25 December 1902. No 5285. 52e Jaargang. Stadsnieuws. Feuilleton. UITGA VE: FIRMA A Jd VAN CLEFFF te AMERSFOORT. m Abonnement per 3 maanden j Ad™tratlta l-« n** b() centelke n<(!el meer 1(1 cent. LeU, meer f 0.25. Groote Sf pei' re>iel 15 cent- Reclan.es 1-5 regels/11.25; elke regel gebracht en kosten p e' naai'plaatf5niirate- Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 1U cent. veitentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU KORTEGRAGHT9 Telcphoos 19. Wie zich mot 1 JANUARI 1903 op tic AlIERSFOORTSUHE COURANT abonneert, ont vangt de tot dien datum ver schijnende nummers gratis. Amersfoort. 24 December. Prol. dr. T. Cannegieter, kerkelijk hoog leeraar aan de Rijks-universiteit te Utrecht, hoopt morgen, Eersten Kerstdag, te half elf vóór te gaan bij de godsdienslocfenirig in de Remonstrantsche kerk hier. Een Raadszitting vol verrassingen, die van gistermiddag. De hoofdpunten er uit deelden we reeds gister mee, doch er zijn nog vele zaken gepasseerd van welke de niet-leden van den Raad zelfs niet hebben gedroomd. Wat de nog niet vermelde ingekomen stukken bctreit, zij hier gezegd, flat 13. en W. den Raad meedeelden, dat door «Vreemdelingen verkeer" een paar zwanen is aangeboden, waarvoor dank werd gebracht en welk ge schenk door het publiek zeer op prijs wordt gesteld. Een applausje volgde als toeken van instemming inet dit schrijven en deze ap preciatie van liet geschenk. Een ander Ingekomen stuk was dat van mej. wed. G. CoenenPutman, handelaarster in brandstollen, die bijna een heel jaar cokes uit de Gemeente-gasfabriek betrok en, toen zij voor de wintermaanden weder cokes wilde betrekken, opeens vernam, dat niet langer korting voor groote hoeveelheden werd toegestaan. Ten gevolge hiervan leed zij niet-onaanzienlijk nadeel en inoest zij zelfs bijpassen om haar clientele te kunnen behouden, en zij verzocht thans, de reductie weer in het leven te roepen. Bet request werd om pnc-advies gesteld in handen van B. en W. Weder een ander Ingekomen stuk betrof de quacstie der levering van schoolboeken ten behoeve van de Gemeentescholen. In gevolge een indertijd gedaan verzoek heelt het Gemeentebestuur kortelings aan de boek- verkoopers hier ter stede verzocht, hij on- Schetsjes uit den Zuid- Afrikaauscheu Oorlog, door DOKTER". derhandsche aanbesteding in te schrijven I voor de levering dier boeken gedurende 1903 I"""' van rinoo po. jaar. Heelits van ue iiina Woliers is oen insclirijvingsbiljel ingekomen, welke 12",'0 korting gaf. Alle overige boekhandelaren weigerden in te schrijven en zonden later een adres in waarin zij ontvouwden, dat zij de boeken ontvangen met 20% koning en daarvan alle expeditie- en andere kosten mouten vergoeden. Een bijgevoegd adres van den »Ned. Uitgevers bond" zegt, dat de prijzen niet door de détailleurs doch door de uitgevers worden bepaald en dat eerstgenoemde» daarvan niet mogen afwijken, op straffe van uitgesloten te worden. Arts Jorissen vroeg wat de aanleiding is geweest, om te breken met liet gebruik om de levering beurtelings aan de verschillende boekhandelaars op te dragen. Ue Voorzitter antwoordde, dat dit een ge volg was van het verzoek, uit den Raad gedaan. Arts Jorissen vond het jammer, dat juist met dit vak is begonnen, te meer omdat bij dit vak gelegenheid wordt gegeven tot onderkruiperij. Waar de Uitgeversbond de prijzen vaststelde om knoeierij te voorkomen, achtte spr. het jammer, dat 13. en W. aldus handelden. De heer Gerritsen kon zich met deze woorden volmaakt niet vercenigen en meende pulieke aanbesteding de eenige weg om op de goedkoopste wijze te worden bediend. B. en W, kunnen niet ingaan op de prijsbepaling door de eene of andere Maatschappij. Men ziel aan de groote Kolenmaatschappij te Utrecht waartoe zulks leidt. Wellicht zullen de boekhandelaren de eerste slachtoffers zijn, maar in het algemeen moet volgens spr. zooveel mogelijk in het openbaar wor den aanbesteed. Het verwonderde spr. zeer, dat de overige boekhandelaren niet inschre ven en zeer verkeerd zou hij het achten als de oude harlevinksche manier om heden dezen, morgen genen iets te doen leveren, werd gecontinueerd. Werden de boeken hier gemaakt onder goede, niet onder hongerloonen en zonder jongens-exploitatie, dan zou spr. wellicht zeggen gun de levering hier ter stedethans heeft dat geen belang. Op andere plaatsen schrijven do boekhandelaren wel in en staan zij een deel der 20% af; als zij hier zoo dorn zijn om niet in te schrijven, dan wil spr. voorstellen de adres sen buiten beschouwing te laten en deze eenvoudig te deponeeren ter Secretarie. Arts Jorissen repliceerde, dat de beer Gerritsen hem niet heelt overtuigd. Op de eerste plaats werd hier geen publieke be steding gehouden. Vervolgens zeide de heer Gerritsen, dat de Gemeente geen voordeel er bij beeft als /.jj de levering hier gunt volgens spr. heelt de Gemeente weldegelijk voordeel daarbij, zij 't ook indirect. Spr. zou zooveel mogelijk alles uit de Gemeente wonschen te betrekkenhet geringe ver schil in prijs komt toch weer voor een goed deel in fie Gemeentekas terug. Mr. l'rikken hoorde, dat er geen publieke aanbesteding heeft plaats gehad en vroeg wat er dan wel is geschied. De Voorzitter antwoordde, dat, bij wijze van proef, een onderlinge besteding ge schiedde, geheel volgens het verlangen van den Raad. Het zelfde geschiedt in andere Gemeenten met schoolbehoel'ten, enz. De heer Gerritsen concludeert, dat de on- derhandsche aanbesteding l'eitelqk mislukt is, doch hoopt, dat ten volgenden jare een pu blieke besiediug zal worden gehouden om zeker ervan te zijn, flat dan stellig wordt in geschreven en geen druk wordt uitgeoefend. De Voorzitter antwoordde, dat de beste ding geeuszins is misluktimmers de firma Wolters stoud 12% af De heer Visser, Wethouder van open bare werken, geloofde niet dat er voortaan geen inschrijvingen zullen komen en ver klaarde er een voorstander van te zijn, hun die de lasten dragen ook de lusten te gun nen. Elders worden bestedingen ook uitslui tend voor ingezetenen gehouden en worden de leveringen naar buiten gegund, dan lijdt de Gemeente stellig nadeel. De heer Gerritsen zeide, het eens te zijn met den heer Visser en evenzeer de voor keur er aan te willen geven, met kleine op offering de leveringen iu de Gemeente te gunnen, doch om le voorkomen dat ton vol genden jare in 't geheel geen inschrijving in- comt, zou spr. willen dat toch een publieke be steding wierd gehouden. Wethouder Celosse zeide, dat indien wer kelijk ten volgenden jare deze onderhandsche besteding mocht mislukken, men nog kan overgaan tot publieke; thans echter zijn alle kosten op een openbare aanbesteding ver meden. De heer Van Eek zeide, dat de heer Gerrit- 21. De paardeuwacht was iemand, die vroeger bij de voldtelugraiie gedetacheerd was geweest en daar hij nogal dom en lui was, had ik hem, toen ik'den luitenant bij liet inrichten der kantoren had geholpen, nogal eens afgesnauwd. Ik was bevreesd, dat hij zou weigeren mij te helpen. Eniin dacht ik. ik zal het maar eens probeeren en vroeg hem (nu zeer beleefd en eenigszins on- derdanig) of hij met zijn kaffers mij niet zou willen 1 elpen, mijn paard te vangen. Gelukkig was de man niet zoo haatdragendnls ik gevreesd had en etemde hij dadelijk toe. Maar nu be greep „vos" dat zijn eer er mee gemoeid en op passen do boodschap was. i.icve hemel wat een jacht! Elk oogenblik dacht ik. dat we liet paard in handen handen, iniwr door schijnbewegingen en allerlei listen bleef ..vosbuiten onze handen. We werden a.- leu lo'odel ijk xeruioeid en bliezen als locomotie ven, terwijl we, om onzen dorst te lesscheu, te.- kciis naar de spruit gingen om tevens een oogen- blik uitterustc». „Mastig, baas" zeide een der kaffers, „die paard is banjah skèliu - Ik kon niet auders doen dan mot een bedenkelijk ge zicht dit bevestigen, hoewel ik aan den anderen kant blii was, want ik had me tamelijk ge: achaamu den lui te moeten zeggen, dat hetnnj alleen onmogelijk was, hot paard in handen te krijgenze kregen er nu echter een proefje van. Nadat wc weer wat krachten hadden vergaard, ging het er opnieuw op los en juist toen er geen uitkomst meer voor „vos" was (naar wij ten minste dachten) sprong hij pardoes in den dam en koelde daar het verhitte lijf af, terwijl ik er een eed op had willen doen, dat hij ons harte lijk uitlachte. „Vos" scheen echter over zich- zelven tevreden, want na een poosje in den darn te hebben rondgeploeterd, kwam hij op het droge en liet zich nu heel kalm vangen. Sakkerloot, wat was ik woedend, maar daar stoorde „vos" zich al heel weinig aan. Ik had met zijn grappen drie uren verloren en klom dus zoo spoedig mogelijk op, na den paardeuwacht gedankt en de kaffers ieder een shilling gegeven te hebben. Het paard was zonder toom gelukkig had het zijn halter aan, en ik deed dien inden mond om als toom te dienen. Nu naar de plek terug, waar ik meende mijn toom te hebben weggesmeten, maar hoe ik zocht, liet was mij onmogelijk, het voorwerp te vinden. Mii mijn domheid verwijtend, was ik woedend op mezelveu en op „vos", en wist ik niet beter mijn woede te doen bedaren dan door hem hard te lal en loepen en door hem niet alle geweld in zijn ribben te schoppen en te gillou en te schreeuwen. Vóór ik Bul wan» opreed, ging ik eerst Malun cu den meester een bezoek brengen, met de hoop sen speak van hongerloonen, doch vreest dat, als een korting van 12% word aangenomen, men weer zal afbreken wal met zooveel moeite is opgebouwd. De heer Gerritsen herinnerde, dat school boeken hier niet worden gemaakt. Gold liet drukwerk, dan zou spr. zich met het thans, gevolgde systeem kunnen vereenigen indien althans werd gelet op uitbuitorij. Het zou al heel vreemd zijn als de Gemeente betaalde wat eMers wordt gemaakt; het geldt hier uitsluitend de belangen der boekhandelaren De heer Kleber zegt, dat er iets te zeggen valt voor hetgeen de heer Gerritsen zegt, doch dat het toch niet volkomen juist is. De prijzen worden bepaald floor den Uitgevers bond om vroeger geknoei door boekvorkqo- pers te voorkomen. Waar hier 12% wordt toegestaan, wordt óok beknibbeld op loon en óok onderkruiperij gepleegd. De 20% vormen het loon van den boekhandelaar. De Voorzitter achtte de zaak nu voldoende toegelicht en deed toezegging, dat rekening zal worden gehouden met de discussiën en dat de belangen der Gemeente zoowel als die van de boekhandelaren zullen worden be hartigd. Hierna werden de requesten gedeponeerd ter Secretarie. Eerst te half drie kwam aan de orde punt 1, de ontwerp- verordening op de straat-po- litie. Onnoodig te zeggen, dat de 88 artikelen heel wat discussie lokten, aan welke met B. en W. deelnamen de heerenmr. Prik ken, mr. Heyligers, mr. Vader, Van Eek, Kle- oer en Van Esveld. Er ging vijf kwartier mee heen. De verordening wordt later gepubliceerd als ook de betrokken commissiën haar heb ben nagegaan. Vermoedelijk is 't den schroblustigen da mes niet bekend, dat bijna het verbod tot straatschrobben zou zijn opgenomen. Van belang is ook, dat met 7 tegen 6 stemmen is uitgelicht art. 35 houdende het verbod voor ventende personen om zich te doen verge zellen van kinderen beneden 12 jaar, Te 3.45 kwam dan de orde punt 2, ue re- geiing van hel salaris des heeren Rauh. Mr. Heyligers had tegen het prte-advies van B. en W. geenszins bezwaar, doch vroeg of de positie der overige leeraren niet ge lijktijdig kon geregeld. B. en W. sctijnen daartegen overwegend bezwaar te hebben, iaal eten te krijgen, >ver de daar een toom ei want ik had na het ontbijt mets lippen gehad en dus ergon honger. Tocvallijc stond.» a> bij mijn aankomst aUs drie buiten de tent en se vroegen toe dadelijk at' vos" zijn toom had opgegeten. Ik ve telde hun mijn laatste tegenspoeden en m plaats van d iarin mee te lijden, lachten ae »"r» 'J, telden mij, dat ze het altijd wel gedacht hadden tot „vos'' mij vandaag of morgen een poetszon bakken; volgens hun opinie toch, zag „vos" er veel slimmer uit dan zijn baas. liet beste was, mee te lachen; boos worden, zou niet geholpen helpen en bovendien moest ik probeeren een toom van hen los te krijgen. In de tent ge komen, kwam tot mijn groote vreugde weldra het eten op tafel en deed ik het alle eer aan. Toon het tijd werd te vertrekken, gaf raeeBter me een toom, wel wat oud, maar nog heel goed bruikbaar, en natuurlijk ontbrak het bij het vertrek niet aan allerlei spotternijen en raad gevingen. Ik nam daar evenwel geen notitie van, groette en reed vlug naar boven. Ik ging spoedig te bed, want ik voelde me door de laatste ge beurtenissen werkelijk vermoeid en had geen lust, meer dan noodig was, overeind te blijven. Na een dag of acht kreeg ik een telegram van den luitenant met het bericht, dat hij met de noodige zaken voor twee installaties en twee machinisten was aangekomen, en een bevel om naar het boufdlager te komen, teneinde de zaken te regelen. Ik gaf hieraan dadelijk gevolg, en kwam 's middags bij mijn chef aan. We kwamen overeen, den machinist van Bulwana mee te zenden met de installatie, die bij Coleuso moest worden opgesteld en een der pas aangekomen machinisten op Bulwana te plaatsen; ik kon hem dan op de hoogte brengen. De. andere machinist had reeds te Pretoria met do zoek lichten gewerkt en werd geplaatst bij het zoek licht, dat aan de Westzijde van Ladysmith werd opgesteld. Den volgenden ochtend moesten machines enz., worden afgeladen, maar ik achtte het niet noodig naar Modderspruit te gaan en persoonlijk daarbij tegenwoordig te zijn, tomeer daar de luitenant mij verteld had, dat de twee machinisten te Pretoria en Johannesburg alles zelf hadden bescharreld. De luitenant evenwel liet zy» paard opzadelen en reed naar Modder spruit, terwij! hij bij zijn terugkomst vreeselijk boos bleek, omdat ik niet was meegegaan. Hij gaf te kennen, dat ik hem maar voor alles liet opdraaien en zelf mijn gemak nam, Lij had zich hij het werk vreeselijk moeten inspannen, maar ik trok me nergens ibts van aun. Ik zeide hem. dat ik mijn machinisten volkomen bekwaam achtte om de machines en andere zaken afte laden en dat het voor hen zeer onaangenaam was, altijd iemand bij zich te hebben, die hen nakeek, en dat dit juist de fout was bij de militairen om nooit een menBch het geringste te laten doen, zonder dat er iemand bij was om hen op de vingers te zien. Ik wenschte toch wel te weten, hoezeer de luitenant zich had uitgesloofd en door informatie kwam ik te hooren, dat hij in 't geheel niet naar het afhalen had om gekekon. maar bij de „zusters" van den ambulan- cetrein een visite had gobracht, die den geheelen morgen duurde (ik moest nu ook erkennen, dat mijn chef zich vreeselijk had moeten inspannen). Nadat alles in het hoofdlager was aangekomen en verdeeld, ging de eene machinist met zijn installatie naar Colenso en de andere naar de Westzijde van Ladysmith. terwijl ik met den derden machinist naar Bulwana vertrok. Den laatsten tijd had ik het werken met de instal latie geheel aan mijn personeel overgelaten, zoodat ik door het veranderen van mijn machi nist weer eenigszins in mijn ongewoonte kwam ik moest nu weer bij het Jichtgevcn tegenwoordig zijn om den nieuwen machinist op de hoogte te brengen. Na een week was hij echter vol doende geoefend en besloot ik, naar Colenso te gaan om de installatie aldaar le inspecteeren. „Vos" werd opgezadeld; ik hing mijn kijkeroru I en na den majoor kennis te hebben gegeven en hem gevraagd te hebben, bijzondere orders aao mijn machinist te zenden, ging het er op los. I {Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1902 | | pagina 1