No. 5358
520 Jaargang.
Feuilleton.
Binnenland.
UITGAVE
FIRMA A H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden fi,
trttnco per póöt 1.15. Advertëntiën 16 regels 60 cent elke regèl rtiee'r 10 c'ëiit. Lëgulle-,
oftïcieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Rècïatbés 1—5 rebels /- 1.èSelke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke numrhërS 10 cent.
Bij advertëntiën vat brfitèn dè stafl worden dè incasséerköStëh in rekèning gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT
Telephoon 19.
K jS0 Zij, die zich met in
gang van 1 Juli op dit blad
abonneeren, ontvangen de tot
dien datum verschijnende
nummers gratis.
KENNISGEVINGEN.
Da BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT.
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een door
o. van NIEUWENHUIZEN ingediend verzoek, meti
bijlagen, om vergunning tot het plaatsen van een
gasmotor van twee paardekrachteu, in het perceel
alhier gelegen aan de Arnhemscho straat No. 18,
bij het Kadaster bekend ouder Sectio E. No. 1704,
op de Secretarie der Gemeente ter visie ligt, en
dat op Donderdag, den 26 Juni aanstaande, des'
voormiddaea te balt elf uren, gelegenheid ten Raad-
huizo wordt gegeven om, ten overstaan van het
Gemeentebestuur of vau eeu of meer zyner leden,
bezwaren tegen het plaatsen van de inrichting in te
brengen.
Amersfoort, 11 Juni 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJT1ERS.
De Secretaris,
B. W. Th. 3ANDBERG.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der Ge
meente AMERSFOORT,
brengen Ier algcineene kermis, dat bij hun besluit
van heden, ingevolge art-. 8 der Hinderwet, aan Th.
P. P. KNUI VERS, wonende albier, vergunning is
verleend tot de oprichting van eene broodbakkerij
in het perceel- ulbier gelegen aan den Stationsweg,
wijk G. No. ongen., kadastraal bekend Gemeente
Amersfoort, sectie C. No. 1177.
Amersfoort, 11 Juni 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
B. W. TH. SANDBERG.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS vau
AMERSFOORT,
Gezieu art. 51 der Kieswet in verband met de
artikelen 1 en 3 van hut Koninklijk besluit vau
den 8 Mei 1897 (Staatsblad No. 144) en art. 7 der
GemeentèWet,
Breugon ter kennis van belanghebbenden, dat op
Dinsdag den 30 Juni a.s. eene verkieziug zal piaais
hebben ter vervulling van de door de periodieke
aftreding vau ZES leden van den Gcmeehteriikd
openvallende plaatsen en wei
District I. 2 plaatsen vacature
D, GERRITSEN.
E. L. VISSER.
LIBRA.
iv
'tGing teften' do manoeuvres eu er werddusdub-
bel hard gewerkt in den papierwinkel, meer officieel
het regiments-bureau geheëteii. Steeds is het er
druk altijd worden er massa's papier beschreven en
verwerkt, maar vooral tegen nrttnoenvre-tijd bereikt
de drukte er haar toppunt. Elko van de dan bij
gan8cbe pakken inkomende brieven beeft dan op
de enveloppe „spoed" of houdt althans het verzoek
in, „met'bekwamen spoed" te worden afgedaan.
De loatile! post ha*-juist weer een groot aantal
enveloppen gebracht, alle voorzien van „dringend"
of „zeer dringend" en op een der omslagen stonden
zelts djie kruisjes.
De facteur had met dit laatste puk wel een beetje
in do war gezeten, doch zióh nog juist intijds her
innerd dat in zijn Voorschrift op den velddienst iets
van dien aard stónd en dat drie kruisjes zooveel als
„meer dan bekwamen spoed" bëleekenden, zoo iets
als „dral of galop". Nn, gaioppeeron kon hij niet,
ui had hij zich ook met het gewichtig pakket min
der lang onderweg- Opgehóóidén dan' hij anders wel
placht te doen en- het, zondra hij op „het" bureau
tlld"1' eGl'St dén vaandeldrager ter band ge-
vaandeldrager, behoorde tot de hoogst
enkelen, die zich door deh gêtfeld&en pkpierrégèn
vah deze tyden niet uit' hot veld lieten slaan. Steeds
wist hij, althans voor 't uiterlyke, zijn kalmte te
bewaren, al stormde het ook naast het bureau der
schrijvers nóg-zoo.
Hij slond te bladeren in oen groote portefeuille,
waarop „Orders voor de naj aars-manoeuvres", een bijna
ontelbare reeks stukken. De divisie-commandant had
er zijn op-, aan- en bemerkingen op de voorstellen
der regimentscommandanten aan toegevoegd; de
Inspecteurs hadden niet willeu ucliturblijvenStaf
en IntendAnce hadden gansche sariün nota's ge
zonden en zoo hadden allen er toe meegewerkt dat
er toch niet te veel onbeschreven papier op de
wereld zou zijn, en Matzen mocht nu zien wijs te
dis'-icl II. 2 plaatsen vacature
J. W. JORISSEN.
Mr. J. C. H. PRIKKEN,
district III. 2 plaatsen vacaturo
Mr. J. HEYLIG'ERfi.
N. VELS liEYN.
Gedurende 14 dagen vóór on. op den dag der
verkieziug zijn ter Secretarie alhier kosteloos ver
krijgbaar de formulieren model I voor de opgaven
van caudidntcn, voor welker inlevering ten Stad huize
de gelegonbeid bestaat op gemoldeu datum van des
roormiddags 9 uur tot des namiddags 4 uur.
Deze formulieren moeten inhouden de namen, de
vóórnamen on do woonplaats van iederen carididaat
en onderteekend zijn voorzoover betreft de opgaven
voor distriet I door ten minste 14 kióaera, voorzoo
ver belreft de opgaven voor district II door ten
minste 9 kiezers, en voorzoovor betreft de opgaven
voor district III door ten minste 12 kiezers, bevoegd
tot deelneming aan dë verkiezing, waarvoor de in
levering geschiedt.
.De stemming, zoo poodig, zalmplaats hebben pp
Maandag 13 Juli a. a., de herstemming, zoo noomg, op
Dinsdag 21 Juli a. s.
Amersfoort, 12 Juui 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
B. W. Th. SANDBÉRG.
Zieke scholieren.
Wij meenden goed te doen, onder de aan
dacht van lezeressen en lezers te brengen
een en ander van hetgeen in het pas ver
schenen nummer van het sTijdscbrift voor
Sociale Hygiene" óver beperking van ziekten
bij scholiefén, voótkómtl
Wanneer men onze scholen voor Lager
en ook die voor Middelbaar- en Gymnasiaal-
onderwijs bezoekt en de leerlingen eens mèer
oplettend gadeslaat, bemerkt men al heel
spoedig, dat er daar aanwezig zijn, die drin
gend behoefte hebben aan geneeskundige
behandeling en raad, en dat niet alleen voor
zicTi zelf, maar in verscheidene gevallen om
gevaar voor hun medescholieren te verhin
deren.
Naast en om de leerlingen, die gevaarlijk
kunnen zijn voor den goeden gezondheids
toestand hunner mèdescholieren, vindt men
anderen, die wel in mindere of' meerdere
mate lijdend ziju, maar wier verblijf in de
school geen gevaar voor anderen oplevert.
Maar al te vaak toch merkt men leerlingen
op, die blijk geven den leeraar niet te ver
worden uit dezen chaos, want bij wist maar al te goed,
dat over een paar dagen zoodra de troep bet
guruizocn verlaten zou bebbon zoowel do kolonel
als de kaptein-adjudadt telkens bij hem met vragen
zouden komen, vragen van dezen vorm„Matzen^
wil jp oven aan den Iuspecteur schrijven over het
bivak van bet 3e bataljon; ie weet wel". Ja, liij
moest hot weten, al lagèn ook de „stukkeu" hoog
en droog in 't garnizoen.
Matzen was volstrekt niet pedant, maar wist toch
heel goed wat hü te beteekenen had. Wat is oen
Koning zonder Eerste Ministèren wat een regimouts-
bureau zonder vaandeldrager" placht hij te zeggen.
Van den vroegen ochtend lot den laten avoud
was 't immers altijd: „Matzen, zou je even willen
schrijvenje weet wel".
Daar kwam de facteur binnen.
„Iets bijzonders?" vroeg Matzen, die nog slechts
oven van zyn portefeuille had opgezien.
„Een brief met drie kruisjes, adjudant".
Matzen nam den brief aan, „Aan den heer Ko
lonel-commandant van hot 10de Regiment Infante
rie. Personalia I. No. 4309. Geheim".
Het woordje „Geheim" imponeerde Mal zen voor
eeu oogedblik; de brief was niet voor hein, maar
voor den kapiteiu-adjudant en dus behoefde bij er
zijn hoofd niet mode te breken.
Een oogenblik dacht hij er over, het stuk aan
stonds aan den kapitein-adjudant te overhandigen,
doch bij herinnerde zich, dat de kapitein-kwartier
meester juist bij den kolonel was. Zulk een haast
zou 'tstuk trouwens Diet hebbenbovendien wilde
hij 'even nazien waar destaf, „tot wotku hij Goddank
behoorde", in kwartier zou komen. Nu, 'tviel bem
mee, erg meedo kwartiermakers hadden puike
adressen opgezocht voer den staf. Matzen droomde
zich reeds do gene'ugtens.
„Mórgen, adjudant. Is de kolonel te spreken V"
Muizen was opgeschrikt uit zijn droom en keek
wat stuurs om naar dongeen die op „zijn" bureau
zoó luid had gesproken.
„Ik vraag of de kolonel te spreken is; u schijnt
me niet verstaan te hebben" klonk hut nogmaals.
Mnttun keek don vrager eons aan en nam hein
eons good oj>. „Een luitenant. O ja, dat zal ouzo
Bioöwe luitenant wesén", dacht hij, „die denkt tuo
te overbluften. Nu, als hy maar curat eens eeu paar
weken hier ia, zal hjj wel wat minder hard praten
staan,al is de sCépr» van dezen, duidelyk en
de afstand niet te groot-, anderen kunnen,
o|i voor het gezonde oog normalen afstand,
het geschreveno op het bord niet lezen J
weder anderen doen bij spreken, hardop
lezen en zingen, duidelijk iiooren, dat de
ademhaling, dë neus- en keelholte abnor
maal zijn.
Is de klasse bezig met schriftèlyjt werk,
dan hoort men van enkelen een snurkend
ademhalen; zulke leerlingen zyn meestal dof
en blijven trots goeden wil by anderen achter.
Ginds vindt men een kind, dat schier aan
houdend den neus moet snuiten, of het
vocht uit de oogèn betten.
Waarlijk, een onderwijzer, die hatt voor
zijn leerlingen heelt en hen werkel^k goéd
gadéslaat, vnidt telkens gevallen, watn-bij jiij
denkt liet ware toch gewenscht, dal ajt kind
hoe eerder zoo beter onder geneeskundige
behandeling kwam.
Een diagnose kan en behoeft hij niet te
maken, maar in zeer veel gevallen kan een
onderwijzer van eenige ervaring wel waar
nemen, dat het kind geneeskundige hulp
behoëft, te meer dadr zeer vele Hoofden Van
scholën zelf kinderen hebben en dus ook wel
kinderziekten van naby hebben leeren waar
nemen, ook in hun aanvang.
Had hij nu maar de bevoegdheid, zóo te
handelen, dat het kind tijdig genoeg onder
goede behandeling kwam, hoeveel kwaad en
leed zou bij dan het kind zelf en ook dik
wijls de medescholieren kuhüen besparen.
In sómmige Gemeenten is' in de instructie
voor de onderwijzers bepaald, dat het Hoofd
der school een leerling, aie naar zijn moening
lijdende is aan eenige ongesteldheid, het be
zoeken der school kan ontzeggen, en dezen
leerling eerst dan weer zal toelaten, wanneer
deze een bewijs van een praktiseerend ge
neesheer (arts) overlegt, dat zijn aanwezig
heid niet nadeelig kan zijd voor de mede
scholieren.
Duidelijkheidshalve zy nog even herhaald,
dat liet bij dezen ma Iregel niet het Hoofd
der school is, die de diagnose maaktdat hij
laat over aan den medicus, maar hij, de
schoolman, constateert alleen, dat het kind
niet in normalen staat is, niet in dien staat
welke vereischt wordt om met gdede vrucht
het onderwijs ie kunnen volgen. Het kind
ais bg op niijn bureau kómt".
„Zoiidt u nu eindelijk zoo goed willen wezen, ad
judant, om me eens antwoord ie geven I" klonk bet
weer.
De tusachondeur werd geopend en de kapitein-
adjudant stak oven zijn hoofd binnen het bureau
en vroeg„Kan hief wat miiufar hard gepraat wor
den De kolonel kan ziju eigen woorden niet ver
staan".
Dó nieuw aangekomen luitenant vond do ie ont
vangst woing belovend en ging nu naar de Isesonaar
van Matzen, die al weder ijverig bladerde in de
manoeuvre-orders en zich verkneukelde in het ge
beurde.
„Is de kolonel te spreken", vroeg de luitenant nog
maals, nu bijna duisterend.
„Zóo is 't goed," dacht Matsen, „zóo behoort het;
wij laten ons hier op 't bureaii niet overbluffen," on
hij zeide: „de kolonel ia nu niet te aprekou, luitouaut,
er is iemand bij hem", en aanstonds verdiepte hij
zich weer in zijn lectuur.
De luitenant mocht ziob don tyd vordrjjven met
rond te zien in het vertrek, dat als alle regiments-
bureaux uitzag.
„Ze zijn toch allo evon slecht ingericht" dacht hij
„een paar tafels, wat boekenkasten, afaiiuidswijzcra,
voorschriften, een telephoon toestel, rekken mot
stukken die vele honderden jaren reeds verouderd
zijn". Hü ging bij eeu der vensters staan en kook
naar het voorplein. Een compagnie kwam juist terug
van een velddienstoefening; de kapitein liet don
troep voorbij been trokken eu maak to tal van
opmorkingeu. Nog oen maal of wat moest liet worden
herhuald, oer kon worden iugerukt.
„Toch overal het zelfde dacht de luitenant
„overal hot zeffdo. -Bij ons konden zo het niet eu
hier konnou zo 'tóok niet en als ik in oen andor
garuizoou zou gokouion ziju, zouden zo 'tdaar óok
niet kunnen".
De ka| iioiu-adjudant opende do tussohendeur weer
en gaf een nieuwen bundel papieren aan Matzen,
die zich vorvolgoua lot don luitouaut wendde mot een
„Zal ik ti nu aandienen, luitouaut?" sterk den
klemtoon loggend op dat „nu".
„Doot u «lat umar. Ik ben baron Vou Marshall".
Matzen trok eon gezicht waarop vrij duidelijk te
lezen atoud: „o, daarom meende u mij toimponoe-
ren, zoo zoo: maar in ooa regiment geott men al
is abnormaal, hoest, ziet of hoort niet good,
groeit merkbaar scheef, de ademhaling en
het spreken zyn verkeerd, het kind heeft
uitslag, een onaangenameu reuk aan adem
of neus, hot bibbert, is neerslachtig, kortom,
hij bemerkt, dat het kind niet is zooals het
zijn moet om flink en opgewekt te leeren;
hij is nu i staat het zieke kind te brengen
onder het toezicht, dat het behoefl.
Het doel van dezen maatregel is dus:
1e. Het kind zoo tijdig mogelijk onder
goede geneeskundige booordeeling te brengen.
2e. Het gevaar, dat het kind voor de om
geving zou kunnen opleveren, zooveel mogelyk
te verminderen.
De Brusselsche »Soir" bevatte dezer dagen
een bericht uit Amsterdam, meldende (uit
ösource autoriséo") dat onze Koningin sedert
eenigen tijd ernstig ongesteld zou zyn ('i be
richt noemt zelfs verschijnselen van tuber
culose) en gedurende een jaar naar Madera
of naar Cairo gaan zou tot herstel van ge
zondheid.
Het Dagelijksch bestuur van den uNeder-
iandschen Journalisten Kring" deelt ons mede
van welingelichte zijde te zijn gemachligd
tot stellige tegenspraak van dat bericht.
De Koningin is niet behandeld wegens
eenig ziekteverschijnsel van bedoeldon aard
en tot het volgen van een kuur is geen enkel
advies gegeven.
Het bericht is vermoedelijk gebouwd op
de. geheel natuurlijke vermoeidheid waartoe
de drukke dagen te Amsterdam aanleiding
hebben gegeven.
De Tweede Kuiner is tot hervatting der
werkzaamheden bijeengeroepen tegen Dinsdag
16 Juni, 's ochtends elf uur.
De Voorzitter wil dan aan de orde stellen
de behandeling der interpellatie van den heer
Heemskerk over de bevoegdheid van dez.g.
vergadering van Stad en Lund aangaande
haar bemoeiingen met de gemeene neiden
en weiden in Gooiland, mede in verband met
de droevige gebeurtenis van 1 Mei jl. in de
gemeente Blaricumvoorts de interpellatie
van den heer De Vries naar aanleiding van
het Kon. besluit van 16 Maart 1903, speciaal
een bit ter beetje om titels". Vooral in den mili
tairen dienst ondorscheidon de minderen zich van
dc meerderen, dat zo nicer denken dan spreken dsn
deze luataten. Ook Matzen zweeg en bepaalde er
zich toe, de tusschondour te openen en die onmid
dellijk achter den luitenant te sluiten,
Do beruchte deur waarachter reeds zoo menigeen
kluiu, heel klein was geworden. Fier, met opgehe
ven hoofd en mot rinkelde sporen waren zij bin-
■lengegaau en «1m op zyn teeuen wua zoo menigeen
teruggekomen, zich niet eens den tyd gunnend,
zich door oen der schrijvers of ordonnansen aanjaa
of mantel te laten helpen.
De kapitein-adjudant presenteerde den luitenant
aan den kolonel„Eerste luitenant baron Von Mar
shall, van het 4e Garde-regimeut overgeplaatst".
De kolonel en zijn nieuwe luitenant^ zagen elknc-
kander aan, beideu trachtend, elkaar aanstonds te
doorgroudon.
Do kolonel was van middelbare lengte, bad leven
dige oogon, die af en toe een spottonde uitdrukking
aanuamon, dicht zwart haar en een donkeren baard.
Hij was algemeen bekend als een zeer bekwaam en
clappor officier, die in den loahtten oorlog bet IJzeren
kruis had verworven; do wonde, daarin bekomen,
deed hein af eu toe nog veel pijn. Hij was een
Pool eu do eigenaardigheden zyner nationaliteit
waren hem ook In zyn langen diensttijd bygoblovon.
De luitenant was bijna twee hoofden langer dan
zyn chef; hij wns sterk en zeer goed geproportio
neerd gebouwd, op on top gentlemen, kalm on be
slist in zyn optreden; maar in zyn donkere oogon
schitterde het en men kon zien, dal zeor warm bloed
door x-vn aderen stroomde. Groote zelfbewustheid
sprak uit heel z(ju verschijning eu het schoen hein
moeilijk to gehoorzamen, zich te voegen naar den
wil' vau anderenmen begreep niet goed hoo hij
er too was gekomen, soldaat tu worden, een beroep
Ie kiezen, dat do allergrootste xelfbeheorsebing cn
blinde gehoorzaamheid eischt.
Den kolonel soheeu do eerste indruk niot tegeu-
gevallen te zijnroods strekte hy de rechterhand
uit otu den by liet korps uicuwaangekomono tone-
groeten, toon hij zich bedacht eu zich wendde tot
den adjudant, die middelerwijl hot air had aange
nomen hot heel druk to hebben.
(Word/ virvolgd.)
