Zaterdag 29 Augustus 1903. No. 5391. 52e Jaargang. Feuilleton. Stadsnieuws. AMERSFOQRTSCHE COURANT. UITGAVE FIRMA A H VAN CLEEFF te AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\, franco per post 1.45. Advertentiën 16 regels 60 centelke regel meer 10 cent. Legale-, oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels/-1.25; elke regel meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. KORTEGRAGHT 9 Telephoon 19. KENNISGEVING. De BURGEMEESTER van AMERSFOORT, Gezien artikel 41 der Gemeentewet, Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de Raad dezer Gemeente zal vergaderen op Dins dag, den 1. September aanstaande, des namiddags te l'/i ure. Amersfoort, den 28. Augustus 1903. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. 31 Augustus 1903. 't Is feest in Nederland, een gloed van zegeningen Straalt neer op stad en dorp, komt huis en hart doordringen Zacht glanzend, plechtig in verheven majesteit, Onthult wat d'Oogstmaand in haar feestkleed hield verborgen Haar laatste dag in glorie en haar schoonste morgen Si mt vreugdvol in de vreugd waarmee hij werd verbeid. 'tie feest, die jubelkreet uit millioenen monden Ruischt als een golvenzee en rijk en arm verkonden Dieheil'ge blijdschap luid met diep gevoeld ontzag; 't Geldt al de dierbre Koningin der Nederlanden, Er zweeft in Haar paleis tot aan de verste stranden Op elks gelaat een bede, een hartewensch, een lach. 'tls feest. O, wie de hoogste, lieflijkste aller Vrouwen In al Haar majesteit en schoonheid mocht aanschouwen, Hem trilt ontroerd het hart van teedre dankbaarheid Als Ze, in den tempel Gods, Gods kind was in ons midden, Eén was met ons in lof, in danken en in bidden Mij was in 'tVeluwsch Lustoord deze vreugd bereid. 't Is feest. Heil U, o Neerlands lieve Koninginne Heil U, Prins Hendrik, dien wij allen mee beminnen 1 Heil U, o Moeder onzer schoone Oranjebloem! Voor U rijst onze dank, o Koninklijke Vrouwe, Diep uit ons hart omhoog voor al Uw eed'le trouwe, Die d'oorsprong was van Neerlands trots, ons heil en roem. 'tls feest. O heil'ge dag, die drie-en-twintig jaren Haar over 'tlieflyk Vorstlijk hoofd zaagt henenvaren, Die met ons hebt gekend Haar edel, vroom gemoed; Aanzie uw Koningin in al Haar reinen luister, Gij fiere Natiel BijH aar lichtglan| vliedt het du isler En gij, o laatste Augustusdag, wees blij begroet LISSA. M). 't Is feest. Waar Vorstenhuis en Volk zich éen betoonen, Daar is de natie sterk. Verstaat het, Neerlands zonen En weest en blijft uw hoogeafkomststeeds bewast; Geen vreemd gezag zal onze vrije handen boeien Ons Vaderland, vol kracht, zal met Oranje bloeien De Oranje-Koningin blijve aller liefde en lust. H. M. SCHERMER, Oud-directrice dier Anna Paulowna Bewaarschool. Amersfoort, Augustus 1903. Zij wilde haar hand niet in zijn arm leggen en daarom nam hij, wat hem niet vrijwillig werd ge geven en leidde haar zóo naar haar plaats. ,.U heeft alweer gelijk, freule; zoo hand in hand te wandelen, is heel iets anders en maakt een vriendelijker, meer intiemer indruk. U zegt?" natuurlijk zeide zij nieta. ,0 zeker. U meent, dat slechts geëngageerde jongelieden hand in hand gaan. Volkomen gelijk, freule. Het verheugt me inderdaad uit uw weer zoo heel guitige opmerking te zien, hoe juist u ons beiden beoordeelt." Zij trachtte haar hand los te maken. „Je bent dronken", zeido zij, ijzig koud. Het was het eérate woord, dat ze dien avond tot hem sprak. „Waarlgk, u hebt alweer volkomen gelijk, freule. Vooral mijn gehoor schijnt niet geheel zuiver meer te zijn, zooals dat trouwens bij besohonkenen meer voorkomt, en ook lijd op 'toogenblik uan waanvoor stellingen. Het is me net alsof u zoojuist gesproken hebt en me eindelfjk een vriendelijk woord hebt ge gund en toch weet ik, dat dit niet mogelijk kiln zijn, want in weerwil van mijn dronkenschap her inner ik me volkomen duidelijk, dat u op Ruchow, op 'toogenblik dat er al .rm werd gemaakt, van schrik de spraak verloren hebt. Mag ik u een beetje kreeften-mayonnaise aanbieden Daar zg op Ruchow is toebereid, kan ik inut een gerust geweten verklaren, dat ze overheerlijk is.Niet?Zooalsu wilt; En zonder zich te bekommeren over haar weige ring, legde lig een weinig mayonnaise op baar bord. „En nu eet u", zeide hij kort en dreigend. „U weet heel goed, dat hier niets gebeurt wat ik niet wil; verstaat u mg? Wat ik niet wil. Wij beidon staan niet van tafel op dan nadut u gegeten hebt; of het middernacht wordt of nog later is mij onver- In ile Vergadering van den Raad dezer Gemeente, welke volgens de Gemeentewet moet worden gehouden op den eersten Dins dag in September, en die te half twee zal aanvangen, zullen aan de orde worden ge steld de volgende Punten van behandeling 1. Installatie van de nieuw-benoemde leden. 2. Benoeming van een Wethouder (va cature E. L. Visser). 3. Benoeming van een Ambtenaar van den Burgerlijken Stand (vacature L. Visser). 4. Benoeming van een lid der Reclame- commissie (vacature mr. J. C. H. Prikken.) 5. Loting voor de Raadsafdeelingen. 6. Ontwerp-besluit tot het verleenen van afschrijving wegens vertrek enz. van belas tingplichtigen (Inkomstenbelasting dienst 1902). 7. Beschikking op bezwaarschriften tegen aanslagen in de Inkomsten-belasting, dienst 1903. 8. Advies omtrent de mededeeling van den Minister van Binnenlandsche Zaken, houdende vermindering van het Rijkssubsidie voor de Hoogere Burgersschool. 9. Voorstel tot reorganisatie der Burger Avondschool. Donder lag konden we nog de hoofdzaken meedeelen van het dien middag in de Raads zitting behandelde en de besluiten, daarin genomen. Rest nog de quaestie-Kerkkamp, het eerste punt van den Beschrijvingsbrief, dat heel wat toehoorders naar de publieke tribune heeft doen gaan. Kort gezegd is het verloop van deze zaak aldus Den 11 Juli wordt gepubliceerd de aan beveling, ter benoeming in de Raadsverga dering van 14 Juli, van een vast leeraar in de Wiskunde aan de Hoogere Burgerschool, op welke aanbeveling zijn geplaatst de hee- ren G. W. ten Dam, tijdelijk leeraar aan die school, en J. A. Vreeswyk, te Utrecht. In de Raadsvergadering vau 44 Juli wordt het volgende adres ter tafel gebracht: Geeft met verschuldigdeu eerbied te kenneu Kerk- kamp, Adrianue Matheus, leeraar aan do H. B. S. met 5-jarigeu cursus alhier, gepeDsionneerd le luite nant der artillerie O. I. L. dat hij tot zijn bevreemding zijn naam gemist heeft op de aanbeveling voor de betrekking van leeraar in de Wiskunde, hoewei hij op de bij de wet voor geschreven wijze hiertoe het verzoek tol B. en W. heeft gericht, en hij genoemde betrekking .eeds drie achtereenvolgende jaren heeft vervuld, terwgl hij na het eerste jaar zonder verdere formaliteiten in zijn betrekking werd gecontinueerd, eu na het tweede voorgedragen als No. 2 voor de voste betrekking leeraar in de Wiskunde, Werktuigkunde en Lijn- teekenen, thans vervuld door don heer Van Os, en als No. 1 voor de tijdelijke betrekking van leeraar in de Wiskuude, tot welke betrekking hij ook met algemecnen stemmen werd benoemd dat hg nu zich ziet voorbijgaan, ten eerstedoor iemand, die nooit anders les gegeven heeft dan ëec jaar tijdelijk alhier, die wettelijk de zelfde bevoegd heid heeft, en die in het atgeloopcn cursusjaar meer malen raad heeft ingewonnen bij roquestranten ten tweededoor iemand, die nog nooit bij het M. O. is werkzaam geweest, en wettelijk niet bevoegd is; dat verder requestraut in den loop der drie jaren, nimmer een ernstige aanmerking op ziju wijze van lesgeven heeft ontvangen, doch wel van den Direc teur zelf mocht vernemen, dat hij goed orde kon houden cti goed met de leerlingen kon omgaan, terwgl de Directeur teveus zijn gver en plichtsbe trachting erkende dat, indien er werkelijk gegronde reden was, onderwijs minderwaardig te achten, hem toch zeker met drie jaren achtereen de zorg voor éen zelfde klasse zou zijn toevertrouwd, daar in die betrekkelijk lange, immers moor dan do helft van den geheelen vijfjarigen cursus, durenden tijd, toch zeker iu dat geval onherstelbare schade zou zijn toegebracht aau de wi9kuadigo ontwikkeling der hieraan blootge stelde leerlingen, terwgl nu, bij het overgangsexamen naar klasse IV, van dergelijke schade niets te be speuren valt dat meermalen, ook wel op verzoek van den Direc teur, leerlingen, die door geringere aanleg of ziekte eeuigaziu8 ten nchteren ware, door requeslrant be langloos werden geholpen, buiten de schooluren dat voorts eeu voordracht als de hierbedoelde, questrant in hooge mate in zijn persoonlijke belan gen benadeelt, door hem ook bij sollicitatie elders in een verkeerd daglicht te plaatsen, zonder dat dit geëischt wordt door het belang der school, dat hij zelve drie jaren lang met zijn beste krachten ge diend heeft redenen waarom requestraut, in het volle vertrou wen op de rechtvaardigheid vau den Raad, zich tot UEdelAchtbaren wendt met het eerbiedig verzoek, bij de benoemiug van een leeraar in de Wiskunde ook op zijn belangen te letten. 'tWelk doende, enz. schillig; wij blijven aan tafel." „Als papa er maar was," dacht Liska, die op't punt stond, in tranen uit te barsten. Majoor Von Montserrath was voor vier en twintig uren Directeur-goneraal der spoorwegen. Hg was reeds aan het naastbijzijnde station vanwaar den volgenden middag alle manoeuvreerende troepen zouden worden vervoerd. Er was daar heel wat te doen; allëen voor de infanterie wareu twintig treinen gerequireerd welke binnen een paar uur moesten vertrekken zonder stoorniB in den gewonen dienst te brengen. Uct gesprek aan tafel vlotte beter. Eerst hadden de officieren, die gecommandeerd waren om de jon gedames bezig te houden, zich wat gegeneerd zóo dicht bij den kolonel voelden ze zich aanvaukelgk niets op hun gemak. Het is hoogst moeilijk een dame het hof te maken in presentie van een chef. Zoo menig luitenant, die 'savonds zich ter ruste legde met het bewustzijn allercharmantst en onweerstaaubaar te zijn geweest, had den volgenden ochtend op het regiments bureau gestaan en daar dingen te slikken gekregen, die alles behalve liefelijk waren en hem de overtuiging t-chon- tcn, dat bij nog niet het kleinste greintje van cenig denkbeeld had hoe men zich in gezelschap van dames heeft te gedragen. Edoch de keurige wijnen verhoogden de stemmiug; zij waren uitstekend, maar niet licht en deden het bloed sneller vloeien. Vooral de bowl, die i\ la guerre coiume A la guerre, iu een 12-manskookketol werd geserveerd was, buitengewoon goed en de oppassers zorgden or voor, dat niet ëen glas leeg bleet. De kampvuren werden aangestoken en ook (1e reuaachtigo houtmijt voor de tent van den regiments commandant werd ten vure gedoemd. Zoo ver het oog reikte, zag men de vuren iu de verschillende bivaks klonk de muziek alles was op de heen. „Straks moeten we toch eensgauu kijken", meende do kolonel „de dame9 zullen wel pret hebben inde malle vortooningon." De dames klapten in hun handen van blijdschap en vroegen zelfs of ze maar niet onmiddellijk zouden gaan. Marshall keek naar het bord zg nor buurvrouw de mayonnaise lag er nog onaangeroerd. „Ik heb een ander voorstel", zeide hg kalm doch beslist, „wij blgven rustigjes hier en zien van hieruit de grappen aan. Ik zal er voor zorgen, dat de ver tooning hier dicht voor de tent wordt gehouden de dames komen dan ook niet in het gedrang." Dat was een prachtige inval, meenden de dames in koor. „Heb ik 'tniet gezegd?" vroeg hg aan Liska. „En u weet heel goed, dat heel mijn voorslag hoegenaamd niets waard is. Onaangenaamheden van welken aard ook zijn voor de dames niet te duchten zoolaug zij in ouze nabijheid zijn en als wij overal een kijkje nemen, zien we veel meer omdat elk bataljon wat anders uitdenkt. En daarom nog eens: eetik wil't." Zij lachte honend. „Nu juist niet" en zg schoof haar bord weg. Doodkalm schoof hij het terug. „Wilt u dan nooit verstandig worden U doet uzelven leeil mij niet. U hebt honger--ik niet. U waagde den gevaarlijken sprong ik niet. U lag ziek te bsd ik Diet. Toen u ra'gn bloemen terugzoodt, miste u den lieflijken aanblik er van ik niet. En toen u op Ruchow niet wilde dansen, hebt u zich verveeld ik niet; ik haat manoeuvre-bals. U wilt mij ergeren door uw gedrag en dat lukt u tóch niet ik erger me nooit, ik vorwouder me misschien en vraag me een enkele maal af wat u toch voor hebt om zoo te doen. Ik weet het niet, maar ik heb de stellige overtuigiug, dat u 'tzelf ook Diet weet en daarom is 'took de moeite niet waard, er verder over te spreken maar toch zou het me innig genoegen voor u doen verstaat u me? voor u als u nu toch uw lioold eens boog en een kleinigheid at, al ware 't maar éoo blaadje van die salade. Wees nu toch verstandig." „Geef u geen moeite: u zegt zelf, dat het niet de moeite waard is, daarover te spreken,-' antwoordde zij. „En tóch eet u ik heb nog altijd mijn wil door gezet. behalve ëen keer, dien morgen toen u mij wilde slaan, toen u tegen mijn ernslige waarschu wing in sprong. Toen hebt u uw zin gekregeu. En weet u waarom? Omdat ik me nooit een klap laat Er volgt een geheime vergadering van bijna 50 minuten en na de heropening wordt de heer Kerkkamp buiten de aanbeveling om benoemd met 7 van de 13 stemmen op den heer Ten Dam worden 5 stemmen uitgebracht en op den heer Vreeswijk 1 stem. Van die benoeming werd den heer K. aanstonds op de gebruikelijke wijze kennis geving. In de Raadszitting van 28 Juli werd ter tafel gebracht een schrijven van de Commis sie van Toezicht op het Middelbaar onder wijs betreffende den leeraar Kerkkamp. De Voorzitter zeide daarbij »Naar aan leiding van dit schrijven stellen B. en W. voor, de vaste benoeming van den heer K. te veranderen in een tijdelijke benoeming voor den cursus 1903/04''. De heer Gerritsen vroeg, deze zaak te be handelen in een vergadering met gesloten deuren omdat het hier een zuiver personeele quaestie geldt en het in het belang van die personen en de geheele school was, niet al les ruchtbaar te makenin openbare zitting zou men later het noodige licht op de zaak kunnen laten vallen. De heer Kleber kon zich niet vereeuigen met de behandeling in geheime zitting; de heer Plomp vroeg voor lezing van het schrijven der C. van T., doch de Burgemeester kon aan dit verzoek niet voldoen omdat het immer de gewoonte is, personeele quaestiën te behandelen in een zitting met gesloten deuren. Een geheime zitting van ruim vijf kwar tier volge en toen de deuren heropend waren en de Voorzitter het voorstel andermaal ter tafel bracht, volgde het voorstel-Jorissen-Ger- ritsen om in deze zaak een Raadscommissie te benoemen. Het voorstel luidde woordelijk»De Raad besluit om naar aanleiding van het voorstel van B. en VV. uit de leden van den Raad een commissie van 5 leden te benoemen om de zaak-Kerkkamp te onderzoeken, en ad vies uit te brengen aan den Raad". De heer Gerritsen gaf de volgende toe lichting »De Raad is niet genoeg overtuigd van hetgeen in deze benoeming is geschied en wil meer licht. Vandaar' het voorstel, door den heer Jorissen en mij gedaan om een nader onderzoek in te stellen naar de omstandigheden, welke zijn voorgekomen bij de benoeming van den heer Kerkkamp, die is geschied. Wij rneenen, dat dit noo- geven, door niemand, ook door geen dame. Ilt wilde u niet tarten, uw bedroigiug ten uitvoer te bren gen, want zoo waar als ik hier naast u zit, bad ik u geworgd eu mij dan den obligaten kogel door den kop gejaagd." Zij was, zoo mogelijk, nóg bleekergeworden en hij zag hoe zg rilde onder zijn dreigende stem. Zij voelde, zonder dat zij hem durfde aauzien, dat zijn blik op haar rustte; zij was bang voor hem zij kende hem te goed dan dat zij niet volkomen goed wist, dat hij geen greote woorden tegen haar gebruikt had en zij sidderde bg de gedachte aau den dood, dien zij door zijn kalmte was ontkomen. Hg had haar linkerhand gegrepen, die slap naar beneden biug en drukte die iu zijn opwinding zóo hevig, dat zij 't bijna uitgilde van piju. „Eet, of er gebeurt een ongeluk," Zij keek hein aau; hg was bleek als een doode; zijn oogen vlamden onheilspellend. Zg wilde vluchten, om hulp roepenzijn hand hield haar va9t, zijn blik benam haar de spraak. Haar koppigheid was gebroken langzaam nam zij haar vork op, bracht die naar haar mond, maar op eens rukte zij zich los en ijlde, zonder zich om de overigen te bekommeren, weg. „Wat is dat?" vroeg de kolonel. Marshall had zijn bezinning alweer teruggekregen. „We spelen krijgertje, kolonelde freule heeft 10 Meter voorsprong. Wie doet mee?" Allen vlogen op en de wilde jacht begon naar alle richtingen holden do joDgodames en iedere heer trachtte zijn tafeldame te vangen zelfs Kuobela- dorf zette zich in beweging ofschoon hij loopen „on fatsoenlijk" vond. Marshall had Liska al spoedig ingehaald en greep haar arm. „Laat me los, laat me los", hijgde ze, „ik wil alleen zijn." Nu eerst zag hij, dat /.e weende. „Wat wil je van me?" vroeg zg. Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1903 | | pagina 1