Zaterdag 19 September 1903. No. 5400. 52e Jaargang. Binnenland. Feuilleton. MUZIKALE BL0EMI1. Stadsnieuws. AMERSFOORTSCHE COURAIT. UITGAVE firma a h van cleeff te AMERSFÜÜKT. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden iranco per post 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale», ofïicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels/" 1.25; elke regel meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseer kosten in rekening gebracht. kortegracht »- Telephoon ttt. Wie zich inet ingang van 1 October oj> dit blad abon neert, ontvangt de tot dien datum verschijnende num mers GRATIS. KENNISUEVIKU. De BURGEMEESTER van AMERSFOORT, Gezien artikel 41 der Gemeentewet, Brengt ter kennis van de ingezetenen, dnt de Raad dezer Gemeente zal vergaderen op Dins dag, den 22. September aanstaande, des namiddags te l'/j ure. Amersfoort, den 18. September 1903. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. Een wetsontwerp is ingediend, tot ver hooging der Oorlogsbegrooting met f 181 720 in verband met de in werking treding der Wet tot regeling van de Landweer en van de opheffing der Schutterijen. De aange vraagde gelden zyn bestemd om de daaraan voor het loopende dienstjaar verbonden uit gaven te kunnen bestrijden. Van de lichting 1895 zullen, naar schat ting, op 1 Augustus 1903 ruim 7000 dienst plichtigen voor Landweerdienst worden be stemd. Deze zijn afkomstig van de: infanterie 5403, vesting-artillerie 1129, panserfort-arlil- tillerie 87, pontonniers 04, genietroepen 191, hospitaal-soldaten lil, totaal 7045. De land- weerplichtigen zullen over de 48 te vormen landweerdistricten verdeeld zijn. Er zal geen sprake van kunnen zijn om in een van de te vormen landweerdistricten een bataljon infanterie te kunnen formeeren. De dienst plichtigen van verschillende districten zuilen daartoe voorloopig bij elkaar moeten gevoegd worden. Gerekend op een sterkte van 900 man per bataljon, zullen in het geheele Rijk 6 bataljons landweerinfanterie kunnen worden gevormd. Het is de bedoeling, dit jaar een twaalftal landweerdistrictscommandanten aan te stel len en het wordt mogelijk geoordeeld, die betrekking althans in tijd van vrede te ver eenigen met dio van provincialen adjudant. Behalve de 6 bataljons landweer infanterie zullen uit de dienstplichligen, die op 1 Augus tus 1903 voor landweerdienst bestemd wor den, 8 compagnieën vesting-artillerie worden gevormd, en de dienstplichtigen afkomstig van de andere wapens voorhands tot deta chementen worden samengevoegd. Het is noodig te benoemen: 6landweer- districtscommandanten (belooning l'GOO), 6 tijdelijke districtscommandanten provin ciale adjudanten (belooning f200); 12 luitenants-adjudant (f300)12 adjudanten- onderofficier (1200); 32 kapiteins, comman dant van landweer-compagnieën (f 400)20 eerste en 20 tweede luitenants, van wie 32 bestemd voor landweer-compagnieën en 8 voor landweer-detachementen (f 300 en f250); 32 sergeanten-majoor (f 150). Uit dien hoofde wordt voor dit jaar aan gevraagd f8200. Voor kleeding wordt aan gevraagd f 122 000 en voor uitrusting f38 000. Het ligt in da bedoeling om de landweer troepen bij vredes-oefeningen, voor zoover zij niet in forten kunnen verblijven, in kam pen te vereenigen. Aan de zoogenaamde Millioenen-rede zij het volgende ontleend: »De aanzienlijke vermeerdering van uitga ven voor de Oorlogsbegrooting is nagenoeg geheel een onvermijdelijk gevolg van aange nomen wetten. Als uitvloeisel van de Militie- wet 1P01 moest meer worden geraamd voor een nieuw regiment infanterie 182 000, voor vergoedingen ingevolge de laatste zinsnede vau art. 113 dier wet f150000 eu voor de kazerneering f200200: de Landweerwat eisctit een uitgaaf van f234 1 40 en de Pensioenwet voor de landmacht f279000. Buitendien moest wegens de buitengewone duurte der levens middelen f180629 méér worden uitgetrok ken voor voeding, terwijl voor verbetering der officiers-traktementen f 188 000 wordt aangevraagd."' »Het zal eindelijk onvermijdelyk z(jn, nieu we suppletoire kredieten aan te vragen, met name ongeveer f425 000 op het Vlllste hoofdstuk als eerste termyn voor de nieuwe bewapening van de bereden artillerie, welke uitgave in het geheel op f7 000 000 geraamd wordt, en voorts op het zelfde hoofdstuk omstreeks 11 ton hoofdzakelijk ter bestrijding van de kosten, voortspruitende uit do bui tengewone omstandigheden die zich in do eerste helft van het jaar 1903 hebben voor gedaan en in verband waarmede het tijdelijk onder de wapenen roepen van enkele lich tingen is noodig geweest." «Intusschen, de zekerheid, dat pen herzie ning van het tarief van invoerrechten, waar aan aanmerkelijk hoogere baten voor de Schatkist zijn te orilleenen, binnen zeer kor ten lijd de Staten-Generaal zal kunnen be reiken, doet mij vrijheid vinden, voorshands van het beramen van andere mantregelon tot versterking van 's Rijks schatkist af to zien." met een ontvangst van 1'123 036.61, een uit gaaf van f 115 470.23 en een batig saldo van f7550.38. Heden verzenden wy aan de daarop ge- abonneerden alle vering 24 van onze premie sD e Muzikale R I o e m I o z i n g". Deze aflevering bevat, behalve de gewone Wenken van een ouden muziekmeester", kunstenaurs-biographieën en berichten en mededeelingen op muzikaal gebied, de vol- gondemuziekstukken1. La petite coquette, wals voor piano, van 1). Krug; 2. Traiirn der Liebe, voor piano, van Wilhelmina Brink- mann; 3. Das Lied der Rose, voor piano en zang, van Oscar Kloso4. Home, sweet Home, Engelsch volkslied, voor piano en zang. De cMuzikale Bloemlezing" kost voor de abonné's op ons blad slechts 60 cent per kwartaal, voor welk luttel bedrag men in de drie maanden 6 afleveringen mot 30 A 35 muziekstukken ontvangt. SCHAF Eft Co> De firma Scbiifer Go. aloud als hoogst Bolied bo- kend. De beide associé's, Heiuricb Schater en Richard llartwig, hadden zoowat vijftien jaar geleden de zaak Seaticht en de fortuin was hun zóo gunstig geweest; at zij reeds na vyf jaur eeu groot huis in vollen eigendom hadden kunuen koopen en bn de eersto bankiers als zeer credietwaardig stonden aange schreven. Zij wilden meerzij wenschten spoedig rijk te zijn en daarom vestigden zü te Rio de Janeiro een our- cureaal, waar Schiifer als chef optrad. Algemeen werd beweerd, dat vooral na Sehitfer's vertrek de zaak eeu ontzaglijke uitbreiding had on dergaan en zelfs aan de Beurs wist men elkaar te vertellen, dat het niet zoo heel lang meer zou duren of de firmanten zouden beiden meermalen million- nair wezen. Toen zeer onverwacht het gerucht liep, dat Schiifer binnenkort uit Brazilië zou terugkeeren en op zijn lauweren zou gaan rusten, benijdde ieder de beide firmanten, die zóo zeer door het geluk waren bogun- stigd. Slechts zoor enkolen schudden het hoofd en vonden het jammer, dat een zóo prachtige zaak, oen ware goudmijn, geliquideerd zou worden. Tooh kon don ook zy den beiden chefs geen ongelijk geven, die na jarenlangen, onvormoeiden arbeid, ook nog wat levensgenot wilden hebben, nu zij nog betrek kelijk jong waren. Men wist, dat Schiifer nog ongehuwd was en menig vader van huwbare dochters droomde reeds den nauwelijks veertigjarigen hoogst innemenden man tot schoonzoon te krijgen. Men wist ook, dat de boide firmanten nimmer al te zeer geharmonieerd hadden en buiten de kan tooruren elkaar om zoo te zeggen niet zagenzelfs liep het gerucht, dat Eleonore, Hartwig's vrouw, vroeger verloofd wns geweest met Schiifer. Zoo doken de half vergeten praatjes over het minder gelukkige huwelijk van Hartwig weer op en waren er hoe langer zoo meer, die aat volstrekt niet vreemd von den omdat Hartwig toch eigenlijk een heel zonder ling, streng en woinig spraakzaam man was. Maar toch wag or veel wat men niet wist omtrent het vermogen en bet familieleven van de boide koop lieden voor wie men zich thans zoozeer iuteresseerde. Eerst later zou men dat vernemen. Op een onvriendelijkeu, regenachtigen Suptembcr- ochtend bracht een dor bedienden van do firma Scbiifer k Go. met veel andere brieven er een met het poststempel Havre. Het adres was door Soliafer geschreven en de bedionde, die gewend was de brieven te 8orteeron en die aanstouds hot eigenaardige schrift had herkend, vertelde dan ook aanstouds aan de overigen op het kantoor uit Brazilië dat de patroon reeds te Havre waa aangekomen. Als Hartwig bij het openen van den brief had opgekeken, zou hij gezien hebben, dat hot geheele personeel in gespannen verwachting uaar heiu zog. Doch hij bemerkte het niet; zijn blik was onafge wend op den briof gericht en zijn gelaat betrok meer en meer. Do jonge man, die achter het Grootboek tegen over hem zat, meondo dat do hand die don brief vasthield, trilde, (looh hij werd na deze ontdekking nog meer getroffen door de vijandige uitdrukking op het gelaat van zijn patroon. Waarom nam dezo den nog vrjj onverwachte» terugkeer van zijn firmant zóo vreemd op? Welke beweegredenen zou hy kunnen hebben om dien nog niet te wenschon? Wns men niet reeds weken ge leden begonnen mei de liquidatie en moest Hartwig er niet lioogen prya op Hellen, dat zyn associé daarby tegenwoordig was? Het schoon een voorbijgaande bui te zijn geweest, die geen verband hield met den brief, want bijna dadelijk waren de rimpels weer verdwenen en iets van een lachje speelde om den mond van den patroon toen deze mot een enkel woord meodeolde, dat mijnheer Schiifer nog hedenavond zou terugkeeren. Eu tooh, dat lachje op het andors steeds stroeve gelaat van den patroon, wekte opuieuw argwaan bij den boekhouder, die liet zeer gedwougon vond ou er aanstonds dacht, dat het diendo om hot een of ander te verborgen. Maar wat dun tooh Nooit was or iu de corrospon- dontio tussehen de boide firmanten uou hard woord gewisseld en ofschoon Schiifer, van Rio Janeiro uit, net eerst had geaohreven over liquidatie, dan kon dit toch geen reden zyn tot vijandschap, te meer omdat Hartwig aanstonds op den wensen van zyn Bij Kon. besluit is goedgekeurd de Rekening dezer Provincie over het dienstjaar 1901, In de vergadering van den Raad dozer Gemeente, welke zul gehouden worden op Dinsdag 22 Soplomber, (les middags half twee, zullen aan de orde worden gesteld de vol gende Punten van behandeling: 1. Voorstel tot wijziging der retributiën voor het steken van plaggen, enz. 2. Voorstel tot vorhooging der jaarwedde van den Gemeente-architect. 3. Voorstel tot vaststelling van de som, bedoeld in de laatsto alinea van artikel 13 der Pensioenverordening, ten aanzien van de leeraren der Hoogere Burgerschool A. G. van Os en A. M. Kerkkamp. 4. Voorstel tot vaststelling der jaarwedden van het personeol, verbonden aan het Gym nasium en de Hoogere Burgerschool. 5. Benoeming van een tijilolyk leeruur in Geschiedenis, Aardrijkskunde en Neder- landsch aan de inrichtingen voor Hoogeren Middelbaar onderwijs. 0. Benoeming van leden der Commissie van Toezicht op hot Lager onderwijs, inge volge de nieuwe verordeuing, regelende de samenstelling dier commissie. 7. Benoeming van twee loden der Com missie, bedoeld by art. 100 der Gemeentewet, wegens periodieke aftreding van de heeren M. L. Celosse en mr. P. J. F. van Voorat Vader. 8. Benoeming van porsoneel der Burger Avondschool. Op de aanbeveling ter benoeming, in de Raadsvergadering van a. s. Dinsdag, van een tijdelijk leeruur in Geschiedenis, Aardrijks kunde en Nederlandsch aan do inrichtingen voor tiooger en Middelbaar onderwijs is ge plaatst door Burgomoostur en Wethouders de heer J. J. Vermeulen, te Utrecht, en door Curatoren van hut Gymnasium de heeren J. J. Vermeulen on J. L. Dijkhuis. Blykons aankondiging in dit nummer zal de Hulpbank voortaan haar zittingen houden in hut lokaal van het Burgerlijk Armbestuur, Westsingel. compagnon was ingegaan. Nadut Hartwig nog een en ander had geregeld voor het vordore van den dag verliet hy he' kantoor. Langzaam ging hij de breede met kostbare tapijten belegde trap naar zijn woonhuis op on trad do kamer binnen, waar zyn vrouw nog aan do onbijttafel zat. „Hy komt vaudaag" zoide hy, zouder eenige in leiding. ,,'tls maar goed, dat dit jagen en jakkeren een einde noemt. Zoodra Ue zaak geliquideerd is, gaan we voorgoed hier van daan naar do residentie.'' „Naar Borljjn?" vroeg zyu eolitgonooto verrast. „Maar je hebt altijd gezegd, dat je niet tegen drukte kon en hoopte buiten stil to gaan loven." Hartwig haalde minachtend do schouders op. „AIb ik 't gezegd heb, dau is dal zeker geen ernst geweest. Ik heb me niet vyftiou jaar afgobeuid om nu ergeuB in oen gat kool te gaan planten. We §aan te Borlyn wonen, nemen équipage en zullen aar wol met goode lamiliün kounis maken. De ander mag do liquidatie afwikkelen en dus moetje er maar op rekenen, dat we hier niet lang moor blijven." Zonder antwoord af te wachten, ging hij de kamer weer uit on h\j verliet kort daarna hot huis on begaf zich naar don rentenier Kasper Uube, om hem Seübfer's terugkomst te melden, gelyk ilezo hem in zyn laats ten brief had verzocht. Wuliswuur had hij dat bericht heel goed door een jougsten bediende kunnen laten brengen, te meor omdat h(j heel goed wist dat Kabo eiken omgang mot hom meed, doch hij had daarmee een bepaald dool. Robe koi zyn ooreu dan ook nauwelijksgelooven toon hem het even onverwaoht als onwelkom bezoek werd aangekondigd en hy ontving Hartwig dan ook juist beleefd genoeg om hem niet al te zeer te toonen wolk een antipathie hij tegen hom had en vroeg hom koel en afgemeten de reden van zyi komst. „Myu compagnon hooft me verzocht, u meo to doelen, dut hy vauavoud terugkomt; hy is reeds te Havre." „Eeu aangenamer tijding hadt u niü niot kunnen brongen. Ik zal myn oudeu vriend zolfaau den l gaan halen." „Dat is juist do reden waarom ik u persoonlijk de mededoeling kom doen. Tot myu groot leedwezen ben ik vorhinderd, myu associé zeif to ontvangen. Ik heb mijn woord gegeven en moot hodonavond met mijn vrouw een vriond buiten de stad bezoekon en zal wol niet voor middornaoht kuunen terug tyu. Ik kan me daarvan enmognlyk af makeu en zou U daarom willen verzoekeu, my bij Schilfer to veront schuldigen en hem voor vaunaoht gastvrijheid te verleunen." „Wol, heel gaarne. Ilij zal wel met den laatsten trein van elvun komen." „Dat denk ik ook en dan is 't toch te laat om nog over zaken te spreken. Het spijt me intusscheu zeer, dat ik hom niet kan ontvangen maur morgen is hij myu gast. Laat dus zijn bagage mnur naar mijn huis brengen." „Ais hij dat wcnscht, zal ik er voor zorgen, andere houd ik hem, tot hy kamers hooft govonden." „Dat kon wel eens gevaarlijk worden", meende Hartwig sarkatiach lachend. „Iu hoovorre?" „Hm, uw dochter Is hooi mooi en nu roods weot men eikaar te vortollon, dut mijn uumpagnou hier oon vrouw komt zookon." „Nu, al» 'tgevaar niot grooter is; Hoinrioh is een gentleman," „Zeker, maar ik moen te weten, dat hot hart uwer dochter niet moer vry is." Rabo zag Hartwig verbuusd aan. „Niot moor vrjl?" vroeg hij nenigszinsgopiquoerd. „Daar was mo nlota vau bokond." „O, dat wist ik niot," horuam de ander onver schillig. „Do iongolui zyn tegenwoordig erg lucht hartig vem, vidi, vici of do oudere hot goed vlndun, kan hun uiindor schelen." „Ik bugryp u inderdaad niot", antwoordde Rabe, die voelde dat hij hoos werd. „Dat wil ik wel gelooven. Kent u Ernst Kuiten- bom „Neon." „HU maakt uw dochter het hof; zUti kous moet ik buwoudoren, want zij is mooi ou r|jk „Mijnheer" viel Rubu hum in do rode en hü ver volgde, na ueuigsziua gekalmeerd to zijn. „Ik verzoek u dringend, biorover niet te sohortsou eu verzeker u, dut ik or hoogeuaamd niets van weet on sterk be twijfel of hotguen u beweert „O, dus u twijfelt? li moet hom tooh wol oons gezien hebben een tamelijk groote jongeman, slank, zwarte Henri quntrodikwijls wuobi hy uw uoohter hier af uls zy avonds do eeuo of andere vriendin aat bezoeken. Dio vrioudiu is natuurlijk eeu wande- ingetjo buiten de stad, maar dat kunt u niet woten." (Wordt ottolffd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1903 | | pagina 1