Zaterdag 2
Januari
1904.
mum bloemlmT
No. 5444.
53e Jaargang.
Feuilleton.
Stadsnieuws.
iMERSFOORTSCEE COURANT.
FIRMA A H TAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden/"l.
franco per post f 4.15. Advertentiën 1—6 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-,
officieële- an onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reolamea 15 regels ƒ1.25; elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
BUREAU
KORTEGRACHT 9
Telephoon 10.
KENNISGEVING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der Ge
meente AMERSFOORT,
brengen ter algemeene kenniz, dot by hun besluit
Van beden, ingevolge ort. 8 der HINDERWET, aan
A. van MAANEN, wonende alhier, vergunning ir
verleend tot de oprichting von een droogerg van
sigaren in bet perceel aan het Havik wyk F. No. 2,
kadastraal bekend Gemeente Amersfoort, sectie E.
No.'6GB;
en dal aan H. KURPERSHOEK, wonende alhier,
vergunning is verleend tot de oprichting van eeue en dan wordeu opgehoudon dooi''t Veel zegen,
rund- en varkensslachterij en rookery van vleesob- ro 1
waren in het porceel aan den Arnhemschenweg h°orvan een loopknecht, eveneens met
wijk I. No. 46/48, kasdastraal bekend Gemeente kaartjes, dat met een schalsch «dankje, van
buiter is het verkeer drukker dan gewoonlijk.
Als de morgen-godsdiensten in de ver
schillende kerken geëindigd zijn en de me
nigte huiswaarts is gekeerd, blijt't het levendig
op de straten.
Postboden stappen vlug de stadswijken
door, beladen met brieven en kaartjes en
gelukweuschen die van heinde en verre toe-
stroomen dienstboden met kaartjes, die
lachend en pratend hun weg vervolgend, nu
Amersfoort, sectie B. No. 2567.
Amersfoort, den 81. December 1903.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
l)e Burgemeester,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
B. W. Th. SANDBERG.
Heden verzenden wij aan de daarop ge-
abonneerden aflevering 7 van den Tweeden
jaargang van onze premie «De Muzikale
B1 o e m 1 e z i n g".
Deze aflevering bevat, behalve de gewone
»WenkeH van een ouden muziekmeester",
kunstenaars-biographieën en berichten, bene
vens zeers lezenswaardige mededeelingen op
muzikaal gebied, de volgende muziekstuk
ken1. Jeannotle, wals voor piano, C.
Bohm 2. Serenade, voor piano Jos. Haydn
3. Serenata, voor piano en zang, M. Min
kowski.
De «Muzikale Bloemlezing" kost voor de
abonné's op ons blad slechts 00 cent per
kwartaal, voor welk luttel bedrag men in de
drie maanden 0 afleveringen met 30 k 35
muziekstukken ontvangt.
De aangekondigde gratis-verloting van een
prachtige pianino, 25 kunstplaten naar schil
derijen van beroemde meesters, formaat
357» X 927» c.M., en 100 rijk geïllustreerde
boekwerken zal plaats hebben in Mei a. s.
Elke abonné op de «Muzikale Bloemlezing"
ontvangt in tijds geheel kosteloos een lot.
Nieuwjaarsgedachten.
Welk een eigenaardige drukte brengt toch
de eerste dag van een nieuw begonnen jaar.
Niet alleen in de verschillende woningen
en familiekringen, waar men elkander reeds bij
het ontwaken «veel heil en zegen" toeroept, en
op het verdere van den dag vrieoden en
kennissen ontvangt of bezoekt, maar ook
beantwoord wordt; kinderen met
taartjes, die met verkleumde vingertjes, op
ie teenen staand, aan hooge bellen trekken
'm verwachte gelukwenschen uit te reiken.
Jongedames, gewapend met mof en bont,
d scherpe winterkoude trotseerend om
niuwjaars-bezoeken af te leggenkleine
M)dneuzige kleuters brengen naar groot-
Juiers, oom of tante hun nieuwjaarswenschen,
pis3chien met de hoop iets in de spaarpot
e krijgen, of de handjes met koek gevuld
zienwerklieden, hier en daar aanbellend
m, na het «wensch meneer en mevrouw veel
igen in het nieuwe jaar", een fooi te ent
ingen en met meer of minder vriendeljjken
•ijns, naarmate de giftgrooter of kleiner is,
trekken om weer elders hun gelukwenschen
'Or klinkende munt in te ruilen.
En zoo vloeit den ganschen dag een stroom
vi heilwenschen en zegenbeden, geuit in
we doch welgemeende woorden uit hartelijke
vendschap, of in fijn gekozen termen uit
KFelijke beleefdheid en koud plichtsgevoel,
ndien men op den Nieuwjaarsdag eens
ei kijkje kon nemen in de harten der
mschen, gepaard met een terugblik op het
~iloopen jaar, van wat al verschillende
'aarwordingen, van wat al gemengde ge-
dhten zou men getuige zijn
lier bracht het jaar vervulling van lang
Soesterde wenschenginds gaf het voor
ipvolle verwachtingen het grievendste leed
e pijnlijke teleurstelling; weer elders ble-
v lot en weg onveranderd en was er veel
st tot dank voor onverdiende zegeningen.
hoevele woningen sloop droefheid en
klom de dood de vensleren in, om
Iqzaam naderend, met licht vleugel-ge-
rch, een teedere bloera, een half ontlok-
k' knop van den brozen stengel te breken.
1 wel, hij kwam koud, wreed, onverbid-
d&, om plotseling met harden slag neer
te>llen wat vol levenskracht scheen.
weer vele graven werden gedolven tot
edaatste rustplaats voor dierbare afgestor-
v®.
Frieda Warnsdorf.
Bange dagen en angstig* weken waren sedert
voorbijgegaan. Alfred was nu buiten gevaar en dit
teker ook door Frieda's sorgvuldige verpleging.
Mi was slechts te bewegen hem te verlaten als zy
zelf rust moest neiuen of wanneer Olga hom bezocht,
hetgeen trouwens selden geschiedde en steeds maar
heel kort duurde.
Zü sprak nooit van het verleden ouidat de dokter
elke opwinding had verboden, maar iedere blik,
elke handdruk aeide hem van baar trouwe, nooit
verdoofde liefde; ook hij gevoelde hoe hij nimmer
had opgehouden haar liet te hebben eu steeds vas
ter werd zijn plan, uimmermeer van haar te scheiden.
Hij duldde Olga's beioeken omdat hij sich nog
niet sterk genoeg wist voor eeu duchtige uiteenzet
ting en omdat hy er zeker van wu», dal hij slechts
weer getond kou worden door sich sooveel mogelyk
in acht te nemenen hy wilde woer gezond wor
denhij was nog soo jong en had nog maar zoo
weinig geluk gehad. Nu wilde hy dat behouden;
geen menscb sou 't hem nu weder afhandig maken.
Zü aaten hand in hand. 't Waa reeds tamely k
donker, maar op zyn verioek had Frieda het licht
weder neergedraaidby scbomorde zoo graag. Zy
weg on beiden, dooh dit «wygon vertelde aau hui
den lange verhalen. Opeeu* klanken op den corridor
«en harde bevelende en een fijue, eonigszma bevende
.Moeder" riep Alfred, die sich in zyn kussen» op
hief. Zoolang by «iek was, had by haar nog niet
ge» en hy verlangde evenzeer naar haar ala hij
gexie dat zy naar hein verlangde. Hy wist dat
tij I weggebleven omdat haar beioek hein wellicht
te I tou opgewonden hebben.
Ha had tich gehaast, het licht op te draaien
11de aanstonds de kamer verlaten ea hoopte
oncmerkt te blijven, dooh zy had tich vergist,
wai)lga, die meegokomeu was, fluisterde di n heer
Volchmolling zóo luid toe, dat ailen 't kouden
hod:
tiet u eens, papa, dat u niet reohtvaardig
waqij te beschuldigun van o ibartelykheiddaar
is koor en al» mijn plaats naast hem me altijd
zóofdt bestreden, kan ik locb waarhjk niet anders
doe
Ffc word rood van toorn, zij wilde een scherp
anttd geven doch een blik naar den zieke, die
doobek in sijn kussens was teruggezouken, deed
huatijgou.
AJ'a vader, geïndigneerd over het gansoh on
verste voorval, trad haar echter in deu weg en
zeidtw
„thooft u goou «erdere ruoeito hier te geven
ik ju betalen voor hetgeen u voor mijn zoon
gediihebt. Hier is slechu plaats voor zijn
vroil
w Dreigend bad Alfred het geroepen, ter
wijl rich oprichtte, maar aanstonds viel hij terug
in dnsBens. Nóg was hy' te zwak eu hy moest
dus toelaten, dat Frieda word vernederd.
O Is Frieda oeus niet terugkwrm! Hoe zou
hij qy zonder hsar geuezeu?
Héatte hij die vrouw, ryk in zyde eu fluweel
gekUdie hans belangstelling in hem huichelde,
nu sudors er bij waren. Hij wilde niets moor
met te doen hebben.
Daierden twee armen voorzichtig om zyn hals
geletyn liof, oud gezicht naderde het zijne, tranen
drupóp zyn wang. En saehljes, heel saohtjes,
De ledige stoel aan den baard, de open
plaats aan den diseh getuigt van zoo menig
droef verlies en het gemis eener lieve stern,
een bedrijvige hand werd op den Nieuw
jaarsdag weer smartelijker gevoeld de wonde,
wellicht door den tijd een weinig geheeld,
werd opnieuw open gereten door de pijn
lijke aanraking der herinnering.
Waar men zucht onder den druk der
maatschappelijke toestanden, waar de aard-
sche beslommeringen vele waren, de zor-
genlast breede schaduwen op het levenspad
wierp, men gebukt ging onder kommervolle
omstandigheden, ook daar rees de vraag
Wat houdt g' o toekomst ons verborgen,
Wat dekt uw somber wolkgordijn,
Is 't avond thans, of wordt het morgen,
Zal 't licht of zal het duister zjjn?
S. C.
Morgenochtend half tien zal in de Remon-
strantsche kerk een godsdienstoefening voor
jongelieden van 9 tot 14 jaar worden ge
houden, terwijl om 11 uur de gewone dienst
zal worden gehouden.
Met ingang van morgen kunnen weder
nieuwe leerlingen van 6 tot 12 jaar worden
toegelaten tot de cursussen der Nederd. Her
vormde Zondagsschool-vereeniging.
Do heer G. C. D. baron Van Hardenbroek
van Ammeratol is bevorderd tot kapitein
luitenant ter zee.
als de «verrader", Willy Schroder, door in
gehouden kracht en door een gereserveerd
heid in zijn spel, zooals alleen bij dat kan.
Geen oogenblik viel hij uit de koel-slrakke,
ijzig koude persoonlijkheid welke hij-dezen
Willy Schroder had ingeblazen.
De heer Erfmann was Richard Konrad, de
componist. Spel en zegging waren goed en
zijn uiterlijk was artistiek en in overeen
stemming mot den vrouwen bekorenden
indruk, dien dezen musicus moet maken.
Wilhelm Hartmann, de oude operazanger
en vader van Gabrielle, alsmede de journalist
Lenz zijn personen, die aan de eigenlijke
handeling geen deel nemen, maar die mosten
dienen om bet milieu (de «tooneelwereld"),
waarin Gabrielle leeft, te accentueeren.
Frits Bouwmeester bracht de aardige en
leuke beweringen, die den ouden jovialen
drinkebroer Hartmann in den mond worden
gelegd, goed tot zijn recht en Louis de Vries
stelde uen journalist Lenz voor met den
goeden smaak welke hem eigen is. Het korte
sloltooneel, waariD bij met een kreet van
schrik ontdekt, dat Gabrielle dood is, werd
met gevoel gespeeld.
De kleinere rollen ware alle in bevoegde
handen.
Mr. L. Peerbolte, gedelegeerde van den
Minister van Binnenlandsche Zaken by de
jongste vergadering van de «Maatschappij
tot opvoeding vaq weezen in het huisgezin",
is bevorderd tot hoofd-commies bij het De
partement van Binnenlandsche Zaken.
Nogmaals herinneren we, dot de tweede
abonnements-voorstelling aanstaanden Dins
dag in Amicitia" wordt gegeven door de
«Haarlemsche Schouwburg Maatschappij",
onder directie van Louis Bouwmeester.
Van het tooneelspel «Asra" schreef de heer
A. Moresco in »De Telegraaf" o. a
Het stuk sloeg bij het publiek goed in.
Mevr. Julia van Lier—Cuypers was een
voortreffelijke Gabrielle en speelde, ook iD
de hartstochtelijke tooneelen, met meer in
getogenheid en soberheid dan ik, haar tem
perament in aanmerking nemend, bad durven
hopen.
De heer Louis Bouwmeester schitterde
ln het laatst dezer maand zal weder een
Volksavond worden gehouden door het plaat
selijk Nuts-departement, waarbij als spreker
zal optreden de heer A. Weruméus Buning,
terwijl het symphonie-orkest «Jubal" zich
óok zal doen hooren.
De datum is ochter nog niet te bepalen,
óok in verband met de feestelijkheden voor
het Sanatorium «Oranje Nassau-oord'' ter
gelegenheid van den dag waarop 25 jaar
geleden H. M. de Koningin-Moeder hier te
lande kwam.
Majoor M. Verkouteren, van gedetacheerd
uit West-Indië teruggekeerd, is thans inge-
deeld bij het 5e regiment infanterie,
i Hem werd een verlof van twee maanden
verleend.
De zilveren medaille voor 24-jarigen trouwen
dienst is uitgereikt aan sergeant-majoor J. J.
Heppener, van het 5e regiment infanterie,
sedert gepensionneerd.
Vrouw V. A., die hedenochtend met haar
groentenkar van Achter het Politiebureau de
Utrechtscbe straat wilde inrijden, juist toen
de tram passeerde, had het ongeluk door de
gladheid te struikelen en daarbij een been
zóo ernstig te kneuzen, dat zij moest worden
naar huis gebracht.
fluisterde zijn moeder, opdat toch de anderen 't niet
hooren mochten: „Waar woont ze? Ik breng haar
by je terug. Ik wil haar danken."
Hij kuste zijn moeder hartelijk, te iuniger nu zij
hem had geloond dat zij ziju lijden doorgrondde en
oveDinio als hij hechtte aan Olga's woorden.
„Hoe gaat het, Frod? De dokter is heel tevreden
over je," meende zyn vader te moeten opmerken.
Alfred knikte, nog te opgewonden om te kunnen
spreken.
Oiga ging naast zyn bed zitten en streek hem met haar
fljugehandschoende hand door bet haar hy liet zich
dat nog welgevallen om zijn moeder, maar toen Olga
zeide, dal zy liet tooh zoo jammer voud, dat hy met
allo geweld had willen meedoen met dat gevaarlijke
rennen, keek hy baar zóo verwijlend aan, dat zy
middenin baar woorden bleef stekon.
Hoe durfde zijWft» 't niet haar schuld, dat by
had meegedaanwas zij niet de oorzaak van de
pjjneu die hij nu weken lang geloden had? En nog
durfde zij hem den schuld er van geven
Eu toen zijn vader hem óok begon te verwijten,
dat hij nis getrouwd man zulke halsbrekende toeren
toch niet had mogen ivugeu, zweeg cy nog. Alleen
keek bij Olga strak aau.
Eu toen zy bleef ztvygen en door lallooze zuchten
haar schoonvader gelijk scheen te geven, kwam een
onbeschrijflijke verachting voor baar over hem en
doodde liet laatste spraukjo genegenheid iu hem.
Wat men hem toen ook van haar verteld mocht
hebben, had hy geloofd; die vrouw was tot alles in
staat wat maar slecht was.
Daar kwatn hom de scène op de renbaan woer
voor deu geest. Maar hij wilde haar geen rekenschap
moer vragen. Hij had niets mour met haar gemeen
on spoedig zou zij ook voor de wereld een wild
vreemde voor hem zyn.
Hy wist wel, dat de scheiding met hevig verzet
zou gepaard gaan zoo wol van den kaut van zijn
vader als vau haar, die 't bovenal zou betreuren uit
den kring barer nieuwe kennissen weer gebanneD Ie
worden.
Maar die anonyme briefWaa dat aoms de
dienst waarop die tenor ainspoolde? Hoe dan ook,
Frieda was onschuldig. Dat hy ooit aan haar achuld
had kunnen gelooveu.
Hy informeerde zich naar Mary, en ïyn moeder
deelde hem met eeu bnlf onderdrukten zucht mede,
dat deze al vrij spoedig naar Japau zou vertrekken.
Hy had echter geen tijd om zioh te verdiepen in
de droeve dagen die zyn moeder nu zonden wachten
want op den corridor was opeens eeu geweldig ka
baal en riep een schelle vrou western „Kan me alle
maal niets schelen ik moet se spreken."
De heer Von Schmolling, verstoord over dat ge
weld ging op de deur toe, die onmiddellijk open
vloog terwij 1 Paula Wörlke als sen bom in de
kamer viel. Zy was door liet woedende hesD Frieda
die met lianr was mede gekomen, traohte haar nog
terug te houden, doch zij rukte zich ook varj deze
los cn ging regelrecht op Olga af, die verschrikt
achteruit deinsde.
Een doodsche stilte heerschte: ieder voelde, dat
een geweldige uiibarniing tou volgen.
De het? Von Schmolling vond liet eeral woorden
om te spreken.
„Wie is u? En met welk racht..
„Subiet" viel Paula hem in de rede, „Zoometeen
krijgt o een beurt, maar eerst moet ik een hartig
woordje spreken mot dio dellige mevrouw daar, en
dan met uw voel te goede vrouw en dan komt u
aan de beurt; honneur aux dames."
Eu zonder op Frieda's smeekenden blik te willen
letten, trad ze uög dichter op Olga toe.
