No. 5524. 53e Jaargang. Reis-exemplaren. Feuilleton. Stadsnieuws. FIRMA A- H VAN CLEEFF te AMERSFOORT. Verschijnt DinsdagDonderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\. franco per post 1.15. Advertentiën 16 regels 60 centelke regel meer 10 cent. Legale-, officieële- en onteigeningsadvcrtentiën per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels/" 1.25; elke regel meer 0.25. Groote letters naar plaatsruimld. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. KORTEGRACHT9 Telephoon 19. Aan onze abonne's, die tijdelijk elders, hetzij binnen- of buitenlands vertoeven, wordt op aanvrage en met duidelijke opgave van adres, <ie Courant eiken verschyndag tegen vergoeding van het porto toegezonden. Ook niet-geabonneerden kunnen op de zelfde wijze de geregelde toezending van de «Amersfoortsche Courant" tijdens hun uitste- digheid zich verzekeren. Kindeiruil. In een vorig nummer maakten we met een enkel woord gewag van het plannetje van den heer H. C. den Hartog om in de vacantie voor weinig gelds onder uitstekend geleide de kinderen een reisje te laten doen naar Amsterdan, Marken, Den Haag of Utrecht. Nu komen we met een uitbreiding en zulks naar aanleiding van een artikeltje in een Zuidduitseb kindertijdschrift, dat ten titel heeft: «Internationale kinderruil". Het daarin aangeprezene is zóo eenvoudig en practisch, dat ook wij de hoofdgedachte hier weergeven in navolging van het iNwbld. v. h. Noorden". Het b vatte een aangenaam geschreven verhaal van een jongemeisjes-kransje, dat vóór de groote vacantie voor't laatst samenkwam. De leden van het gezelschap, wier ouders in goeden doen waren, gaven hoog op van de prachtige reisjes, die zij zouden doen, en de vreemde plaatsen, waar zij zouden gaan logeeren. Een meisje zou naar Brussel, een ander naar Eugeland, een derde naar Zwit serland. De respectieve papa's waren goed voor de onkosten. Terwijl ze zoo zitten te smullen in het vooruitzicht van hunne genoegens komt Nelly Birckhammer de kamer binnenstormen met den juichtoon «11c ga naar Florence, en het kost niets!" De meisjes, die wel weten, dat baar vader slechts een middelmatig bezoldigd ambtenaar is en een groot huisgezin heeft, kyken verbaasd en zes paar vraag-oogen zeggen Nelly, dat zy ec-n nadere verklaring schuldig ls. Zij kwam in dezen vorm «Heelemaal niets, is eigenlijk te kras gezegd; de reiskosten moet papa betaleD, maar dat is dan ook alles. Ik kan dus wel zeggen, dat mijn verblijf te Florence ik blijf er een half jaar mijn ouders zoo goed als niets kost. 87. PENSI0N0P0LIS. .Wat ik nog noten wil? Natuurlijk alles" viel do ovorste uit „of Dornbach al een huis beeft, of bij er een buurt of een koopt, of bij rjjtuig houdt en een grooten staat tal voeren, of, als wij, te voet sal gaan". En toen kreeg Bodenitock een beurt. .Vroe ger liep er bg sjjn vrouw een streep door, maar nu begint hjj óok al te koldereu. Ilij heeft sich nu iets aangewend waarvan ik hem wel eens de expli catie sou willen vragen met een piston ia mgn band. Als bij me tegenwoordig op straat de haad wil ge- ven, trekt hg eerst een handschoen aan, alsof bij bang is, dat hij siju band sal vuil maken. Lang laat ik me dat niet moer welgevallen." in 'tvooruitsicbt van betgeen bij dan souseggen, laebte hjj nu al. „Trek er ti maar niet sooveel van aan" suste ma joor Sperlicb „ik dunk er soms nog aan boe u mjj mij inaertjjd te ljjf is gegaan toen ik mjjn staf kaart had vergeten" „O, dat was nog nietsik kan nog veel beter uit pakken" antwoordde de overste „en Bodenstock beeft sich nog iets aangewend, dat me tureluurs maakt. Ala ik hum vraag: „Wel, wanneer komt je vriend Von Dornbach" dan trekt hjj een geheimsiDiiig ge- sioht en segt„Wacbt maar, overste, baron Von Dornbach komt wel". Natuurlijk weet hjj net soo veel er van als mjjn laars pardon, bottinelaar zen droeg ik in do dagen van Olim maar in plaats van dat te erkonnen, hangt bij don gewichtige uit je ergert je balfdood over dien vent". „Ja, maar waarom vraagt u 't hem dan altjjdf" vroeg de oude heer Wejjer. De overste keek hem met groots oogen aan. Hjj was nog niet op den inval gekomen, 't niet aan Bo- «Dat komt zóo: Ik ga inwonen in het huis gezin van een Italiaanschen collega van papa en zal daarvoor niets behoeven te betalen. Die Italiaanscbe familie heeft Aen dóchter van mijn leeltyd, waaraan ik dus een gezellige vriendin zal krijgen. Ik heb dan een mooie gelegenheid om Italiaansch te leeren en leer haar Duitsch. «Terwijl ik daar ben, logeert een zoon van dian mijnheer bij ons. Die wil graag Duitsch leeren. omdat hij dat later noodig zal hebben. Zijn ouders betalen natuurlijk ook geen kost geld voor hem, evenmin als mijn ouders dat voor mij doen. Zij ruilen ons voor een half jaar. Is dat niet heerlijk?". Verdere vragen van het kransje lokken verdere antwoorden uit en zoo vertelt Nelly, dat er te Parijs, Boulevart Magenta 38, een internationaal bureel bestaat, dat zich belast om dergelijken «internationalen kinderruil" te bewerkstelligen. Personen,die maatschappe lijk ongeveer in de zelfde omstandigheden verkeeren, brengt dat bureau tot elkaar. Het verschaft eerst allerlei inlichtingen en brengt later de personen tegen een niet-hoog tarief met elkander in correspondentie. Het verdere volgt dan vanzelf. Tot zoover het verhaal in het Duitsche blad. Daar zit een gedachte in, die, met de noodige wijziging in de uitvoering, ook hier wel met vrucht kon worden geprogageonl ten bate van onze kinderen. «Vreemde oogen dwingen", zeiden onze ouders, en nog steeds geldt het als heilzaam voor onze jongelui, dat zy de beenen ook eens onder andermans tafel leeren steken. Zy wor den er vrjjer door. Zij worden door het vreemde opgevoed, leeren zich beter schikken, kortom een verblijf buitenshuis, al is het ook maar voor eenige weken, is heilzaam voor menig kind, dat bezig is de kinderschoenen te ont wassen. Velen onder de meergegoeden, die deze behoefte voor hun kinderen voelen, zoeken daarom voor hen een kostschool, waar zij, behalve de noodige kennis, ook nog wel wat meer leeren, dat hun in hun later leven te pas kan komen. Maar hoevelen zijn er niet, die er niet aan kunnen denken om het altijd vrij hooge bedrag voor een pensionaat te betalen en die toch ook wel graag zoon of dochter eens eenigen tijd van huis willen sturen. Welnu, hun wordt hierboven een weg ge wezen. Het is niet beslist noodig om onze kinderen zoo maar eventjes naar Florence te laten gaan, of naar Londen, of zelfs naar denatock te vragen. „U hebt gelijk" leide hij eindelijk „hoe ben ik soo'n «iel geweest om me talken» juist by hem te informeeren. U allen keut het meesterwerk van Quy de Maupassant „Le horla", het tragisch verhaal van dien ongelukkige, die cich vervolgd waant door een onxiebtbaar weien, xóo dat hij ten slotte waar xinnig wordt. Welnu, overate Von Dornbach is mij.. Horla. Die man brengt me tot vertwijfeling en maakt ook mjj nog gek als hg niet heel gauw komt. Als ik de courant lees, of eeu brief schrijf, of mgn middagdutje wil gaan doen, of wandel, dan deuk ik eeuwig eu altijd aan Dornbach. Als hg niet vry- willig komt, baal ik hem hier", bulderde hg. Allen barstten iu lacheu uit, doch de overste nam hun dit zóo kwalijk, dat hg buna weer uitgevaren was; hg bedacht xich evenwel, daar hg toch als gastheer niet 7.60 onwellevend kon xgn en eeide „Ja, heeren 'tis monilgk, xich te verplaatxeu iu eens anders positie en vooral te gevoelen wnt hg gevoolt. Als u dat kou, dan xoudl u niet 0111 me Uchen, maar met mc weeuen". „Dan maar weeneu" xeido majoor Sperlich „waar om ook niet? Over honderd jaar xgu we tóch alle maal dood." Maar al xgn pogiugeu om oen traan te voorsohgn te brengen, mislukten. „Enfin, dan mor gen maar" troostte hg den overste en sichzelveii. Onmiddellijk na het souper werden de bokken van de schapen gescheiden; de dames gingen in de kamer rechts zit en praten en de hemen links rookeu maar wonder boven wonder was de scheiding dexeu avond niet volkomen de beide jonge olliciereu offerden er voor ditmaal hun tabaksrollen aan op en gaven ar do voorkeur aan, bg de dames te blij vou. Ganschelgk verwonderd xng majoor Sperliuh sijn dochter met Stieber heengaan. Hij riep haar even terug onder ceu of ander pretext en zeide: „Hoor, eens, Lili, je suit toch wel niet zóo dom wezen Geen kunsten hoor. Je weet 't, vóór je zestigste jaar donk je maar niet aan tiouweu." Lilli was vuurrood geworden en vond cimlelgk den spraak torug om te zeggen: „Maar papa, hoe Brussel; maar toch ligt in de gedachte van zulk een tydelijken kinderruil tusscben fami lies, die in ongeveer gelyke omstandigheden verkeeren, iets dat in de practyk te verwezen lijken is. Zoowel door tusschenkomst van de bladen als door particuliere correspondentie met collega's en andere personen kan men een dergelyk plan ten uitvoer brengen. Fami lies uit de stad kunnen ruilen met families op het platteland; huisgezinnen a'.n zee, met huisgezinnen uit het binnenland. Vooral onder spoorweg,-, post-, belastingambtenaren, e. d., ook onder leeraren en onderwyzors, waar de bami van het v.tk menige aanraking biedt, is het plan lichtelijk uitte voeren, althans eens te probeeren. Vooral in dezen tyd, nu slraks de vacantie- dagen komen en de sedert 1 Juli hH reizen zoo goedkoop maken, is bet een geschikte ge legenheid, het eens to overwegen. Waar een wil is, is ook een weg, zegt een Engelsch spreekwoord, en de weg, dien wy, in navolging van bodoeld verbaal uit het Duitsche tijdschrift, hebben aangegeven, is te volgen. Ouders, die bun kinderen een waar genoegen willen bereiden en willen medewerken aan hun opvoeding, zullen de stippellijn, die wij nog maar heul losweg trok ken, weten uit te werken en te maken tot een weg, die gemakkelijk is te volgen. Over het nut spraken wy reeds en behoeven daaraan slechts weinig toe te voegen. Over bet genot, dat men zijn kind verschaft, wan neer het eenigen tijd uit logeeren mug gaan en geheel in een andere familie wordt opge nomen, zullen we zeker niat behoeven uit te weiden. Dit staat wel a priori vast. Welnu, waar men inet wat moeite, maar zonder veel kosten zóo kan medewerken aan het genot en bet geluk van zyn kinderen, daar is verdere aanbeveling overbodig. aangebracht, zal aanstaanden Vrijdag, en zoo noodig den volgenden dag, worden gehouden in de Raadszanl van Amsterdam. De zaak schynt Hink aangepakt le worden de beschry vingsbriel beeft rond dertig hoofd rubrieken, do meeste met onder-verdeelitigen. Tot afgevaardigde van de Kamer hier werd 21 April benoemd de beer J. Ger. Kleber; tot diens plaatsvervanger de heer H. C. van Dam. De temperatuur van het water inde Nieuwe zwemschool was gisterochtend te 7 uur 04° en hedenochtend 65° F. De jaarlykscbe openbare prtysuitdeellng aan de humanisten van hot Seminarium der Oud. Bisschoppelijke klerezie zal ditmaal plaats hebben op Dinsdag 12 Juli des ochtends 10 uur. De gewone audiëntie van den Minister van Justitie zal aanstaanden Woensdag niet plaats hebben. De vergadering van afgevaardigden van Kamers van Koophandel, ter bespreking van de eenigen tyd geleden door den Directeur- generaal der posterijen en tele^raphie aan die lichamen gezonden circulaire, inhoudende het verzoek om bekend te worden gemaakt met de verbete-ingen, die baars inziens in het postverkeer zouden dienen te worden Uitslag der overgangs-examens van liet Gymnasium te Amersfoort. Bevorderd van kl. I tot kl. II, onvoor waardelijk: W. Doorman, A. Greidanus, J. P. Holtscbue, B. A. van Kloef, M. A. E. van der Moer, C. A. Prins, en D. F. van Slooten met-bevorderdtwee, van kl. II tot kl. III, onvoorwaardelijk: Th. H. G. Bremer, G. P. Giskes, J. K.Glim, A. Rinkel, W. B. Spijkerboer en G. J. de Wilde; voorwaardelijkJ. J. Fijn vandraad, J. A. Roeseling, Th. J. Steenbeek; niet-be- vorderd: vyf. van kl. Ill tot kl. IV, onvoorwaardelijk: B. D. Cordemans, L. J. Eveleens, S. Goverts, B. ter Haar Romeny, en II. J. Verbejr; voor waardelijk: H. W.' van Nieuwenhuizon, A. D. Simons; niet-bevorderdtwee. van kl. IV lot kl. V, onvoorwaardelijk; J. A. R. Fredorikse, A. M. Gaasbeek, A. G. H. J. Kievits voorwaardelijk: E. F. M. J. Michiels van Verduynen, D. II. Rector. van kl. V tot kl. VI, onvoorwaardelijkR. A. H. Bertel, P. de Graalf, B. Gijzel, H. van den Nieuvvenhuizen, J. M. G. Numans, C. G. van Riel, C. P. van Rossum, P. W. A. Smit, C. Spijkerboer, P. J. F. van Voorst Vader; voorwaardelijk: P. J. van Buuren, H. L. Taets van Amerongen; niet-bevorderd: éen. j Aan het einde vun don cursus 1903—1904 der Hoogere Burgerschool zijn door de Com missie van Toezicht op het Middelbaar on derwijs bevorderd de volgende leerlingen, geplaatst in rangorde naar liet bepaalde aantal punten Uit kl. I naar kl. IIC. S. van Haeften, Marg, komt u daarbij? Hebt n dau vroeger altgd maar dadelijk aan trouwen gedacht als u met een jong meisje sprak?." „Ik Welxeker niet. Ik wilde beelemaal niet trouwen. Jonggezellen en weduwnaar* xonder kinde ren hebben 't pleixierigate levenlje op aarde auhg bemerkte, dat hij xich weergruwelgk had versproken en om maar niet meer nonsens te gaan débitesron, «tok hg snel xgn eigaar in den mond. maar onge lukkig met de verkoerden kant nu stelde by eenige oogeobliklcen een vuurspuwenden borg xoo natuur- Igk mogelgk voor. „Hou beu ik xoo dom. Ja, dat komt er nu van. Lilli, kgk mgn tong eens na; ik geloof dat ik die leeiyk gebrand heb". Hij itak xgn tong xoo vor mogelgk uit, maar Lilli was er niet moer. „Wat ix dat nu?" wilde hy vragen, maar tijn poging om met uitgextokon tong te praten, mixlukte volkomen en xoo trok bg *gn sniaakworktuig maar weer in en ging naar de rookkamer, wanr men al weer bexig was met het oude liedje; „Waar biyft Dorn bach toch". Overste Von Dornbach kwam nog maar aliyd niet; daarontegen had de „Beber9walder Courant" bijna iu elk uummer nieuwtjes omtrent hem. Nu eont bootte bet: „Naar wg uit xeer betrouwbare bron vernemen, xal overite Von Dornbach binnen enkele dagen hier aankomen"; dan weer: „Tot|*gn niet gering leedwezen heeft overste Von Dornbach door geheel onvoorziene omstandigheden van zeer tgdelgken aard xich verplicht gezien, xiju vertrek naar hior nog enkele dagen uit to atellon"een derde maal„Naar wo toevallig vernamen, heeft overste Von Dornbach het voornemen, binnen zeer kort hier te komen. Z jn rijtuigen en paarden en een groot gedeelte van het dieust-personrel zullen reod* in het begin der vol- gendo week hier aankomen." Niemand verslond lieto berichtjes met zóo veel hartstocht als overste Von Kottier. Nu bad hg waarnaar hy zóo had vorlangd nu word hg regel matig ingelicht omtrent sgu doodsvgand; maar in plaats er zich over te verbeugeu, maakte hy erzioh uitermate boos ower. „Hoe komt nu toch die ïuisselgke redactie aan die beriebtjea?" vroeg bg sich af. „Wolf of Reuter of Dalziel zullen zich toch wel niot inlaten met Dorn bach. Niemand andera dan hgzolf lanceert die be richtjes nn det hg dat do«t, toekent den mau vol komen; hu ie een cbralatan, een praatjesmaker, die reclame wil maken en wil hebben dal men van hem spreekt eer hg hier is. Zóo'n en dreunend viel ign vuist op de tafel, del hel too daverde. Vroeger werd hy telken* nerveus als hU geeu be richtje vond; nu werd hy tuuroluura als hij den naam Dornbach in de courant las. „Al weer die ver velende vent" raaado lid den „xelfs Barnum and Bailey maakten niet too'n bombarie eer te In een stad kwamen". Zyn nerveutbeid sloeg over op vrouw en dochter. Bij xgn vrouw uitte te zich hiorin, dal i» nóg meer dan vroeger opging in haar voreeniging, óok al wat to daardoor soms sóo moe en afgemat, dat te maar een wensch kendoir te slapen en in dn ecrxto drie jaar niet wakker te wordenmaar zoodra xe weer ren berichtje over Dornbach gelexon had, kwam er weer leven in haar. Haar half gesloten oogen openden xich; zij kreng nieuwe kracht in do loodawaro beenen; baar eksteroog stak niet meer en to trok er weer op uit, van 't eens eind dor stad naar het andere om wel te doen of nieuwe leden te werven. Eu nog minder ruet dan te «ichxelven gunde, liet xe haar dochter on 't hielp nieta of doxe al tegen spartelde, of dat te bad on xmeekto en opspeelde on huildetg moeit er aan golnoven, te meer, daar baar moeder or in geslaagd was, haar man tot bondgenoot te krggen, Vroeger bad llihls wel eons hulp by hem gevonden, maar nn was dat óok uit en aside hU steeds: ,'tMoet, Hilda; liet kan niet anders, kindje". nlgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1904 | | pagina 1