October 1904. No. 5563 54e Jaargang. Eerste Blad. Feuilleton. ARMVERZORGING. UITGAVE: firma a h van cleeff l.e AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden 1. tranco per post 1.15. Advertentièn I regels UOcent; elke regel meer 10 cent. Legale-, oflicieële- en onteigeningsadvortentiën per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels/" 1.25; eikeregel meer 0.25. Gruote letters naar plaatsruimte, bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent. Bij advertentiën van buiten de stad worden de ineasseerkosten in rekening gebracht. BUREAU KORTEGRACHT9 Telephoon 19. Uit nummer bestaat uit twee bladen. KENNISGEVINGEN. NATIONALE MILITIE. l>c BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gezien liei besluit van den Coiliniiswtris der Ku- ïiitigiii in do provincie Utrecht, van don 17. Septem ber J 1)04N». 1059, N. M. on S. (l'rt.viiiciaalblail No. 118). Gelet op do rt 90, 50 en 51 der Mililiewet 1901 on op ari. 94 van liet Koninklijk Besluit dd. 2 De- comber 1901 (.Stbl. No. 280). Doen to neii-n,datdulolinxder voorden l.Seplein- lior Vitn dit jaar voor de mililio itigc.-clirevpueti, be- lioorende lot do lichting vmi 1905, in bel gebouw „Aniicitiu", nnn bot Plantsoen, luucbcn de Uirtcbt- aclie- en Arnliomache poorten alhier gelegen, zal geschieden op Viijdug 4 November 1904, aantevan- gen dos nitmiddugii te KWART VOOR TWEE UREN voor do ingeschroveneu wier geslachtsnaam begint met de letter A tot en met F en op Zaterdag No vember 1904, de» voormiddag* lO'/i uur, voor de ingeschrevenen wier geslachtsnaam begint met de lettor G tot en met Z. En voorts, dat op Donderdag den 10. en Zaterdag deu 12. November, aanstaande, telkens van 'a voor- middags 10 tol 2 uur dos namiddags door of van wege de lulclingou (gesteund door twee getuigen) bij den Burgemeester ten Ruadhuizo aanvraag kan geschieden voor de getuigschriften, vermeld in de le en 2c zinsnede van art. 51 der wol, luidende als volgt „Oiu vrijstelling wegens eigen militairen dienst of dien van broeders to verkrijgen, moet men overleg gen een paspoort of ander bewijs van ontslag, of oen uittreksel uit het stamboek, of een bewijs van werkelijketi dienst". „Ter heknniing van vrijstelling wegens broeder- dienst moet men bovendien overleggen een getuig schrift van den Burgemeester, waaruit hot getal zonen, tot het gezin beboerende, blijkt". Ei: ari. 42 eerste lid van aangehaald Koninklijk besluit „Het bewijsstuk, vernield in de eerste zinsnede, van art. 51 der wet, kan, zoo het niet reeds inge volge art. 89, 3e lid van dit besluit ouder don Bur gemeester berust, ten minste fielt dagen vóór den dag waarop de zitting van deu Militieraad werd ge opend, worden ingeleverd bij den Burgemeester der Gemeente, in welke de loteling, die vrijstelling ver langt wegens eigen militairen dienst of wegens broe- derdienst, voor de militie is ingeschreven". Eindelijk, dat het opgeven dei roden van vrijstel- liug, hel inleveren van de benoodigde bewijsstukken en liet doen opmaken vau liet bij de wet gevorderde getuigschrift niet voldoende is om zich de vrijstel- KOLONEL RANNOCK. Uit de Herinneringen van een Londinsch deteotieve. 6.) „Het was misschien een uitdaging, rar. Haldane." „Het wfla een uitdaging, lady Perivale; ik ijlde bel huis uit buiten mijzei ven vau bewondering en tevens geluk. Lady Perivale Grace kunt en wilt u een jaloeracben dwaas vergeven, dat bij u ëen oogenblik heeft kunnen verdenken?" „Ik beu er waarlijk blij om, Arthur, dat de oude vriond beter van me begiut te deuken." „Begint? Bij mij beslaat geen schaduw meer van een gedachte te uwen nadeele. Nogmaals, vergif fenis, Grace, en dan nog Óen vraag: sta mij toe u te helpen, zooals een vriend, broeder of vader u in iedere moeilijkheid, elk leed zou bijstaan. „Dank je, Arthur" zeide Grace kalm, terwijl ze haar hand toestak. „Je gedrag beeft me werkelijk zeer getroffen; het was niet aardig, ine net als du anderen zóo te mijden, die anderen, wier gewaande vriendschap nu zoo schitterend blijkt eu die nooit persoonlijke waarde voor me hebben gehad. Heel gemakkelijk zou ik een alibi kunnen hebben, want ik ben geen voet uit de Riviera geweest en heb dien man niet gezien sedert de soiree bij lady Car- laverock, begin November." Z(j vertelde nu al betgeen haarna baar terugkomst te Londen was overkomen, haar onbeschrijflijke desillu sie van baar vroegere keunissen, van bet bezoek van lady Morningeide, haar onderhoud niet mr. Harding en Faunce, den uiterst bekwamen detectieve, en van baar hoop om licht te brengen in deze zaak. „Heel Londen heeft over ntij gpsproken, maar beel Londen moet nóg eens over mij spreken als ik die vrouw, die zóo op mij gelijkt, maar eerst heb uitgevonden." „O, 't is een schandelijk plan vau dien Rannock". „Maar wat bracht er hem dan toe?" „Wraak, omdat u hem hebt afgewezen, en bereke- ling lo verzi'l'orot», waarop de lotelingen moeiten aanspraak I. mmen maken, maar dat hun belang medebrengt om bovendien do vrijstelling te vragen iu de zitting van den Militieraad of op deu tijd tlaarvoor overeenkomstig art, 40 van boveugeuoeutd Koninklijk Besluit bepaald. Amersfoort, 6 Octocer 1904. Do Burgemeester eu Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WUIJTIER3, De Seer. laris, B. W. Tn. SAXDBERG. De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van AMERSFOORT, Gelet op aitr. 0 eu 7 tier HINDERWET, Bronzen iur kennis van bot publiek, tlal oen tloor P. NEFKEXS ingediend ver/nek, mol bijlagen, om vergunning tot bet plaatsen van een gasmotor van 2 paardekrachten, in het perceel alhier gelegen mm don Arnliemsclioueg I. no. 0, bij bet Kadaster bekend onder Sectie B. No. 2050, op do Secretarie (Ier Ge meerde tor visie ligt, en dat op Donderdag, tien 20. Uelober aanslaande, des voormiddag? te balt elf uren, L-elogeiitieid ten Raaillitlize wordt gegeven i.m, ten oveii-laan van bel Gemeentebestuur of van een ol' meer zijner leden, bezwaren tegen bel oprichten van «lie inrichting in te brengen. Amersfoort, 7 October 1904. Burgemeester en Wethouders voornoemd. De Burgemeester, WUIJTIERS. Do Secretaris, B. W. Tit. SANDBERG. (INGEZONDEN.) Volgens 'i regeringsversverslag van 1900 is in dat jaar door alle instellingen van weldadigheid aan onderstand vau allerlei aard aan behoeftigen een som uitgegeven van 15','2 millioen gulden. Dat is f 600 000 meer dan het jaar te voren. Het is verontrustend als dat zo blijft voortgaan en onwillekeurig vraagt men zich af, of die verbazende som werkelik nuttig wordt besteed, of er voor een deel niet meer kwaad dan goed mee wordt gedaan. Toen tien jaar geleden de vereniging „Liefdadigheid" hier werd opgericht, werd er op gewezen, dat een goede armver zorging een hoogst moeilike zaak is, dat het Elberfeldsche stelsel, waarbij de gehele armverzorging van eeu gemeente door een enkel bestuur wordt geregeld, zeker de voorkeur verdient, en dat de zoge naamde particuliere liefdadigheid, die ieder welgestelde naar eigen goedvinden of luim aalmoezen doet uitreiken, het meest verlammend werkt op de pogingen om armoede te voorkomen en bedelarij te weren. Mevr. M. G. MullerLulofs, die zich jaren lang niet armenzorg heeft, bezigge houden, zegt zo volkomen waar in „Onze Eeuw" IV, 7: Het schijnt zeer onschuldig en van gering belang voor de gemeenschap of van een koopman aan de deur door onze dienstbode iets gekocht wordt of niet of aan eeu bedelkind een boterham of een cent wordt gegevenof een vereuiging tot verzorging van armen door vverk- ver-elmffing ondersteuntof aan een werkman, die f7 verdient, door bedeling toeslag wordt gegeven op zijn loon of voor s.'tnmige gezinnen huurschuld wordt betaald, of bank-van-lening-briefes wor den gelost. Eu toch kan het zijn, dat door 't kopen van koopwaar aan de deur de bedelarij wordtbevordevd en een gezeten neringdoeu- de geschaaddat tloor het geven van brood of centen de kinder-exploitatie wordt in de hand gewerkt; dat door werkver schaffing armoede slechts wordt verplaatst dat door het geven van toeslag op het loon de louen worden gedrukt; dat door het betalen van huurschuld de huisjes melkers worden in de hand gewerkt, en dat door het lossen van bank-van-leniug- t briefjes het makeu van de afsehuwelikste j woekerwinsten wordt bevorderd, i Hoe zieker de maatschappij is, zegt Tolstoi, hoe meer inrichtiugen er bestaan I voor de genezing van de symptomen, en I des te minder houdt men zich bezig met de verandering van het leven zelf. I Een beroepsbedelaar kan, als hij het maar handig aanlegt, en kennis van t zaken heeft, van de wieg tot het graf vrjj, d.i. kosteloos, door 't leven gaan. De aanstaande moeder verzekert zich de hulp van eeu vrije dokter en een vrije „Acht je hem clan tot iets zóo duivelachtig» in „lt ken zijn antecedenten eu acht hem tot alles staat wat slechts is". „Maar hoe heeft bij het dan toch kunnen aanleggen, dat nieuschen die mij kennen, mij iu zijn gezelschap meenen gezien te hebben?". „Dat was toch niet zoo moeilijkde couraDten nemen heel licht een entrefiletje op. Eu bedenk eeus wel dat hij, in plaats van naar Cannes ol Baguères of Nice te gaan, juist Algiers en Corsica opzocht, waar minder touristen komen, doch bjj allicht iemand ontmoette, die u, zij het dan ook vau aanzien, kende. Zoogenaamd onder geheimhouding kon bij dan meedeelen wie ziju reisgezellin was en zóo woei 'lal apoedig over naar Londen". Juist kwam Grace's rijtuig voorbij de koetsier had de paarden niet langer durven laten staan eu hy hielp haar instijgen, tlooh verontschuldigde zich, dat hij haar niet vergezelde. Bij het afscheid nemen, zeide hij „Ik ga wellicht tot tien herfst de stad uit." „Ver weg?" „Ik geloof het wel, doch weet nog niet juist, waarheen. Indien u mij wilt toestaan, zal ik u af en toe schrijven." „Heel gaarne" antwoordde lady Perivale. „Ik ben werkelijk zeer blij, dat wij, als vroeger, weer goede vrienden zijn." Fauuce had in Scotland Yard alle gelegenheid ge had, de eigenaardige soort menscheii te leeren kennen die door een titel of eeu naam, welke zij tiu juist niet altijd eer hadden aangedaan, loogaug hadden lot do eerste iamiliën der wereldstad en vooral sedert hij nrivaat-detectieve was, had hij menigoD goed- kliukenden naam in zyu notitieboekje geschreven, zeker als hij er reeds van was, dat hij dien te avond of morgen zou noodig hebben. Onder hen was die van Richard Rannock, die met den titulairen raug van kolonel op pensioen was gesteld na een speel- affaire in de club van liet Lanarkshire regiment, waarvan slecbts zeer enkelen de ware toedracht ken den. Faunce wist óok, dHt 'smans iinancieele om standigheden in de laatste tien jaren in zeer deplo- rabelen toestand waren en dat hjj voor niets terug deinsde om die te verbeteren. Het eerste werk van den deteotieve was, de vrouw te viuden, die zooveel op lady Perivale geleek had hij die, dan zou hij ook wel met Rannock afrekenen. Zoo snel als trein en boot er hem konden bren- gon, was hij in Algiers, waar hij zich spoedde naar een hotel, waar hij het jaar te voren nog een week had geloveerd. Bij den hoofdingang ontmoette hij den eigenaar, die hem aanstond» herkende en blij was, den gezel- ligen prater, die zoo veel had meegemaakt, weer te zien. Hij haastte zich, den hotelier, dien hij wist liet hij ervaring hy volkomen kon vertrouwen, iu te lichten over het doel van zijn kom»t en gaf een hoogst juist signalement van Rannock, die vóór Kerstmis of vóór Pasehen vermoedelijk ouder oen aangenomen naam in he'. hotel had gelogeerd en gekomen was van Sardinië of van Corsica, in hel gezelschap van een knappe, jonge dame. Maar de directeur herinnerde zich niets er van 't was zóo druk geweest en er waren zóo veel hceren ecu dergelijke beschr(jving van toepassing luiermand; 't kind kan kosteloos worden ingeënt en kosteloos schoolgaan, hier en daar reeds niet vrij schoeisel en voedingbg ziekte kan het kosteloos worden verpleegd en, als het weer thuis is, van een ver eniging versterkend voedsel ontvangen of' de gelegenheid om zich bg een vakan tie-kolonie aan te sluiten. Is er op later leeftijd gebrek aan werk dan klopt hij hij een werkverschaffing aan; wordt hg oud, dan ziet hij een vrijwoning machtig te worden, liefst met voedsel en brand stof er aan verbondenkan hij heelemaal niet meer, dan komt hij terecht in een oude-mannenhuis, dat hem geheel onder houdt en zelfs zijn begrafenis bekostigt. De taak van de armverzorging is nu om te beletten dat, wat als zegen is bedoeld voor hen die 't waarlik nodig hebben, een vloek voor de gemeenschap wordt ils het de aankweking bevordert van luiheid, leugen en bedrog. Men vergelijke eens het leven van de beroepsbedelaar, die iedere week bij de partikuliere liefdadigheid evenveel weet op te halen, als het weekloon bedraagt dat de ijverige werkman met harde arbeid verdient. Voorzeker, deze heeft de strelende overtuiging dat hij zich en zijn gezin onderhoudt en zich nuttig maakt voor de gemeenschap. Dat edele gevoel vindt geen plaats in het gemoed van de luie bedelaar. Deze gevoelt, zich erg lekker, dat hij niet ge dwongen kan worden om te werken. Als hij zgn bedeltocht doet, maakt hjj een praatje met keuuissen, staat hij te kijken bij hetgeen er biezonders op zijn weg jebeurt en geniet hij van de mooie, frisse natuur, terwijl de werkman druk op zijn werk is, soms in een minder aangename omgeving. Bij slecht weer kan de bede laar thuis bljjven; maar de werkman moet naar zijn werk, weer of geen weer. Dat de beroeps bedelaar om aan geld te komen, liegt en bedriegt, behoort bij 't vak; zijn geweten heeft er niets mee uit te staan. Men moet er zich jaren mee hebben „Mtar wareu er ook zooveel dames als deze vroeg Faunce, terwijl hij het portret van lady Perivale toonde. „O, die? Ja, die herinner ik me zeer goed" z de hoteilier, nadat hij het portret vluchtig bad be keken. „Pas grand' chose". Als FaUDce nog maaréen zweem van schuld tegen ludy Perivale had gekoesterd, was dat na tlezo laatste woorden geheel uitgewischt. De dame van Grosve- nor Square was niet in staat zich zóo te gedragen, dal de eigenaar van een der beste hotels daaraan zulk een aanstoot zou hebben genomen, dat hy zich zou hebben laten verleiden tot zoo'u uitval. „Bekijk het portret eens wat ineer aandachtig" vroeg Faunce „en zeg me dan eens of u de dame herkent of niet". „Neen, toch niet. Deze dame is toch niet de zelfde als die hier omtrent Pascheu was, maar ze gelijken verbazend veel op elkaar; tenzij deze photo reeds lang geleden is gemaakt. Deze dame is een jaar of tien jonger dan mjjn werkelijk heel zonder linge gast van 't voorjaar". „Deze photo is juist dit vootjaar gemaakt", ant woordde Faunce „dat kunt u wel aan de kleeding zienmaar vertel me eens wat over de vrouw, die zoo teel op deze dame gelijkt." „Moet u haar opsporen „Ja." „Diefstal of moord." „O, neen. Zóo erg is 'tniet; ik vertel u dat later weieens in kleuren en geuren. Ik zal probeeren haar op 'tgeiuigenbatikje te krijgen in het belang van een mjjner cliënten, die mij in staat stelde, ruim te betalen voor elke inlichting die mjj van dienst kan „En wat wilde u dan wel weten „Wel, alles wat u of iemand van uw personeel mij omtrent baar weet te vertellen." „Welnu, zij was hier met haar echtgenoot, of al thans een heer ten minste, zoowat een heer die voor haar echtgenoot doorging, een week of drie. Nu herinner ik hem mij óok; precies uw signale ment een atevigen drinker, vooral cognac zjj dronk veel champagne. Hij zat halve nachten in de club en kwam altijd heel laat thuis; enfin, dat kan de nachtportier u zeggen. Den dag van Ijud vertrek zocht bij twist met haar en probeerde haar te slaan, doch kreeg er zelf zóo van langs, dat hy niet aan tafel kon komen een blauw oog en een opeuge- krabde waug de kamermeid vertelde my dat later." „En vergeten zyn rekening te betalen „Volstrekt niet. Er waren een paar jonge Ameri kanen, zoons van een ijzer- of spoorkoning, die 's ochtends in haar kamer al piket speelden, 's mid- tins pokerden en 's avond» in de club verder door hem werden onder handen genomen. Eu die jongens brachten baar nog bonbons en bloemen en band schoenen. En er was nog een Randmyn-magnaat, die zeer veel werk van haar maakte en óok druk pokerde. Je reinste plukkerij," „En was die dame aardig voor die heeren?" „Aardig Ze behandelde hen als voetvegen, maar ze hield ze bezig en hielp ze plukken. Arme jon gens. Ze kon heel aardig praten." (Wordt vorvolffd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1904 | | pagina 1