Dinsdag 30
Januari 1906.
No. 7152.
55e Jaargang
Feuilleton.
„MESELLE".
Stadsnieuws.
FIR VIA A H VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsda;,- Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f\.
ïranco per post /'1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-,
oflicieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 15 regels/" 1.25; elke regel
meer f 0.25. Groote letters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gébracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT9
Telephoon 19.
De Rijksmiddelen.
De «8taatscourant" bevatte dezer dagen
het inaandelijksch overzicht van de opbrengst
der Rijksmiddelen over December 1005, en
daarmede is tevens do uitkomst over het ge-
heele afgeloopen jaar bekend.
Die opgaaf omvat echter geenszins alle
Rijks-ontvangsten. Daaronder zijn alleen be
grepen de belastingen en verschillende hef
fingen, maar niet de lange reeks van inkom
sten, die in de Wet op de Middelen zijn op
gesomd, noch het aandeel in de opbrengst
der Staats Spoorwegen en in de winsten der
Nederlandsche Bank, bet aandeel van Ned.-
Indië in den dienst der Nationale schuld, de
bijdrage uit verkochte Domeinen en de op
brengst van leges, die te zamen op ongeveer
19 millioen waren geraamd.
De overige en voornaamste ontvangsten
waien op 1 '116 970 720 begroot en hebben,
volgens de voorloopige opgaaf, in 1995 het
bedrag van f153 450 000 in de schatkist ge
bracht, derhalve bijna G'/a millioen meer.
De maand December heeft tot deze gun
stige uitkomst ruigri bijgedragen. Zij gaf
ruim 2 millioen boven de gemiddelde raming
voor éen maand en overtrof de opbrengst
van December 1904 met ('832000. Het grootste
deel (f590 000) dezer laatste stijging kwam
uit de indirecte belastingen,en wel f315000
meer uit de successierechten, f2200U0 uit
de zegelrechter, (een bijzonder boog cijfer
wegens het mederekenen van de plakzegels
ad 5 cent, in de laatste 8 maanden aan de
postkantoren verkocht, wat voortaan maande
lijks zal meetellen) en f4000 uit de hypotheek
rechten, terwijl de registratierechten weder
f39 000 minder inbrachten. Voorts is meer
ingekomen uit: de invoerrechten f81000,
de accijnzen f70000 de posterijen f59 000
de Rykstelegrafen f 18 000, de loodsgelden
155000. Minder gaven in December de do
meinen f33000 en de belasting op gouden
en zilveren werken f3090.
De hoofdzaak is echter gelegen in de cij
fers over het gfiheele jaar, ei. deze toonen
boven 1905, in liet eindcijfer een vooruitgang
van f3 875 000. In 1904 was slechts !3/4 mi
hoen boven 1903 ontvangen, in 1903 ruim
4 millioen boven 1902, in '1902 ruim 7 mil
lioen boven 1901, dat zjjnerzjjda ruim 1 mil
lioen onder 1900 was geweest. Het onlangs
geëindigd jaar houdt het midden tusschen
deze uiteenloopeude cijfers en mag dus als
een vrij goed jaar worden beschouwd.
Gaat men de onderdeelen na, dan vindt men
dat de vooruitgang met 37/s millioen boven
1904 slechts voor 7ty8 ton is te danken aan
13.)
Mademoiselle's stem, altijd treurig, al sprak zij ook
over oobeduidendo dingen, klonk nu zoo weemoedig
als de herfstwind tusschen de druipende takken.
Mevrouw Merrington werd er ondanks zichzelf door
getroffen.
„Probeerden zij nooit, bun ketenen te breken, mo
selle
„Somt'rids en dan wierpen hun tirannen lien in
afschuwelijke kerkers, waar het kond en donker was.
Maar luister nu. Toen hij al die arme monscben
zag, werd hij heel treurig te moede eu hij vroeg aan
den boodschapper wie zy waren, en de boodschapper
antwoordde: „Zij zijn uw landgonooten". En toen
ging bij heen. Maar daarna was hij nooit weer ge
lukkig in zijn diamanleu paleis, altijd deuken'! aan
zijn arme broeders, En op zekeren dag nam hij zijn
gouden kroon af en trok zijn purperen klooduit.en
hij kleedde zich als een vau de arme slaven en leefde
niet hen, werkte met hen, leed met hen en leerde
hun hoo zij aan hun tirannen ontsnappen konden.
O, daar is madame."
De kinderen vergaten hot verhaal in hun verrassing
en blijdschap bun moeder te zien eu dadelijk werd
een plaats voor haar ingeruimd in den kring om het
vuur, Die innemend, zeido zjj mot een verlegen
kuohjo
„Ik meende u gezegd te hebben, lieve mademoi
selle, dat ik niet gaarne heb, dat de kinderen op
Zondag andere dan heilige verbalen lezen of hooren."
„Ik houd ni6t van heilige verhalen", zei de kleine
het successierecht, zoodat ruim 3 millioen
zijn voorigekomeu uit het ruimer vloeien bij
de overige, minder wisselvallige middelen.
Enkele van deze toonen een achteruitgang
zoo bij de indirecte belastingen, de registratie,
die wel de raming met 1135 0J0 overtrof,
maar bij 1904 nog f77 000 achterbleef. Ook
de accijnzen brachten bijna ty2 millioen min
der top dan in 1904 (slechts f488 000 boven
de raming) mei veel verschil in de onder
deelen. Zoo werd uit de belasting op rund-
vleeseh f386000 meer ontvangen dan in
1904, uit wijn f 18 000, uit zout f14000 meer
maar de suikeraccijns gaf f522 000 minder,
het gedistilleerd bleet f362000 en de accijns
op bieren en azijn f32000 beneden het vorig
jaar.
De andere onderdeelen hebben daarentegen
belangrijk hooger bedragen opgeleverd. Zoo
wierpen de directe belastingen ruim 12 ton
meer af dan in 1904. Ruim de helft daarvan
(6t/a ton) kwam uit de Bedrijfsbelasting,
welke zeer ruim blijft vloeien en bijna '1
millioen boven du raming steeg. Verder werd
meer ontvangen uit de Personeele belasting
'2l/j ton, uit de Grondbelasting ruim 2 tonen
uit de Vermogensbelasting ruim 1 ton. Het
recht op de mijnen, dat ook onder de directe
belastingen wordt gerangschikt, t'eel f 9000
bij 1904 ten achter.
De stijging bij de directe belastingen te
zamen genomen, was bijzonder sterk. In de
beide voorafgaande jaren was zij slechts on
geveer 8 ton.
De indirecte belastingen gaven te zamen
3.3 millioen boven de raming en bijna 1.3
boven 1904; daar onder bleven echter de
registratierechten by het vorig jaar f77 000
achter, maai' de successierechten brachten,
gelijk reeds gezegd, 1730000 rneer op (bijna
23 ton boven de raming), de zegelrechten
gingen met het belangrijk bedrag van bijna
0 ton (op ruim 4 millioen) vooruit (waar
onder f227000 wegens de boven vermelde
reden), en de hypotheekrechten met f28 000.
Verder droegen tot de hoogere ontvang
sten bij de posterijen 7 ton, de Rijkstele-
grafen 3 ton, de loodsgelden bijna 2 ton, de
belasting op gouden en zilveren werken
f17000.
De invoerrechten vormden mede een be
langrijken post, met ruim 7 ton boven 1904,
een stijging, die sedert de eerste werking
der Wet van 1895 in geen jaar zoo aanzien
lijk is geweest.
Al deze cijfers toonen voor 1905 aanzien
lijken vooruitgang bij nagenoeg alle heffingen
die van het verkeer afhangen. Voegt men
daarbij de aanzieulijk hoogere opbrengst der
jongen, die languit voor het vuur lag.
„Eoei, Frtddy", zei zyn moeder, met een afkeu
rende item, „dat ia heel atout."
„Eu heel ondankbaar", voegde mademoiselle er
bij, „daar ik er je juist eon heb verteld."
„Dat was er geen", riep Freddy ongeduldig.
„Zeker was het er een", zei mademoiselle, „het
was een heilige allegorie."
„Wis hel?", vroeg mevrouw Merriugton, niet min
der verwonderd dan Freddy.
„Een allegorie", ging madenaoisolle voort, „zooais
u zeker geraden hebt, madame, van de geschiedenis
van Mozes."
„O, Mozes", riep Freddy op den toon van iemand,
die voelt, dat hij is beetgenomen, „Ik dacht, dat het
een tooververnaal was, Ik wil niet hooren van Mozes."
Deze schaamtoloozo bekenteuis van do lippen vau
haar kind, gaven een andere wcuding aan du bezorgd
heid van mevrouw Merriugton, Zij gaf oen slreuge
terechtwijzing en vroeg toen oi de kinderen mee
naar den salon moesten gaan. Elke veraudering was
welkom eu zij guigcu lustig genoeg mee, totdal zy
in de gang uien trouwsten aller vrienden tegen
kwamen, die goen storm builen, geen verveling
bintieo kou weerhouden, zyu dagelyksoh bezusk te
brengen. Toen, bemerkend, dat hy op wog was uuar
de loorkamer, gingen zy pruttelend en tegenstribbe
lend mee met hun moeder, voor de eutuechismus,
die hun wachtte.
Parry was daarentegen niet rouwig over deze schik
king, waardoor hy een poos met Evelyn alleen zou
zijn. Eu niet alleen dit, maar hij word ontvaugeu
met don vriendelijken uitroep:
„O, Parry, ik beu bly, dat ik je zie!"
Éen zóu ongewone ontvangst maakte, dat hy de
eerste minuten niets wist ie zeggen en toen by wal.
bekomen was van zyu verbazing, ktvam mademoiselle
binnen met Winifred op haar urm. Winifred had
kou gevat en was heel lastigzij helderde op toen
Parry zag, oen vau haar weinige uitverkorenen.
Bedrijfsbelasting, behalve uit vermogen, dan
is er alleszins aanleiding, de uitkomsten van
het vorig jaar gunstig te noemen.
Zooals men weet, zijn Bedrijfs- en Ver
mogensbelasting op voorstel van den Minister
van Financiën rnet 10 verhoogd. Dat was
noodzakelijk, zei de Minister.
»Of de heer Minister niet kon wachten
tot Februari", vroeg men in de Kamer
misschien zonden de inkomsten aan het einde
des jaars meevallen en dan waren die 10
opcenten overbodig.
De Minister bleef erbij de tien opcenten
moesten er komen, of de zaak zou in 't hon
derd loopen.
«Maar de Minister moest wel weten, dat
het leggen van 10 opcenten op een bestaande
belasting voor volgende Ministers een aan
sporing zou wezen om op even gemakkelijke
manier het géld te zoeken", zei men in de
Kamer.
De Minister had die anderhalf millioen nu
eenmaal noodig, volgens zijn beweren, en hij
liet niet los.
Nog eenmaal pr beerde het de beer Drucker:
«toe, stel het wetje uit tot Februari".
Maar de Minister bleef halstarrig.
Nu zijn de cijfers bekend.
En de raming is met anderhalf millioen
overtrotfen.
Net het bedrag der tien opcenten.
Als dus de Minister had willen wachten
tot Februari, don ware eerstens aan de toch
reeds zwaar gedrukte burgerij een belasting-
verhooging bespaard en tvveedens zou de al
te gemakkelijke manier om een tekort te
dekken door opcenten (het procédé van een
hoei enburgemeester volgens de heer Van dei-
Zee) als precedent achterwege zijn gebleven.
De heer M. Monasch, nieuwbenoemd opper-
rubbijn in het ressort Amersfoort der Ned.
Isruelietische kerk, werd Zondagmiddag in
de hoofd-synagoge hier geiustalleerd.
üm half twee waren daartoe in de Ker-
keraadskamer snamgekomen het kerkbestuur
der hoofd-synagoge, de Besturen van pieuse
instellingen en vereenigingen, de kerkelijke
ambtenaren, en afgevaardigden uit Utrecht,
Maarsen, Veenendaalen Wijk-bij-Duurstede
deputation uit Rhenen en IJselstein waren
niet. aanwezig.
Klokke half drie begaf men zich naar het
tegenover liggende kerkgebouw, waar de
Zij wilde mademoiselle niet loslateu, maar op liaar
schoot zittend, verdunde zij Parry, haar bezig te
houdeu met het open en dichtdoen van zijn horloge.
Evelyn zat naast hom, knie aan ItDie met mademoi
selle. Het was do kans, waarop zij den heelen dag
gehoopt had nu deed die zich voor.
„Parry, heb je al iets gehoord vau den graal
„Welken graaf?"
„Welken graaf? Wel, den Russiachen, datspreekt,
die met jullie meekomt op ons bal."
„O ja, ilc weet nu wien je bedoelt. Ja, Zephine
heeft van ochtend bericht gehad."
„Vau ochtend? Weetje dat zeker?"
„Zij las ons den brief voor aan hot ontbijt."
„Maar dat was toch geen antwoord op haar schrijven
van Vrijdag
„Jawel. Hy nam do invitatie aan en zei, dat hij
Maandag hier zal zijn."
„Ik begrijp niet hoe zij vandaag antwoord kan
hebben op een brief, die eergistereu naar Schotland
vertrok."
„Hij is niet in Schotland. Hij schreef uit Londen.
Hy is in Claridge-hotel."
„Dat is nog vreemder, want de brief, die naar
Dunimere was geadresseerd, moet hem zyn opge
zonden naar Londen."
Tarry, met zijn ketting nog in de baud, lorwyl
Winifred haar best deed oiu het horloge open te
maken, dacht even na en zei toen
„Hij kan niet naar Dommere geadresseerd zijn
geweest, want dat eischt twee dagen en twee van
Dommere tiaar Londen dat maakt vier dagen;
je ziet dus, dat de graaf hem dan niet kon gekregen
hebben
„Domme jougeuDat is precies wat ik aldoor
beweerde."
I'arry zwoeg, uit liet veld geslagen, meer door
Evelyn's toon dan al de rest. Mademoiselle naar
het kind op haar schoot kijkend, scheen in gedachten
verdiept, maar Winifred had meer dan vyf minuten
nieuwe opper-rabbijn met hel gebruikelijke
ceremonieel ontvangen en naar zijn plaats
tegenover de Arke des Verbonds geleid werd.
Zeer mooi was het zingen des gebeds door
den heer M. Zadoks.
Aan deu heer 8. J. Hirsch, opper-rabbijn
van Uverijsel, viel de eer te beurt zijn oud-
leermeesler hier te mogen instulleeren. Hij
deed dit naar aanleiding van Sulamitb's
woorden in het Hooglied»lk zocht hem,
dien mijn hart bemint".
Na hem sprak de heer Monasch naar aan
leiding van «Komt, iaat ons gaan naar Gilgal
en de regeering veranderen" en eindigde
met de hoop uit te spreken, dat hem de staf
Mozes mocht deelachtig worden zoodat allen
in hem hun herder zouden zien en zouden
meehelpen de traditiën van het Oude Geloof
hoog te houden.
Hierna werd bij geopende Arke een gebed
opgezonden voor H. M. en de leden van het 1
Koninklijke Huis.
De plechtigheid, die door een groot aantal
belangstellenden werd bijgewoond, was zeer
goed voorbereid en liet niet na een diepen
indruk te maken.
Omstreeks vier uur was het ritueele deel
van den bijzonderen dienst geëindigd.
Onder verwijzing naar ons nummer van
18 Januari herinneren we nogmaals, dat met
ingang van 1 Februari de hoorn op de
rijwielen moet zijn vervangen door een bel,
die tot minstens 50 M. te hooren is en dat
na zonsondergang ook de handwagens links
vooraan moeten ziju voorzien van een lantaarn,
die naar voren helder wit licht uitstraalt.
De H. IJ. S. M. heeft afwijzeud beschikt
op het verzoek Jer Kamer van Koophandel
en Fabrieken te Helder om ook op haar
lijnen Kilometerboekjes in te voeren.
Men herinnert zich, dat de Kamer te
Amersfoort dat verzoek steunde.
Helder geeft bet intasschen nog niet op.
Onder dagteekening van '15 December 1905
is aan de Raadsleden toegezonden een Plan
van uitbreiding voor deze Gemeente, waarbij
de Gemeente-architect de volgende toelich
tende beschrijving voegde
Overeenkomstig de bedoeling van artikel 28
der Woningwet wordt hierbij overgelegd een
Plan van uitbreiding voor de Gemeente Amers
foort op een schaal van 1 2500.
Bij het opmaken van dit plan deed zich al
dadelijk de vraag voorzal onze stad zich op
een of ander vast punt en in een bepaalde
richting uitbreiden, of zal de vergrooting zich
meer naar alle zijden der Gemeente voordoen.
De ondervinding der laatste jaren leerde, dat
met Parry's horloge gespeeld, en de pret was er af*
Zij duwde het weg en begon te kniezen, zoodat ma
demoiselle opstond eu, baar sussend, de kamer uitging.
„Winnie ziet bleek", merkte Parry op.
„Ja, zij heeft kou gevat. Je hebt zeker den graaf
nooit gezien, Parry?"
„Jawol, ééns, te Londen."
„Hoe ziet hij er uit?"
„O, als een afschuwelijk beest."
„Kom, nonsens."
„'t Is waar. Ik wed om al wat je wilt, dat je het
zelfde zult zeggen als je bem ziet."
,,'t Idee! Ik zulk een uitdrukking gebruiken over
iemaud Ik denk, dat ik hem zal bewonderen. Ik
ben niet zooals jij vooringenomen tegen vreemde
lingen. Ik verlang hem te zien."
„Nu, dat zal je, Dinsdagavond!"
„Vóór dien tyd, bedoel ik."
„Nu, dat kan ie. Hy komt morgen om half twaalf
te Carcheeter. Waarom zou je niet er heoorydeu en
thee drinken, dan zie je hem."
„Ik zou het graag doen, mei mademoiselle. Zy
verlangt het kasteel te zien."
„Nu, dal ia afgesproken. Je komt dus?"
„Ik zal miju best doen maar er is altyd iets. dat
mij belet, naar Lingford te komen."
„Neem my niet kwalijk", zei mademoiselle die,
oven te voren binnen gekomen, de laatste woorden
bad gehoord, „maar ik vind dat heel verkeerd, or
op te rekeuen, iets niet te kunnen doen. Zelfs iu
kleine dingen slaagt non door aau zijn succes to
gelooven. Ik doe mijn best te geloor en. dat ik zal
doen wat ik mij voorneem te doen, en meestal doe
ik het."
„Welnu, mademoiselle, ueem u dan voor, dat wy
morgen zullen gaan", zei Evelyn.
„Dat doe ik", zei roadomoiselle.
Door ooD der dienstboden werden zy verzocht, in
den salon te komen theedrinken.
(Wordt vervolgd.)