Donderdag 7
1906.
No. 7206.
55e Jaargang
Feuilleton.
Leemen voeten.
FIRMA A. H. VAN CLEEFF
te AMERSFOORT.
Verschijnt Dinsdag- Donderdag- en Zaterdagmiddag. Abonnement per 3 maanden f 1.
franco per post f 1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Legale-
officieële- en onteigeningsadvertentiën per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels/" 1.25; elke regel
meer0.25. Groote 'etters naar plaatsruimte. Bewijsnummers naar buiten worden in rekening
gebracht en kosten evenals afzonderlijke nummers 10 cent.
Bij advertentiën van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht.
KORTEGRACHT 9
Postbus 9. Telephoon 19.
KENNISGEVINGEN.
Kiezerslijst Kamer van Koophandel.
Do BURGEMEESTER van AMERSFOORT,
Gelei op artikel 6 en 7 van het Koninklijk besluit
dtl. 4 Mei 1896 (St aatsblad no. 76) lot va9tstelliug
van een Algemeen Reglement voor de Kamers van
Koophandel en Fabriekeu, noodigt allen, die niet op
de laatst vastgestelde Lijst van kiezers voorde Kamer
van Koophandel te Amersfoort voorkomen, maar
aanspraak kunnen maken om op de nieuwe Kie
zerslijst te worden geplaatst, uit, daarvan vóór 1 Juli
aanstaande ter Secretarie aangifte te doen op aldaar
verkrijgbare formulieren.
Vestigt er voorts de naudaebt op, dat alleen zij
genoemde aansprsak kunnen maken, die voldoen
aan de beide volgende vereisohten
A. men moet kiezer zijn van leden van den Raad
der Gemeente Amersfoort,
B. men moet te Amersfoort bestuurder of mede
bestuurder zijn en gedurende ten minste twaalf ach
tereenvolgende maandeu zijn geweest van een bedrijf
van handel of nijverheid.
Amersfoort, 6 Juni 1906.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
De BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
AMERSFOORT,
Gelet op arti. 6 en 7 der HINDERWET,
Brengau ter keunis van het publiek, dat een door
H. NIEZEN iugediend verzoek, met bijlagen, ora
vorgunning tot het oprichten van een oven in bet
perceel alhier gologen aan den Bisschopsweg No. 95,
bij bet Kadastor bekend onder Sectie B. No. 2103,
op de Secretarie der Gemeente ter visie ligt, en dat
op Donderdag den 21 Juni aanstaande, des voormiddaes
te half elf uren, gelegenheid ten Raadhuizo wordt
gegeven om, ten overstaan van het Gemeentebestuur
of van een of meer zijner leden, bezwaren tegen bet
oprichten van de inrichting in te brengen.
Amersfoort, 7 Juni 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
WUIJTIERS.
De Secretaris,
J. G. STENFERT KROESE.
Congres en Tentoonstelling.
Gansch ongedacht mooi weer na deze
Kerst-Pinksterdagen bevoordeelt Landhuis-
houdkundig congres en tentoonstelling, ver
vult,, ben die bij de inrichting er van zich
zooveel moeite getroosten met steedsgrooter
blijdschap en werkt er niet weinig toe mee,
om de feestelijkheden die uit den aard in
de buitenlucht moet worden gegeven, boven
elks verwachting te doen slagen.
Even na achten nam Donderdagavond in
de Raadszaal de Burgemeester, omgeven
door zijn medeleden van het Dageljjksch
Bestuur dezer Gemeente, en een groot aantal
leden van het Dagelijksch Bestuur van het
congres en vrij veel leden van dat congres,
het woord om allen die naar Amersfoort
waren gegaan, waar het cougres voor de
derde maal vergadert, een woord van har
telijk welkom toe te sprekeD.
89.)
Weller zei slechts hardop:
„Ik ben zóo na in de familie van je vrouw, dat
ik je er opmerkzaam op heb willen maken. Als men
dagelijks met iemand omgaat, ziet men die uiter
lijke veranderingen zoo Diet. Ester moet doorloopend
in opgewekte stemming blijven. De gevolgen kUD-
nen te gevaarlijk zijn. Geloof me, iemand, die, zoo
als ik, tien jaar lang een vrouw op bet ziekbed heeft
zien liggen, is voorzichtig."
Dat sloeg in.
„Om Godswil 1" Broden was werkelijk verschrok
ken. „Je bent toch een verschrikkelijke ongeluks
profeet! Ik zal wat meer op Ester letten. Het is
eigenlijk niet goed van haar, dat ze zich zelf niet
meer ontziet. Dat zjjn toch hoilige plichten. Ik dank
je Weller; je ben teen waar vriend. Het deed me
leizier, dat je baar nu en dan.eenH kwam afhalen.
b kunt niet te dikwgU komen, dat verzeker ik je.
Ik zelf moet vasten voet zien te krijgen in mjjn
nienw beroepalleen reeds om geldelijke redenen,
We hebben veel geld noodig, veel te veel, en ten
slotte komt alles toch maar op mg neer."
Toen Weller uit den bedwelmenden geur van het
elegante vertrek was en weer op straat stond, waar
bet rgtuig reeds op Breden wachtte, had hg wel is
waar zgn toorn niet gelucht, maar toch zijn doel
bereikt. Dat aanhalen van die lange ziekte was zelfs
een diplomatieke zet geweest, die bjj van zichzelf
niet verwacht had. Hjj zond in gedachten een sfillen
Spr. verklaarde het een groote eer te
achten, als Hoofd der Gemeente een aantal
wetenschappelijke mannen te mogen be
groeten, die wederom hier onderwerpen
komen bespreken, welke den haftader raken
van Neerlands welvaart en zich er over te
verheugen, dat zij zich wilden stellen onder
de hoede van het Gemeentebestuur van
Amersfoort.
Werden voorbeen gasten door Schout en
Schepenen van Amersfoort onthaald op een
goudsche pijp met Amersfoortsche tabak en
op warm Amersfoortsch bier, thans is het
mode het woord van welkom te doen ver
gezeld gaan van een glas parelenden wijn.
Vergelijkt men den huidigen landbouw in
al zijn vertakkingen met dien van vroeger,
dan valt een enorme vooruitgang te consta-
teeren en zeer zeker mag dit voor een niet
onbelangrijk deel worden toegeschreven aan
den invloed van mannen, die onvermoeid
voortgaan met op te komen voor de belangen
van den landbouw. De vereeniging »Het
Nederlandsch Landhuishoudkundig Congres"
en naast haar «le Maatschappijen van Land
bouw verdienen dan ook den warmen dank
van het Nederlandsch volk voor hel zeer
vele, dat zjj voor de economische verbetering
in het werk stelden en onvermoeid voortgaan
te doen. Eerbiedige hulde zij hun gebracht,
die onvermoeid de belangstelling wakker
houden voor deze belangrijke bron van
nationale welvaart en daardoor Staat en
Provincie meer en meer onbekrompen doen
meewerken om die bron milder te doen
vloeien.
Het Landhuishoudkundig congres, dat
hiertoe het initiatief nam, verdient ten volle
den dank der natie.
Spr. hoopte dat ook dit 58ste congres
mocht voldoen aan alle verwachtingen en
zou worden een belangrijke bladzijde in de
analen der vereeniging, wenschte den con
gresleden een aangenaam verblijf in deze
door de natuur zoo rijk bedeelde Gemeente,
en noodigde allen uit, met hem het glas te
ledigen op het welslagen van bet congres.
De heer C. J. Kneppelhout van den Sterken-
burg, Voorzitter van het congres en van het
»(Jtrechtscb Genootschap voor Landbouw
en Kruidkunde", er aan herinnerend hoe
tal van vlaggen den congresleden bet welkom
toewuifden, dankte voor de hartelijke woor
den van ontvangst, die het welkom der
burgerij bevestigden.
Te aangenamer was het spr. voor die
hartelijke ontvangst te kunnen danken waar
hy tevens de gelegenheid vond, dank te
zeggen voor de groote gastvrijheid onder
vonden in deze zaal, waar zoo menige ver-
groet aan het graf van de geliefde zijner jeugd. Bre
den zou zich nu, door zelfzuchtigen angst gedreven,
meer aan Ester gelegen laten zijnzij zou dat eob-
ter opuemen voor teedere bezorgheid en al was het
gesprek met Breden nu ook anders uitgevallen dan
hij had godaoht, toch was Weller tevreden.
Breden echter, die zijn overjas voorzichtig over de
kostbare gardenia dichtknoopte, had een diepe rim
pel in het voorhoofd. Voor het eerst scheen niet
alles in zijn loven zoo goed van stapel te loopen,
ais hij het gewend was. Gisteren had hg zijn vrgen
tgd ter beschikking van Olga gesteld. Zjj was zoo
prikkelbaar, zoo verwend. En hoe zou hij haar nu
de reden zeggen Omdat zijn vrouw eenvoudig
belachlgk. Het viel hem zelfs niet ïd, zich met
zoo'n waardigheid bg de jonge aotrioe voor te doen.
„Ik had niet moeten trouwen. Mijn kunstonaars-
bloed bad mij moeten waarschuwen. Voor ons passen
zulke ketenen niet. Ja wilde ik eigenlijk wel
trouwen f Dat is toch niet het onvermijdelijk ge
volg, wanneer men samen een portefeuille met
teekeningen van Klinger bekijkt!"
Intusschen zat Ester in den gemakkelijksten stoel
van taDte Rilter, warm toegedekt, omringd door
liofde. Ook wanneer het bergaf gaat in het loven,
aomen er steeds nog rustpunten vanwaar men nog
eenmaal omhoog ziet in de vreedzame dalen, terwgi
men gezeten is in de verwarmende zon. Zelfs bgde
hevigste smarten zgn er steeds oogenblikken, ja uren
en dagen van pijnloosheid.
Bij de Kilter's was veel veranderd^ sedert Ester er
woonde in het nietige achterkamertje met de gedra
peerde kist. Toen was er heel wat handigheid noodig
geweest om het huishouden dat aanzien van behaag
lijkheid te geven heel wat kleine ontberingen werden
er geleden menige lange wandeling naar de buiten
wijken naar de goedkoope winkels gedaan.
Maar ten slotte had de tak^ek het een weinig
gadering der regelings-conunissiën werd
gehouden.
Ook wij hopen, aldus eindigde sprdat
dit cougres en de daaraan verbonden !and-
bouwfeesten goede vruchten 7.ulleu afwerpen
en aangename herinneringen zullen achter
laten in het zoo gastvrije Amersfoort.
Nog eenigen tijd bleef men bijeen, oude
herinneringen ophalend, nieuwe kennissen
makend, om zich tegen 9 uur te begeven
naar »Atnicitia" waar het terras keurig
a giorno en met gas-illuminatie was verlicht
doch, ondanks het vrij zachte weder, maar
heel slecht was bezet.
Gisterochtend even na half tien werd in
de groote zaal van «Amicitia" de eerste der
congres-vergaderingen geopend door den
Eere-voorzitter, mr. F. D. graaf Schimmel-
penninck, Commissaris der Koningin in de
provincie Utrecht, die een woord van welkom
sprak en allereerst meedeelde, dat de Be
schermheer van deze congressen, de Prins
der Nederlanden, door verblijf buitenslands
niet ter plaatse tegenwoordig kon zijn. Spr.
achtte bel als Hoofd van dit gewest een
voorrecht, het congres te mogen openen. In
deze provincie vooral wachten nog vele
gronden op ontginnen, en de verbetering
van den bodem is voor deze streek daarom
van zoo groot belang. Vuor Amersfoort, een
zóo belangrijke garuizoenstad tevens, is ook,
waar de bereden wapens zoo moeilijk aan
goede paarden kunnen komen, de verbete
ring van het paardenras van groot belang.
Eveneens vraagt voor deze stad en haar om
geving verbetering van de varkensfokkerij
aller andacht.
Spr. hoopt, dat de te voeren beraadsla
gingen de moeilijkheden, nog dikwijls aan
landbouw en veeteelt in den weg gelegd
door gemakzucht en veroordeel, zouden ver
minderen en het congres goede vruchten
zal afwerpen.
De Voorzitter, de heer C. J. Kneppelhout
vau den Sterken burg, dankte den Commissaris
voor zijn woorden en gaf' den Secretaris,
den heer G. baron De Senarclens de Grancy,
gelegenheid tot het doen van mededeelingen.
Deze vermeldde, dat de Prins der Nederlanden
verhinderd was en de Ministers van Binnen-
landsche Zaken en van Landbouw en de
Directeur-generaal van Landbouw zoo mo
gelijk het Congres zouden bijwonen.
Zeer druk was het congres niet bezocht.
«Amersfoort ligt te gunstig; men kent het
te veel en reist er dus onder het voorgeven,
naar het congres te moeten, niet been om
het nog te leeren kennen" meende een
trouw bezoeker.
De trouwste van allen is wel de heer H.
scheef aanhouden van de „ligne do bataille", waar
langs bier de strijd ora het leven gestreden werd
toch haar loon gekregen.
Hedda was met Teiebert werkelijk gelukkig ge
worden en de inval ora dien kapiteiu-ter-zee op de
bruiloft te noodigeo, dien men zelfs niet kende en
die slechts toevallig eenigszins verwant was aan een
der buisvriendeu, was werkelijk geniaal geweest. Na
drie jaren eenzaamheid op zee was hij niet in staat
geweest, zich aan de bekoring van zulk een hnwe-
lijl:-«plechtigheid te onttrekken en zijn hongerig hart
was reddeloos ten offer gevallen aan de aardige Nelly.
De zaak was nog een tijdje gerekt; toen werd, nu
eon jaar geleden, bruiloft gevierd, juist toen Breden
uit het kleine plaatsje naar Berljju terugkeerde, en
nu konden mevrouw Ritter en Lo na haar eerste
zomerverblijf te Wilhelmshaven niet genoeg van het
bekoorlijke huishouden der jonge vrouw, haar uit
sluitend militairen kring van kennissen, de tennis
parken,dezeiltochtjes—mevrouw Ritter zei „yotting"
met de o, als een geboren Engelsche vertellen.
„Nu Lo, dan is je hart wel te Wilhelmshavon ge
bleven?" vroeg Ester lachend.
Lo wierp het aardige kopje een beetje verachtelijk
terug.
„Ik kon me sleobts met luitenants amuseeren",
zeide zij een beetje uit de hoogte, „maar daar zijn
ze prachtig voor geschikt."
Lo had het beter dan haar zusters. Door de uit
stekende manier, waarop die zichzelf bezorgd hadden,
was Lo de mogelijkheid gegeven van een vrije keus.
Zij bad zich daardoor ook heel anders ontwikkeld,
niet alleen maar voor huiselijkheid, gezelschapsspelen
on liederen uit de „Trompeter".
Dat was nog steeds een tamelijk zekere methode
voor arme meisjes, die om iederen prgs aan den man
jnoeten zien te komen maar als je_ wat moor vrij
heid hebt om je ellebogen te gebruiken, dao stond
zoo iets origineels niet kwaad.
M. Hartog, uit Barneveld, die hier zijn
vijftigste congres van deze vereeniging be
zocht.
Onze ruimte gedoogt niet, alle prae-advie-
zen en de daaruit voortgekomen conclusiën
op te netnen. We moeten ons dus wel
bepalen tot de voor Amersfoort meest
actueele: die van den Voorzitter der «V. P.
N." en van den Directeur der Rijschool, alle
adviezen en conclusiën zijn later te lezen in
het oflieele congres-verslag.
Eerstgenoemde, de heer C. G. J. A. van
Genderen Stort, uit Groningen, leidde gister
ochtend in de vraag:
«Is het wenschelijk, dat ook de groote
landbouwbonden, verenigingen en maat
schappijen daadwerkelijk de pogingen der
V. P. N. steunen V'
Vraagt men waarom wij op het gebied der
pluimveehouderij zoo bij andere landen ten
achteren staan; waarom het, vooral bij de
grootere landbouwers, zooveel moeite kost
belangstelling te wekken, ook voor dezen tak
van het landbouwbedrijf, dan antwoordt spr.,
dat de groote landbouwbonden, de landbouw-
vereenigingen en -maatschappijen tot nu toe
niets of zeer weinig doeD om de V. P. N. te
maken tot éen krachtige organisatie, die in
staat zal zijn, van de pluimveehouderij te
maken een zeer winstgevende tak van het
landbouwbedrijf.
Indien de Besturen dier groote verenigin
gen belangstelling voor het streven der V.
P. N. weten op te wekken bij bun leden;
wanneer zij de organisatie der V. P. N.
krachtig beipen bevorderen, dan, spr. is er
z.eker van, gaat de pluimveehouderij in Ne
derland, die van Regeeringswege reeds zoo
krachtig wordt gesteund, een schoone toe
komst te gemoet.
Spreker legde er nadruk op, dat men hier
een voorbeeld moet nemen aan Denemarken.
Ook daar werd vroeger de pluimveehouderij
schromelijk verwaarloosd; maar toen men
daar ging verbeteren, nam de invoer der
Deensche eieren op de Londensche markt
buitengewoon toe en de invoer daar uit
Denemarken is de laatste tien jaren vertien
voudigd. In dat land leveren reeds 46000
menschen hun eieren aan de coöperatieve
eieren-vereeniging, die de eieren schouwt en
behoorlijk verpakt. Op de Londenschemarkt
maakt men de hoogste prijzen. In ons land
is de eierhandel op het platteland nog een
ruilhandel en nog steeds hebben wij voor
onze consumptie gebrek aan eieren. Waar
reeds organisatie plaats had, in Friesland, in
Groningen, op de V. P. N. eierveiliug te
Amsterdam zijn de prijzen zeer gestegen.
Gelukkig telt de V. P. N. reeds 6600 leden,
Lo was ook knapper dan haar zusters en frisscber,
waartoe het verbeterde eten misschien wel had bij
gedragen. Zij was een beetje studentikoos, zeer bij
de hand en niet voor ieder even toeschietelijk, zooals
nu en dan wel degelijk liet merken.
Nu, onder het praten, roerde zjj een saus voorde
viscbsalade, die hg de Ritter's beroemd was. Het
recept, in zijn zeer eenvoudige samenstelling, was
een familiegeheimmaar voor Ester, die met de
gewoonten in huis bekend was, beteekende dit, dat
men een gast verwachtte.
„Krijgt u bezoek, tante? Dan stoor ik misschien?"
„Dokter Helmers maar", zei do moeder, en Lo
voegde er met een blik op de klok bij
„Hg komt eerst na achtenhij moet altijd zoo lang
in de kliniek werken."
Of de pikante saus van de viscbsalade Helmers
zoo blijvend aan het huis van Ritter gekluisterd had?
Een feit was het, dat hij de onschuldige hofmakerij
van Lo, waarmee hij na Hedda's verloving par dé pit
was begonnoD, voortgezet had. Eu de toestand was
nu ook zoo veranderd, dat daar niets meer op tegen
was. Lo had nog wel den tijd onl twee of driejaar
op de groote gebeurtenis, het huwelijk, te wachten,
maar tegen dien tijd zou Helmers zelfs een zeer goede
schooozoon zijn. Hij had het geluk gehad, adsistent
hg een beroemd professor te worden en men voor
spelde hem een groote toekomst. Lo zou zich intus
schen niet vervelen. Voor een medesleependen harts
tocht was zij niet geschapen, evenmin als haar zus
ters. Zij zou zich nog twee jaar te Wilhelmshaven
het hof laten maken, en dan zou ze haar hart volgen.
Want dat de saus niet, zooals in vroegere jaren met
berekening, doch met liefde werd klaargemaakt, was
duidelijk.
(Wordt vervolgd.)
